Openbaar Archief – Latijns Amerika https://openbaararchief.nl/caribic 200 jaar na Simon Bolivar Sat, 16 Mar 2024 09:07:15 +0000 en-US hourly 1 https://wordpress.org/?v=6.4.3 https://openbaararchief.nl/caribic/wp-content/uploads/sites/4/2022/06/cropped-oapict-32x32.png Openbaar Archief – Latijns Amerika https://openbaararchief.nl/caribic 32 32 Het zijn huurlingen en opereren vanuit Europa tegen Cuba https://openbaararchief.nl/caribic/2024/03/16/het-zijn-huurlingen-vs-eu-tegen-cuba/ Sat, 16 Mar 2024 09:07:14 +0000 https://openbaararchief.nl/caribic/?p=12090 Bron: Beto Rodríguez Ángeles cubadebate.cu 12 maart 2024, Desdeabajomx 10 maart 2024

Opnieuw trekt de regering van de Verenigde Staten miljoenen dollars uit voor subversieve acties tegen Cuba. En het ergste: nu maakt ze gebruik van de Europese Unie en sommige van haar vertegenwoordigers die geworteld zijn in het neofascisme.

Maar een aantal dingen blijft onveranderd. Naast zijn obsessie om de revolutie omver te werpen, blijft het Witte Huis twee van zijn belangrijkste geopolitieke wapens gebruiken: de National Endowment for Democracy (NED) en de United States Agency for International Development (USAID) om geld te geven aan anti-Cubaanse organisaties die contrarevolutionaire agenda’s en plannen uitvoeren.

Activisten komen en gaan. Sinds de invasie en de beslissende nederlaag van de door de CIA gefinancierde paramilitaire huurlingen op Playa Girón, heeft het Amerikaanse regime verschillende organisaties gebruikt waaraan het honderdduizenden dollars heeft gegeven om nieuwe strategieën tegen de Cubaanse Revolutie te ontwikkelen.

Een van de gefinancierde organisaties is het zogenaamde International Institute on Race, Equality and Human Rights (specifiek ‘Race and Equality’ genoemd), een vereniging gevestigd in Miami (omdat het niet anders of elders kon) die geld ontvangt van Washington via de NED en USAID.

Maar niet alle strategieën zijn hetzelfde. Een ervan is gewapend terrorisme. Een andere is Mediamanipulatie. En subversieve diplomatieke reizen zijn weer een andere variant van dezelfde operatie. Zo promoot Raza e Igualdad ( Ras en gelijkheid’)’, met het geld dat het van Washington krijgt, reizen van anti-Cubaanse activisten naar Europa om ambtenaren en Europarlementariërs te ontmoeten en hun klachten, claims, belangen en agenda’s tegen de Cubaanse regering aan te horen.

Bijvoorbeeld, tussen 12 en 15 februari zullen de anti-Cubaanse activisten Elena Larrinaga de Luis, Yaxis Cires Dib en Yanelis Núñez Leyva, bekend in de maffia van Miami voor het beheren van het geld om acties tegen de Cubaanse Revolutie uit te voeren, zoals workshops en verijdelde campagnes ten gunste van wat zij noemen “politieke gevangenen en gewetensgevangenen” die gevangen werden gezet voor gewone misdaad na de 11-Juni rellen in Cuba, naar Brussel, België, het hoofdkwartier van de Europese Unie reizen.

Onderdeel van de strategie was de publicatie op 12 februari van een foto op het X-account van het Cubaanse Observatorium voor Mensenrechten (OCDH) waarop de leiders van Raza e Igualdad te zien zijn samen met de voormalige premier van Litouwen en huidig Europarlementariër Andrius Kubilius, met de bedoeling om de ondertekening van de overeenkomst voor politieke dialoog en samenwerking tussen de Europese Unie en de Cubaanse regering te beïnvloeden en, indien nodig, te blokkeren.

Hoe is het mogelijk dat deze kleinzielige figuren in de wachtkamers van Brussel kunnen zitten? Niet vanwege hun slechte reputatie natuurlijk, maar omdat ze worden bijgestaan door een Raza e Igualdad ambtenaar die verantwoordelijk is voor “Europese Unie zaken”, die in de Belgische hoofdstad woont: Camilo Tovar, wiens taak het is om de belangenbehartigingsstrategie van deze organisatie voor EU-instellingen en hun verschillende organen te ontwerpen en uit te voeren.

Camilo Tovar is ook betrokken bij andere pogingen om de standpunten van Raza e Igualdad in het Europees Parlement naar voren te brengen, met de steun van andere figuren die lafhartig hun gezicht niet laten zien en in de schaduw opereren, maar die gebruik maken van figuren zoals de genoemde om hun plannen te verwezenlijken; natuurlijk door hen te belonen met geld, toelagen en dagvergoedingen om hun reizen naar Europa, die niet goedkoop zijn, te bekostigen.

Een recent voorbeeld van deze manoeuvres vond plaats op 16 maart 2023, toen Raza e Igualdad een “advocacy tour” in Europa financierde en uitvoerde waaraan ook andere actieve anti-Cubanen deelnamen, zoals Alain Espinosa en Frisia Batista, die een ontmoeting hadden met vertegenwoordigers van de Verenigde Naties op het hoofdkwartier in Genève, Zwitserland, en van de Europese Unie, met de bedoeling om aanbevelingen te verzamelen voor de Universele Periodieke Evaluatie van de mensenrechten die de Cubaanse Revolutie jaar na jaar naar tevredenheid voorlegt aan de Mensenrechtenraad van de VN.

Maar we mogen niet vergeten dat dit niet Raza e Igualdad’s eigen initiatief is. Het zijn allemaal programma’s die gefinancierd worden door NED en USAID en, daarachter, het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken.

Organisaties als Raza e Igualdad zijn slechts contractanten; slechts loopjongens die de gefrustreerde Miami-agenda’s naar Europa moeten brengen in een poging om het Cubaanse volk te manipuleren tegen hun revolutie en om iets te doen om de overeenkomsten tussen de EU en Havana te schaden.

Dit is verankerd in de economische verstikkende acties van het regime van Joe Biden tegen Cuba en de EU zelf, die proberen om leden van het Europees Parlement met een gestoorde moraal te dwingen om mee te gaan in de geopolitieke schertsvertoningen van Washington.

Belachelijke en achterhaalde manoeuvres die rechtstreeks uit een stoffig handboek uit de Koude Oorlog komen en die, midden in 2024, nog steeds het socialisme als vijand hebben en Cuba als de vertegenwoordiger van de duivel op aarde. Dat is de reden waarom de NED en USAID prioriteit blijven geven aan de reizen van contrarevolutionairen naar Europa, ze verkleden als “mensenrechtenactivisten” en ze vermommen als “actoren van verandering in de Cubaanse samenleving”, terwijl ze niets meer zijn dan ordinaire huurlingen die betaald worden met dollars die gestolen zijn van het belastinggeld van de Amerikaanse arbeidersklasse.

Maar Washington schaamt zich er niet voor om het geld van de bevolking van zijn land te gebruiken om derden te betalen om het vuile werk op te knappen tegen Cuba in de Europese Unie. Maar de dingen zijn zoals ze zijn. Of, zoals het gezegde luidt, een aap in zijde is een aap (of in goed Nederlands: al draagt een aap een gouden rig, het is en blijft een lelijk ding), en de schaamteloze inmenging van het Amerikaanse regime in de interne aangelegenheden van Europa kan niet worden verborgen.

Topfoto: Alain Espinosa en Frisia Batista, twee anti-Cubaanse huurlingen die naar Europa reisden onder auspiciën van Raza e Igualdad met als doel de overeenkomsten tussen Cuba en de Europese Unie te boycotten. | credits: Desdeabajomx.


Gerelateerd (berichten in dit archief:)

]]>
Bendes vallen de macht aan in Haïti https://openbaararchief.nl/caribic/2024/03/08/bendes-vallen-de-macht-aan-in-haiti/ Fri, 08 Mar 2024 11:05:00 +0000 https://openbaararchief.nl/caribic/?p=12070 Bron: Voltaire Internationaal nieuws 8 maart 2024

Bendes onder leiding van Jimmy Chérizier, bekend als “Barbecue”, leider van de G9-groep, hebben de twee belangrijkste gevangenissen van Haïti aangevallen, de nationale strafgevangenis in Port-au-Prince en de civiele gevangenis in Croix des Bouquets. Ongeveer 3.700 gevangenen ontsnapten. Ze vielen ook politiebureaus en de politieacademie aan. De bendes probeerden het hoofd van de politie te ontvoeren en roepen op tot het aftreden van het staatshoofd, president Ariel Henry.

Ook in de talen English Español 
français italiano Português 

President Henry reisde naar Kenia om te proberen de regering ervan te overtuigen deel te nemen aan een “multinationale veiligheidsondersteuningsmissie” in Haïti, in overeenstemming met wat de Verenigde Staten hadden voorgesteld aan de VN-Veiligheidsraad. Maar het Hooggerechtshof van Nairobi, dat een zaak behandelde die was aangespannen door de tegenstander Ekuru Aukot, oordeelde dat ’sterven in Haïti’ niet tot de grondwettelijke missies van de Keniaanse politie behoorde. President Henry heeft hoogstens een overeenkomst kunnen ondertekenen waarin de taken van deze missie, mocht deze worden ingezet, worden gespecificeerd.

