Bron: Kit Klarenberg TheGrayzone 3 november 2022

Documenten verkregen bij The Grayzone onthullen plannen van een cel van Britse militair-intelligente functionarissen om een geheim Oekraïens “partizanen” leger te organiseren en te trainen met expliciete instructies om Russische doelen op de Krim aan te vallen.

Op 28 oktober beschadigde een Oekraïense drone-aanval het vlaggenschip van de Russische Zwarte Zeevloot in de Krim-haven Sevastopol. Moskou beschuldigde Groot-Brittannië onmiddellijk van hulp bij en organisatie van de aanval, en van het opblazen van de Nord Stream-pijpleidingen – de ergste industriële sabotagedaden in de recente geschiedenis.

Het Britse ministerie van Defensie reageerde met een brutale ontkenning en noemde de beschuldigingen “valse beweringen van epische omvang”. Wie er ook achter deze specifieke aanvallen zat, de vermoedens van een Britse verborgen hand in de vernietiging zijn niet ongegrond. The Grayzone heeft uitgelekte documenten in handen gekregen over Britse militaire inlichtingenofficieren die een overeenkomst hebben gesloten met de veiligheidsdienst van Oekraïne in Odessa om een geheim Oekraïens partizanenleger op te richten en te trainen.

Hun plannen hielden in dat het geheime leger namens de Oekraïense veiligheidsdienst (SSU) sabotage- en verkenningsoperaties op de Krim zou uitvoeren – precies het soort aanvallen waarvan we de afgelopen weken getuige waren.

Zoals The Grazyone eerder meldde, was dezelfde bende militair-inlichtingenmensen verantwoordelijk voor het opstellen van plannen om de Kertsj-brug van de Krim op te blazen. Dat doel werd bereikt op 8 oktober in de vorm van een zelfmoordaanslag met een vrachtwagen, waardoor het enige verbindingspunt tussen het Russische vasteland en de Krim tijdelijk werd uitgeschakeld, dat de aanzet gaf tot een grote escalatie van Moskous aanvallen op de Oekraïense infrastructuur.

Deze blauwdrukken zijn gemaakt door een militair veteraan genaamd Hugh Ward, op verzoek van Chris Donnelly, een Britse militaire inlichtingen agent die het meest bekend is voor het opzetten van het geheime, door Buitenlandse Zaken gefinancierde Integrity Initiative informatie oorlogsvoering programma.

De plannen werden doorgegeven via Donnelly’s particuliere transnationale netwerk van militaire ambtenaren, wetgevers en inlichtingenfunctionarissen. Dergelijke connecties op hoog niveau onderstrepen dat hij verre van een passieve waarnemer is in dit conflict. Hij heeft zijn positie en contacten gebruikt om de middelen te verwerven die nodig zijn om het geheime sabotagebataljon op te leiden om Russische doelen op de Krim aan te vallen. Deze vernietigende strategie zal de oorlog zeker doen escaleren en elk momentum in de richting van onderhandelingen ondermijnen.

De geplande aanval op de Krim, die de naam “support for maritime raiding operations,” (steun voor maritieme overvaloperaties) draagt, heeft tot doel het vermogen van Rusland om Kiev te blokkeren, het oorlogsvermogen van Moskou aan te tasten en de Russische land- en zeestrijdkrachten op de Krim te isoleren door bevoorrading over zee en over land via Kerch te ontzeggen.

Uit de door The Grayzone verkregen documenten blijkt dat deze plannen worden uitgevoerd in nauwe samenwerking met de Odessa-SSU, terwijl een politiek invloedrijke Oekraïense oligarch is aangesteld om de kwaadaardige onderneming te financieren.

Sinds een door het Westen gesteunde staatsgreep in 2014 de gekozen Oekraïense regering omver wierp, heeft Donnelly onvermoeibaar gewerkt aan een proxy-oorlog tegen Rusland in Oekraïne. Uit privémemo’s van Donnelly die The Grayzone in oktober in handen kreeg, blijkt dat zijn escalatielust alleen maar is toegenomen sinds het Russische leger in februari Oekraïne binnenviel.

In een brief van 21 september aan zijn naaste omgeving, betreurde Donnelly dat de regering Biden niet volledig achter een totale oorlog met Rusland stond. Verwijzend naar publieke verklaringen van functionarissen in Washington die hoopten op een onderhandelde regeling tussen Oekraïne en Rusland, verklaarde Donnelly (zie hieronder): “Dit standpunt van de VS moet worden aangevochten, krachtig en onmiddellijk.”

In een apart communiqué beschimpte Donnelly Biden die waarschuwde dat het Oekraïne-conflict tot een “armageddon” zou kunnen leiden, als “zo onverstandig dat het niet te geloven is”.

Hoewel The Grayzone niet kan verifiëren of de Oekraïense aanvallen op de Krim het directe handwerk zijn van Donnelly’s team, komen de recente gebeurtenissen nauw overeen met de strategieën en tactieken die worden beschreven in de documenten die deze krant heeft verkregen. Meer nog, de aanvallen hebben bijgedragen tot het bereiken van de escalatiedoelstellingen van zowel Donnelly als de Britse regering, die de onderhandelingen tussen Kiev en Moskou in april van dit jaar met succes hebben afgebroken.

Oekraïense “partizanen” getraind in “schieten, bewegen, communiceren, overleven”.

Volgens de door The Grayzone onderzochte documenten is een particulier Brits militair bedrijf genaamd Prevail Partners ingehuurd om de geheime Oekraïense partizanen te rekruteren en te trainen. Prevail is opgericht door veteranen van de special forces, waaronder voormalig brigadier van de Royal Marine en Special Boat Service-commandant Justin Hedges.

Het bedrijf is gevestigd niet ver van RM Hamworthy, een elite Brits militair trainingscentrum, vol met terreinen die lijken op stadsstraten en een ” strook met geïmproviseerde explosieven ” om gevechtsscenario’s uit te proberen.

Het programma ontstond na maandenlang heimelijk lobbyen door Donnelly, een MI6-veteraan genaamd Guy Spindler en Audrius Butkevičius, een voormalige Litouwse minister van Defensie met jarenlange banden met het Oekraïense veiligheids-, militaire en inlichtingenapparaat.

Toen het Prevail-team zijn pogingen lanceerde om het geheime leger te vormen, doken verschillende obstakels op. Ten eerste waren Oekraïense functionarissen terughoudend om de aanzienlijke bedragen op te brengen die het team van Donnelly eiste, met name omdat westerse landen miljarden in de oorlogsinspanning pompten. Britse ambtenaren stonden ook huiverig tegenover het uitbesteden van trainingsdiensten aan particuliere aannemers, misschien uit angst dat zij op heterdaad zouden worden betrapt of zelfs vervolgd voor dergelijke provocerende activiteiten.

Binnen Donnelly’s kring werden ook zorgen geuit over Prevail’s aanvankelijke voorstel. Alex Finnen, een lid van de Specialist Group Military Intelligence van het Britse leger en de schimmige Rusland-eenheid van het Ministerie van Buitenlandse Zaken, merkte eind maart in een e-mail op dat het aanbod van Prevail “erg duur was voor wat het is”, met een verwachte kostprijs van 600.000 dollar per partizanenstrijder per jaar – een indicatie dat het bedrijf zich “in een verkopersmarkt” bevond.

“Ik vermoed dat ze het door hun zelf bedachte eerste bedrag hebben genomen en het vervolgens hebben verdubbeld. Er moet dus meer discussie komen over hoe en wat deze mensen gaan doen,” waarschuwde Finnen. “Partizanen leven in en tussen de mensen. Dat suggereert dat je mensen uit heel Oekraïne nodig hebt om in kleine teams aan de slag te gaan, zoals Prevail ‘oblast voor oblast’ voorstelt. Hoe gaan ze dat doen?

Na enig gemanoeuvreer werd op 18 april een voorlopige overeenkomst opgesteld tussen Prevail en zijn uitvoerende partner, een zelfbenoemd “in Londen gevestigd crisismanagementbedrijf” met de naam Thomas in Winslow. Volgens het contract zou Prevail gratis een “capaciteitsbeoordeling” van de activiteiten van de Odessa-SSU uitvoeren, “vervolgens van andere belangrijke regionale SSU’s en tenslotte van de veiligheidsdiensten van heel Oekraïne”.

