Oekraïne |
22 maart 2022

Toenemende spanningen (11)

Bron:  Thierry Meyssan Voltaire Netwerk 22 maart 2022 ~~~

Terwijl het aantal onthullingen over de wandaden van het Oekraïense Bandarieten in de afgelopen acht jaar toeneemt, blijft het Westen alleen het lijden van de Oekraïense burgerbevolking zien. Zij zijn zich niet bewust van de diepere oorzaken van de oorlog, noch van de gebeurtenissen die het Kremlin ertoe gebracht hebben de oorlog te ontketenen. Maakt niet uit, de Bandarieten zijn aan het verliezen en de grote machten bereiden zich voor op vrede.

Deutsch ελληνικά English Español français italiano русский

Dit artikel is een vervolg op :
 1. “Rusland wil de VS dwingen het VN-Handvest te respecteren“, 4 januari 2022.
 2. “Washington zet RAND plan door in Kazachstan, daaarna Transnistrië“
 3. “Washington weigert naar Rusland en China te luisteren“, 18 januari 2022.
 4. “Washington en Londen, getroffen door doofheid“, 1 februari 2022.
 5. “Washington en Londen proberen hun heerschappij over Europa te behouden”, 8 februari 2022.
 6. “Twee interpretaties van de Oekraïense zaak“, 15 februari 2022.
 7. “Washington slaat alarm, terwijl zijn bondgenoten zich terugtrekken“, 22 februari 2022.
 8. “Rusland verklaart de oorlog aan de Straussianen“, 8 maart 2022
 9 “Een bende van drugsverslaafden en neonazi’s”, 5 maart 2022.
 10. “Israël verbijsterd door Oekraïense neonazi’s”, 8 maart 2022.

De militaire operaties in Oekraïne gaan door met twee radicaal verschillende verhalen, afhankelijk van de vraag of men naar de westerse of de Russische media luistert. Deze twee versies verschillen niet alleen in de beschrijving van de oorlog, maar belangrijker nog in de beschrijving van de doelstellingen van deze oorlog.

In het Westen is het publiek ervan overtuigd dat het Russische leger enorme logistieke problemen heeft en zijn tanks niet van brandstof kan voorzien. Haar vliegtuigen vallen zonder onderscheid militaire en burgerdoelwitten aan en verwoesten zonder onderscheid hele steden. Dictator Poetin zal niet stoppen voordat hij Kiev verplettert en de gekozen president Zelensky vermoordt. In zijn ogen zou Oekraïne schuldig zijn aan de keuze voor democratie in 2014 in plaats van de wederopbouw van de Sovjet-Unie. Tot dan zaait hij (Poetin) dood en verderf onder de burgerbevolking terwijl zijn soldaten op grote schaal worden gedood.

In Rusland daarentegen zouden de gevechten beperkt blijven tot specifieke gebieden, de Donbass, de kust van de Azov Zee en militaire doelen overal elders. Zeker, er zijn wat slachtoffers, maar geen massaslachtoffers. Met verbazing ziet men de steun die de voormalige bondgenoten van de Grote Patriottische Oorlog (de Tweede Wereldoorlog) verlenen aan de Bandaristen, de Oekraïense neonazi’s. We wachten tot ze allemaal geneutraliseerd zijn, zodat de vrede kan terugkeren.

Op de achtergrond heeft het Westen een economische en financiële oorlog tegen Rusland ontketend. Vele westerse bedrijven verlaten het land en worden onmiddellijk vervangen door andere uit landen die niet bij deze oorlog betrokken zijn. Zo zullen de restaurants van McDonald’s worden vervangen door de Turkse keten Chitik Chicken, terwijl de Verenigde Arabische Emiraten de uit Europa verdreven oligarchen zullen verwelkomen. China en de Euraziatische Economische Gemeenschap zijn van plan een economisch en financieel systeem op te zetten dat parallel loopt met het systeem van Bretton Woods. Kortom, de wereld splijt in tweeën.

Wie vertelt de waarheid?

De Russische geheime diensten zijn ervan overtuigd dat president Volodymyr Zelensky uit Kiev is gevlucht en zijn video-optredens in een studio maakt. Ze controleren al zijn berichten om uit te vinden waar hij zich verbergt.

De oorlog zelf

Volgens waarnemers van de Organisatie voor Veiligheid en Samenwerking in Europa (OVSE), het intergouvernementele forum dat is opgericht bij de akkoorden van Helsinki (1973-75), was het Donbass-front gedurende verscheidene maanden stabiel geweest totdat de bombardementen vanaf woensdag 16 februari 2022 werden hervat, met een piek op vrijdag 18 februari (er werden meer dan 1.400 explosies gehoord).

Op de avond van de 18e begon de jaarlijkse bijeenkomst van de NAVO-elites, de “Veiligheidsconferentie van München”. Een van de meest opvallende gasten was de Oekraïense president Volodymyr Zelenskyy. Op de 19e nam hij het woord en verklaarde dat zijn land de ambitie had om kernwapens tegen Rusland te verwerven. Op de 20e was de Doema in Moskou in rep en roer en stemde een motie waarin president Poetin werd verzocht de twee Donbass-republieken als onafhankelijk te erkennen, wat hij op de avond van de 21e in allerijl deed. Er waren niet eens vlaggen van de twee nieuwe naties in het Kremlin.

Op de 24e begon de Russische militaire operatie met een massaal bombardement op luchtverdedigingssystemen en vervolgens op de wapenfabrieken en kazernes van de Bandaristen. De Russische militaire strategie was geïmproviseerd, evenals de diplomatieke erkenning van de Donbass-republieken. De ingezette troepen waren al uitgeput van de manoeuvres die zij zojuist in Wit-Rusland hadden uitgevoerd.

Het Witte Huis en de westerse pers daarentegen negeerden de oorlog in Donbass en de verklaringen van president Zelenski, en beweerden dat dit alles al lang was gepland en dat de Russische troepen van tevoren waren gepositioneerd. De dictator Poetin, die de keuze van de Oekraïners voor democratie niet steunt, dwingt hen tot reïntegratie in zijn rijk, net zoals Leonid Brezjnev in 1968 de Tsjecho-Slowaken daartoe had gedwongen. Deze lezing van de gebeurtenissen veroorzaakte paniek onder alle voormalige leden van het Warschaupact en de Sovjet-Unie (die vergeten waren dat Brezjnev geen Rus was, maar een Oekraïner).

Sedertdien heeft de NAVO, met gebruikmaking van de door Jamie Shea tijdens de Kosovo-oorlog ontwikkelde techniek, elke dag een nieuw inspirerend verhaal geschreven over de misdaden van Rusland. Deze variëren van het onverantwoorde bombardement op een Oekraïense kerncentrale aan de Russische grens, tot de ontroerende anekdote van een klein kind dat de vrijheid krijgt nadat het Europa helemaal alleen tot Berlijn heeft doorkruist. Dit alles is belachelijk en afschuwelijk, maar wordt door de westerse media zonder enige reflectie of onderzoek algemeen opgepikt.

Joel Lion, toen ambassadeur in Kiev, waarschuwde voor de Bandaristen. Hij zit nu op het Israëlische ministerie van Buitenlandse Zaken.

De diplomatieke oorlog

Toen het slecht ging met het Oekraïense leger en zijn Bandaristische (of “neonazistische” in Russische terminologie) aanhangers, verzocht president Zelenski de Chinese ambassade in Kiev om op de tweede dag van het conflict een verzoek om onderhandelingen naar het Kremlin te sturen. De Verenigde Staten maakten eerst bezwaar en lieten het toen gebeuren. Tijdens de contacten hebben Frankrijk en Duitsland initiatieven genomen alvorens te worden vervangen door Turkije en Israël. Dat is heel begrijpelijk. Frankrijk en Duitsland zijn hun verantwoordelijkheid niet nagekomen door toe te staan dat Kiev 13.000 tot 22.000 mensen afslachtte, hetgeen in strijd is met de akkoorden van Minsk waarvan zij de waarborgnemers waren. Terwijl Turkije de Oekraïense Tataren steunde zonder enige actie in Oekraïne te ondernemen en Israël plotseling inzag dat het Bandaristische (d.w.z. “neo-nazistische”) gevaar dat zijn ambassadeur in Kiev aan de kaak stelde, reëel was.

Deze onderhandelingen verlopen voorspoedig, ondanks de moord door de Oekraïense Bandaristen op een afgevaardigde van hun eigen land, de bankier Denis Kirejev, die zich in hun ogen schuldig heeft gemaakt aan de bewering dat Oekraïners en Russen Slavische broeders zijn. En ondanks de blunder van de Franse minister van Buitenlandse Zaken, Jean-Yves Le Drian, die het slim vond erop te wijzen dat Frankrijk een kernmogendheid is, hetgeen Rusland in staat van nucleair alarm heeft gebracht.

Deze onderhandelingen zouden kunnen eindigen op een manier die nauwelijks voorstelbaar is : Oekraïne, dat 102.000 Bandaristen in zijn territoriale verdedigingstroepen had opgenomen, zou kunnen worden ontwapend en onder de bescherming van de Verenigde Staten en het Verenigd Koninkrijk (d.w.z. de NAVO in de praktijk) worden geplaatst. Dit is de enige manier om de verdragen, waaronder de verklaringen van Istanbul (1999) en Astana (2010), na te leven. Oekraïne heeft het recht om zijn bondgenoten te kiezen, maar niet om buitenlandse wapens in zijn land te ontvangen. Het kan dus wel defensieovereenkomsten ondertekenen, maar niet in een geïntegreerd commando worden ondergebracht. Dit is een zeer Gaullistisch standpunt: Charles De Gaulle handhaafde de ondertekening door Frankrijk van het Noord-Atlantisch Verdrag, maar onttrok het Franse leger aan het geïntegreerde commando van de Noord-Atlantische Verdragsorganisatie (NAVO) en schopte Amerikaanse soldaten van Frans grondgebied.

