Bron: Andrew Korybko 
substack 7 december 2023 ~~~ 

Bij elke onofficiële vredesovereenkomst zal Oekraïne waarschijnlijk onder de vleugels van het blok blijven als een de facto protectoraat, maar geen enkel lid heeft de middelen om een directe oorlog met Rusland over dat land te riskeren, vandaar zijn formele uitsluiting van de NAVO.

Rada-lid Alexey Goncharenko klaagde eerder deze week op Telegram dat “er geen NAVO zal zijn” voor Oekraïne, en voegde eraan toe dat de VS naar verluidt zo geïrriteerd zijn over de kwestie dat Blinken naar verluidt zijn Europese tegenhangers zou hebben gezegd erover op te houden. In reactie op deze ontwikkeling schreef hij dat Zelensky zich nu uitsluitend richt op het EU-lidmaatschap. Zijn dramatische bericht kwam op het moment dat het conflict eindelijk begon af te nemen, terwijl de politieke spanningen tussen Zelensky en zijn rivalen toenamen.

Goncharenko’s bewering hoeft echter niet te verbazen, aangezien het opvallende weglaten van wederzijdse defensieverplichtingen in het ontwerp van de veiligheidsgaranties van de EU aan Oekraïne vorige maand suggereerde dat de kwestie eigenlijk informeel gesloten is. De beslissing van deze zomer om de eis van het actieplan voor lidmaatschap van Oekraïne tijdens de NAVO-top te schrappen, was niets anders dan een gelegenheid om de aandacht af te leiden van Amerika’s groeiende besef dat de uitbreiding van de NAVO in deze context feitenlijk een bedreiging is voor haar belangen.

Rusland heeft zich met succes verdedigd tegen de hybride oorlog die vanaf februari 2022 door de NAVO en enkele tientallen andere partners van dat blok tegen het land is gevoerd, grotendeels dankzij zijn enorme voorsprong in de “logistieke race“/”uitputtingsslag” en zijn robuuste economische fundamenten. Dit alles leidde tot de ondergang van het tegenoffensief van de zomer, waarover de Washington Post eerder deze week een tweedelige nabeschouwing publiceerde waarin werd geconcludeerd dat de hele zaak werd gekenmerkt door misrekeningen.

Het eindresultaat is dat de reserves van het Westen uitgeput zijn, dat de hele militaire strategie in diskrediet is gebracht en dat er dus geen zin meer is om deze proxyoorlog voor onbepaalde tijd te financieren. Integendeel, de contouren van een officieus vredesakkoord beginnen zich af te tekenen, vooral wat betreft de relatie van Oekraïne met de NAVO. Het land blijft onder de vleugels van dat blok als een de facto protectoraat, maar geen enkel lid heeft de middelen om een directe oorlog met Rusland over dat land te riskeren, vandaar de uitsluiting uit de NAVO.

Deze uitkomst zal Zelensky voorspelbaar nog meer politieke steun kosten dan hij de afgelopen maand al begon te verliezen aan zijn langlopende rivaal Zaluzhny, nadat zijn belangrijkste parlementaire bondgenoot Arakhamia onlangs toegaf dat formele militaire neutraliteit nagenoeg was overeengekomen in maart 2022. De Oekraïense leider liep echter weg van het pragmatische vredesakkoord van Rusland, nadat hij verzekerd was van Westerse steun ‘zo lang als nodig is’ als hij bleef vechten voor de ambities van zijn land om lid te worden van de NAVO.

Het is nu bekend dat hij bij de neus werd genomen om Oekraïne uit te buiten als hun proxy in de hybride oorlog om de militaire capaciteiten van Rusland te degraderen, hoewel het grote strategische doel van het Westen mislukte en het blijkt dat ze nu niet langer geïnteresseerd zijn in het waarmaken van hun geïmpliceerde deal met die voormalige Sovjetrepubliek. Net zoals de NAVO tegen Rusland loog dat ze niet zou uitbreiden naar het oosten, zo loog ze ironisch genoeg ook tegen Oekraïne dat ze wel zou uitbreiden naar dat land, allemaal om beide naties te manipuleren voor verschillende doeleinden.

Naar schatting zijn er tussen het voorjaar van 2022 en nu enkele honderdduizenden Oekraïense soldaten gesneuveld, van wie velen onder dwang werden ingelijfd bij hun strijdkrachten. Als het conflict bevriest zonder dat Oekraïne kort daarna officieel lid wordt van de NAVO, dan kan worden gezegd dat ze letterlijk voor niets zijn gestorven. Het volstaat te zeggen dat het publiek woedend zal zijn en zijn woede zeker zal afreageren op Zelensky wanneer hij eindelijk besluit verkiezingen te houden, of dat ze zich volledig zullen scharen achter een van de machtsspelletjes van zijn rivalen die voor die tijd tegen hem zouden kunnen worden geprobeerd.


Gerelateerd (berichten in dit archief):

t.a.v. het bedrog van de 2015-Minsk akkoorden:

t.a.v de maart-2022 Vredesbesprekingen: