Oekraïne,Rusland,VS |
29 juni 2024

Bron: Andrew Korybko substack 27 jun 2024 ~~~~

De VS blijven hun beleid ten aanzien van het conflict ontwikkelen in de richting van meer escalatie om het feit te compenseren dat Oekraïne niet snel lid zal worden van de NAVO.

CNN citeerde vier ongenoemde regeringsbronnen die exclusief meldden dat de VS overwegen om Amerikaanse private militaire aannemers (PMC’s) openlijk toe te staan om in Oekraïne te werken op de loonlijst van het Pentagon onder het voorwendsel van het onderhouden en repareren van militaire uitrusting daar. De Poolse premier Tusk gaf eind mei al toe dat “er daar (in Oekraïne) troepen zijn, ik bedoel soldaten. Er zijn daar enkele soldaten. Waarnemers, ingenieurs”, dus deze ontwikkeling zou op zich niets nieuws zijn.

Problematisch aan dit voorstel is echter dat het neerkomt op een gedeeltelijke conventionele interventie die de steeds openlijker wordende betrokkenheid van westerse troepen in Oekraïne dreigt te normaliseren. De Franse president Macron nam onlangs afstand van zijn retoriek over het toestaan van een eigen conventionele interventie daar, waarschijnlijk in een poging om kiezers terug te winnen in de aanloop naar de komende vervroegde verkiezingen, maar dit laatste nieuws laat zien dat de VS nu in plaats daarvan met dit scenario begint te flirten.

Russische functionarissen hebben herhaaldelijk beloofd om alle buitenlandse troepen daar aan te vallen, en de mogelijkheid dat een groot aantal Amerikaanse PMCS er binnenkort door gedood zal worden, net zoals Rusland in januari enkele tientallen Franse eenheden uitschakelde, zou dit door de VS kunnen worden gebruikt als voorwendsel voor verdere escalatie. Aan de ene kant is president Poetin terughoudend om te escaleren, zoals blijkt uit zijn lauwe reactie op de recente door de VS gesteunde bombardementen van strandgangers door Oekraïne, maar aan de andere kant kan hij niet werkeloos toezien hoe deze PMC’s de Russische troepen in gevaar brengen.

Het zou daarom vanzelfsprekend zijn dat ze waarschijnlijk prioritaire doelwitten zouden worden, al was het maar om “prestige”-redenen en de hoop dihttps://thealtworld.com/andrew_korybko/ukraines-top-five-challenges-are-unsolvablee sommige Russische beleidsmakers hebben dat hun mogelijk zeer publieke dood meer druk op de VS zou uitoefenen om hun beleid ten aanzien van het conflict te veranderen. De Democraten zouden waarschijnlijk niet werkeloos toezien hoe Rusland de PMC’s van hun land doodt, noch zouden ze dat beleid zo kort nadat het kon worden afgekondigd waarschijnlijk herroepen, vandaar dat een escalatie zou worden verwacht.

Waarnemers kunnen alleen maar speculeren over de vorm die het zou kunnen aannemen, maar het punt is dat het doorzetten van het voorstel om openlijk Amerikaanse PMC’s in Oekraïne te laten werken op de loonlijst van het Pentagon die Amerikaanse apparatuur onderhouden die bedoeld is om Russen te doden, een nieuw niveau van betrokkenheid bij het conflict betekent. Ruslands “Ramp in Deir ez-Zor“, waar de VS begin 2018 naar verluidt tientallen PMC’s van Wagner doodde, vond plaats voordat de relatie van die groep met het ministerie van Defensie door beide formeel werd toegegeven. Daarom was de weg vrij voor Rusland om te de-escaleren door zich niet onder druk gezet te voelen om te reageren op wat er was gebeurd, maar dat zou niet het geval zijn als Rusland Amerikaanse PMC’s in Oekraïne doodt die officieel op de loonlijst van het Pentagon staan nadat de regering haar beleid ten aanzien van dit gevoelige onderwerp formeel heeft gewijzigd. Met dit in gedachten weet de VS duidelijk waar het aan begint, maar de havikistische factie die achter dit voorstel zit, blijft het pushen als een manier om verdere solidariteit te tonen met de nieuwe bondgenoot van hun land.

Half juni werd uitgelegd dat “Het veiligheidspact van de VS met Oekraïne een troost is voor het niet goedkeuren van het NAVO-lidmaatschap”, en een week later dat “Meer luchtverdediging en grensoverschrijdende aanvallen de dynamiek van het Oekraïense conflict niet zullen veranderen”. Voor het gemak van de lezer samengevat, waren de relevante conclusies dat de VS haar beleid ten aanzien van het conflict blijft ontwikkelen in de richting van meer escalatie om te compenseren voor het feit dat Oekraïne niet snel lid zal worden van de NAVO.

Noch het zenden van meer luchtafweer, het toestaan van grensoverschrijdende aanvallen waar dan ook in Rusland onder het voorwendsel van het preventief dwarsbomen van of reageren op dreigingen vanuit die natie, of het openlijk sturen van door het Pentagon betaalde PMC’s naar het conflictgebied zal enig significant effect hebben op de dynamiek ervan. Rusland heeft de NAVO al ruimschoots verslagen in hun “logistieke race”/”uitputtingsslag”, zozeer zelfs dat Sky News eind mei meldde dat Rusland drie keer zoveel granaten produceert als de NAVO tegen een kwart van de prijs.

Het enige wat Rusland hiermee bereikt is dat het zijn heilige terughoudendheid opgeeft en eindelijk reageert op deze provocaties, die op hun beurt kunnen dienen om de vermoedelijk vooraf geplande escalatiemaatregelen van de VS te rechtvaardigen, die gemakkelijk kunnen uitmonden in een Cubaanse crisis zoals de haviken die willen. De meest recente van deze stappen is de gevaarlijkste van allemaal vanwege de kans dat Rusland binnenkort tientallen Amerikanen zal doden en zo het struikeldraad van de VS activeert om “wederzijds” te escaleren (zoals het zijn reactie zou kunnen formuleren).

De algemene trend is dus dat de NAVO-Russische proxyoorlog in Oekraïne gedurende de zomer verder zal intensiveren, vooral als dit voorgestelde beleid wordt afgekondigd, waardoor het risico bestaat dat de Derde Wereldoorlog ontstaat door misrekening in het geval dat de VS dan rechtstreeks Russische troepen in het conflictgebied aanvallen. Het kan natuurlijk zijn dat de relatief pragmatischere groep in de VS uiteindelijk de overhand krijgt en dit beleid tegenhoudt of ervoor zorgt dat de VS niet op die manier reageert als dit gebeurt, maar daarop kan niet zondermeer worden gerekend.

Gerelateerd (eerdere berichten in dit archief):