Rusland zou de kust van de Zee van Azov (met inbegrip van Mariupol) permanent moeten bezetten, of zelfs annexeren, om de Krim bij de Donbass te voegen. Bovendien zou het het Noord-Krim Kanaal, dat het Krim-schiereiland van drinkwater voorziet, moeten bezetten of zelfs annexeren. Tenslotte zou het de Zwarte-Zeekust (met inbegrip van Odessa) kunnen bezetten of zelfs annexeren om de Krim met Trans-Dnjestrië te verbinden. De Hongaarse minderheid, die ook het slachtoffer was van de Bandaristen die hun scholen sloten, zou bij Hongarije kunnen worden gevoegd. Perfect is echter de vijand van goed: het verlies van de toegang van Oekraïne tot de zee zou een oorzaak kunnen zijn van toekomstige conflicten.

Het enige dat zeker is, is dat Rusland zijn actie zal voortzetten totdat alle Bandaristen zijn geneutraliseerd en dat Israël het daarbij zal steunen, maar niet verder. Vanuit dit oogpunt is de bijeenkomst die president Poetin in Moskou heeft belegd “tegen de nazi’s” niet zomaar een boodschap van vastberadenheid aan zijn publieke opinie, het is reeds een overwinningskreet. Alle monumenten voor Stepan Bandera en de nazi’s moeten worden vernietigd. Andere landen die de neonazi’s steunden, waaronder Letland, moeten dit voor lief nemen.

Sergey Glazyev maakt een comeback. Na een rol te hebben gespeeld bij de privatisering van de overheidsbezittingen van de Sovjet-Unie, zou hij een nieuw mondiaal financieel systeem kunnen opbouwen.

Economische en financiële oorlogsvoering

Hier staat alles op het spel voor de Verenigde Staten. In een paar dagen tijd is het erin geslaagd al zijn bondgenoten ertoe te bewegen unilaterale (en dus volkenrechtelijk onwettige) maatregelen te nemen. Maar deze maatregelen, die als “sancties” worden omschreven, hoewel zonder feitelijke veroordeling, zijn op middellange termijn niet houdbaar. Zij hebben reeds geleid tot ongebreidelde speculatie op energiegebied en onmiddellijke prijsstijgingen in Europa. De grote Europese bedrijven verlaten Rusland met pijn in het hart. Zij verzekeren het Kremlin dat zij geen andere keus hebben en dat zij hopen zo spoedig mogelijk terug te keren.

President Vladimir Poetin schuift de liberalen naar voren die er onlangs van werden beschuldigd zich te hebben verkocht aan buitenlanders. Voormalig president Dmitri Medvedev heeft opnieuw de gunst. Het hoofd van de Russische Centrale Bank, Elvira Nabiullina, die werd gekozen ten tijde van de romance met het Westen, werd aan de Doema voorgesteld als opvolgster van haarzelf, maar nu om met andere partners samen te werken. Sergej Glazyev, wiens naam in verband wordt gebracht met de privatiseringen in het Jeltsin-tijdperk, is belast met het opzetten van een nieuw economisch en financieel systeem dat het door de Angelsaksen in 1944 ontworpen Bretton Woods zou kunnen vervangen. Alles zal worden vergeven zolang zij de Chinezen en de Euraziatische Economische Gemeenschap (Wit-Rusland, Kazachstan, Kirgizië, Rusland, Tadzjikistan) garanderen dat zij geen etatisten (voorstanders van staatsbeheer) zullen zijn.

Paus Franciscus heeft ermee ingestemd om de oude demonen van de kruistochten wakker te schudden. Op 25 maart zal hij Oekraïne en Rusland toewijden aan het Onbevlekt Hart van Maria, volgens de geloften die de zieners van Fatima tijdens de Russische revolutie hebben overgeleverd.

De ideologische oorlog

Vrede in Oekraïne zal het Russisch-Amerikaanse conflict, dat op 17 december 2021 begon, niet oplossen. Het zal doorgaan met andere confrontaties. De Straussiërs, die religieuze argumenten hebben gebruikt en misbruikt om Rusland aan te vallen in Bosnië-Herzegovina, Afghanistan, Tsjetsjenië en het Midden-Oosten in ruimere zin, zijn van hun kant van plan deze argumenten wereldwijd te gebruiken.

