Venezuela |
2024-08-04
Bron: Brian Mier 
De-Linking Brazil 3 augustus 2024, 
venezuelanalysis 4 augustus 2024 ~~~

TeleSUR-journalist Brian Mier geeft een kroniek van een verkiezingsdag in een van de grootste stembureaus van Caracas.

Ik heb verslag gedaan van Venezuela’s 3 weken durende presidentiële campagne, de verkiezingen en de gevolgen daarvan, voor TeleSur English, het multilaterale openbare TV-nieuwsnetwerk dat gefinancierd wordt door de regeringen van Bolivia, Cuba, Nicaragua en Venezuela. Ik ben een ervaren analist van de Braziliaanse politiek, maar ik beweer niet dat ik een specialist ben in Venezuela. Het volgende is geen analyse maar een beschrijving van de gebeurtenissen waarvan ik getuige was op de avond van de verkiezingen. Ik nodig lezers uit om het te gebruiken voor hun eigen beoordeling van de politieke situatie.

Ik werkte tijdens de Venezolaanse presidentsverkiezingen op zondag 28 juli, van 04:45 tot 02:00 maandagochtend, met twee cameramannen, een producent en een Spaanstalige verslaggever. Samen hebben we de hele dag live verslag gedaan van binnen en buiten vier stembureaus in de stad. We eindigden onze dag achter het paleis Miraflores waar de verkiezingsuitslag bekend werd gemaakt.

We brachten de middag door in het Andres Bello stembureau in een stemdistrict in het centrum van Caracas, waar we om 14.30, 15.30 en 16.30 uur live verslag deden en kort voor sluitingstijd naar de voorkant van het gebouw gingen. Het was dezelfde plek waar we verslag deden van de opening van de stembureaus om 6 uur ‘s ochtends. Op dat moment strekte de rij voor het stemlokaal zich uit rond het hele blok. De hele ochtend waren de stembureaus die we bezochten vol, waardoor andere journalisten die ik sprak wilde voorspellingen deden over de opkomst, sommigen zeiden dat ze meer dan 70% verwachtten. Na de lunch begon de drukte echter af te nemen. Vanaf ongeveer 14.30 uur tot het sluiten van de deuren waren er in Andres Bello, een van de grootste stembureaus in de stad, meer vrijwilligers aan het kletsen dan kiezers in de gangen.

Tegen 14:30 uur waren de enorme rijen kiezers in het stemlokaal Andre Bello uitgedund tot een druppel.

We verlieten het gebouw om 17:50 om ons te begeven naar de sluiting van de stembureaus. De regering had alle stembureaus bevolen om hun deuren om 6 uur te sluiten, maar Andres Bello bleef nog ongeveer 10 minuten open om een paar achterblijvers binnen te laten om te stemmen – hooguit 4 of 5 mensen, waaronder een ouder echtpaar dat slecht ter been was.

Toen ze uiteindelijk de deuren sloten, had zich een menigte van ongeveer 40 tv-ploegen en videomakers van sociale media verzameld, met ongeveer 30 burgers die voor de deur stonden en juichten toen de deuren dichtgingen, en een groep van ongeveer 5 politieagenten die de deuren bewaakten.

Kort na 18.00 uur sloten de deuren van het stembureau Andres Bello.

Minuten later stormde een menigte van ongeveer 100 mensen naar de deur en begon te schreeuwen: “Laat ons stemmen! Laat ons stemmen!” Plotseling waren er overal live streamers. Een Argentijnse collega wees op een ploeg van het Argentijnse, aan Javier Milei gelieerde Channel 13 die alles streamde terwijl een norse, conservatief geklede verslaggever aan huilende vrouwen en boos kijkende mannen vroeg waarom Nicolas Maduro hen niet liet stemmen.


Voor TeleSur Portugees: “Zoals je kunt zien, zijn er hier bijna net zoveel journalisten als demonstranten, in dit mini-oproer, dat de verkiezingen probeert te delegitimeren.”

