Bron: Ben Norton, geopolitical economy 28 augustus 2024 ~~~

De regering van de VS heeft sancties opgelegd aan een derde van de landen op aarde, waaronder 60% van de arme landen. Deze economische oorlog heeft miljoenen burgers gedood in Irak, Cuba, Venezuela, Iran, Syrië, enz. – maar fragmenteert nu het financiële systeem omdat China en Rusland alternatieven creëren.

Washington voert een economische wereldoorlog.

De Amerikaanse regering heeft sancties opgelegd aan een derde van alle landen op aarde, waaronder meer dan 60% van de arme landen, volgens een uitgebreid rapport in de Washington Post.

De Verenigde Staten hadden 15.373 actieve sancties in april 2024.

Geen enkel ander land komt ook maar in de buurt van het aantal sancties dat door de VS wordt opgelegd. Op de tweede plaats staat Zwitserland met 5.062 sancties; gevolgd door de Europese Unie met 4.808; het Verenigd Koninkrijk met 4.360; Canada met 4.292; en Australië met 3.023.

De Verenigde Naties (VN) hebben per april 2024 slechts 875 actieve sancties bekrachtigd

Om volgens het internationaal recht legaal te zijn, moeten sancties worden goedgekeurd door de VN-Veiligheidsraad. Dit betekent dat de overgrote meerderheid van de sancties die door de Verenigde Staten en hun westerse bondgenoten worden opgelegd illegaal zijn.

Sancties zonder goedkeuring van de VN staan bekend als “unilaterale dwangmaatregelen”, en resoluties van de Algemene Vergadering van de VN hebben deze routinematig als misdadig aan de kaak gesteld.


VS sancties kaart 2024

Een kaart van landen die onder Amerikaanse sancties vallen (per augustus 2024)

In haar rapport erkent de Washington Post dat illegale Amerikaanse sancties de economieën van relatief kleine landen als Venezuela, Cuba, Syrië en Irak hebben verwoest.

Volgens de krant hebben de Amerikaanse sancties tegen Venezuela “bijgedragen aan een economische krimp die ruwweg drie keer zo groot is als die veroorzaakt door de Grote Depressie in de Verenigde Staten” en hadden ze “het verergeren van een van de ergste economische ineenstortingen in vredestijd in de moderne geschiedenis tot gevolg”.

Een vrijgegeven memo van het State Department uit 1960 onthult de sadistische bedoelingen van het Amerikaanse sanctiebeleid.

Het document ging over de populariteit van de nieuwe linkse regering van Fidel Castro in Cuba, na een revolutie tegen een door de VS gesteunde rechtse dictator in 1959. Het document concludeerde schoorvoetend dat de “meerderheid van de Cubanen Castro steunt”.

“De enige voorzienbare manier om interne steun te vervreemden is door desillusie en ontevredenheid te creëren op basis van economische ontevredenheid en ontbering”, stond in de memo.

Hoge ambtenaren van het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken schreven dat (nadruk toegevoegd):

Alle mogelijke middelen moeten onmiddellijk worden ingezet om het economische leven van Cuba te verzwakken. Als een dergelijk beleid wordt aangenomen, moet dit het resultaat zijn van een positief besluit dat een beleidslijn aangeeft die, hoewel zo sluw en onopvallend mogelijk, de grootste invloed heeft op het ontzeggen van geld en voorraden aan Cuba, het verlagen van de monetaire en reële lonen, het veroorzaken van honger, wanhoop en het omverwerpen van de regering.

Staatsdepartement memo 1960 Cuba sancties, honger, omverwerpen regering

Een voormalige Amerikaanse functionaris die de leiding had over operaties om het regime in Cuba ten val te brengen, gaf in zijn rapport van 2024 aan de Washington Post toe dat het “misbruik van dit systeem belachelijk is”. Hij beschreef het Amerikaanse economische oorlogsschema als een systeem waarin je “meedogenloos, nooit eindigend, iedereen en hun families moet sanctioneren, soms letterlijk.

Sommige Amerikaanse regeringsfunctionarissen treiteren op sadistische wijze de landen die ze proberen te verpletteren met sancties.

Het Office of Foreign Assets Control (OFAC) van het Amerikaanse ministerie van Financiën is de instantie die toezicht houdt op sancties. OFAC’s voormalige directeur Adam Szubin herschreef de tekst van The Police’s hit “Every Little Thing She Does Is Magic” en zong in plaats daarvan “Every Little Thing We Do Is Sanctions” op een vakantiefeestje in 2011, volgens de Washington Post.

Tijdens de couppoging van de regering Donald Trump in Venezuela in 2019 vergeleek een hoge Amerikaanse functionaris de verstikkende sancties van Washington trots met de wurggreep van Star Wars-schurk Darth Vader.

De economen Mark Weisbrot en Jeffrey Sachs publiceerden een onderzoeksartikel waarin werd geschat dat illegale Amerikaanse sancties de dood van meer dan 40.000 Venezolanen veroorzaakten van 2017 tot 2018. Dit was een conservatief cijfer.

Mensenrechtenexpert Alfred de Zayas, die eerder de positie bekleedde van onafhankelijk VN-expert voor de bevordering van een democratische en rechtvaardige internationale orde, schatte in 2020 dat meer dan 100.000 Venezolanen waren gestorven als gevolg van de Amerikaanse sancties.