Herinnert u zich dat de Straussische oriëntalist Bernard Lewis (voormalig Brits inlichtingenofficier, daarna lid van de Amerikaanse Nationale Veiligheidsraad, daarna adviseur van Benjamin Netanyahu) een manier had bedacht om de Arabieren, in plaats van de westerlingen, te mobiliseren tegen de Russen. Dit was de strategie van de “botsing der beschavingen”. Hij legde uit dat in Afghanistan de gelovige moslims moesten vechten tegen de atheïstische Sovjets. Dit was de visie die door de Afghaanse Arabieren van Osama bin Laden werd verwezenlijkt. Dezelfde strategie werd met succes toegepast in Bosnië-Herzegovina en Tsjetsjenië. Op het eerste strijdtoneel [Bosnië] deed de NAVO een beroep op het Saudische leger en de Iraanse Revolutionaire Garde (alsmede op sommige elementen van de Libanese Hezbollah). Een Staussiaan, Richard Perle, werd zelfs de diplomatieke adviseur van de Bosnische president Alija Izetbegović, wiens militaire adviseur Osama Bin Laden was. Later, tijdens de Tweede Tsjetsjeense Oorlog, organiseerden de Straussiërs de alliantie tussen Oekraïense Bandaristen en Tsjetsjeense islamisten (Ternopol Congres, 2007), met logistieke steun van de Milli Görüş (toen geleid door Recep Tayyip Erdoğan). Allen vochten zij aan zij voor het Islamitisch Emiraat van Itchkeria (Tsjetsjenië). Uiteindelijk werd de strategie van Bernard Lewis gepopulariseerd door zijn assistent, Samuel Huntington. Hij presenteerde het echter niet langer als een militair plan, maar als een lotsbestemming die het mogelijk maakte de aanslagen van 9/11 toe te schrijven aan moslims in het algemeen.

Aangezien niets mensen tegenhoudt die strijden in de overtuiging dat zij God dienen, besloten de Straussiërs vier jaar geleden het schisma dat in de 11e eeuw de katholieken van de orthodoxen scheidde, nieuw leven in te blazen. Eerst wilden zij de Oekraïense orthodoxe kerk afsplitsen van het Moskouse patriarchaat. Zij slaagden hierin met de hulp van Turkije, dat druk uitoefende op de patriarch van Constantinopel. Het gaat er nu om de hartstochten aan te wakkeren door de profetieën van Fatima nieuw leven in te blazen. In 1917, kort na de Russische revolutie, hadden Portugese zieners verschijningen van de Maagd Maria. Zij vertrouwde hen verschillende boodschappen toe, waarvan er één impliciet de omverwerping van de tsaar op grond van het goddelijke recht veroordeelde. Rusland werd voorgesteld als zou het kiezen voor het kwaad en proberen het te verspreiden. In dat verband is de Nationale Veiligheidsadviseur, Jake Sullivan, naar Rome gegaan, ter gelegenheid van een ontmoeting met China, in feite om Paus Franciscus te overtuigen. Hij is er in geslaagd.

Er werd een tijdschema opgesteld. President Zelenski zal het Franse parlement toespreken, daarna komt president Biden naar Europa om een buitengewone NAVO-top voor te zitten, en tenslotte zal paus Franciscus, die het gebed van de Maagd Maria in Fatima in vervulling doet, Oekraïne en Rusland toewijden aan het Onbevlekt Hart van de Maagd. Deze montage kan kunstmatig lijken, maar het effect ervan moet krachtig zijn. Voor veel katholieken zal de strijd tegen Rusland een religieuze plicht worden.

Conclusie

In de komende weken zal president Joe Biden zich aan een nieuwe toespraak moeten wagen. Het zal er om gaan de vrede in Oekraïne voor te stellen als een overwinning van wijsheid. Het maakt niet uit dat de Oekraïeners gokten en verloren. Het maakt niet uit dat de Bandaristen gevangenen zijn of dood. Het maakt niet uit dat Oekraïne zijn toegang tot de zee verliest. De Geallieerden zullen worden gevraagd hun militaire uitgaven te verhogen en met hun geld te betalen voor al dit bloedvergieten.

Topfoto: President Poetin laat zich zien. Hij verzamelde 80.000 mensen in een stadion om de hereniging met de Krim en de strijd tegen Oekraïense neonazi’s te vieren. Tezelfdertijd gaan in Kiev geen mensenmassa’s de straat op om president Zelenski, die ondergedoken zit, te steunen.

PS. Mijn column van vorige week was per abuis voorzien van een foto van Reinhard Gehlen in plaats van een van Stepan Bandera. Wij verontschuldigen ons hiervoor.

Thierry Meyssan

Eerdere berichten in dit archief:

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *