Peru |
2023-04-29
Bron: Clau O'Brien Moscoso
Blackagendareport 26 apr 2023 ~~~

De bevolking van Peru eist dat de lithiumvoorraden ten goede komen aan de natie door middel van een nationalisatieproces en dat het milieu wordt beschermd wanneer de grondstoffen worden gewonnen.

Het Peruaanse coupregime is nog steeds aan de macht, meer dan vier maanden na de parlementaire coup die de democratisch gekozen president Pedro Castillo afzette. Op 10 april kondigde de de facto Minister van Energie en Mijnen Óscar Vera aan dat de coupregering vergunningen zou verlenen aan Macusani Yellowcake , dochteronderneming van het Canadese mijnbouwbedrijf Plateau Energy Metals, dat vanaf 2021 een dochteronderneming is van American Lithium in de stad Macusani in de regio Puno. Dit komt in de nasleep van de protesten tegen de coup, die naar voren brachten dat lithium een van de belangrijkste hulpbronnen is die de coupregering, in dienst van haar transnationale bedrijfsbelangen, snel zal privatiseren. Leiders van de regio Puno, waaronder het Nationaal Platform voor Mensen die Getroffen zijn door Metalen, Metalloïden en Andere Giftige Chemische Stoffen, hebben duidelijk verklaard dat totdat er respect is voor de bevolking van Puno, het lithium niet zal vertrekken.

Dit komt na de unanieme beslissing van de Raad van Oorspronkelijke Aymara en Quechua Autoriteiten in Ilave, Puno met de deelname van 3.000 gemeenschapsleden om de soevereiniteit van hun grondgebied te blijven verdedigen en lithium niet te exploiteren zonder nationalisatie en industrialisatie binnen Perú ten gunste van de bevolking van de 13 provincies van Puno. Volgens een leider: “We zullen niet toestaan dat lithium de hooglanden verlaat zonder industrialisatie, we zullen ons legitieme recht uitoefenen over de soevereiniteit van lithium voor de Aymara-, Quechua- en Amazonevolkeren. Lithium zal niet vrijelijk worden weggegooid zoals ze in Lima geloven.” Echter, het coupregime in Lima heeft deze gemeenschappen in Puno niet geraadpleegd of zelfs maar milieuonderzoeken gedaan in het gebied om de aantasting van het milieu te minimaliseren.

De mensen in Puno begrijpen, net als het coupregime en zijn bazen, het belang van lithium in de 4e industrialisatie en hebben de vooruitgang gezien die het nationaliseren van dat mineraal kan betekenen voor de mensen in buurland Bolivia. Deze coup ging altijd over het bemachtigen van het lithium van Puno, samen met alle andere enorme mineralen en grondstoffen die Perú bevat. Zoals een jonge demonstrant uit Asillo, Puno me vertelde: “Ze hebben internationale verdragen gesloten met wettelijke contracten met bedrijven die onze grondstoffen exploiteren; we zijn gewoon een land dat grondstoffen exporteert. En wij als jonge mensen denken dat we in de 21e eeuw deze grondstoffen kunnen transformeren.”

De strijd in Puno, net als de bredere strijd in Perú, is om een einde te maken aan het plunderen van natuurlijke hulpbronnen door transnationale bedrijven zonder rekening te houden met de mensen in die gebieden, wier grond en water vervuild raken, wier arbeid wordt uitgebuit voor 1 sol per uur, wier wegen en infrastructuur vervallen blijven en wier kinderen uren moeten lopen om een ondergefinancierde opleiding te krijgen. Zoals Pedro Castillo zei in een interview met het blad El Salto: “Het hele probleem heeft te maken met lithium. Het imperialisme wil lithium en mijn regering wilde lithium aan het volk geven.” Je zou kunnen zeggen dat dit de reden is waarom de president van Bolivia, Luis Arce, heeft voorgesteld om een brede Latijns-Amerikaanse Lithium OPEC op te richten om gezamenlijk een lithiumbeleid in de hele regio te ontwikkelen dat prioriteit geeft aan de ontwikkeling van die landen. Mexico’s AMLO kondigde onlangs ook de nationalisatie van de lithiumvoorraden in dat land aan, en ook de Chileense Gabriel Boric deed een soortgelijke aankondiging die het mineraal centraal stelt in de toekomstige ontwikkeling van Latijns-Amerikaanse landen, door hun eigen natuurlijke hulpbronnen te gebruiken om openbare diensten zoals onderwijs, huisvesting, gezondheidszorg, enz. te financieren. Dit is waar de mensen in Puno voor vechten – soevereiniteit over hun land en hulpbronnen om het leven van de mensen op dat land te verbeteren.

