Gaza,geschiedenis,Verzet |
October 30, 2023
Bron: Cynthia McKinney
sfbayview.com 30 oktober 2023 ~~~

Ik weet niet hoe ik dit artikel moet beginnen. Ik zou kunnen schrijven dat we nu in dag 23 zijn van de “Hete Oorlog” tussen Israël en Palestina die begon op 7 oktober 2023. Maar dat zou een vergissing zijn, want Israël is al in een hete oorlog verwikkeld tegen Palestina sinds zionisten het land Palestina als hun uiteindelijke doel kozen, nadat ze een Brits koloniaal gebied in het huidige Kenia als Joods thuisland hadden overwogen.

Israël lanceert Operatie Iron Swords in Gaza, zijn antwoord op Operatie Al Aqsa Flood.

Ja, op 26 augustus 1903 stelde de “Vader van het Zionisme”, Theodor Herzl, voor om een Joods thuisland te stichten in Brits Oost-Afrika. Dit werd abusievelijk bekend als “Het Uganda Plan”, hoewel het in Herzls aantekeningen “Het Nairobi Plan” werd genoemd. Na een lange reeks van brandstichtingen in synagogen, Talmoedverbrandingen en Joodse verdrijvingen in heel Eurazië, begon het georganiseerde Jodendom zich te richten op Palestina als toekomstig thuisland toen de Britten in november 1917 de Balfour Verklaring uitvaardigden, waarin de monarchie zich [met een brief aan de zionistische beweging -Red.] verplichtte “tot de vestiging in Palestina van een nationaal tehuis voor het Joodse volk”.Ondanks een Sovjetdecreet dat de Joodse Autonome Oblast (provincie) oprichtte, tekende de Duitse Zionistische Organisatie in augustus 1933 een overeenkomst met de zionistische Anglo-Palestijnse Bank en Hitlers Ministerie van Economische Zaken die Joden in staat stelde om van Duitsland naar Palestina te emigreren en een deel van hun geld mee te nemen. Haaretz schrijft dat 60.000 Duitse Joden gebruik maakten van deze mogelijkheid, die bekend staat als de Transfer (of Haavara, in het Hebreeuws) Overeenkomst. Op deze manier kreeg Joods Palestina een economische impuls van ongeveer 100 miljoen reichsmark, volgens encyclopedia.com.

Haavara Agreement (Hebreeuwse overeenkomst)

De oprichting van Joodse paramilitaire organisaties in Palestina kan worden gezien als het begin van de schermutselingen op laag niveau. En je zou kunnen zeggen dat er al een hete oorlog woedt tussen het zionistisch-joodse Israël en het multireligieuze Arabische Palestina sinds zelfs vóór 29 november 1947, toen, volgens het Israëlische ministerie van Buitenlandse Zaken, de Verenigde Naties “Resolutie 181 goedkeurden, waarin een plan werd aangenomen om het Britse Mandaat in twee staten te verdelen, één joodse, één Arabische.”

Dus om wat er nu gebeurt iets nieuws te noemen, is helaas onjuist. Ik kwam persoonlijk in deze belangrijke politieke kwestie terecht toen ik voor het eerst deelnam aan de politiek op nationaal niveau in de Verenigde Staten, toen ik werd uitgenodigd om een belofte van trouw aan Israël te ondertekenen tijdens de openingsdagen van mijn campagne voor de verkiezing voor het Congres. Natuurlijk wees ik het af, verontwaardigd dat aanhangers in de VS van een andere staat zelfs maar zouden denken dat zo’n voorstel geen verraad zou zijn. Ik herinnerde me George Washingtons Afscheidsrede van 1796, waarin de aftredende president de mensen van de VS waarschuwde voor toekomstige dwaasheden. Washington zei dat “een hartstochtelijke gehechtheid van de ene natie aan de andere een verscheidenheid aan kwaden voortbrengt” en ik had het gevoel dat ik zojuist zo’n kwaad had ervaren.

Balfour-VerklaringBalfour-Verklaring

Bovendien waren dergelijke eisen voor loyaliteit aan Israël een alledaagse praktijk in Washington D.C., zozeer zelfs dat ik werd gezien als een gek en een samenzweringstheoreticus omdat ik deze praktijk aan de kaak stelde. Er waren veel praktijken die het Amerikaanse beleid in de richting van Israël duwden en, naar mijn mening, weg van gerechtigheid – en zelfs nog verder weg van de vermaning van onze eerste presidenten
Bovendien kan het Amerikaanse beleid geen verrassing zijn wanneer de kinderen en kleinkinderen van de mannen en vrouwen die deelnamen aan zionistische politieke en paramilitaire organisaties in Israël de huidige Amerikaanse beleidsmakers zijn geworden. Bovendien hebben ze een “machtige Wurlitzer” van zware propaganda en mediamanipulatie om hun beleidsinitiatieven te ondersteunen. Het verbaast me dan ook niets dat er binnen de Amerikaanse bevolking veel onbegrip of zelfs onverschilligheid zou bestaan over wat er nu eigenlijk gebeurt tussen de zionistische Joden van Israël en hun Arabische burgers en buren.

