Bron: Andrew Korybko 
substack 29 maart 2024 ~~~ 

Dit verklaart waarom de VS slechts vage informatie doorgaf aan Rusland, omdat het ervan uitging dat de GUR niet door zou gaan met het Crocus-complot nadat het hen had bevolen het af te blazen, maar Washington wilde nog steeds de regering en veiligheidsdiensten van zijn rivaal in diskrediet brengen, vandaar de provocerende waarschuwing van zijn ambassade destijds.

De New York Times (NYT) citeerde donderdag ongenoemde bronnen om te melden dat “De vijandelijke relatie tussen Washington en Moskou verhinderde dat Amerikaanse functionarissen meer informatie over het (Crocus terroristische aanslag) complot deelden dan nodig was, uit angst dat Russische autoriteiten hun inlichtingenbronnen of methoden zouden leren kennen.” Dit stelt president Poetin in het gelijk, van wie het Westen tot nu toe beweerde dat hij terroristische dreigingen bagatelliseerde in de aanloop naar een van de ergste aanslagen in de Russische geschiedenis.

Zonder bruikbare inlichtingen en alleen op de hoogte van de vage waarschuwing van de VS dat grote bijeenkomsten zoals concerten binnenkort het doelwit zouden kunnen zijn, waren zijn veiligheidsdiensten niet in staat om de plotters te stoppen, wat betekent dat Washington gedeeltelijk verantwoordelijk is voor wat er gebeurde door specifieke informatie achter te houden. Deze onthulling heeft ook geleid tot speculaties over de exacte bronnen en methoden die Amerika heeft gebruikt om voor het eerst lucht te krijgen van deze aanval.

Hoewel het mogelijk is dat de VS dit te weten is gekomen door het bespioneren van het radicale Telegram-kanaal wiens curatoren naar verluidt de daders hebben gerekruteerd, bijvoorbeeld als de CIA een mol had binnen dat team, kan er overtuigend voor worden gepleit dat dit feitelijk onder de aandacht is gebracht door het bespioneren van Kiev. De Pentagon lekken van afgelopen lente bevestigden dat de VS Zelensky bespioneerde, wat Oekraïense functionarissen tegen CNN zeiden dat het “niet verrassend” was, maar wat hen toch “diep gefrustreerd” maakte.

Deze documenten bevestigden ook dat de VS de Oekraïense militaire inlichtingendienst GUR bespioneerde, van wie ze hoorden over een complot om de Russische haven Novorossiysk aan te vallen op de eerste verjaardag van de speciale operatie en hen vervolgens opdroegen zich terug te trekken om Moskou niet te provoceren. Aangezien de Washington Post (WaPo) een half jaar later meldde dat de CIA de GUR na 2014 van de grond af opnieuw had opgebouwd, is het duidelijk dat ze vanaf het begin mollen in die instelling hadden ingebed.

Ze zijn niet altijd van tevoren op de hoogte van terroristische complotten omdat hun infiltratie in de GUR en andere Oekraïense overheidsinstellingen niet volledig is, maar ze zijn meestal toch in staat om ergens achteraf te concluderen dat Kiev verantwoordelijk was als er een ernstige aanslag in Rusland plaatsvindt. Dat was afgelopen mei het geval toen de NYT meldde dat Kiev verantwoordelijk was voor de droneaanval op het Kremlin, waarbij ze hun lezers er ook aan herinnerden dat Kiev tot dan toe ook achter andere aanslagen zat.

Hieronder vallen de moorden op Darya Dugina en Vladlen Tatarsky, grensoverschrijdende terroristische invallen in de Russische regio Belgorod en de bomaanslag op Nord Stream II. Wat die laatste betreft, zou de bewering van Oekraïense medeplichtigheid wel eens een vooraf geplande afleidingsmanoeuvre kunnen zijn om de Amerikaanse betrokkenheid te verdoezelen, nadat Seymour Hersh diende als kanaal voor dissidente leden van de Intelligence Community (IC) om het publiek te informeren dat hun land het was dat opdracht gaf voor die aanval.

Niettemin, wat belangrijk is om op te merken in deze grotere verhalende context, is dat de Wall Street Journal afgelopen zomer beweerde dat de VS van Nederlandse bronnen hoorde over Oekraïnes plannen om die pijpleiding op te blazen en vervolgens Kiev vertelde om er niet mee door te gaan. Ongeacht of Oekraïne er echt bij betrokken was en ongeacht hoe de VS de informatie naar verluidt verkregen had, om nog maar te zwijgen over de vraag of dat wel gebeurd was, het punt is dat de IC de Amerikanen wilde laten weten dat het Oekraïne gezegd had zich terug te trekken.

WaPo rapporteerde vervolgens afgelopen november dat een voormalige hoge ambtenaar van GUR de Nord Stream II bomaanslag coördineerde met meer hoge ambtenaren, die vermoedelijk bevelen opvolgden van de voormalige opperbevelhebber Valery Zaluzhny, en dit alles gebeurde vermoedelijk achter Zelensky’s rug om. Het is onbelangrijk of daar iets van waar is, want de significantie ligt in het feit dat het aan de IC gelieerde WaPo dit verhaal heeft geïntroduceerd in het wereldwijde discours van ogenschijnlijk malafide leden van de Oekraïense IC die zulke grote aanslagen beramen.