De Verenigde Staten hebben ontkend dat ze hun beschermeling, president Ariel Henry, hebben gevraagd om af te treden. Het lijkt er echter op dat hij in ballingschap is gegaan in de Verenigde Staten. Zijn legitimiteit is vanaf het begin betwist. Henry werd door Westerse mogendheden in het zadel geholpen na de moord op president Jovenel Moïse. Er hebben nooit verkiezingen plaatsgevonden om zijn positie te bevestigen.

Daniel Foote, speciaal gezant van de Amerikaanse president Joe Biden, had deze inmenging zelf aan de kaak gesteld: “Ik geloof dat Haïti nooit stabiliteit zal bereiken zolang de burgers niet waardig worden geacht om zelf op een eerlijke en oprechte manier hun leiders te kiezen […] We kunnen slechts gealameerd zijn over deze illusie van almacht die ons ervan overtuigt, dat het weer aan ons is om de winnaar aan te wijzen”.

☞ Van 1957 tot 2005 hebben de Verenigde Staten voortdurend ingegrepen in Haïti en elke democratische macht omver geworpen. De meest recente operatie was de omverwerping van president Jean-Baptiste Aristide [1] met de hulp van Frankrijk, met name van Régis Debray, [2] in 2004.

Editoriaal van de internationale Nieuwsbrief van het Voltaire Netwerk (Voltaire Actualité International – VAI).
De Nieuwsbrief van deze week, nr. 76, beschrijft 63 verschillende actualiteiten, die de grote persbureaus AP, AFP en Reuters onvermeld laten of in een andere context plaatsen. Op de wekelijkse nieuwsbrieven kunt u zich abboneren.
jaarabonnement: 150 euro
maandabonnement: 15 euro
Alle 45 nieuwsbrieven van het voorgaande jaar zijn in een PDF document gebundeld en voor iedereen, dus ook zonder abonnement, beschikbaar gesteld. U kunt dit hier downloaden en lezen (6 talen w.o. Nederlands). Het bevat 681 pagina’s oud nieuws, een uitermate bruikbaar archief, voor achtergronden bij de huidige actualiteit.


Voetnoten

[1] « Coup d’État en Haïti », par Thierry Meyssan, Réseau Voltaire, 1er mars 2004.

[2] « Régis Debray en Bolivie et en Haïti », par Claude Ribbe, Réseau Voltaire, 11 février 2010.


Gerelateerd (berichten in dit archief):

]]>
VN-experts bekritiseren VS voor “terreurlijst” en mensenrechtenschendingen https://openbaararchief.nl/caribic/2024/02/28/vn-experts-bekritiseren-vs-voor-terreurlijst/ Wed, 28 Feb 2024 07:59:50 +0000 https://openbaararchief.nl/caribic/?p=12064 Bron: Edgar Göll america21 22 februari 2024 ~~~

Genève. Een werkgroep van VN-experts roept de VS op om hun procedure te herzien voor het verklaren van andere staten als “State Sponsors of Terrorism” (SST) en het opleggen van specifieke sancties.

Momenteel staan er vier staten op deze lijst van het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken: Cuba, de Democratische Volksrepubliek Korea, Iran en Syrië.

De experts waarschuwen dat opname op de lijst een negatieve invloed heeft op fundamentele mensenrechten zoals het recht op leven, voedsel, gezondheid, onderwijs, economische en sociale rechten en het recht op ontwikkeling.

De categorisering is eenzijdig van de kant van de Amerikaanse regering, die “de fundamentele beginselen van het internationaal recht schendt, waaronder het beginsel van soevereine gelijkheid van staten, het verbod op inmenging in de binnenlandse aangelegenheden van staten en het beginsel van vreedzame beslechting van internationale geschillen”. Ze wijzen erop dat deze beginselen algemeen erkende, bindende normen van het internationaal recht zijn.

Daarnaast bekritiseert de groep het feit dat de procedure voor plaatsing op de terreurlijst “onduidelijk en ondoorzichtig” is. Sommige van de vele wetten en regels leiden tot angst, onzekerheid en “buitensporige compliance (naleving) door humanitaire en andere actoren die op het grondgebied van deze landen actief willen zijn”.

Het categoriseren als “aanhangers van terreur” treft vooral landen “die al onderworpen zijn aan andere unilaterale dwangmaatregelen en heeft mogelijk catastrofale gevolgen voor de humanitaire situatie en de mensenrechten”.

De experts hadden al eerder hun bezorgdheid geuit over de negatieve gevolgen van “buitensporige conformiteit met de Amerikaanse regering”. Extra beperkingen en unilaterale sancties op basis van de SST-bepalingen zouden een afschrikkend effect hebben en de toegang tot de aangewezen landen blokkeren.

“Deze alomvattende isolatie van de staat die is aangewezen als sponsor van terrorisme kan een negatieve invloed hebben op de levering van vitale goederen, waaronder voedsel, medicijnen, medische apparatuur en andere benodigdheden, waaronder hulp in het kader van de humanitaire resoluties van de VN-Veiligheidsraad”, waarschuwt de groep. De groep roept de VS op om hun internationale verplichtingen volledig na te komen, “ook extraterritoriaal”.

De experts, die de kwestie met de Amerikaanse regering bespreken, roepen haar op om het kader voor de huidige aanwijzingen als “Staatssponsor van terrorisme” volledig te herzien en deze onder de jurisdictie van de Veiligheidsraad te laten, zoals bepaald in het VN-Handvest. Totdat het wordt opgeheven, moeten de VS maatregelen nemen om negatieve humanitaire gevolgen te voorkomen.

Een wereldwijde campagne roept president Joe Biden op om Cuba van de terreurlijst te halen

Bron: cpcml

Info: ohchr + granma

Door Edgar Göll america21 22.02.2024

Genève. Een werkgroep van VN-experts roept de VS op om hun procedure te herzien voor het verklaren van andere staten als “State Sponsors of Terrorism” (SST) en het opleggen van specifieke sancties.

Momenteel staan er vier staten op deze lijst van het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken: Cuba, de Democratische Volksrepubliek Korea, Iran en Syrië.

De experts waarschuwen dat opname op de lijst een negatieve invloed heeft op fundamentele mensenrechten zoals het recht op leven, voedsel, gezondheid, onderwijs, economische en sociale rechten en het recht op ontwikkeling.

De categorisering is eenzijdig van de kant van de Amerikaanse regering, die “de fundamentele beginselen van het internationaal recht schendt, waaronder het beginsel van soevereine gelijkheid van staten, het verbod op inmenging in de binnenlandse aangelegenheden van staten en het beginsel van vreedzame beslechting van internationale geschillen”. Ze wijzen erop dat deze beginselen algemeen erkende, bindende normen van het internationaal recht zijn.

Daarnaast bekritiseert de groep het feit dat de procedure voor plaatsing op de terreurlijst “onduidelijk en ondoorzichtig” is. Sommige van de vele wetten en regels leiden tot angst, onzekerheid en “buitensporige compliance (naleving) door humanitaire en andere actoren die op het grondgebied van deze landen actief willen zijn”.

Het categoriseren als “aanhangers van terreur” treft vooral landen “die al onderworpen zijn aan andere unilaterale dwangmaatregelen en heeft mogelijk catastrofale gevolgen voor de humanitaire situatie en de mensenrechten”.

De experts hadden al eerder hun bezorgdheid geuit over de negatieve gevolgen van “buitensporige conformiteit met de Amerikaanse regering”. Extra beperkingen en unilaterale sancties op basis van de SST-bepalingen zouden een afschrikkend effect hebben en de toegang tot de aangewezen landen blokkeren.

“Deze alomvattende isolatie van de staat die is aangewezen als sponsor van terrorisme kan een negatieve invloed hebben op de levering van vitale goederen, waaronder voedsel, medicijnen, medische apparatuur en andere benodigdheden, waaronder hulp in het kader van de humanitaire resoluties van de VN-Veiligheidsraad”, waarschuwt de groep. De groep roept de VS op om hun internationale verplichtingen volledig na te komen, “ook extraterritoriaal”.

De experts, die de kwestie met de Amerikaanse regering bespreken, roepen haar op om het kader voor de huidige aanwijzingen als “Staatssponsor van terrorisme” volledig te herzien en deze onder de jurisdictie van de Veiligheidsraad te laten, zoals bepaald in het VN-Handvest. Totdat het wordt opgeheven, moeten de VS maatregelen nemen om negatieve humanitaire gevolgen te voorkomen.

Meer info: ohchr en granma

Topfoto: Een wereldwijde campagne roept president Joe Biden op om Cuba van de terreurlijst te halen | cpcml


]]>
Venezuela en Rusland halen banden aan, Lavrov steunt BRICS-lidmaatschap https://openbaararchief.nl/caribic/2024/02/22/venezuela-en-rusland-halen-banden-aan/ Thu, 22 Feb 2024 21:55:00 +0000 https://openbaararchief.nl/caribic/?p=12050 Bron: Andreína Chávez Alava venezuelanalysis 22 februari 2024 ~~~.