De regio maakt een overgang van grondstoffenexporterende landen naar soevereine naties die hun eigen grondstoffen industrialiseren en internationaal handel drijven ten gunste van hun eigen bevolking. Degenen die voorop lopen in deze strijd begrijpen dat het om meer gaat dan alleen grondstoffen. Dit gaat over het leven zelf, over toekomstige generaties. Terwijl we zien hoe de zoveelste sociale leider vermoord wordt door privébelangen (¡Santiago Contoricón presente!) voor het verdedigen van territoriale rechten, verlangt en vecht het Peruaanse volk voor de soevereiniteit die door het huidige coupregime verkocht wordt aan de hoogste bieders, meestal Westerse entiteiten.

Clau O’Brien Moscoso is organisator bij de Black Alliance for Peace in het team Haïti/Amerika. Ze komt oorspronkelijk uit Barrios Altos, Lima, groeide op in New Jersey en woont nu tussen beide landen in.

Peruaans coupregime keurt lithiumwinning goed terwijl Puno plan zonder nationalisatie afwijst

“De VS hebben Dina (Boluarte) geïnstalleerd om lithium en cocaïne te krijgen” (Foto: Twitter @OllieVargas79)

Bron: Clau O’Brien Moscoso zwartagendareport 26 apr 2023

De bevolking van Peru eist dat de lithiumvoorraden ten goede komen aan de natie door middel van een nationalisatieproces en dat het milieu wordt beschermd wanneer de grondstoffen worden gewonnen.

Nationale staking, dag 110

Het Peruaanse coupregime is nog steeds aan de macht, meer dan vier maanden na de parlementaire coup die de democratisch gekozen president Pedro Castillo afzette. Op 10 april kondigde de de facto Minister van Energie en Mijnen Óscar Vera aan dat de coupregering vergunningen zou verlenen aan Macusani Yellowcake , dochteronderneming van het Canadese mijnbouwbedrijf Plateau Energy Metals, dat vanaf 2021 een dochteronderneming is van American Lithium in de stad Macusani in de regio Puno. Dit komt in de nasleep van de protesten tegen de coup, die naar voren brachten dat lithium een van de belangrijkste hulpbronnen is die de coupregering, in dienst van haar transnationale bedrijfsbelangen, snel zal privatiseren. Leiders van de regio Puno, waaronder het Nationaal Platform voor Mensen die Getroffen zijn door Metalen, Metalloïden en Andere Giftige Chemische Stoffen, hebben duidelijk verklaard dat totdat er respect is voor de bevolking van Puno, het lithium niet zal vertrekken.

Dit komt na de unanieme beslissing van de Raad van Oorspronkelijke Aymara en Quechua Autoriteiten in Ilave, Puno met de deelname van 3.000 gemeenschapsleden om de soevereiniteit van hun grondgebied te blijven verdedigen en lithium niet te exploiteren zonder nationalisatie en industrialisatie binnen Perú ten gunste van de bevolking van de 13 provincies van Puno. Volgens een leider: “We zullen niet toestaan dat lithium de hooglanden verlaat zonder industrialisatie, we zullen ons legitieme recht uitoefenen over de soevereiniteit van lithium voor de Aymara-, Quechua- en Amazonevolkeren. Lithium zal niet vrijelijk worden weggegooid zoals ze in Lima geloven.” Echter, het coupregime in Lima heeft deze gemeenschappen in Puno niet geraadpleegd of zelfs maar milieuonderzoeken gedaan in het gebied om de aantasting van het milieu te minimaliseren.