Om alles samen te vatten wat tot nu toe door de mainstream media is gedeeld: de VS bespioneren Zelensky, de GUR en andere Oekraïense instellingen; ze zijn er via deze middelen achter gekomen dat Kiev verantwoordelijk was voor eerdere terroristische aanslagen; soms krijgen ze er van tevoren lucht van en bevelen ze hun gevolmachtigden om zich terug te trekken; wat lukte in februari 2023 toen Oekraïne besloot om Novorossiysk niet aan te vallen; maar wat mislukte in de zomer van 2022 toen vermeende malafide leden van het Oekraïense IC Nord Stream II bombardeerden.

Met dit in gedachten zijn vermoedens dat de VS mogelijk bruikbare inlichtingen over de toen dreigende Crocus terroristische aanval achterhielden om hun Oekraïense bronnen en methoden niet te onthullen, veel logischer. De FSB en de leiders van de Veiligheidsraad vermoedden al Oekraïense betrokkenheid, president Poetin informeerde de natie dat de contacten van de terroristen in dat land een ” opening ” voor hen hadden gemaakt om de grens over te steken en onderzoekers hebben zojuist bewijs ontdekt dat Kiev hen betaalde via cryptocurrency.

De vicevoorzitter van de regeringspartij van Turkije zei onlangs ook dat “het duidelijk is dat het onmogelijk is om zo’n professionele actie uit te voeren zonder de steun van inlichtingendiensten van welke staat dan ook. Voor zulke gebeurtenissen zijn er altijd sponsors, lobby’s die willen dat de (Oekraïense) oorlog doorgaat.” Aangezien zijn land lid is van de NAVO, Oekraïne bewapent, tegen Rusland stemt bij de VN en de hereniging van de Krim niet erkent, zijn er geen redenen om aan te nemen dat hij bijbedoelingen heeft, dus moeten zijn woorden serieus worden genomen.

In het licht van deze aantijgingen verdubbelden de VS koortsachtig hun bewering dat Oekraïne niet verantwoordelijk was, wat de Russische minister van Buitenlandse Zaken Sergey Lavrov omschreef als “verdacht” “obsessief“. Zijn woordvoerster Maria Zakharova had eerder het bericht van Bloomberg dat insiders van het Kremlin twijfelen aan de betrokkenheid van Oekraïne, wat aantoonbaar een door de IC aangevoerde verhaalverdraaiing was, omschreven als “de moeder van alle vervalsingen“. De trend is dat de VS wanhopig probeert iedereen ervan te overtuigen dat Kiev niet verantwoordelijk was.

Dit alles suggereert dat de VS weet dat Oekraïne betrokken was, maar bang is voor wat Rusland zou kunnen doen zodra het bewijs onbetwistbaar wordt. Dit zou dan bijvoorbeeld met de wereld gedeeld kunnen worden om de legale transformatie van de speciale operatie van Rusland in een totale oorlog te rechtvaardigen, die vooraf zou kunnen gaan aan een nieuw offensief. Er zou uiteindelijk een doorbraak kunnen komen en de regering zou kort daarna kunnen instorten, precies zoals de Oekraïense Inlichtingencommissie eind februari waarschuwde dat dit deze zomer zou kunnen gebeuren.

Dit inzicht voegt context toe aan de opzienbarende onthulling van de NYT, omdat het heel goed mogelijk is dat de CIA van het Crocus-complot hoorde door zijn GUR-protégés te bespioneren, hetgeen deze analyse hier verklaart hoe ze alles konden hebben georkestreerd, maar hen toen vertelden om het af te blazen.

Net zoals de GUR naar verluidt de Nord Stream II bomaanslag uitstelde, zo lijkt het er achteraf ook op dat het dit bloedbad uitstelde, om beide later uit te voeren, ongeacht of ze formeel werden goedgekeurd of door malafide IC-leden werden uitgevoerd.

De bovengenoemde versie van de gebeurtenissen verklaart waarom de VS slechts vage informatie doorgaf aan Rusland omdat het ervan uitging dat de GUR niet door zou gaan met het Crocus-complot, maar Washington wilde nog steeds de regering en veiligheidsdiensten van haar rivaal in diskrediet brengen, vandaar de provocerende waarschuwing van haar ambassade destijds. Nadat de terreuraanslag plaatsvond en het bewijs van de betrokkenheid van Oekraïne zich begon op te stapelen, gingen de VS zich snel bemoeien met hun proxies omdat ze bang zijn voor de gevolgen van een mogelijke militaire reactie van Rusland.

Het is onduidelijk wat de leden van de Amerikaanse IC die met de NYT spraken, dachten toen ze die krant vertelden dat hun diensten details over de op dat moment dreigende Crocus-terreuraanval achterhielden voor Rusland om hun bronnen en methoden niet te verraden, maar de grotere narratieve context waarin dit cruciale detail in het wereldwijde discours terechtkwam, werpt meer schaduw op Oekraïne.

Het lijkt steeds duidelijker dat Kiev erbij betrokken was en het is waarschijnlijk slechts een kwestie van tijd voordat er een rokend pistool wordt gevonden.