Internationaal recht,Intifada,Oorlogsmisdaden,Solidariteit,Verzet |
September 4, 2024
Bron: Mazim Quemsiyeh 
Nieuwsbrief uit Betlehem 3 september 2024 ~~~

1)
Palestina was een multi-etnisch, multicultureel, multireligieus en meertalig land, en het doel (van zionisten) was om het om te vormen tot een “Joodse staat”. De kern van dit zionistische project is dus etnische zuivering die begon onder Brits bestuur (om de illegale Balfourverklaring in praktijk om te zetten) en verhevigde onder meer directe zionistische controle. Daarom hebben we 8 miljoen Palestijnse vluchtelingen en ontheemden en 530 dorpen en steden weggevaagd en 250.000 autochtone Palestijnen gedood (voortdurende genocide).

2)
Internationaal recht is heel duidelijk: Palestijnse vluchtelingen hebben het recht om terug te keren naar hun huizen en land, Israëlische koloniale nederzettingen gebouwd sinds 1967 met inbegrip van Jeruzalem zijn illegaal, en Israël is betrokken bij processen die neerkomen op oorlogsmisdaden en misdaden tegen de menselijkheid.

3) Israël is nooit een democratie geweest. Het is een racistisch apartheidsregime dat, zelfs nadat het de meeste Palestijnen heeft verdreven, 65 wetten heeft ingesteld die de overgebleven autochtone Palestijnen discrimineren.

4) Zionistische propaganda is gemakkelijk te weerleggen met logische verklaringen gebaseerd op feiten (en de drie principes hierboven). Het is bijvoorbeeld gemakkelijk om de onzin te weerleggen zoals Israël “zichzelf verdedigt”.
Iemand komt en schiet je broer neer, richt een pistool op je hoofd en zegt dat je je huis uit moet gaan en beweert dat zijn religie hem dat opdraagt. Dan wordt je de straat op geduwd en belegeren ze je en beletten je voedsel en medicijnen te krijgen en testen ze om de paar jaar nieuwe wapens op je.

Je bent niet de agressor als je je verzet. Het internationaal recht is hier duidelijk over: gekoloniseerde/bezette mensen hebben het recht (en zelfs de plicht) om zich te verzetten.

Hoe dan ook, kolonisatie is zelf geweld: vraag maar aan autochtone Amerikanen en zwarten in Zuid-Afrika of een ander land dat dit heeft meegemaakt. Kolonisatie doodt 15 inheemse burgers voor elke 1 kolonisator. Het antwoord is simpel: beëindig de apartheid en beëindig het geweld (voorbeeld A: Zuid-Afrika).

5) Geen enkele koloniale – antikoloniale strijd is ooit geëindigd in een “tweestatenoplossing”. Het is fictief en het gepraat erover vanaf het moment dat Ben Gurion het meer dan 100 jaar geleden voorstelde is slechts (zoals Ben Gurion zelf bij meer dan één gelegenheid verklaarde) bedoeld voor PR-inspanningen (hij haalde zelfs koloniale verdragen met inheemse Amerikanen aan die verbroken konden worden na het consolideren van de macht).

De strijd tussen koloniale en inheemse volkeren eindigt in één van de volgende drie scenario’s: a) Algerijns model (bijna 2 miljoen doden, 1 miljoen kolonisten en hun nakomelingen verlieten het land), b) genocide op de inheemse bevolking (VS, Australië), c) coëxistentie in één land van nakomelingen van kolonisten en inheemse volkeren (de rest van de wereld >140 landen).

Er is geen vierde scenario. Palestina zal geen uitzondering zijn. Het is de laatste strijd en alleen verlengd vanwege de vindingrijkheid en rijkdom van Zionistische westerse en Arabische heimelijke samenwerking, en de zwakte van hun slachtoffers

6) Als we een routekaart willen naar echte duurzame vrede (geen pacificatie), hoeven we er alleen maar op aan te dringen dat we de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens implementeren. Het bevat alle benodigde elementen (geen discriminatie, het recht van vluchtelingen om terug te keren etc.).

7) Palestina is belangrijk voor 2,5 miljard christenen, 1,8 miljard moslims en 15 miljoen joden. Het ligt ook op een cruciale landbrug tussen Afrika en Eurazië. Het is ook belangrijk omdat de zionistische lobby’s het internationaal recht ontkracht hebben en westerse landen een afschuwelijke genocide/holocaust op ons volk hebben laten steunen (medeplichtigheid).

