Bron: Caitlin johnstone 
caityjohnstone.medium.com 19 februari 2022 ~~~

Welnu, u zult geschokt zijn te vernemen dat, terwijl de invasie van Oekraïne waarvan ons wekenlang is verteld dat die nu elke dag zou kunnen plaatsvinden, nog steeds niet heeft plaatsgevonden, de VS en het VK hebben verklaard dat Rusland Oekraïne heeft aangevallen op een onzichtbare en oncontroleerbare manier waarvoor het bewijs geheim is.

“Het Witte Huis gaf Rusland vrijdag de schuld van de cyberaanvallen van deze week tegen het Oekraïense ministerie van Defensie en grote banken en waarschuwde voor mogelijk meer grote verstoringen in de komende dagen”, meldt AP. “Anne Neuberger, de plaatsvervangend nationaal veiligheidsadviseur voor cyber en nieuwe technologieën van de regering Biden, zei dat de VS de aanvallen van dinsdag meteen in verband hadden gebracht met Russische militaire inlichtingenofficieren.”

“Analyse van technische informatie toont aan dat de GRU vrijwel zeker betrokken was bij de ontwrichtende DDoS-aanvallen,” voegt een verklaring van het Britse ministerie van Buitenlandse Zaken toe.

Er is geen bewijs voor deze bewering geleverd buiten de assertieve toon waarmee Amerikaanse en Britse functionarissen het hebben geuit, maar dat zal waarschijnlijk de argumenten van westerse narratieve managers, dat deze “aanval” onmiddellijke economische sancties rechtvaardigt,niet stoppen.

Waarschijnlijk heeft u inmiddels ook gehoord dat president Biden tijdens een persbriefing heeft aangekondigd dat Vladimir Poetin het besluit heeft genomen om Oekraïne binnen te vallen en Kyiv “in de komende dagen met geweld omver te werpen”, waarbij hij slechts “inlichtingen” vermelde.

“Waarom denkt u dat hij die optie überhaupt overweegt?” vroeg een verslaggever aan Biden na zijn toespraak.

“We hebben een aanzienlijke inlichtingen capaciteit, dank u zeer,’ antwoordde de president, en maakte zijn exit.

Zoals we eerder deze maand in herinnering werden gebracht in een interessante uitwisseling tussen de spindoctor van het ministerie van Buitenlandse Zaken, Ned Price, en Matt Lee van de AP, zijn Amerikaanse functionarissen er vast van overtuigd dat het eenvoudig plaatsen van beweringen naast het woord “inlichtingen” moet worden beschouwd als een rotsvast bewijs dat die beweringen waar zijn, en van de pers wordt verwacht dat zij dit spelletje meespelen.

En inderdaad reageert een groot deel van de politiek/media op Biden’s onbewezen bewering dat Poetin heeft besloten tot een grootscheepse grondinvasie in Oekraïne, alsof die invasie ook daadwerkelijk plaatsvindt.

Er zijn ook beschuldigingen van valse vlaggen te midden van de gevechten in Oost-Oekraïne en tal van andere beweringen over wat Rusland doet terwijl het zich voorbereidt op deze invasie die het geacht wordt te lanceren, en het wordt allemaal blindelings aanvaard als objectieve waarheid in het mainstream politieke discours. Nergens wordt het in twijfel getrokken. Nergens wordt melding gemaakt van de schuld van de VS en de NAVO aan het ontstaan van deze spanningen tussen Rusland en Oekraïne, noch van de geostrategische voordelen die de Amerikaanse hegemoon uit deze impasse zal haleCIA-woordvoerdersn. Weinigen nemen zelfs maar de moeite om duidelijk te maken wat Moskou zou winnen bij een invasie in Oekraïne, behalve dan af en toe een infantiel “ze haten ons om onze vrijheid”-achtig opiniestuk over hoe Poetin gewoon niet tegen democratie kan.

Als je online vraagtekens zet bij de juistheid van deze beweringen in het licht van de uitgebreide geschiedenis van deze instellingen in het liegen tegen ons over dit soort dingen, wordt dat behandeld als een bizarre opmerking die op zijn best misplaatst is en op zijn slechtst het bewijs dat je een agent van het Kremlin bent. Ik heb sinds 2018 niet meer zo veel meldingen ontvangen van mensen die me een Russische agent noemen, wat voor mij grappig is omdat alles wat ik in 2018 zei over westerse Ruslandverhalen sindsdien volledig gerechtvaardigd is.

En ik denk dat het belangrijk is, terwijl dit zich allemaal ontvouwt, om een moment te nemen om onszelf eraan te herinneren dat de bewijslast altijd bij de partij ligt die de claim indient. Dit is een basisprincipe dat we allemaal aanhouden in zaken van logica en debat en in het rechtssysteem, en eigenlijk overal waar betwiste beweringen worden onderzocht, en dat niet op magische wijze ophoudt het geval te zijn alleen maar omdat een bewering op een assertieve toon wordt uitgesproken door machtige mensen over een land dat ze niet mogen. Als iemand een bewering doet in een irrelevant tijdverspillend Twitter-argument zal onmiddellijk om bewijs dat het waar is worden gevraagd; maar als de machtigste regering ter wereld een opruiende bewering doet met potentieel wereldschokkende gevolgen wordt van ons allemaal verwacht dat we die gewoon aanvaarden, ook al heeft die regering een bewezen staat van dienst als het gaat om het doen van valse beweringen.

Het is niet aan anderen om te bewijzen dat de regeringen van de VS en het VK liegen wanneer zij deze beweringen doen, het is aan de regeringen van de VS en het VK om te bewijzen dat zij de waarheid spreken. Op een bepaald moment na de verkiezing van Donald Trump werd het een mainstream liberale doctrine dat je kunt zeggen wat je wilt over Rusland, hoe schandalig ook, en geen professionele consequenties hoeft te ondervinden als het volledig onwaar blijkt te zijn, en niemand is daar echt tegenin gegaan. Zoveel mensen hebben een hele carrière opgebouwd door jarenlang te suggereren dat de hele familie Trump in ketens uit het Witte Huis zou worden gesleurd wegens samenzwering met het Kremlin, en toen dit niet waar bleek te zijn deed iedereen net of het OK was en gingen ze verder met hun carrière.

Maar het is NIET OK. Het is niet goed dat deze bizarre koude oorlog hysterie de laatste vijf jaar ieders brein heeft doen smelten. Het is niet goed dat de meest elementaire normen van logica en bewijs door het toilet zijn gespoeld. Het is niet goed dat er nu enkele MI6-spionnen en CIA-woordvoerders openlijk erkennen dat de regering de westerse pers gebruikt om een informatieoorlog te voeren die erop gericht is Rusland te ondermijnen, ofschoon zowel de regering als de pers verondersteld worden ons gewoon de waarheid te vertellen.

Ik weet niet wat er gaat gebeuren met Oekraïne. Wat ik wel weet is dat het goed zou zijn om het kader van aanvaardbaar debat schoppend en gillend terug te slepen naar het punt waar aan de bewijslast moet worden voldaan, zelfs, en vooral, door de machtigste mensen ter wereld. En waar, als niet aan die bewijslast wordt voldaan, hun beweringen worden behandeld met alle minachting die ze verdienen.


Eerdere berichten in dit archief:

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *