EU,Oekraïne,Rusland |
27 juni 2022
Bron: Thomas Röper 
Anti-Spiegel 24 juni 2022 ~~~

De Russische minister van Buitenlandse Zaken Lavrov ziet parallellen tussen het huidige beleid van de EU ten aanzien van Rusland en het beleid van Hitler ten aanzien van de Sovjet-Unie.

Tijdens een persconferentie vergeleek de Russische minister van Buitenlandse Zaken Lavrov het huidige EU-beleid ten aanzien van Rusland met het beleid van Hitler ten aanzien van de Sovjet-Unie. Het is niet zo bekend in Duitsland, maar na de invasie in de Sovjet-Unie was de propagandataal van de nazi’s dat niet Duitsland, maar het “verenigde Europa” een oorlog voerde tegen “de vijand in het Oosten”.

Spreken van een “verenigd Europa” was ook niet onterecht, want vrijwilligers uit praktisch alle Europese landen meldden zich aan voor de strijd tegen de Sovjet-Unie. Het aantal niet-Duitse soldaten dat aan de zijde van Duitsland tegen de Sovjet-Unie vocht liep in de miljoenen. De Sovjet-Unie zag zichzelf dus niet alleen in oorlog met nazi-Duitsland, maar ook met “fascistisch Europa”.

In antwoord op een vraag van een journalist over de EU herinnerde Lavrov hieraan en zei dat de weg die het huidige leiderschap van de EU in politiek opzicht is ingeslagen, doet denken aan de tijd voordat de Duitse invasie in de Sovjet-Unie begon.

Een ander detail in het antwoord van Lavrov is ook belangrijk. De Russische regering keert zich af van de EU, ik heb dit al vaak geschreven. Het 20 jaar geleden door Poetin ingezette beleid om een grote gemeenschappelijke ruimte van Lissabon tot Vladivostok te creëren, hetgeen Poetin 20 jaar lang onverdroten heeft volgehouden – ondanks alle vijandigheid van Europa – is in Moskou tot mislukking uitgeroepen. Lavrov zegt dit nu ook in niet mis te verstane bewoordingen.

Ik heb de vraag van de journalisten en het antwoord van Lavrov volledig vertaald.

Begin van de vertaling:

Vraag: Oekraïne en Moldavië zijn nu officiële kandidaten voor het EU-lidmaatschap. Charles Michel beschreef dit moment als historisch. Denkt u dat dit EU-besluit praktische gevolgen zal hebben? Of is het gewoon een show tegen Rusland?

Lavrov: Ons standpunt is altijd geweest dat de EU geen militair-politiek blok is. In tegenstelling tot het Noord-Atlantisch Bondgenootschap vormt de ontwikkeling van zijn betrekkingen met alle landen die dat wensen, voor ons geen bedreiging of gevaar. De Russische president Vladimir Poetin heeft dit bevestigd in zijn toespraak op het Economisch Forum van Sint-Petersburg.

Tegelijkertijd zijn wij ons ervan bewust dat de Europese Unie zich in de afgelopen jaren sterk heeft ontwikkeld en een agressieve ideologische, met name anti-Russische ondertoon heeft aangenomen. De EU-leiders zelf verklaren in hun openbare presentaties aan landen die de status van kandidaat-lidstaat hebben of die status ambiëren, uitdrukkelijk dat een kandidaat-lidstaat geen andere keuze heeft dan alle benaderingen van het buitenlands beleid van de EU zonder uitzondering te steunen, met inbegrip van alle maatregelen die tegen de Russische Federatie worden genomen. Dat is een bijna woordelijk citaat. Dit zijn ook de eisen die Europese ambtenaren met name aan Servië stellen. Het land is kandidaat, maar het is absoluut niet bereid om, zoals alle andere landen, zijn onafhankelijkheid te verliezen en zich te onderwerpen aan besluiten die rechtstreeks indruisen tegen zijn eigen fundamentele belangen – in dit geval zijn betrekkingen met de Russische Federatie.

Ons land was een van de weinige die de kant van Servië kozen in de jaren dat de NAVO agressie tegen Joegoslavië ondernam, hetgeen een flagrante schending van alle OVSE-beginselen was. Dat was de eerste situatie waarin OVSE-landen een staat aanvielen die deel uitmaakte van de OVSE, en het bombardeerden met inbegrip van de civiele infrastructuur. Zij bombardeerden bruggen, passagierstreinen, een televisiecentrum en andere zuiver civiele voorzieningen. Servië wil de solidariteit die Rusland in die jaren heeft betoond, niet vergeten. Het minste wat gedaan moet worden is het Servische volk en zijn historische nagedachtenis te respecteren. Om nog maar te zwijgen van de oudere geschiedenis: de Tweede Wereldoorlog en andere gebeurtenissen in onze gemeenschappelijke geschiedenis die daaraan voorafgingen.

Het is een onredelijke en lichtzinnige eis van de EU: als je kandidaat-lidstaat wilt worden, moet je op weg naar het lidmaatschap een anti-Russische houding aannemen. De EU bewijst dat zij geen enkele tendens tot eenwording in Europa wil, dat zij de bestaande overeenkomsten tussen de Russische Federatie en de EU-landen over de ontwikkeling van gemeenschappelijke ruimten op economisch, humanitair en intern veiligheidsgebied niet nakomt en ook niet van plan is na te komen, dat zij de als hoge doelstellingen geformuleerde taken niet wil vervullen: de totstandbrenging van een gemeenschappelijke ruimte van de Atlantische Oceaan tot de Stille Oceaan, enzovoorts.

Dat ligt allemaal achter ons, in het verleden. Wij moeten realistisch kijken naar het gedrag van de EU en nagaan welke stappen zij daadwerkelijk onderneemt en hoe de toetredingslanden aan deze eisen voldoen danwel proberen hun onafhankelijkheid te bewaren.

Wij koesteren weinig illusies dat de huidige russofobie in de EU binnen afzienbare tijd of op lange termijn op de een of andere manier zal “oplossen” of veranderen. De weg die de Europeanen zijn ingeslagen, doet denken aan het begin van de Tweede Wereldoorlog. Hitler verzamelde veel, zo niet de meeste Europese landen onder zijn vlag voor een oorlog tegen de Sovjet-Unie. Nu gebeurt hetzelfde, ook met de EU, die samen met de NAVO een moderne coalitie samenstelt om te vechten, of strikt genomen, “oorlog te voeren” tegen de Russische Federatie. We zullen dit alles nauwlettend in de gaten houden.

Einde vertaling

Men hoeft de mening van Lavrov niet te delen, maar men moet aanvaarden en begrijpen dat dit de manier is waarop het in Rusland wordt gezien. Alle transatlantische sukkels die de politiek in Duitsland bepalen, moeten zich hiervan bewust zijn. Blijkbaar zijn de meeste van deze politieke branieschoppers de verhalen die hun ouders en grootouders hen over de oorlog hebben verteld, al vergeten. Er is geen andere manier om te verklaren waarom ze de escalatie blijven opdrijven.

Blijkbaar is in het collectieve geheugen van de Duitsers vergeten hoe verschrikkelijk oorlog is, want in plaats van diplomatie en vredesbesprekingen zijn zij eensgezind in hun streven om de oorlog te verlengen en te laten escaleren. Men kan alleen maar hopen dat de zin “Zij die hun geschiedenis niet kennen zijn gedoemd deze te herhalen” niet waar zal blijken te zijn….