De geallieerde landen beloofden alternatieve economische routes te ontwikkelen om de Amerikaanse sancties te omzeilen en de samenwerking op het gebied van olie en gas uit te breiden.

Caracas, 22 februari 2024 (venezuelanalysis.com) – Rusland en Venezuela zijn overeengekomen om de strategische samenwerking te vergroten en door te gaan met het bouwen van een verenigd front om multipolariteit en rechtvaardigheid in mondiale kwesties te bevorderen.

Dinsdag arriveerde de Russische minister van Buitenlandse Zaken, Sergey Lavrov, in Venezuela op een Latijns-Amerikaanse tournee waarbij hij ook Cuba en Brazilië aandeed. Tijdens zijn verblijf in Caracas kon hij de onthulling van een borstbeeld ter ere van de Russische dichter Aleksandr Poesjkin bijwonen, voordat hij ontmoetingen op hoog niveau had met regeringsfunctionarissen.

President Nicolás Maduro ontving Lavrov in het Miraflores Paleis, waar hij steun toezegde aan de strijd van het Kremlin tegen de huidige opkomst van het nazisme. Hij riep ook op om “de hele strategische route van alomvattende samenwerking te versterken” tussen de twee landen in het kader van hun “onverbrekelijke” vriendschap.

“Rusland rukt op op alle fronten […] Ze hebben weerstand geboden en nu rukken ze op. Venezuela steunt Rusland in zijn strijd tegen de nazi’s […] het is ook onze strijd,” bevestigde Maduro.

Lavrov prees het leiderschap van Venezuela in de strijd tegen unilateralisme, als oprichter van de Groep van Vrienden ter Verdediging van het Handvest van de Verenigde Naties (VN), een initiatief dat in 2020 door Caracas werd gelanceerd om een multipolaire internationale orde en respect voor het internationaal recht te bevorderen. Hij voegde eraan toe dat Rusland zou helpen om dit initiatief zo effectief mogelijk te maken.

De Russische minister voegde eraan toe dat Moskou Venezuela’s streven om lid te worden van de BRICS-groep zal steunen. Deze groep werd in 2009 opgericht door Brazilië, Rusland, India, China en Zuid-Afrika om tegenwicht te bieden aan de economische en politieke hegemonie van de VS en Europa.

“We zijn ons bewust van de interesse van onze Venezolaanse vrienden in toenadering tot BRICS. Als voorzitter van de associatie dit jaar, zal Rusland hieraan bijdragen,” zei Lavrov tijdens de bijeenkomst.

In januari nam Moskou het voorzitterschap van BRICS voor 2024 op zich, met Egypte, Ethiopië, Iran, Saoedi-Arabië en de Verenigde Arabische Emiraten als nieuwste aanwinsten. Javier Milei van Argentinië heeft de uitnodiging van het land om lid te worden ingetrokken, terwijl de aanvraag van Venezuela niet werd goedgekeurd in het uitbreidingsproces van vorig jaar.

De Venezolaanse minister van Buitenlandse Zaken, Yván Gil, verklaarde echter dat het Caribische land toch heeft deelgenomen aan BRICS-bijeenkomsten als geassocieerd lid en hoopt binnenkort nieuws te ontvangen over een volledig lidmaatschap.

In een gezamenlijke persconferentie met zijn Russische collega zei Gil dat ze zich hadden voorgenomen om verenigd te blijven op het internationale toneel, omdat beide landen dezelfde principes van mondiale rechtvaardigheid delen.

“In de afgelopen jaren is het VN-Handvest belasterd, aangetast door landen die zichzelf identificeren als de internationale hegemonie en dit podium gebruiken om [andere landen] aan te vallen door middel van sancties, ook wel unilaterale dwangmaatregelen genoemd”, aldus Gil.

Lavrov sloot zich aan bij zijn Venezolaanse partner en zei dat de twee “van gedachten hadden gewisseld” over hoe de confrontatie aan te gaan met de economische sancties van de VS en hun bondgenoten en de inbeslagnames van bezittingen die tegen beide landen zijn ingezet.

“Het geld van Venezuela, zijn publieke reserves, zijn bevroren door een aantal Westerse landen, die hetzelfde deden met de Russische staatsactiva. Dit is een grove en flagrante schending van het internationaal recht en van beschaafde relaties op het gebied van handel, economie, investeringen of op welk ander gebied dan ook,” aldus de Russische functionaris.

Minister Gil benadrukte dat het Russische MIR-betalingssysteem in Venezuela “aanzienlijke vooruitgang” boekt en hoewel het vooral wordt gebruikt voor Russische toeristen die het land bezoeken, hopen de Venezolaanse autoriteiten dat het systeem kan worden uitgebreid naarmate de landen hun handelsbetrekkingen uitbreiden.

De blokkade van de VS tegen Venezuela heeft het land uitgesloten van het SWIFT-systeem, het financiële netwerk dat het internationale geldverkeer vergemakkelijkt.

De afgelopen jaren hebben Caracas en zijn internationale bondgenoten gezocht naar manieren om afstand te nemen van de dominantie van de Amerikaanse dollar.

Wat de bilaterale samenwerking betreft, verbonden de ministers van Buitenlandse Zaken zich ertoe om de commerciële overeenkomsten te versterken en spraken ze af om in Venezuela een insulinefabriek en een wereldwijd satellietdatabasesysteem met Russische technologie te installeren.

Lavrov preciseerde dat de twee naties de handels- en economische samenwerking verder zouden ontwikkelen, met de nadruk op “olieproductie, de ontwikkeling van gasvoorraden, landbouw, geneeskunde, farmaceutica, ruimteverkenning, informatie- en communicatietechnologieën en innovaties”.

De Russische diplomaat zei dat ze ook “het vreedzame gebruik van kernenergie” hadden besproken als een ander veelbelovend gebied voor samenwerking en gaf de Intergouvernementele Russisch-Venezolaanse Commissie op hoog niveau de opdracht om op dit gebied vooruitgang te boeken.

De twee vertegenwoordigers van het buitenlands beleid kondigden ook plannen aan om de banden op het gebied van sport en cultuur aan te halen. Zo zal er een tweede Russisch taleninstituut worden geopend in het Zuid-Amerikaanse land en zal het Russische Centrum voor Wetenschap en Cultuur in Caracas worden heropend.

In antwoord op een journalist stelde Lavrov dat de regering-Poetin bereid is om de dialoog tussen de regering-Maduro en de door de VS gesteunde oppositie te blijven steunen.

Topfoto: Lavrov zei dat Caracas en Moskou “het vreedzame gebruik van kernenergie” zouden onderzoeken als onderdeel van bredere samenwerkingsovereenkomsten. (Foto: mid.ru)


gerelateerd (berichten in dit archief):

Overzichten van plundering, sabotage en miltaire agressie (tot juli 2021):

]]>
Politiek protest wordt georganiseerd tijdens de chaos in Haïti https://openbaararchief.nl/caribic/2024/02/17/politiek-protest-wordt-georganiseerd-in-haiti/ Sat, 17 Feb 2024 21:33:00 +0000 https://openbaararchief.nl/caribic/?p=12060 Bron: Michael Roth america21 17 februari 2024 ~~~

Steeds meer politieke spelers roepen op tot presidentsverkiezingen. Premier Ariel Henry blijft in functie. Aankomst internationale politiemacht onzeker

Port-au-Prince. De politieke protesten in de hoofdstad van Haïti en andere steden zijn hervat en de organisatiegraad neemt toe. De demonstranten eisen presidentsverkiezingen, het aftreden van premier Ariel Henry, die het land feitelijk regeert na de moord op Jovenel Moïse in 2021, en maatregelen tegen de welig tierende criminaliteit die al heeft geleid tot de ontheemding van duizenden mensen.

Tijdens een driedaagse mobilisatie barstte de opgekropte onvrede uit in massale en soms gewelddadige protesten. Regeringsgebouwen werden bestormd, wegen werden geblokkeerd en verschillende mensen kwamen om het leven.

Ondertussen blijft de inzet van een internationale politiemacht uit.

In oktober 2023 besloot de VN-Veiligheidsraad, met een onthouding van China en Rusland, om een internationale politiemissie onder leiding van Kenia te sturen om de veiligheidssituatie te verbeteren (amerika21 bericht). De Haïtiaanse minister van Buitenlandse Zaken verwelkomde het besluit, dat door de bevolking en maatschappelijke organisaties massaal werd afgewezen.

De inzet van buitenlandse politietroepen onder leiding van Kenia staat voorlopig op losse schroeven omdat het Hooggerechtshof van het Oost-Afrikaanse land de inzet ervan als ongrondwettelijk heeft afgewezen. Volgens de grondwet is een buitenlandse inzet alleen mogelijk als er een bilaterale overeenkomst is tussen Kenia en het gastland.

