geopolitiek,oost-Europa,Rusland,West Europa |
14 maart 2025
Bron: Andrew Korybko 
substack 14 maart 2025 ~~~

Polen zou aan deze oefeningen kunnen deelnemen om een sterk anti-Russisch signaal af te geven, maar de mate waarin het land zich in de richting van Frankrijk en weg van de VS zou kunnen bewegen, zal voor een groot deel afhangen van de uitkomst van de komende presidentsverkiezingen.

Iedereen in Europa vraagt zich af welke vorm de mogelijke plannen van de Franse president Macron zouden kunnen aannemen om de nucleaire paraplu van zijn land uit te breiden naar de rest van het continent, vooral gezien de risico’s die ze met zich mee zouden kunnen brengen na de zeer negatieve reactie van Moskou. Poetin suggereerde dat Macron in de voetsporen van Napoleon trad, terwijl minister van Buitenlandse Zaken Lavrov nog directer was door Macrons woorden als een bedreiging te omschrijven en hem zelfs ronduit met Hitler te vergelijken. De stap van Macron zou de spanningen dus kunnen laten escaleren.

The Economist publiceerde een artikel over de opties die hij tot zijn beschikking heeft, waarvan de meest realistische is om Rafales met nucleaire capaciteit in Centraal- en Oost-Europa (COE) te stationeren en een aantal van die landen op te nemen in zijn driemaandelijkse nucleaire luchtmachtoefeningen met de codenaam “Poker”. Volgens een van hun bronnen, “hebben de afgelopen dagen andere bondgenoten (dan Italië, dat in 2022 één keer meedeed) aangeboden om deel te nemen.” De meest voor de hand liggende kandidaat is Polen, waarvan de premier eerder deze maand verklaarde dat hij kernwapens wil.

De vertrekkende president deed vorige week in zijn laatste interview met the Financial Times opnieuw een beroep op de VS om enkele van hun kernwapens te herbergen, maar werd prompt afgeschoten door vicepresident Vance, die zei dat hij “geschokt” zou zijn als Trump ermee instemde omdat het zou kunnen leiden tot een “nucleair conflict”. Aangezien Frankrijk Polen’s bondgenoot is sinds de Napoleontische tijd, niettegenstaande hoe het Polen in de steek liet tegen de nazi’s, zou Polen nu wel eens voorrang kunnen geven aan The Economist’s voorgestelde Franse optie.

Dat zou een ommekeer zijn als er ooit een is geweest aangezien vice-minister van Buitenlandse Zaken Andrzej Szejna van de regerende liberaal-globalistische coalitie, die oppositie voert tegen de vertrekkende (en zeer onvolmaakte) conservatieve president, reageerde op het Amerikaanse kernwapenverzoek van afgelopen mei met solide punten die ook gelden voor de Franse. In zijn woorden: “Polen zal geen nucleaire macht worden (omdat het geen operationele controle over deze wapens zou krijgen), en Russische raketten zullen gericht zijn op deze faciliteiten (waar ze zijn gestationeerd).”

Polen zou daarom kunnen afzien van het ontvangen van Franse nucleair bewapende Rafales, wat in ieder geval een grote beslissing zou zijn die waarschijnlijk veel onderhandelingen en planning vereist in plaats van een snelle stap van beide, om deel te nemen aan de driemaandelijkse “Poker” oefeningen. In dat geval zouden dit prestige-vormende oefeningen worden die de hernieuwde kracht van hun historische alliantie laten zien, die er waarschijnlijk ook naar zou streven om samen Middenoost-Europa (MOE) te leiden, zoals voorspeld in een van de scenario’s die hier onlangs zijn gedeeld.

Het prestige-element is belangrijk omdat er geen geloofwaardige “Russische dreiging” voor Polen of Frankrijk is die het opnemen van Polen in Frankrijks “Poker” oefeningen rechtvaardigt, laat staan het mogelijk baseren van nucleair bewapende Rafales daar, maar dramatische stunts zoals hierboven beschreven zouden sommige Europeanen kunnen overtuigen. Dit zijn met name de liberaal-globalistische elite van het blok die hun eigen propaganda over Rusland zijn gaan geloven en sommige MOE-landers met pathologische angsten voor Rusland, die beide onder de gezamenlijke Frans-Poolse invloed zouden komen te staan.