Operatie Al Aqsa Flood

Op 7 oktober 2023, na meerdere Israëlische provocaties, invallen en mishandelingen van moslims die aan het bidden waren in de Al Aqsa moskee, deed het Palestijnse verzet iets wat het zelden had gedaan: Het organiseerde zich, het verenigde zijn vele facties, het coördineerde met zijn grotere achterban buiten Palestina en het ging in de aanval door Israël vanuit Gaza aan te vallen.

Een strijder van de Al Qassem Brigade leest de Koran.

Hier is slechts één correctie nodig: Dit is een oorlog tussen Israël en het Palestijnse verzet – en niet alleen Hamas. Het is misschien steno in de media om de naam Hamas te noemen, een organisatie die veel verguisd is in de Westerse pers. Er moet echter worden opgemerkt dat wat we zien meer is dan alleen Israël versus Hamas. In feite zijn er minstens 10 verschillende organisaties die zich verenigd hebben met het doel om Operatie Al Aqsa Vloed uit te voeren.

Deze operatie heeft een aantal kritische vragen opgeroepen van ervaren Israëlisch-Palestijnse waarnemers, waarvan ik denk dat de antwoorden kunnen helpen om te verduidelijken wat we zien gebeuren. De volgende vragen zijn kwesties die ik aan de orde heb horen stellen door mensen aan de progressieve kant van het politieke spectrum, en ik geef mijn antwoorden op deze kwesties en gestelde vragen.

Vraag 1: Hamas is ontstaan uit de Moslim Broederschap en de Amerikaanse Central Intelligence Agency en verdient daarom geen steun van diegenen in het Westen die het verzet van de Palestijnen tegen de Israëlische bezetting steunen.
Antwoord: Hoewel het waar is dat de politieke vleugel van Hamas een dubieuze afkomst heeft, kan men niet negeren dat in de enige vrije en eerlijke verkiezingen die in Palestina werden gehouden, het Palestijnse volk Hamasleden als hun leiders koos, die onmiddellijk werden gearresteerd en gevangen gezet door Israël, waardoor de Palestijnen de zelfbeschikking werd ontzegd waarvoor ze vandaag vechten. En terwijl Hamas werd opgericht om de Palestijnse loyaliteit te breken en het Palestijnse Bevrijdingsleger (PLA), de militaire vleugel van de Palestijnse Bevrijdingsorganisatie (PLO) onder leiding van Yasir Arafat, te verdelen, wordt de PLO tegenwoordig door velen gezien als de collaborerende organisatie. De rollen zijn dus omgedraaid en Bibi Netanyahu heeft de oorlog verklaard aan Hamas in Israëls ” Operation Swords of Iron”, Israëls antwoord op Operation Al Aqsa Flood.

Vraag 2: Bibi Netanyahu wist van tevoren van Operatie Al Aqsa Vloed en liet het gebeuren, door de aanval van 7 oktober Israëls 9/11 te noemen.

Antwoord: Precies als de gebeurtenissen in de VS in de aanloop naar 11 september 2001, waren er vroege meldingen van waarschuwingen aan Israël vanuit Egypte. Journalist Seymour Hersh vraagt zich in zijn artikel van 24 oktober getiteld “The Mysteries of October 7,” waarin hij de vele anomalieën van 7 oktober 2023 aan de Israëlische kant van de grens beschrijft, af: “Waarom voerde Hamas op 7 oktober een vroege ochtendaanval uit in wat later een reeks onbewaakte kibboetsim in het zuiden van Israël bleek te zijn?” en “Waarom hadden slechts een paar Israëlische soldaten die ochtend dienst?”.

In een eerder artikel van 12 oktober, getiteld “Netanyahu Is Finished,” wijst Hersh zijn lezers erop dat Bibi Netanyahu eigenlijk dacht dat hij Hamas onder controle kon krijgen en dat Operatie Al Aqsa Vloed het resultaat is van die gigantische misrekening.

Israël verandert de heilige plaats Al Aqsa in een slagveld.

Vraag 3: Waarom is Operatie Al Aqsa Vloed zo anders dan andere botsingen tussen Israël en Palestina?

Antwoord: Volgens Rasanah, een Saoedisch Internationaal Instituut voor Iraanse Studies, is deze Operatie op verschillende belangrijke manieren anders: A) Ze slaagde erin “Israëls eerste verdedigingslinie te doorbreken, de strijd tot diep in Israëlisch grondgebied te voeren en zelfs het principe van de onoverwinnelijke Israëlische macht in twijfel te trekken.” B) Het Palestijnse verzet was in staat om te infiltreren in gebieden in de bezette gebieden en in Israël zelf. En C) De regering Netanyahu faalde in het beschermen van de kolonisten. Dus, volgens Rasanah, zal de binnenlandse politiek van Israël veranderen tegen de achtergrond van een groeiende bekendheid van het Palestijnse Verzet, waardoor de onbekwame collaborateurs [mijn karakterisering] mogelijk op een zijspoor worden gezet in een “crisis van geloofwaardigheid”.

Tenslotte concludeert het rapport van Rasanah, getiteld ” Operation Al Aqsa Storm (Flood)”: “Over het geheel genomen wordt deze operatie beschouwd als een kwantumsprong in termen van timing, schaal, regels, resultaten en implicaties. Dit is de eerste keer sinds de oprichting van Israël 75 jaar geleden waarbij Palestijnse strijders zijn geïnfiltreerd in de Israëlische gebieden die na 1948 werden bezet.”

En na de Flood?

De Saoedisch-Israëlische normalisering van de betrekkingen is gestopt – althans voorlopig. De Palestijnse “Eenheid voor Bevrijding” heeft een enorme stap voorwaarts gezet met concrete resultaten – tot nu toe. Het Amerikaanse, Israëlische en Westerse “prestige” in de regio heeft een serieuze klap gekregen omdat wat eens door de wereld werd gezien als een onoverwinnelijk fort is doorbroken in het volle zicht van de wereld. En dat geldt ook voor het Westen en het Mondiale Noorden.

Een “blanke” supremacistische, apartheids internationale structuur is aan het zwellen en barsten onder de stress van deze huidige ronde van dekolonisatie die zou kunnen plaatsvinden. Het zou wel eens op weg kunnen zijn naar een volledige ineenstorting. Zo zou de voorgestelde nieuwe handelsroute met steun van de VS om China’s Belt and Road Initiative (BRI) tegen te gaan en de solidariteit van het Zuiden in de onlangs uitgebreide BRICS (Brazilië, Rusland, India, China, Zuid-Afrika) te vernietigen door India weg te trekken van zijn gebruikelijke ongebonden houding en richting Israël en de VS te trekken door middel van de India-Midden-Oosten [sic]-Europa Economische Corridor (IMEC) ook wel eens net zo dood kunnen zijn als de Saudisch-Israëlische normalisatie.

Het is geen geheim dat de VS er alles aan doet om de opkomende multipolaire wereldorde, met als visie minder ongelijkheid in rijkdom wereldwijd en lokaal binnen landen en minder inmenging van grote machten in de binnenlandse binnenlandse aangelegenheden van kleinere landen, tegen te werken. Met andere woorden, soevereiniteit. Naar een meer rechtvaardige wereld.
Die visie vereist een herschikking van de wereldmachten en dat gebeurt nu met het strategisch partnerschap tussen Rusland en China, wereldwijde dedollarisering en de opkomst van strategische regionale groeperingen van de voorheen gekoloniseerde wereld zoals de onlangs uitgebreide BRICS en China’s BRI die infrastructuurinvesteringen en ontwikkelingsdoelen bieden aan kleinere landen die verder gaan dan wat het neoliberalisme van het Westen hen te bieden heeft terwijl ze proberen te ontsnappen aan de slepende gevolgen van kolonialisme en neokolonialisme.
Dr. Martin Luther King Jr. zei ooit dat de Verenigde Staten een revolutie van waarden nodig heeft. Misschien dwingt de wereld in de nasleep van de Flood de mensen van de V.S. om hun eigen dag van afrekening te houden met zichzelf en de waarden die ze hun gekozen leiders laten manifesteren bij het formuleren van het beleid van de V.S. voor binnen- en buitenland.

Topfoto: Cynthia McKinney spreekt in Oakland bij haar terugkeer in augustus 2009 van een poging om de blokkade van Gaza te doorbreken. Haar boot werd geramd door het Israëlische leger en ze zat zeven dagen vast in een Israëlische gevangenis. – Foto: Kamau Amen-Raa.

Gerelateerd (berichten in subarchief /Palestina):