De regeringen van Kenia en Haïti zijn momenteel haast aan het maken. Van 12 tot 14 februari bezochten delegaties van beide landen Washington en wijdden een dag aan het vereiste bilaterale memorandum of understanding. Tijdens de bijeenkomst werden ook het operationele concept van de missie, logistiek, monitoring en mensenrechtenkwesties besproken.

De Amerikaanse onderminister van politieke zaken, Victoria Nuland, rondde de bijeenkomsten af. Volgens een persbericht van de regering van Haïti stelden de deelnemers een deadline vast voor de komst van Keniaanse politietroepen om “de Haïtiaanse nationale politie bij te staan om de veiligheid in Haïti te herstellen”.

Steeds meer politieke actoren in Haïti verwerpen het aanblijven van de premier. Ze houden hem verantwoordelijk voor de toename van bendegeweld en onveiligheid, maar ook voor verarming en wijdverspreide honger.

In een optreden, na de protestdagen, herhaalde Henry zijn standpunt dat de veiligheid in het land eerst moet worden hersteld voordat er verkiezingen kunnen worden gehouden. Zijn mandaat, dat hij in 2021 op zich nam na de moord op zijn voorganger zonder dat er verkiezingen waren gehouden, eindigde woensdag in overeenstemming met een overeenkomst die in december 2022 werd ondertekend met vertegenwoordigers van politieke partijen, maatschappelijke organisaties en particuliere bedrijven onder internationale auspiciën. Henry noemde deze overeenkomst niet in zijn tien minuten durende toespraak.

De achtergrond van de moord op de president is nog niet opgehelderd, hoewel de daders en enkele masterminds zijn geïdentificeerd en veroordeeld. In Miami werd een voormalig agent van de Amerikaanse Drug Enforcement Administration (DEA) tot levenslang veroordeeld voor zijn betrokkenheid bij de aanslag. Onmiddellijk na de moord nam Henry de teugels van de regering over met de belofte om binnen twee jaar presidentsverkiezingen te organiseren.

Het land is in grote delen onbestuurbaar geworden door de welig tierende bendecriminaliteit. Zwaarbewapende groepen, voornamelijk uitgerust met wapens die vanuit de VS zijn gesmokkeld, hebben de controle over hele wijken overgenomen en breiden zich steeds verder uit. In december 2023 moesten 310.000 mensen hun huizen verlaten en sindsdien vechten ze om te overleven. Er is een gebrek aan voedsel, drinkwater en sanitaire voorzieningen. Dit kan slechts gedeeltelijk worden verlicht door hulpzendingen.

Een inzet van VN-vredeshandhavers tussen 2004 en 2017 had een desastreus resultaat. De Verenigde Naties moesten toegeven dat de interventiemacht gezamenlijk verkrachtingen had gepleegd en dat een massale uitbraak van cholera, die ongeveer 600.000 mensen trof, werd veroorzaakt door Nepalese blauwhelmsoldaten. De missie had geen succes, maar werd massaal afgewezen door de bevolking en werd na 13 jaar afgeblazen.

Topfoto: De politiechefs van Kenia, Japhet N. Koome (links) en Haïti, Frantz Elbe, ontmoetten elkaar in december 2023 in Nairobi om de missie te bespreken Bron: Nationale Politiedienst


Gerelateerd (berichten in dit archief):

]]>
De beroving afgerond: De Emtrasur-zaak, een chronologie van de plundering https://openbaararchief.nl/caribic/2024/02/14/de-beroving-afgerond-in-de-emtrasur-zaak/ Tue, 13 Feb 2024 23:41:16 +0000 https://openbaararchief.nl/caribic/?p=12023 Bron: misionverdad 12 februari 2024 (SP) orinocotribune 13 februari 2024 (EN)

Misión Verdad – Na 20 maanden van een nieuwe daad van plundering en piraterij, werd gisteren bekend dat het Boeing 747-300M vliegtuig, eigendom van de Venezolaanse maatschappij EMTRASUR, de stad Buenos Aires heeft verlaten op weg naar de Verenigde Staten, waarmee de diefstal van het vliegtuig werd voltooid die begon op 8 juni 2022, toen het werd vastgehouden op de luchthaven door de Argentijnse autoriteiten.

In iets meer dan anderhalf jaar tijd zijn we getuige geweest van een systematische schending van het internationaal publiekrecht en de regels die van toepassing zijn op de internationale burgerluchtvaart. We zijn ook getuige geweest van de manier waarop de extraterritorialiteit van de Amerikaanse wetten functioneert met toestemming van de nationale autoriteiten in verschillende landen. En hoe, tegenover de pretenties van de machtigen, alleen de waardigheid overblijft van degenen die, wetende dat ze rechtmatig handelden, weigeren hun misbruik en willekeur te accepteren.

In navolging van de uitputtende evaluatie van de EMTRASUR zaak vanuit deze outlet, presenteren we een geactualiseerde chronologie van de meest opmerkelijke gebeurtenissen van deze thriller die de werkelijke werkwijze onthult van de vermeende “op regels gebaseerde orde”, dat het Westen, met de Verenigde Staten aan het roer, zo krachtig verkondigt.