Journalist van het Argentijnse extreem-rechtse Channel 13, op een live-feed, die rondrent en burgers vraagt: “Waarom heeft Nicolas Maduro jullie niet laten stemmen?”

Een half uur later kwam een groep van honderden mannen aanrijden op luidruchtige motorfietsen, waarvan sommige met een motor die leek te zijn afgesteld om constante achterontstekingen te geven, en sommige rijders droegen zwarte capuchons en maskers. Ze blokkeerden de weg voor het stemlokaal en zaten daar met hun motoren te ronken terwijl de menigte dingen riep als “¡Viva Venezuela!”. Toen ik me voorbereidde om een verslag op te nemen, keek een gespierde blanke man in de menigte me aan, zei: “Nicolas Maduro,” en maakte een gebaar waarbij hij zijn keel dichtkneep.

Plotseling reed een groep motorrijders de stoep op naar de ingang, alle anderen stapten van hun motor en lieten hun motoren achter om de weg te blokkeren. Samen marcheerden ze de menigte in en stormden naar de deur, waarbij ze de politie duwden.

Schermopname van Machado-aanhangers op hun motorfietsen op weg naar het stemlokaal Andres Bello

Op dat moment ging ik ongeveer 50 meter achteruit om niet vertrapt te worden. Vanaf dat punt zag ik veel geduw en hoorde ik veel geschreeuw. Twee mannelijke politieagenten renden langs me heen en droegen een vrouwelijke politieagente die uit haar hoofd bloedde. Ze tilden haar op een motorfiets en reden over het trottoir langs me heen naar een ziekenhuis. Ik zag geen gewonden in de menigte van Maria Corina Machado aanhangers.

Twee agenten van de Bolivariaanse Nationale Politie haasten een gewonde politievrouw naar het ziekenhuis.

Een paar minuten later kwam er een groep motorfietsen van de nationale politie aanrijden, twee per motorfiets, met geweren in de hand, en de meeste motorrijders verlieten het gebouw. De 5 politieagenten die de deuren bewaakten werden vervangen door een groep van 20 vrouwelijke oproerpolitieagenten met plexiglazen schilden en helmen. Opeens zagen de YouTube- en Twitter-streams van boze blanke mannen die tegen de politie schreeuwden er minder heroïsch uit. Het was een slimme tactische zet.

De menigte kalmeert nadat versterkingen arriveren om de deur van het stemlokaal Andres Bello te bewaken

Terwijl de menigte afnam, arriveerde er meer beveiliging. Een kleine groep aanhangers van Maria Corina Machado bleef hangen en schreeuwde: “Wij willen de uitslag! We willen de resultaten!” met extreemrechtse sociale media filmmakers die met hun smartphones dichterbij kwamen om het te laten lijken alsof ze midden in een grote menigte stonden.

Later die avond, toen ik andere journalisten ontmoette die de verkiezingen versloegen achter Miraflores Palace, hoorde ik soortgelijke verhalen van andere stembureaus. Een journaliste vertelde me waar zij zich bevond, de menigte begon te schreeuwen, “Sluit de deuren! Sluit de deuren!” om 6 uur. Zodra de deuren dicht waren, begonnen ze te schreeuwen: “Laat ons stemmen! Laat ons stemmen!”

Maria Corina Machado, Edmundo Gonzalez en de PUD kondigden weken voor de verkiezingen aan dat ze de democratische rechtsorde niet zouden respecteren en dat ze hun eigen verkiezingsresultaten zouden tellen. Wat ik zondagavond voor het stemlokaal Andres Bello zag, lijkt een vorm van theater te zijn geweest – een van de vele tactieken die werden gebruikt om video’s te produceren en te verspreiden om de verkiezingen te delegitimeren, een tactiek die in veel stemlokalen in Caracas werd toegepast

Gerelateerd (berichten in dit archief):