Polen zou na verloop van tijd ook verder onder Franse invloed kunnen komen te staan, in welk geval zijn verzet tegen het door Frankrijk geleide voorstel voor een “Europees leger” – dat onlangs werd gesteund door Zelensky maar vervolgens werd afgewezen door de Poolse minister van Buitenlandse Zaken Sikorski – geleidelijk zou kunnen afbrokkelen. Dat zou echter grotendeels afhangen van de uitslag van de presidentsverkiezingen in Polen in mei, aangezien de liberaal-globalistische kandidaat hier misschien in meegaat terwijl de conservatieve en populistische tegen blijven.

Als de regerende coalitie het presidentschap verovert, dan zou een grotere Franse invloed op Polen in het geval Polen wordt uitgenodigd om deel te nemen aan Frankrijks driemaandelijkse “Poker” oefeningen en mogelijk op een dag zijn nucleair bewapende Rafales ontvangt, er eerst voor kunnen zorgen dat Polen meer buitenlandse militaire troepen op zijn grondgebied kunnen toelaten. Dit zou in lijn zijn met Tusks voorstel van vorige week om de oostgrens van Polen gezamenlijk door de EU en de NAVO te laten bewaken. In lijn met hun voorkeuren zouden hij en zijn president waarschijnlijk de voorkeur geven aan EU-troepen boven NAVO/VS-troepen.

De conservatieve en populistische oppositie (die niet één en dezelfde zijn) verkiezen het tegenovergestelde, NAVO/VS-troepen boven EU-troepen, dus er zouden uiteindelijk meer buitenlandse troepen in Polen gestationeerd kunnen worden. Het punt is echter dat een “Europees leger” een grote militaire aanwezigheid in Polen zou kunnen vestigen als de liberaal-globalistische kandidaat president wordt, waarna Polen zou kunnen opschuiven naar wat tegen die tijd een mogelijk door Frankrijk geleide in plaats van een door Duitsland geleide EU zou kunnen zijn, ten koste van zijn alliantie met Amerika.

Wat dat betreft, Tusk en Sikorski hebben in het verleden onverantwoordelijke uitspraken gedaan over Trump, zoals hem zwartmaken als een “Russische agent”, en minister van Buitenlandse Zaken Rubio heeft Sikorski net op zijn plaats gezet voor het verstrekken van valse geloofwaardigheid aan geruchten over Musk die Oekraïne zou afsnijden van Starlink, dus de bilaterale banden zijn op dit moment niet al te best. Ze zullen daarom waarschijnlijk nog slechter worden als de liberaal-globalisten de volledige controle over de regering krijgen na het winnen van het presidentschap en dan concrete stappen zetten om Polen af te keren van de VS.

Naarmate het Oekraïense conflict zijn onvermijdelijke einde nadert, vormt zich een nieuwe Europese veiligheidsarchitectuur. Een van de belangrijkste variabelen die de uiteindelijke configuratie bepalen, is de relatie tussen Frankrijk en Polen, waarbij de uitkomst van de volgende presidentsverkiezingen van Polen van invloed is op deze banden. Polen zou hypothetisch kunnen deelnemen aan de “Poker” oefeningen van Frankrijk onder een conservatieve of populistische president en toch dichter bij de VS blijven, maar deze balans is onwaarschijnlijk onder een liberaal-globalistische president.

De nauwere aansluiting van Polen bij de EU (via Frankrijk) of de VS zou daarom wel eens de belangrijkste factor kunnen zijn bij het bepalen hoe deze veiligheidsarchitectuur eruit gaat zien, vanwege het immense economische en militaire gewicht van het land aan de westgrens van Rusland. Hoewel de uitbreiding van de Franse invloed op Polen een feit kan worden als het land begint deel te nemen aan de “Poker”-oefeningen, wat zinvol is vanuit het Franse perspectief, zullen de volgende presidentsverkiezingen waarschijnlijk bepalen of dit uitmondt in een volledige ommezwaai.

Gerelateerd (eerdere berichten in dit archief):