  • 4 juni 2022. Het Boeing 747-300M vliegtuig landde in de Mexicaanse stad Querétaro, waar het handelswaar zou ophalen van het bedrijf Volkswagen. Het vrachtschip landde rond 6:30 uur (Midden-Mexicaanse tijd).
  • 5 juni 2022. Het vliegtuig vertrok uit Querétaro om 18:37 “met medeweten van het Federaal Agentschap voor de Burgerluchtvaart, het Nationaal Migratie-instituut,” de douane en de luchthavenadministratie, allemaal gecertificeerde Mexicaanse autoriteiten.
  • 6 juni 2022. Het Boeing 747-300M vliegtuig van EMTRASUR arriveerde in Buenos Aires, Argentinië, vanuit Querétaro, Mexico, na een tijdelijke tussenlanding in de stad Córdoba. In verband met de sancties tegen Venezuela weigerde de Shell-maatschappij het vooraf betaalde contract uit te voeren voor de levering van brandstof aan het vliegtuig op de internationale luchthaven Ezeiza in Buenos Aires.
  • 8 juni 2022. De bemanning besluit naar Uruguay te vliegen om bij te tanken. In de buurt van het Uruguayaanse luchtruim besluit de regering van dat land de vergunning in te trekken, waardoor het vliegtuig gedwongen wordt terug te keren naar Buenos Aires. Opnieuw in Argentinië houdt de Nationale Immigratiedienst de paspoorten van de bemanning in en geeft ze toestemming voor een voorlopig verblijf, wat niet betekent dat ze legaal het land mogen binnenkomen. Diezelfde dag worden de vracht en het vliegtuig geïnspecteerd, maar de autoriteiten vinden niets interessants.
  • 17 juni 2022. De Argentijnse minister van Nationale Veiligheid Aníbal Fernández zei: “De analyse van de federale politie is dat er geen specifieke relatie is met terroristische organisaties.”
  • 18 juni 2022. Rechter Villena heeft geen bewijs gevonden dat de bemanning in verband brengt met terroristische daden of illegale spionage, gebaseerd op de inhoud van de telefoons en documenten die zijn meegenomen bij een inval (die was bevolen op 14 juni).
  • 27 juni 2022. Rechter Villena geeft, wegens gebrek aan sterk bewijs, toestemming voor de teruggave van de telefoons aan de 14 Venezolaanse bemanningsleden, maar behoudt de toestellen van de vijf Iraanse bemanningsleden. Diezelfde dag vraagt een groep van 12 senatoren van de Republikeinse Partij van de VS aan de procureur-generaal van de Verenigde Staten, Merrick B. Garland, om “onmiddellijk te reageren en Argentinië te helpen” bij het onderzoek naar het EMTRASUR-vliegtuig.
  • 19 juli 2022. De rechtbank van het District Columbia (Washington, DC), onder leiding van rechter Michael Harvey, vaardigt een inbeslagnamebevel uit voor de Boeing 747 van EMTRASUR, met als rechtvaardiging dat “het vliegtuig in beslag wordt genomen op basis van schendingen van de “Amerikaanse exportcontrolewetten met betrekking tot de ongeoorloofde overdracht van het Mahan Air vliegtuig”. De rechtbank voerde aan dat het Amerikaanse ministerie van Handel in 2008 “een verbod uitvaardigde voor Mahan Air om deel te nemen aan enige transactie met betrekking tot enig product dat wordt geëxporteerd uit de Verenigde Staten.”
  • 25 juli 2022. Rechter Villena beveelt de vrijgave van de vracht (Volkswagen auto-onderdelen) uit het EMTRASUR vliegtuig.
  • 2 augustus 2022. Rechter Villena geeft toestemming voor het vertrek uit Argentinië en de teruggave van paspoorten aan 12 bemanningsleden: 11 Venezolanen en één Iraniër. Diezelfde dag stuurt het Ministerie van Justitie van de Verenigde Staten een verzoek naar de Argentijnse autoriteiten voor de inbeslagname van het Boeing 747 vliegtuig, een bevel afkomstig van de Amerikaanse rechtbank van het District of Columbia.
  • 8 augustus 2022. Aanklager Incardona gaat in beroep tegen de uitspraak van rechter Villena, waardoor de bemanning het land niet mag verlaten, en de beslissing gaat naar de Kamer van La Plata.
  • 11 augustus 2022. In het kader van het Verdrag van Wederzijdse Rechtshulp in Strafzaken met de Verenigde Staten, goedgekeurd bij Wet 24.034, stemt rechter Villena in met het verzoek van de Verenigde Staten om beslag te leggen op het Venezolaanse vliegtuig dat in Ezeiza wordt vastgehouden. De FBI neemt deel aan de operatie. Eerder had aanklager Incardona volgens Télam geoordeeld dat de eis van Justitie van de Verenigde Staten om beslag te leggen op de Boeing 747-300M van EMTRASUR “formeel gepast” was.
  • Tussen 16 en 17 augustus 2022. De verdediging van EMTRASUR ging in beroep tegen de beslissing om het vliegtuig in beslag te nemen, met het argument dat het verdrag waarop rechter Villena zich baseert strafrechtelijk van aard is, zodat de commerciële en economische gebieden, zoals verwoord in het verzoek van de Verenigde Staten om het Venezolaanse vliegtuig in beslag te nemen, buiten haar jurisdictie vallen,
  • 22 augustus 2022. De pers heeft vernomen dat rechter Villena de Argentijnse advocaten Gabriel Palmeiro en Maximiliano Rusconi heeft geweigerd om Venezuela en EMTRASUR te vertegenwoordigen, in een manoeuvre die Venezuela onrechtmatig het recht wilde ontnemen om haar vastgehouden burgers en haar commerciële belangen te verdedigen, aangezien het om een groot vliegtuig ging dat belangrijk humanitair werk had verricht.
  • Op 27 augustus 2022. In wat geïnterpreteerd kan worden als een reactie die synchroon liep met de verklaring van VS Ambassadeur Ostfield, meldden Argentijnse media dat de openbare aanklager voor de Federale Kamer van La Plata, Diego Iglesias, de resolutie van rechter Federico Villena steunde om het EMTRASUR vliegtuig in beslag te nemen en ook voorstander was van de manoeuvre om de verdediging van Venezuela terzijde te schuiven bij het nastreven van de rechten van de bemanningsleden van EMTRASUR.
  • 13 september 2022. De Federale Kamer van La Plata geeft toestemming aan de 12 bemanningsleden om Argentinië te verlaten.
  • 27 september 2022. Rechter Federico Villena besloot tot ontheffing van 14 bemanningsleden van het EMTRASUR-vliegtuig.
  • 14 oktober 2022. Argentijnse rechtbanken bevolen de vrijlating van vijf bemanningsleden van het EMTRASUR bedrijfsvliegtuig die nog steeds in Argentinië waren in het kader van een onderzoek voor vermeende banden met terrorisme.
  • 4 mei 2023. Randolph Moss, een Amerikaanse federale rechter, beval de inbeslagname van het vliegtuig van EMTRASUR dat sinds 2022 vastgehouden werd op de luchthaven van Ezeiza.
  • 29 december 2023. Rechter Federico Villena heeft besloten om gehoor te geven aan de inbeslagname van de Boeing 747-300, registratienummer YV-3531, zoals bevolen door de rechtbank van de Verenigde Staten.
  • 3 januari 2024. EMTRASUR geeft een verklaring uit waarin het de arbitraire en illegale beslissing van de Argentijnse rechter Federico Villena veroordeelt om, op verzoek van de Verenigde Staten, beslag te leggen op het Boeing 747-300 vliegtuig.
  • 5 februari 2024. Argentijnse media beschuldigen een diplomatieke medewerker van de Venezolaanse ambassade in Argentinië van spionage omdat hij informatie zocht over de verblijfplaats van het EMTRASUR vliegtuig op de luchthaven van Ezeiza, in Buenos Aires.
  • 10 februari 2024. De ambassade van Venezuela verwerpt, door middel van een officiële verklaring, de informatie verspreid door de krant Clarín waarin sprake is van verkeerde informatie en speculaties over de acties van een diplomatieke functionaris van genoemde ambassade die de aanwezigheid van het vliegtuig op de luchthaven probeerde vast te stellen.
  • 11 februari 2024. De Bolivariaanse Alliantie van het Volk, Volkshandelsverdrag (ALBA – TCP) verwerpt de pogingen om de diefstal van het Venezolaanse vliegtuig te voltooien, vooruitlopend op de reeds aangekondigde acties om het vliegtuig uit Argentinië te halen.
  • 12 februari 2024. In de vroege ochtenduren stijgt het vliegtuig van EMTRASUR op, op weg naar de Verenigde Staten, en wordt de actie van plundering en piraterij door Washington werkelijkheid.

Dezelfde dag gaf het Venezolaanse Ministerie van Buitenlandse Zaken een officiële verklaring uit waarin het de flagrante diefstal van het vliegtuig categorisch afwees en de samenzwering tussen de regeringen van de Verenigde Staten en Argentinië, die alle regels voor burgerluchtvaart schonden, evenals de commerciële, burgerlijke en politieke rechten die het bovengenoemde bedrijf beschermen, waardoor de veiligheid van de luchtvaart in de regio in gevaar kwam.

Topfoto: De Boeing 747 die eerder toebehoorde aan Venezuela’s staatsvrachtmaatschappij EMTRASUR en nu is gestolen door de VS. Foto: AFP.


gerelateerd (berichten in dit archief):

Overzichten van plundering, sabotage en miltaire agressie (tot juli 2021):

Een andere groteske zaak: de arrestatie, ontvoering en 3,5 jaar lange opsluiting van diplomaat Alex Saab, omdat hij voedsel en brandstop voor het Venezolaanse volk regelde.

]]>
María Corina Machado en het verraad van Venezuela https://openbaararchief.nl/caribic/2024/02/13/maria-corina-machado-en-het-verraad-van-venezuela/ Tue, 13 Feb 2024 21:33:00 +0000 https://openbaararchief.nl/caribic/?p=12039 Bron: Atilio Borón TeleSUR 11 februari 2024 (SP) orinocotribune 13 februari 2024 (EN)

Seniliteit is niet alleen een probleem voor president Joe Biden, maar voor het hele imperium. Enkele dagen geleden kondigde de regering van de Verenigde Staten nieuwe sancties aan tegen Venezuela na de beslissing van het Hooggerechtshof van Venezuela waarin de diskwalificatie van mevrouw María Corina Machado om zich kandidaat te stellen voor de volgende presidentsverkiezingen bevestigd werd.

Het rioolnieuws van de media – die de voortdurende genocide in Gaza of de bloedbaden van Dina Boluarte in Peru volledig doodzwijgen – verloor onmiddellijk zijn kalmte en begon allerlei snode beschuldigingen te uiten tegen de Venezolaanse regering. “Proscriptie, uitsluiting, vervolging!” schreeuwen ze naar alle windstreken, aangemoedigd vanuit Washington. Wat deze neokoloniale woordvoerders niet zeggen is dat María Corina Machada berecht wordt onder wetgeving die praktisch een kopie is van een Amerikaanse wet. Volgens deze wet, samengevat in 18 US Code § 2381 staat dat “Een ieder die, trouw zwaaiend aan de Verenigde Staten, oorlog tegen hen voert of zich bij hun vijanden aansluit door hen hulp en steun te verlenen binnen de Verenigde Staten of elders, is schuldig aan hoogverraad en zal daarvoor de doodstraf krijgen of ten minste vijf jaar gevangenisstraf en een boete van ten minste $10.000; en hij zal niet in staat zijn om enige functie binnen de Verenigde Staten te bekleden”.

Volgens de Amerikaanse jurisprudentie is het misdrijf bewezen wanneer iemand een openlijke daad heeft gepleegd tegen de regering van de Verenigde Staten (een oorlog, het helpen van een vijandelijke regering of organisatie, etc.) en heeft deelgenomen aan enige vorm van rebellie of opruiende samenzwering tegen de regering.

Dit gezegd hebbende, is het meer dan duidelijk dat als mevrouw Machado een Amerikaans staatsburger was geweest en had gehandeld zoals ze al 20 jaar doet in Venezuela, ze gearresteerd, vervolgd en veroordeeld zou zijn door de autoriteiten. Machado heeft in het openbaar tenminste één president van de Verenigde Staten ontmoet, George W. Bush (Jr.), die haar op 31 mei 2005 ontving in niemand minder dan de Oval Office, in een privé-ontmoeting die niet alleen maar protocollair was omdat het iets meer dan 50 minuten duurde. Aangenomen wordt dat het onderwerp van het gesprek was om hulp te vragen bij het omverwerpen van de grondwettelijke regering van president Hugo Chávez aan de vooravond van de cruciale Top van de Amerika’s die in november van dat jaar zou plaatsvinden en waar het Witte Huis wachtte op goedkeuring van de FTAA.

Doorslaggevend voor het welslagen van deze kwade plannen was het beëindigen van het charismatische leiderschap van Chávez. En Machado was daar, naast de talloze ontmoetingen die ze had met andere functionarissen uit de frontlinies van opeenvolgende Amerikaanse regeringen, op zoek naar een manier om dat doel te bereiken.

