Bron: José Negrón Valera
Sputnic mondo 13 november 2024
Orinocotribune 14 november 2024 ~~~

In een zet die de “haviken” binnen het Witte Huis en het Pentagon zal versterken, benoemde Donald Trump senator Marco Rubio tot zijn nieuwe minister van Buitenlandse Zaken. Rubio, een fervent criticus van de regering van Nicolás Maduro, wordt door velen gezien als het gezicht van het harde beleid van de VS ten opzichte van Latijns-Amerika.

In eeninterview met Sputnik gaf politiek analist Kendrick Figueredo zijn visie op wat deze benoeming zou kunnen betekenen voor de betrekkingen tussen Venezuela en de Verenigde Staten.

“Deze benoeming van Rubio is weer een voorbeeld van de grillige situatie van het Yankee imperialisme”, aldus Figueredo, die van mening is dat Rubio’s verkiezing geen eenvoudige politieke zet is, maar een teken van een ‘nog sterkere aanval tegen onze revolutie, tegen Cuba en Nicaragua, en tegen de Noord-Amerikaanse eenheid’.

Rubio, bekend om zijn compromisloze houding tegenover linkse regeringen in de regio, vertegenwoordigt volgens de analist “de postulaten van John Quincy Adams in hun modernste en gevaarlijkste versie.”

Een tegenstrijdige agenda en een gebrutaliseerde samenleving

Hoewel Trump een pragmatische aanpak van zijn beleid heeft beloofd, roept de benoeming van Rubio, samen met figuren als Congreslid Michael Waltz voor Binnenlandse Veiligheid en Rick Scott in het Congres, twijfels op over de werkelijke richting van zijn regering. “In zijn huidige fase van hegemoniaal verval lift het fascisme opnieuw mee op de verwachtingen en illusies van de vervreemde Amerikaanse samenleving,” zegt Figueredo.

Hij legt uit dat dit beleid van confrontatie en oorlog eigenlijk een manier is om de aandacht af te leiden van interne problemen en een “gebrutaliseerde” samenleving te vermaken met een verhaal van “Hollywood ultranationalisme”.

De analist voegt eraan toe dat figuren als Rubio steun hebben gevonden onder de mensen in de VS, niet vanwege hun politieke voorstellen, maar omdat “ze een uitweg bieden voor de bedreigingen van de ‘American Dream’.” In de woorden van Figueredo zou de benoeming van Rubio een knipoog zijn naar “de meest oprechte angsten” van de Amerikaanse samenleving, die hij beschrijft als “ontevredenheid en frustraties waar het establishment munt uit weet te slaan.”

Buitenlandse minister van imperialistische decadentie

Figueredo trok ook Rubio’s relaties en banden in twijfel:

“Marco Rubio… is de zwager van Orlando Cicilia, een veroordeelde en bekende drugshandelaar,” legt Figueredo uit, die opmerkt dat Rubio in zijn rol als leider van de Venezolaanse oppositie in het buitenland zijn toevlucht heeft genomen tot dubieuze strategieën en allianties.

Volgens de analist belichaamt Rubio “het typische gusano bullebak-karakter” en beschreef hij hem als “de ‘Tony Montana’ van het Parlement”, verwijzend naar het karakter uit de film Scarface.

Voor Figueredo vertegenwoordigt Rubio de vereniging van verschillende duistere belangen (“financieel kapitaal, terroristische groeperingen, drugshandel en zionisme”) in een gevaarlijke alliantie die volgens hem niet alleen Venezuela bedreigt, maar de hele Latijns-Amerikaanse regio. “Hij is de kanselier van het imperiale verval”, concludeert de analist, die benadrukt dat Rubio de meest negatieve waarden van het Amerikaanse buitenlandse beleid belichaamt.

Rubio’s medewerkers in Venezuela

Figueredo wees er categorisch op dat rechts in Venezuela altijd nauw heeft samengewerkt met Rubio en andere leden van de anti-Venezolaanse lobby in de Verenigde Staten, in het bijzonder senator Rick Scott, om de Bolivariaanse Revolutie aan te vallen en “unilaterale dwangmaatregelen, diefstal van bezittingen zoals CITGO en terroristische acties” te bevorderen.

Verder vermeldde de analist dat de Republikein altijd steun heeft gehad van figuren van extreemrechts in Venezuela, zoals María Corina Machado, Leopoldo López en Juan Guaidó.

“Het zijn gringos aan de kust wiens doel het lijkt te zijn om van ons land weer een ster op de vlag van de VS te maken,” voegde Figueredo toe.

De continuïteit van de Amerikaanse strategie

Vooruitkijkend sprak Kendrick Figueredo zijn overtuiging uit dat het verzet van het Venezolaanse volk de sleutel zal zijn om het hoofd te bieden aan elke aanval die zou kunnen voortkomen uit Rubio’s leiderschap in het buitenlands beleid van de VS.

Gezien de mogelijke vasthoudendheid van de Verenigde Staten en Europa aan een strategie van regimeverandering in Venezuela, heeft de analist er vertrouwen in dat de bevolking opnieuw de straat op zal gaan om haar steun voor president Nicolás Maduro te bevestigen.

“Ik ben ervan overtuigd dat de hele wereld op 10 januari getuige zal zijn van het vermogen van de Venezolanen om te mobiliseren en daarmee van hun overtuiging dat permanente actie op straat de garantie is om de vrede te bewaren,” zei hij.

Figueredo was ook kritisch over de positie van de Europese Unie, die volgens hem “in de achterhoede van de Amerikaanse politiek marcheert in een beschamende ondergeschikte positie”.

Hij verwees naar de beroemde uitspraak van Karl Marx over de herhaling van de geschiedenis en gaf aan dat elke poging om een nieuwe oppositiefiguur in Venezuela te promoten slechts “een farce” zou zijn in vergelijking met eerdere pogingen.

Rubio’s benoeming zal de druk op Venezuela en andere Latijns-Amerikaanse landen die onafhankelijk blijven in de mondiale geopolitiek, opvoeren. Kendrick Figueredo sloot zijn analyse af met een oproep tot verzet en eenheid en wees erop dat de dreiging die Rubio vertegenwoordigt niet alleen van politieke aard is, maar ook een poging is om de regio te onderwerpen aan de belangen van een factie die de Amerikaanse hegemonie op het halfrond wil herstellen.

“Die wereld zit vandaag de dag in een Gramsciaanse knoop, vandaar het gevaar van zijn monsters die, net als de maffia, moorden,” concludeerde hij en bevestigde zijn overtuiging dat het verzet en het bewustzijn van de mensen essentieel zullen zijn in deze mogelijke nieuwe fase van

Topfoto: Senator Marco Rubio Foto: AP/J. Scott Applewhite.


Gerelateerd (berichten in dit archief):