De door de VS geleide sancties tegen Irak in de jaren 90 veroorzaakten honderdduizenden doden. Denis Halliday, voormalig assistent-secretaris-generaal van de VN en humanitair coördinator van de VN in Irak, nam in 1998 uit protest ontslag en noemde de Westerse sancties “genocidaal”.

Halliday schatte in 1999 dat de sancties de dood van 1 tot 1,5 miljoen Irakezen hadden veroorzaakt. Hij waarschuwde dat Westerse regeringen “een programma van economische sancties handhaafden dat opzettelijk en bewust elke maand duizenden Irakezen doodt. En die definitie past bij genocide”.

Halliday maakte vergelijkbare opmerkingen in een interview in 2021 en beweerde: “We doden mensen met sancties. Sancties zijn geen vervanging voor oorlog – ze zijn een vorm van oorlogsvoering”.

Niets van dit alles was een verrassing in Washington. Amerikaanse regeringsfunctionarissen wisten in de jaren 1990 dat hun sancties enorme aantallen Iraakse burgers het leven kostten.

In een interview in het CBS-programma 60 Minutes in 1996 vertelde journalist Leslie Stahl de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Madeleine Albright over berichten dat “een half miljoen kinderen zijn gestorven” in Irak.

Stahl vroeg: “Is de prijs het waard?” Albright rechtvaardigde onmiddellijk de massamoord door vol te houden: “We denken dat de prijs het waard is”.

Het feit dat Biden’s extreem havikistische Minister van Buitenlandse Zaken Antony Blinken de oorlogsmisdadiger @Madeleine Albright als een rolmodel beschouwt, zegt genoeg.
Albright rechtvaardigde openlijk het doden van HALF EEN MILJOEN IRAKISCHE KINDEREN met moorddadige sancties om de imperiale belangen van de VS te bevorderen.
Sociopaten https://t.co/qFlJdrbksv pic.twitter.com/xor0zkWbhM
– Ben Norton (@BenjaminNorton) 28 maart 2021

In 2022 zei de VN-topdeskundige op het gebied van sancties dat de eenzijdige dwangmaatregelen die het Westen heeft opgelegd aan landen als Syrië “schandalig” zijn en waarschuwde dat ze miljoenen burgers “verstikken” en “kunnen neerkomen op misdaden tegen de menselijkheid”.

Een groep VN-experts heeft in 2022 een brief gestuurd naar de Amerikaanse regering met het verzoek om de illegale sancties tegen Iran op te heffen. De mensenrechtenexperts zeiden dat deze eenzijdige dwangmaatregelen een “negatieve impact” hebben op “het genot van het recht op een schoon, gezond en duurzaam milieu in de Islamitische Republiek Iran en op het recht op gezondheid en het recht op leven”.

VN Hoge Commissaris voor de Mensenrechten Volker Türk bezocht Venezuela in 2023 en bekritiseerde de sancties die de VS en Europa illegaal hebben opgelegd aan de Zuid-Amerikaanse natie. De VN-mensenrechtenleider zei dat deze eenzijdige dwangmaatregelen moeten worden opgeheven en waarschuwde dat ze “de economische crisis hebben verergerd en mensenrechten hebben belemmerd”.

In november 2023 stemde de overgrote meerderheid van de landen op aarde in de Algemene Vergadering van de VN om unilaterale dwangmaatregelen te veroordelen vanwege het schenden van de mensenrechten. Met 128 voor en 54 tegen was de stemming duidelijk verdeeld: de voorheen gekoloniseerde naties van het Mondiale Zuiden waren tegen sancties, terwijl de kolonisatoren van het Westen ze verdedigden.

UN GA stemkaart sancties unilaterale dwangmaatregelen 2023

De stemmingen in de VN-Mensenrechtenraad waren vergelijkbaar. In april 2024 stemden de landen van het Mondiale Zuiden om de “negatieve impact van unilaterale dwangmaatregelen op het genot van mensenrechten” aan te klagen, terwijl het Westen opnieuw het gebruik van illegale sancties verdedigde.

Stemming sancties unilaterale dwangmaatregelen (mensenrechtenraad van de VN)

Hoewel Westerse sancties ernstige economische schade en extreem menselijk lijden hebben veroorzaakt in relatief kleine landen, hebben ze misschien hun grens bereikt.

Grote landen zoals China en Rusland hebben bewezen “te groot te zijn om te sanctioneren”. Westerse sancties zijn niet in staat geweest om hun economieën te verpletteren en hebben in plaats daarvan als een omgekeerde vorm van protectionisme gefungeerd, waarbij importvervangende industrialisatie werd aangemoedigd en China en Rusland werden geholpen om hun eigen binnenlandse technologieën te ontwikkelen om meer zelfvoorzienend te worden.

Zelfs sommige havikistische westerse wetenschappers hebben erkend dat de Amerikaanse economische oorlogsvoering in Eurazië “averechts” heeft gewerkt. Ze zijn bezorgd dat de Westerse hegemonie aan het afnemen is nu Peking en Moskou, in alliantie met het Zuiden, de dominantie van de dollar ter discussie stellen en alternatieven ontwikkelen voor het door de VS gecontroleerde wereldwijde financiële systeem.


Gerelateerde berichten in dit archief:

CUBA

VENEZUELA:

SYRIE/IRAN