De mensen in Puno begrijpen, net als het coupregime en zijn bazen, het belang van lithium in de 4e industrialisatie en hebben de vooruitgang gezien die het nationaliseren van dat mineraal kan betekenen voor de mensen in buurland Bolivia. Deze coup ging altijd over het bemachtigen van het lithium van Puno, samen met alle andere enorme mineralen en grondstoffen die Perú bevat. Zoals een jonge demonstrant uit Asillo, Puno me vertelde: “Ze hebben internationale verdragen gesloten met wettelijke contracten met bedrijven die onze grondstoffen exploiteren; we zijn gewoon een land dat grondstoffen exporteert. En wij als jonge mensen denken dat we in de 21e eeuw deze grondstoffen kunnen transformeren.”

De strijd in Puno, net als de bredere strijd in Perú, is om een einde te maken aan het plunderen van natuurlijke hulpbronnen door transnationale bedrijven zonder rekening te houden met de mensen in die gebieden, wier grond en water vervuild raken, wier arbeid wordt uitgebuit voor 1 sol per uur, wier wegen en infrastructuur vervallen blijven en wier kinderen uren moeten lopen om een ondergefinancierde opleiding te krijgen. Zoals Pedro Castillo zei in een interview met het blad El Salto: “Het hele probleem heeft te maken met lithium. Het imperialisme wil lithium en mijn regering wilde lithium aan het volk geven.” Je zou kunnen zeggen dat dit de reden is waarom de president van Bolivia, Luis Arce, heeft voorgesteld om een brede Latijns-Amerikaanse Lithium OPEC op te richten om gezamenlijk een lithiumbeleid in de hele regio te ontwikkelen dat prioriteit geeft aan de ontwikkeling van die landen. Mexico’s AMLO kondigde onlangs ook de nationalisatie van de lithiumvoorraden in dat land aan, en ook de Chileense Gabriel Boric deed een soortgelijke aankondiging die het mineraal centraal stelt in de toekomstige ontwikkeling van Latijns-Amerikaanse landen, door hun eigen natuurlijke hulpbronnen te gebruiken om openbare diensten zoals onderwijs, huisvesting, gezondheidszorg, enz. te financieren. Dit is waar de mensen in Puno voor vechten – soevereiniteit over hun land en hulpbronnen om het leven van de mensen op dat land te verbeteren.

De regio maakt een overgang van grondstoffenexporterende landen naar soevereine naties die hun eigen grondstoffen industrialiseren en internationaal handel drijven ten gunste van hun eigen bevolking. Degenen die voorop lopen in deze strijd begrijpen dat het om meer gaat dan alleen grondstoffen. Dit gaat over het leven zelf, over toekomstige generaties. Terwijl we zien hoe de zoveelste sociale leider vermoord wordt door privébelangen (¡Santiago Contoricón presente!) voor het verdedigen van territoriale rechten, verlangt en vecht het Peruaanse volk voor de soevereiniteit die door het huidige coupregime verkocht wordt aan de hoogste bieders, meestal Westerse entiteiten.

Clau O’Brien Moscoso is organisator bij de Black Alliance for Peace in het team Haïti/Amerika. Ze komt oorspronkelijk uit Barrios Altos, Lima, groeide op in New Jersey en woont nu tussen beide landen in.

Nationale staking, dag 110 – “De VS hebben Dina (Boluarte) geïnstalleerd om lithium en cocaïne te krijgen” (Foto: Twitter @OllieVargas79)

Gerelateerd (berichten in dit archief):