Bron: Moonofalabama 21 februari 2023 ~~~

De traditionele media geven vleiende portretten van de Oekraïense president Vladimir Zelinski. Zoals de Washington Post:

Een jaar in de loopgraven heeft de Oekraïense president gehard…

Volodymyr Zelensky kwam in functie met de gedachte dat vrede met Poetin mogelijk was. Nu gelooft hij dat de overwinning het enige antwoord is.

Het stuk spreekt zichzelf op bepaalde punten tegen, maar het levert ook nieuw bewijs dat de VS erop uit waren om het Minsk-akkoord te saboteren.

De kop is natuurlijk fout. Zelenski is niet in de loopgraven geweest maar heeft zijn verwende leven voortgezet bij een bunker in Kiev. Het is niet de “verharding” van Zelenski die vredesonderhandelingen met Rusland verhindert, maar het blokkeren door de Amerikaanse regering van alle onderhandelingspogingen .

Maar eerst een blik op de tegenstrijdigheid:

Niet lang nadat Rusland zijn invasie van Oekraïne begon, deze week een jaar geleden, bevond de Oekraïense president Volodymyr Zelenski zich in een veilige kamer onder het regeringscomplex van Kiev met de stem van de Wit-Russische president die door de telefoon dreunde.

Alexander Loekasjenko, een van de belangrijkste bondgenoten van het Kremlin, nodigde een delegatie van ambtenaren uit om in Minsk te onderhandelen over de beëindiging van de oorlog die Rusland slechts drie dagen eerder was begonnen, aldus Andriy Sybiha, plaatsvervangend hoofd van het Oekraïense presidentiële bureau, die bij het telefoontje aanwezig was.

Zelensky was woedend over de uitnodiging tot een nieuwe onderhandeling – die herinnerde aan de gesprekken over het conflict in het oosten van Oekraïne, bekend als “Minsk 1” en “Minsk 2”, die in 2014 en 2015 in de Wit-Russische hoofdstad plaatsvonden – waarbij Kiev werd gedwongen concessies te doen aan het Kremlin onder de dreiging van verliezen op het slagveld.

“Er komt geen Minsk,” zei Zelensky volgens Sybiha. “Er komt geen Minsk 3.”

De bewering is dat Zelenski onderhandelingen afwees. Maar die bewering is onjuist en wordt tegengesproken door de volgende gebeurtenissen. Vele alinea’s later leren we:

Zelenski bleef onvermurwbaar dat Oekraïne geen nieuwe Minsk-achtige onderhandelingen met Rusland zou aangaan, maar afgezanten van de Oekraïense regering voerden de hele maand maart nog gesprekken met de Russen in Wit-Rusland en Turkije, tot de ontdekking van Russische wreedheden in de voorstad Bucha in Kiev. Toen Zelensky op 4 april Bucha bezocht, zag hij er zichtbaar aangeslagen uit en vertelde hij verslaggevers dat het “heel moeilijk was om te praten als je ziet wat ze hier hebben gedaan”. Arakhamia zei dat hij de leider van het Russische onderhandelingsteam belde en uitlegde dat Oekraïne niet langer kon deelnemen aan onderhandelingen. “Hoe kan ik komen en aan een tafel gaan zitten om met hen te praten?” zei Arakhamia. “Ik begrijp het gewoon niet.”

Dat is nepgeschiedenis. Wat er ook gebeurde in Bucha heeft Zelenski er niet van weerhouden te onderhandelen met Rusland. Zoals de BBC berichtte op 4 april 2022:

Oekraïnes president Volodymyr Zelenski heeft gezegd dat de vredesbesprekingen met Rusland zullen doorgaan, ondanks dat hij Moskou beschuldigt van oorlogsmisdaden en genocide.

De heer Zelensky sprak in Bucha, in de buurt van de hoofdstad Kiev, waar de lichamen van burgers op straat werden gevonden nadat de Russische troepen zich hadden teruggetrokken.

In antwoord op een vraag van de BBC of het nog steeds mogelijk was om met Rusland over vrede te praten, zei de heer Zelensky: “Ja, want Oekraïne moet vrede hebben. We zijn in Europa in de 21e eeuw. We zullen ons diplomatiek en militair blijven inspannen.”

Pas dagen later, na een telefoongesprek en vervolgens een bezoek van de Britse premier Boris Johnson, beëindigde Oekraïne de onderhandelingen met Rusland. Dat meldde de Oekraïense Pravda in mei 2022:

Volgens Ukrainska Pravda bronnen dicht bij Zelenskyy, bracht de premier van het Verenigd Koninkrijk Boris Johnson, die bijna zonder waarschuwing in de hoofdstad verscheen, twee eenvoudige boodschappen.

De eerste is dat Poetin een oorlogsmisdadiger is en dat er druk op hem moet worden uitgeoefend, niet dat er met hem moet worden onderhandeld.

En de tweede is dat zelfs als Oekraïne bereid is enkele garantieovereenkomsten met Poetin te ondertekenen: die zijn er niet.

Het standpunt van Johnson was dat het collectieve Westen, dat in februari meende dat Zelenskyy zich moest overgeven en vluchten, nu vond dat Poetin niet zo machtig was als ze zich eerder hadden voorgesteld, en dat dit een kans was om hem onder druk te zetten.

Drie dagen nadat Johnson terug naar Groot-Brittannië was vertrokken, maakte Poetin bekend dat de besprekingen met Oekraïne “op een dood spoor waren beland“.

Boris Johnson bracht zijn onaangekondigde bezoek aan Kiev op 9 april 2022.

Het Oekraïense Pravda-verslag is bevestigd door Fiona Hill, Rusland-specialist bij de Nationale Veiligheidsraad onder de regering-Trump. In een stuk voor Foreign Affairs schreven Fiona Hill en Angela Stent in augustus 2022:

Volgens meerdere voormalige hoge Amerikaanse functionarissen die wij hebben gesproken, leken Russische en Oekraïense onderhandelaars in april 2022 voorlopig overeenstemming te hebben bereikt over de contouren van een onderhandelde interim-regeling: Rusland zou zich terugtrekken op zijn positie van 23 februari, toen het een deel van de Donbas-regio en de hele Krim controleerde, en in ruil daarvoor zou Oekraïne beloven niet naar het NAVO-lidmaatschap te streven en in plaats daarvan veiligheidsgaranties van een aantal landen ontvangen.

In een interview met een Israëlische outlet (vid) beweerde ook voormalig premier van Israël Naftali Bennett, die persoonlijk nauw betrokken was bij het onderhandelingsproces, dat het “Westen” hen blokkeerde:

Rapporten geven destijds Bennets opmerkingen weer en zeiden dat Rusland en Oekraïne hun standpunten verzachten. Axios citeerde Israëlische functionarissen en meldde op 8 maart dat het voorstel van Poetin “moeilijk te aanvaarden is voor Zelensky, maar niet zo extreem als zij verwachtten”. Volgens hen omvat het voorstel geen regimewisseling in Kiev en staat het Oekraïne toe zijn soevereiniteit te behouden.”

Over hoe westerse leiders over zijn bemiddelingspogingen dachten, zei Bennett dat de toenmalige Britse premier Boris Johnson zich “agressief opstelde”, terwijl de Franse president Emmanuel Macron en de Duitse kanselier Olaf Scholz

terwijl de Franse president Emmanuel Macron en de Duitse kanselier Olaf Scholz meer “pragmatisch” waren. Bennett zei dat president Biden “beide” standpunten innam.

Maar uiteindelijk verzetten de westerse leiders zich tegen Bennets inspanningen. “Ik zeg dit in brede zin. Ik denk dat er een legitieme beslissing van het Westen was om Poetin te blijven aanvallen en niet te [onderhandelen],” zei Bennett.

Op de vraag of de Westerse mogendheden de bemiddelingspogingen “blokkeerden”, zei Bennet,

“In feite wel. Ze blokkeerden het, en ik vond dat ze het fout deden”.

Nogmaals, het einde van de onderhandelingen tussen Rusland en Oekraïne begin april 2022 had niets te maken met Bucha, maar werd veroorzaakt door de onwil van het “Westen”, de VS en het VK, om een vredesakkoord te steunen.

De weerstand van Washington tegen elk Oekraïens akkoord met Rusland blijkt ook uit een anekdote die het Washington Post stuk geeft uit Zelenski’s eerste jaar als president:

William B. Taylor Jr., de topambtenaar op de Amerikaanse ambassade in die tijd, herinnerde zich dat hij Zelenski in de zomer van 2019 in zijn kantoor aantrof en nieuwsgierig was naar de “Steinmeier-formule”, een interpretatie van de Minsk-akkoorden genoemd naar de voormalige Duitse minister van Buitenlandse Zaken, waarvan de Oekraïense president hoopte dat die tot een akkoord met het Kremlin zou kunnen leiden.

“Niemand weet wat het is”, antwoordde Taylor. “Steinmeier weet niet wat het is.”

Zelensky, aldus Taylor, pakte zijn smartphone en wees naar een document waarin de formulering werd uitgelegd, denkend dat ergens in de details van het juridisch jargon een werkbaar compromis met Moskou zou kunnen worden gevonden.

“Het is een verschrikkelijk idee,” antwoordde Taylor, hoewel Zelensky het in de komende maanden ging steunen, in een poging een ontmoeting met Poetin tot stand te brengen.

De formule van Steinmeier bepaalde de volgorde van de stappen die de Oekraïense regering en de Donbas-autoriteiten volgens de akkoorden van Minsk moesten nemen:

In de formule van Steinmeier wordt met name bepaald dat in de door de separatisten gecontroleerde gebieden verkiezingen moeten worden gehouden onder Oekraïense wetgeving en onder toezicht van de OVSE. Indien de OVSE oordeelt dat de stembusgang vrij en eerlijk verloopt, zal een speciale status van zelfbestuur voor de gebieden worden ingesteld en zal Oekraïne de controle over zijn meest oostelijke grens terugkrijgen.

De formule werd uitgesproken en was pas op papier gezet toen ze op 1 oktober in Minsk werd ondertekend door vertegenwoordigers van Oekraïne, Rusland, de separatistische gebieden Luhansk en Donetsk en de OVSE.

Het was een eenvoudige en duidelijke overeenkomst. Maar de hoogste Amerikaanse gezant in Oekraïne probeerde te voorkomen dat Zelenski het zou uitvoeren.

Meerdere malen heeft Oekraïne geprobeerd vrede te sluiten met Rusland. Elke keer heeft het “Westen”, d.w.z. de VS en het VK, met succes de vredesinspanningen gesaboteerd.


Gerelateerd (berichten in dit archief):