Zo ontwikkelden mensen over deze hele planeet een gezamenlijke strijd (onder andere via een push voor boycots, desinvestering en sancties) die zou kunnen helpen om een einde te maken aan de nachtmerrie, net zoals het deed met Apartheid Zuid-Afrika.

Maar anders dan toen: als we daar nu niet in slagen, dan komt er een catastrofale wereldwijde oorlog aan.

Het is echt niet bepaald bevredigend als je eigen voorspellingen uitkomen. In een hoofdstuk in een boek met de titel “Moment of Truth: Tackling Israel-Palestine’s Toughest Questions” dat in 2018 verscheen ( https://www.palestinenature.org/ar/research/B40.-Qumsiyeh-MomentofTruth.pdf), betoogde ik dat een nieuwe (15e) intifada onvermijdelijk is en hoopte ik dat het de laatste zou zijn.

Maar veel eerder in mijn boek “Sharing the Land of Canaan” uit 2004
(hier gratis verkrijgbaar http://qumsiyeh.org/sharingthelandofcanaan/ )
sprak ik de zekerheid uit dat er op de een of andere manier een einde zal komen aan de zionistische kolonisatie. Ik legde uit dat dit gewelddadig kan gebeuren op een zeer onplezierige manier (zoals in Algerije) of dat het iets minder traumatisch zal gebeuren (maar nog steeds gewelddadig) zoals in Zuid-Afrika.

Dit is slechts een lezing van de geschiedenis en staat los van iemands eigen emotionele verlangens. Ik ben nu al meer dan 40 jaar politiek actief en in die decennia heb ik veel zionisten gezien en met hen gediscussieerd. Weinigen van hen werden post-zionistisch of zelfs antizionistisch. Ik vind het alleen jammer dat ik te weinig van hen, die tribalistisch bleven (met dat klassieke superioriteits-inferioriteitscomplex dat je bij alle koloniale onderdrukkers aantreft), heb kunnen overtuigen.

Er vindt een nogal tektonische verschuiving in het bewustzijn van de mensheid plaats nu we collectief kijken naar de volslagen verdorvenheid en het krankzinnige gedrag van de kolonisatoren (hoogbouw slopen, pogroms tegen niet-joden, kinderen uitmoorden, etnische zuiveringen) tegenover heroïsch verzet van de inheemse bevolking.

Toch is het nog steeds niet duidelijk dat deze somud genoeg is om de onderdrukkers te dwingen de onderdrukking op te geven of dat de machinaties van de onderdrukkers die de regering van Oslo (Vichy) in het leven riepen, niet zouden slagen. Misschien was ik te optimistisch om aan te nemen dat het volksverzet kan slagen om het zionisme op een half fatsoenlijke manier te beëindigen. Misschien maakt de diepgewortelde hersenspoeling van generaties van kolonisatoren en gekoloniseerden het te moeilijk om terug te keren. Ik hoop dat ik het mis heb.

Maar wij Palestijnen moeten de realiteit onder ogen zien dat we veel meer uitdagingen hebben dan een goed gefinancierde en machtige zionistische beweging die veel regeringen heeft gecorrumpeerd om onderdrukking te steunen. We moeten erkennen dat het grootste succes van de zionistische beweging bestond uit het faciliteren van de macht van een politieke elitegroep van Palestijnen die een politieke factie (Fatah) hebben gekaapt en de vertegenwoordiging van Palestina opeisen en niet de (financiële) voordelen op willen geven om tot inkeer te komen en terug te keren naar het gezonde verstand.

In plaats daarvan blijven ze leven in hun waan van belangrijkheid en negeren ze de corruptie overal om hen heen, zich niet eens realiserend dat het einde van zo’n weg voor hen veel ruïneuzer zal zijn dan het alternatief. Ze moeten de les van de geschiedenis van de ontmoeting met het zionisme en zijn Arabische facilitators leren.

Het is dringend. Het is existentieel voor hen en voor ons allemaal (en voor de hele mensheid). Het zionisme is er niet alleen op uit om Palestina te controleren en etnisch te zuiveren (als het eenmaal sterk staat, zelfs van zijn eigen collaborateurs). Net als eerdere koloniale bewegingen (zie de VS als voorbeeld) is het expansionistisch en streeft het naar een imperium.

Niemand zal veilig zijn, zelfs niet de collaborateurs en de facilitators tot aan de Arabische Golf (en zeker niet de Joden zelf die verlangen naar normaliteit).

Gerelateerd (eerdere berichten in dit archief):