In maart 2014, samenvallend met de eerste van de bloedige guarimbas georganiseerd door de rechtervleugel van Venezuela, verscheen Machado op het internationale toneel als een ongebruikelijke “plaatsvervangend ambassadeur” van Panama tijdens de zitting van de Permanente Raad van de Organisatie van Amerikaanse Staten (OAS), waarbij ze dat platform gebruikte om de regering van president Nicolás Maduro aan te vallen. Machado was op dat moment een afgevaardigde in de Nationale Assemblee van de Bolivariaanse Republiek Venezuela, en in een grove daad van verraad, vroeg ze openlijk, voor de Permanente Raad van de OAS, dat die organisatie een buitenlandse militaire interventie zou bevelen om president Nicolás Maduro omver te werpen. Dit alles terwijl de misdadigers van de guarimbas lukraak iedereen vermoordden die een Chavista leek te zijn, en in veel gevallen levend verbrandden. Het is de moeite waard om te onthouden dat de guarimbas in 2017 opnieuw opdoken met de volledige steun van Venezolaans rechts en zijn vertegenwoordigers in de VS, zonder dat Machado ook maar in het minst hun misdaden tegen de bevolking veroordeelde. Integendeel, gedurende al die jaren bleef ze maar vragen om de interventie van buitenlandse troepen om de legitieme regering van haar land omver te werpen.

We kunnen niet vergeten dat deze “patriottische” Venezolaanse leider onvermoeibaar de regeringen van de Verenigde Staten en de Europese Unie heeft bepleit om harde economische sancties en allerlei soorten sancties op te leggen aan de Bolivariaanse Republiek Venezuela. Op dit moment is Venezuela het slachtoffer van 930 unilaterale dwangmaatregelen die alle gebieden van economische activiteit hebben getroffen en ernstige ontberingen heeft veroorzaakt voor de hele Venezolaanse bevolking. Kortom, we hebben hier te maken met een duidelijk geval van verraad van het land dat door de Chavista regering met verrassende vriendelijkheid is behandeld. In 2005 werd Machado berecht voor haar handtekening onder het “Carmona decreet” dat de staatsgreep in Venezuela op 10 april 2002 bekrachtigde. Ze werd ook berecht voor samenzwering omdat een NGO, die ze oprichtte en leidde, een subsidie van US $53,000 ontving van het Nationale Fonds voor Democratie, gefinancierd door het Amerikaanse Congres. Voor beide aanklachten werd ze veroordeeld tot 28 jaar gevangenisstraf, maar ze kreeg amnestie van de toenmalige president Hugo Chávez. In geen enkel ander land zou Machado politiek hebben kunnen bedrijven zoals ze dat tot op de dag van vandaag in Venezuela heeft gedaan. In de meeste Europese landen zou ze in de gevangenis zijn beland en een lange straf hebben uitgezeten; hetzelfde zou zijn gebeurd in Argentinië, Brazilië, Chili, Mexico, Peru of een ander land in de regio.

Aan de andere kant moeten we niet vergeten dat het niet alleen maar woorden waren. Haar aanval op haar eigen land had concrete gevolgen die grote schade aanrichtten. Het feit dat María Corina Machado en de “zelfbenoemde president” Juan Guaidó bedrijven en bezittingen van het Venezolaanse volk zoals CITGO, in de Verenigde Staten, en Monómeros, de grootste kunstmestfabrikant, in Colombia, overdroegen aan buitenlandse handen. Beide figuren waren ook medeplichtig aan de ontvoering van 31 ton goud door het Verenigd Koninkrijk, ter waarde van bijna twee miljard dollar, en in de blokkade van financiële activa op bevel van Washington en zijn Europese lakeien. Voorzichtige schattingen van de economische schade die Machado en Guaidó hebben toegebracht aan de Bolivariaanse Republiek Venezuela bedragen ongeveer 140 miljard dollar. Desondanks eist ze straffeloosheid.

Met deze achtergrond in het achterhoofd was María Corina Machado al ontzet uit het bekleden van openbare ambten voor een periode van 15 jaar, beginnend in 2015, zoals verklaard door de comptroller general van Venezuela. Met andere woorden, haar diskwalificatie voor de verkiezingen van 2024 is niets nieuws, aangezien negen jaar van diskwalificatie al op haar drukken. Het is niet dat ze nu wordt veroordeeld. Ze was al gediskwalificeerd in 2015 en het is res judicata. De beslissing die het Hooggerechtshof van Venezuela heeft genomen en aangekondigd is niet haar diskwalificatie, maar gewoon de bekrachtiging van een beslissing van negen jaar geleden.

Desondanks hebben de rechtervleugel en de woordvoerders van het imperium haar afgeschilderd als een soort patriottische Jeanne d’Arc, terwijl ze in werkelijkheid een schandalige agent van het imperium is, een medeplichtige aan de criminele plundering van haar eigen land en een van de belangrijkste samenzweerders in plannen om de legitieme regering van Nicolás Maduro omver te werpen en Venezuela terug te brengen naar de rampzalige tijden van de Vierde Republiek. Dat is het ware portret van de “heldin” of de “vrijheidsstrijdster” dat wordt gepresenteerd door de media van het imperium en de regering van de Verenigde Staten zelf, die nu haar sancties tegen het volk en de regering van Venezuela verdubbelt.

Topfoto: De Venezolaanse extreemrechtse oppositiepolitica María Corina Machado | archieffoto.


gerelateerd (berichten in dit archief):

Overzichten van plundering, sabotage en miltaire agressie (tot juli 2021):

]]>
Washington presenteert onmogelijke oppositiekandidaat om de Venezolaanse presidentsverkiezingen te delegitimeren https://openbaararchief.nl/caribic/2024/02/10/washington-presenteert-onmogelijke-oppositiekandidaat/ Sat, 10 Feb 2024 21:46:00 +0000 https://openbaararchief.nl/caribic/?p=12045 Bron: Roger D. Harris Orinoco Tribune 10 februari 2024 ~~~

De Bolivariaanse Revolutie van Venezuela viert deze maand haar 25e verjaardag, ondanks de voortdurende hybride oorlogsvoering onder leiding van de VS om het socialistische project te doen mislukken. De Venezolaanse regering van president Nicolás Maduro heeft de VS met succes gedwongen om zich de facto met haar in te laten, hoewel Washington nog steeds de fictie in stand houdt dat de ter ziele gegane Nationale Assemblee van 2015 daar de “laatst overgebleven democratische instelling” is.

De VS hebben zich verlaagd tot het doorlichten van kandidaten voor de komende Venezolaanse presidentsverkiezingen. Hoewel de imperiale macht nog steeds schaamteloos interventionistisch is, is het niet gelukt om een regelrechte regimeverandering te bewerkstelligen. De verschijning van de Venezolaanse oppositiepolitica Maria Corina Machado voor een commissie van het Amerikaanse Congres is de laatste stap in de zoektocht van het imperium naar een betrouwbare bondgenoot. De Republikeinen hebben goede hoop dat zij de juiste medewerker is. De Democraten hebben misschien een ander, maar aanvullend spelplan.

De oppositie tegen de heersende Venezolaanse socialistische regering bestaat uit vele kleine en fracties, meestal geassocieerd met een dominante persoonlijkheid, zoals Machado’s politieke organisatie Vente Venezuela. De VS geeft elk jaar miljoenen uit om zich te mengen in de interne aangelegenheden van Venezuela in wat zij eufemistisch “bevordering van de democratie” noemen. USAID alleen al heeft 50 miljoen dollar toegezegd om de presidentsverkiezingen, die voor later dit jaar gepland staan, te “pushen”.

De pogingen van Washington om een gezamenlijke oppositie af te dwingen zijn tot nu toe niet succesvol geweest in Venezuela. Maar dat heeft de Yankees er niet van weerhouden om de kandidaat die volgens hen Venezuela’s leider zou moeten worden, naar voren te schuiven.

Afscheid van de Venezolaanse “interim-president” Juan Guaidó

De laatste kandidaat voor de rol van factotum van het imperium was de nu in ongenade gevallen Juan Guaidó. Ondanks zijn populariteit in het buitenland als “interim-president” van Venezuela, werd de onfortuinlijke veiligheidsagent in eigen land niet zo goed ontvangen en werd hij in 2022 door zijn eigen oppositieblok ontslagen.

De VS en zijn bondgenoten gaven illegaal in beslag genomen Venezolaanse activa zoals het agrochemische complex Monómeros in Colombia en de Citgo-oliefranchise in de VS aan hun Guaidó en zijn trawanten. Ze gebruikten de ondernemingen om zichzelf op grove wijze te verrijken, terwijl ze de ondernemingen de afgrond in stuurden. Volgens de Venezolaanse procureur-generaal is er naar schatting $19 miljard verduisterd door Guaidó’s “fictieve regering”.

Met zijn gezichtuitdrukking als een hert-in-de-koplampen en zijn gebrekkige oratie leek Guaidó in alle opzichten op een marionet. In het geval van de heer Guaidó bedriegt de schijn niet. De nieuwe kandidaat is daarentegen fotogeniek en heeft een vlotte babbel. Bovendien spreekt Machado vloeiend Engels.

Machado doet auditie voor de “bipartisan roundtable”.

De “bipartisan roundtable” van de Commissie Buitenlandse Zaken van het Huis op 7 februari was getiteld “De strijd voor vrijheid in Venezuela”. Tijdens een livestreaming betuigde commissievoorzitter Maria Salazar (R-FL) haar steun aan roundtable-gast María Corina Machado als enige presidentskandidaat van de oppositie. Salazar beweerde dat geen enkele andere oppositiekandidaat zal worden getolereerd: “Er is geen plan B!”

In wat neerkwam op een auditie, schetste Machado een triest beeld van het huidige Venezuela als het “grootste martelcentrum in Latijns-Amerika”. Ze beschuldigde de regering Maduro van het “opzettelijk vernietigen van de kwaliteit van leven”.

Op de vraag hoe ze de problemen van Venezuela zou oplossen, zei Machado dat ze “markten zou openen”. Er werd niet vermeld dat juist de economische sancties van de VS, waar zij voorstander van was, de markten hadden gesloten en een verstikkende blokkade hadden opgelegd die de minder fortuinlijke burgers van Venezuela verstikte. Machado komt uit een van de rijkste families.

Machado verwees naar de huidige president Nicolás Maduro en de leider van de Nationale Assemblee Diosdado Cabello en zei dat ze niet voor “een systeem van straffeloosheid” zou zijn als ze president zou zijn.

Hoewel niemand anders Nicaragua ter sprake had gebracht, beloofde ze zich ook daar in te zetten voor een “overgang”. Uitspraken als deze waren voor de partij Perú Libre, die linkse sentimenten in heel Latijns-Amerika vertegenwoordigt, aanleiding om te waarschuwen dat Machado “een bedreiging vormt voor de vrede op het gehele continent”.

Machado’s politieke bagage

Machado heeft een aanzienlijke politieke bagage. In 2002 ondertekende ze het beruchte Carmona-decreet, waarmee de kortstondige coupregering werd opgericht die Hugo Chávez tijdelijk afzette. Machado kreeg amnestie voor haar steun aan die coup, maar wordt nog steeds in verband gebracht met couppogingen. Ze was actief betrokken bij de gewelddadige guarimbas in 2014 en 2017 om de gekozen regering omver te werpen en heeft opgeroepen tot een militaire invasie van de VS.

In 2014 werd haar de toegang tot openbare ambten ontzegd, in overeenstemming met de Venezolaanse grondwet, toen ze als diplomaat voor Panama diende om tegen Venezuela te getuigen voor de Organisatie van Amerikaanse Staten. Aanvankelijk weigerde ze haar uitsluiting aan te vechten bij het Hooggerechtshof (TSJ), dat ze als onwettig beschouwde. Maar toen Washington haar verkiezingsuitsluiting wilde gebruiken als excuus om opnieuw sancties op te leggen, gehoorzaamde ze. Ze verloor haar zaak en blijft nog steeds uitgesloten.

Andere congresinitiatieven

Afgelopen december introduceerde Mario Diaz-Balart (R-FL) Resolutie 911 van het Huis waarin Machado wordt aangewezen als de “officiële kandidaat van de presidentiële oppositie”. Deze schaamteloze inmenging in de interne aangelegenheden van een ander land toont geen respect voor de oppositie in Venezuela, die Machado niet erkent als de enige legitieme kandidaat.

Op 30 januari, nadat Machado haar beroep om haar verkiesbaarheid te herstellen had verloren, stuurden de Republikeinse senatoren Marco Rubio, Rick Scott en Bill Cassidy Biden een brief waarin werd aangedrongen om onmiddellijk opnieuw sancties in te stellen tegen Venezuela om de “geloofwaardigheid” van de VS te behouden. Diezelfde dag gaf het State Department van Biden een verklaring uit waarin ze de sanctievrijstelling op de Venezolaanse goudverkoop introkken en dreigden hetzelfde te doen voor gas en olie.

Vier dagen eerder rapporteerde de Congressional Research Service dat de Amerikaanse sancties tegen Venezuela “gefaald” hadden om een verandering van regime te bewerkstelligen, maar wel veel menselijk leed hadden veroorzaakt. Dit is dezelfde “humanitaire crisis” waarvan Machado beweert dat ze opzettelijk werd veroorzaakt door de Venezolaanse regering.

Hoe populair is Machado buiten Capitol Hill?

De meeste analisten met kennis van zaken identificeren Machado als de oppositiepolitica in Venezuela met de grootste naamsbekendheid en de meest populaire. Maar ze heeft niet de unanieme steun in Venezuela die ze binnen de VS krijgt.

De Venezolaanse sociologe Maria Paez Victor, die nu in Canada woont, meldt dat Machado door de meeste oppositieleden diep wordt gehaat. “Ze is een gehaat figuur onder het volk vanwege haar enthousiaste steun en pleidooi voor meer sancties die zoveel leed hebben veroorzaakt.”

Om te beginnen was Machado’s veelgeprezen oppositie-voorverkiezing problematisch. Machado won in een druk deelnemersveld met een verdachte 92%. Sommige oppositiepartijen werden uitgesloten van de verkiezing in oktober, andere kozen ervoor om niet deel te nemen en weer andere namen deel maar beweerden achteraf dat er fraude was gepleegd.

De voorverkiezing werd niet geleid door de nationale verkiezingsautoriteit (CNE) zoals gebruikelijk, maar was een privé-aangelegenheid die werd geleid door Machado’s eigen niet-gouvernementele organisatie (ngo) Súmate, die NED-financiering heeft ontvangen. Sommige stembureaus bevonden zich in privéwoningen in plaats van openbare gelegenheden zoals scholen. Nadat de stembiljetten handmatig waren geteld, werden ze vernietigd zodat er geen manier was om de geldigheid van de telling te controleren.

Vanwege de twijfelachtige aard van de voorverkiezing wordt er in de Amerikaanse pers meestal over gesproken als “een” voorverkiezing van de oppositie in plaats van “de” voorverkiezing van de oppositie. Vanwege de onregelmatigheden schorste het Venezolaanse Hooggerechtshof de voorverkiezingsuitslagen.

Vooruitzichten van Machado

Hoewel Maduro zijn kandidatuur nog moet aankondigen, wordt algemeen aangenomen dat de zittende president de keuze van zijn partij zal zijn. Machado verklaarde op haar beurt: “Zonder mij zijn er geen verkiezingen. De Europese Unie was het hiermee eens en zei dat ze de verkiezingen niet zullen erkennen tenzij Machado zich kandidaat stelt.

De Orinoco Tribune meldde dat het het Witte Huis niet veel uitmaakt wie de oppositiekandidaat in Venezuela is. Volgens Biden-ambtenaar Juan González is “het proces en niet de kandidaat” het belangrijkst.

Dit kan betekenen dat het Witte Huis een overwinning van Maduro verwacht en daarom van plan is om de verkiezingen niet te erkennen. Bij de laatste Venezolaanse presidentsverkiezingen waagden de VS geen risico door de verkiezing een half jaar van tevoren frauduleus te verklaren en zelfs oppositiekandidaat Henri Falcón te dreigen met sancties omdat hij zich kandidaat had gesteld.

Het gefabriceerde drama rond Machado’s verkiesbaarheid heeft een doel dat weinig te maken heeft met de extreemrechtse oppositiepolitica. Washington wist bijna zeker dat ze zich niet verkiesbaar zou mogen stellen vanwege duidelijke overtredingen in het verleden. Dat is precies de reden waarom ze niet werd genoemd in het verkiezingsdraaiboek van het Barbados-akkoord waarover de VS en Venezuela hebben onderhandeld. De poppenkast wordt gespeeld om twijfel en laster te zaaien over de komende verkiezingen. Als Maduro wint, zal de VS de verkiezingen waarschijnlijk onwettig verklaren.


gerelateerd (berichten in dit archief):

Overzichten van plundering, sabotage en miltaire agressie (tot juli 2021):

]]>
Nicaragua blijft vooruitgang boeken. https://openbaararchief.nl/caribic/2024/02/10/nicaragua-blijft-vooruitgang-boeken/ Sat, 10 Feb 2024 08:03:40 +0000 https://openbaararchief.nl/caribic/?p=12012 Cuaderno Sandinista, 10 januari, 2024

Zeventien jaar geleden schreef Nicaragua opnieuw geschiedenis toen het Sandinistische Nationale Bevrijdingsfront (FSLN), geleid door Comandante Daniel Ortega Saavedra, de regering overnam en het volk, de president, opnieuw vervuld was van hoop op een toekomst van vooruitgang en welvaart.

Eind 2006 kreeg het FSLN weer de leiding over het land met de overwinning die behaald werd door vrije en soevereine verkiezingen op 5 november 2006, waarmee een einde kwam aan16 jaar neoliberalisme.

Vandaag de dag vieren Nicaraguaanse families alle successen en overwinningen die behaald zijn onder het christelijke, socialistische en solidaire model dat de regering heeft gepromoot voor het welzijn, met betere levensomstandigheden voor iedereen.

Ze erkennen ook het werk van Commandant Daniel en Compañera Rosario Murillo, die Nicaragua wijselijk op het goede pad hebben geleid, ondanks de destabilisatiepogingen van degenen die het kwaad willen en bevorderen.

“Er is niet voldoende tijd om te praten over de prestaties van de regering, maar ik kan wel zeggen dat je geen bril nodig hebt om het te zien. We hebben overal wegen, waar er geen toegang was voor voertuigen, kunnen mensen zich nu snel verplaatsen; in de gezondheidszorg, om nog maar te zwijgen van ultramoderne ziekenhuizen; gratis onderwijs op alle basis-, middelbare en universitaire niveaus, en welzijn is voor de mensen”, zei landbouwer Rodolfo Inés Estrada.

José Félix López is een andere Nicaraguaanse burger die het werk benadrukt dat de regering heeft gedaan door middel van haar sociale programma’s ten gunste van plattelandsbewoners en stedelingen, waaronder de levering van fatsoenlijke huisvesting, solidariteitspakketten, rolstoelen, pensioenen, schoolmaaltijden en andere.

“We zijn medeparticipanten geweest in dit grote project dat het goede beleid in handen van president Daniel heeft gebracht, als een dappere manier om welvaart te garanderen voor heel Nicaragua, van de kleinsten tot de grootsten, zoals onze grootouders,” zei hij.

Ook winkelierster Silvia Elena Rugama zei dat zij als vrouwen trots zijn omdat commandant Daniel hen heeft gesteund zodat hun kinderen vooruit kunnen komen en professionals kunnen worden.

Herbevestiging van onze toewijding

“We bevestigen nogmaals onze toewijding aan Comandante Daniel en we steunen hem zodat hij met ons en met het Nicaraguaanse volk door kan gaan,” zei Rugama.

López zei ook: “Ik dank God vooral omdat hij ons gezegend heeft met een zeer waardige president en voor mij is het een voorrecht om hem te kunnen zeggen dat we heel veel van hem houden en dat we hem bedanken voor zijn inspanningen”.

Het belangrijkste is vrede

In deze 17 jaar heeft Comandante Daniel voor vrede gestreden en als Nicaraguanen voelen ze zich trots en blij.

“Het beste in het land is de vrede die er heerst en de rust dat iedereen zich overal kan bewegen, zonder gevaar voor wat dan ook. Dat is het beste: vrede,” zei Estrada.

“Als buitenlanders hier komen, voelen ze zich veilig en nodigen ze anderen uit om Nicaragua te komen bezoeken, omdat ze zich overal veilig voelen,” zei López.

Een empowerend model

Voor journaliste Marcela Rivera heeft de steun van Nicaraguanen voor de goede Sandinistische regering onder leiding van Commandant Daniel en Compañera Rosario te maken met empowerment, waardigheid en respect.

“De regeringsstrategie van het Sandinistische Front onder leiding van de Comandante heeft ertoe geleid dat mensen participeren vanuit de buurt, de wijk, de gemeenschap, het huis, er is politieke empowerment en er is economische en sociale empowerment waardoor mensen afstand nemen van de achterlijkheid van het neoliberalisme,” zei Rivera.

Naast deze empowerment van de burgers is er dit authentieke en echte model met een participerende democratie, die noch liberaal noch aristocratisch is, maar die de vertegenwoordiger van het volk is, omdat het de mensen als hoofdrolspelers en hun welzijn centraal stelt in het bestuur van de regering.

“Er is een transformatie aan de gang die als een revolutie wordt opgebouwd, daarom stellen wij voor dat dit een tweede fase van de revolutie is, omdat het breekt met het neoliberale model van accumulatie van rijkdom, van minachting voor de armen, voor degenen die ondergeschikt zijn geweest, tweederangsburgers, en Nicaraguanen begint te erkennen en te vereren,” zei ze.

“Het feit dat we een sociaal politiek project steunen, toejuichen, willen en verdedigen dat mensen mondig maakt, tot hoofdrolspelers maakt, waardig maakt en respecteert, is het logisch dat we een regeringsstrategie willen blijven steunen en steunen, maar ook een politiek model dat Nicaraguanen centraal stelt,” voegde ze eraan toe.

Herstel van rechten

Politiek analist Adolfo Pastrán zei dat in deze 17 jaar van regering, de economische en sociale aspecten als enorme successen naar voren kunnen worden gehaald.

“De vermindering van de armoede is onmiskenbaar, miljoenen mensen zijn uit de extreme armoede gehaald. Vandaag de dag hebben Nicaraguanen mogelijkheden voor ontwikkeling op alle gebieden,” zei hij.

Hij voegde eraan toe dat een deel van deze prestaties ook de teruggave van rechten voor duizenden Nicaraguanen is, subsidies in verschillende sectoren zoals energie, drinkwater, kwaliteitstransport en veiligheid.

“Ongetwijfeld hebben we een enorme sprong voorwaarts gemaakt en in de laatste 200 jaar van de geschiedenis van het land hebben we nog nooit een periode van aanhoudende groei en sociale vrede gehad, en dit is te danken aan het leiderschap en de visie van Commandant Daniel en Compañera Rosario Murillo,” zei hij.

Aan de andere kant zei Raúl Obregón, directeur van M&R Consultores, dat de vierde regeringsperiode als beter wordt beoordeeld door de Nicaraguanen.

“Dit is niet voor het plezier, het is niet uit emotie, het is omdat de bevolking ziet en voelt, en ervaart dat hun omstandigheden, hun levenskwaliteit verbetert,” zei Obregón.

Op dezelfde manier kijken de Nicaraguaanse burgers positief aan tegen de goede vriendschaps- en samenwerkingsrelaties die Commander Daniel heeft opgebouwd met landen als Rusland en de Volksrepubliek China, omdat dit garant staat voor meer projecten, meer banen en omdat veel jongeren die van de universiteit komen meer kansen krijgen.

Marcela Rivera deelde mee dat de Comandante op internationaal niveau een referentie voor het patriottisme is, van een staatsman die voorstellen doet en ook een staatsman van actie is in de maatregelen die hij neemt voor het land, en als de man met twee mogelijkheden om de geschiedenis van Nicaragua te veranderen.

“Een van de belangrijkste leiders in de geschiedenis van Nicaragua is Comandante Daniel, omdat hij moedig en volhardend is geweest, geduld heeft gehad met dingen die niet veranderd konden worden, en hij is ook een man die de trots om Nicaraguaan te zijn hoog heeft gehouden, de identiteit, de eigenaardigheid, het nationalisme dat we geërfd hebben van Sandino, Benjamín Zeledón, de vrouwen die deze patriotten vergezelden, en later toen het Sandinistische Front werd opgericht met Commandant Carlos Fonseca tot aan de Commandant van vandaag”, zei hij.

]]>
Nicaragua heeft het ICJ gevraagd zich te mogen aansluiten bij Zuid-Afrika’s genocidezaak tegen Israël. https://openbaararchief.nl/caribic/2024/02/09/nicaragua-heeft-het-icj-gevraagd/ Fri, 09 Feb 2024 21:08:00 +0000 https://openbaararchief.nl/caribic/?p=12033 Bron: PressTV 9 februari 2024 ~~~

Nicaragua heeft formeel gevraagd om zich bij Zuid-Afrika te voegen in de genocidezaak tegen Israël bij het Internationaal Gerechtshof (ICJ), aldus het hoogste gerechtshof van de VN.

Het Midden-Amerikaanse land diende zijn eigen verzoek in op 23 januari, aldus het in Den Haag gevestigde ICJ, ook bekend als het Internationaal Gerechtshof, op donderdag.

“In zijn verzoek om toestemming om te interveniëren, stelt Nicaragua dat het ‘belangen van juridische aard heeft die voortvloeien uit de rechten en verplichtingen die het Genocideverdrag oplegt aan alle staten die partij zijn,” aldus het ICJ.

Volgens de verklaring van het hof drong Nicaragua er ook bij de rechters op aan om te oordelen dat Israël “zijn verplichtingen onder de Genocide Conventie heeft geschonden en blijft schenden” en om ” alle handelingen of maatregelen die kunnen leiden tot het doden of blijven doden van Palestijnen te staken “.

Zuid-Afrika en Israël zijn uitgenodigd om schriftelijke opmerkingen te maken over het verzoek van Nicaragua om te mogen interveniëren als partij.

Zuid-Afrika heeft in december 2023 een genocidezaak tegen Israël aangespannen vanwege de oorlog tegen de Gazastrook.

Volgens het Zuid-Afrikaanse verzoekschrift waren de acties van Israël in Gaza “genocidaal van aard omdat ze bedoeld zijn om de vernietiging van een substantieel deel van de Palestijnse nationale, raciale en etnische groep teweeg te brengen”.

Topfoto: Palestijnen evacueren na een Israëlische luchtaanval op de Sousi-moskee in Gaza op 9 oktober 2023. (Foto door AFP)


gerelateerd (berichten in dit archief):

]]>