Hoewel deze ronde van het huis was, zou de evaluatie uiteindelijk worden gebruikt om een grote investering in het partizanenprogramma te rechtvaardigen.

Deze doelstelling werd duidelijk benadrukt in een Prevail-beoordeling van een bataljon van de 24e Brigade van het Oekraïense leger “dat wordt gemobiliseerd voor inzet in de frontlinie.” De memo werd opgesteld door Justin Hedges na een bezoek dat hij eind mei bracht aan een militaire trainingsbasis in de westelijke stad Yavoriv, nabij de Poolse grens. Hedges werd naar de basis vergezeld door de Britse veteraan van de militaire inlichtingendienst Darren Liddle en twee Oekraïense agenten van de speciale strijdkrachten.

De uitnodiging om deel te nemen “kwam niet van” de Oekraïense generale staf, maar “op regionaal niveau” – een verwijzing naar de Odessa-SSU. Tijdens de 36 uur die ze op de basis in Yavoriv doorbrachten, observeerden Hedges en zijn gezelschap een deel van wat hij beschreef als een “inadequate” 12-daagse trainingssessie voor dienstplichtigen tussen 20 en 58 jaar, van wie niemand eerdere militaire ervaring had en die uiteindelijk naar Popasna zouden worden gestuurd, “waar de Russen momenteel door de [Oekraïense] linies breken”.

Hedges constateerde een “zeer gering aantal instructeurs; geen vaste syllabus en doctrine; geen ervaring in de eenheid; geen planningstraining” op de cursus, met “ondeugdelijke tactieken die worden onderwezen door onervaren buitenlandse trainers”, waardoor het bataljon “niet is voorbereid op wat hen te wachten staat”.

Hij stelde vast dat veel van de aanwezigen “weten dat wanneer zij naar de frontlinie gaan… het een bloedbad wordt”, vooral omdat het vorige bataljon dat dezelfde 12-daagse training kreeg “in de eerste 3 dagen 60 doden had”.

“Dit leidt tot aantoonbaar onhoudbare aantallen slachtoffers. Naar mijn mening onhoudbaar vanuit het oogpunt van menselijk kapitaal en dus politiek op lange termijn,” klaagde Hedges. “Dit probleem kan niet langer onopgelost blijven; de opleidingskloof moet nu worden gedicht, anders kunnen onhoudbare aantallen slachtoffers, als gevolg van onvoldoende opleiding, politiek doorslaggevend worden door Zelensky te dwingen terrein toe te geven aan Poetin.”

Daarentegen beschreef hij Prevail-instructeurs als “allemaal gekwalificeerd en ervaren” met “gevechtservaring”, en stelde hij Yavoriv voor als “geschikt en veilig met de juiste discipline en handelskunst.” Met andere woorden, we kunnen helpen, en jullie hebben ons dringend nodig.

Uit een e-mail van Spindler aan Donnelly eerder die maand mei bleek dat er al plannen waren om de basis te gebruiken om gedurende zes maanden elke vier weken 40 groepen partizanen te scholen in “schieten, bewegen, communiceren, overleven”, samen met leven in het bos en “overleven”. Trainees “met aanleg” zouden worden geïdentificeerd en begeleid in “gespecialiseerde modules”.

Naarmate het plan zich ontwikkelde, werd het oefenterrein in Yavoriv verplaatst naar geheime locaties in Griekenland en Polen.

Tot nu toe is het geheime Britse partizanenprogramma nooit genoemd door de reguliere media. En zoals dit rapport duidelijk maakt, werden door alle betrokkenen veel moeite gedaan om het initiatief voor het publiek verborgen te houden.

Hedges, de special-forces veteraan, vond overheidsfinanciering “essentieel om dit programma een stevige basis te geven”. Hij stelde zich voor dat sponsoring zou kunnen komen uit Groot-Brittannië, de VS, Oekraïne, “of zelfs uit de Baltische/Noordse landen.” Als “scheiding van overheidsfinanciering van de activiteit” noodzakelijk was, zou de financiering kunnen worden “verstrekt door ‘donaties’ via Prevail’s gevestigde NGO, Rhizome Insights Ltd,” een dekmantel die dient als de “huidige route van het bedrijf voor de financiering van apparatuur en opleiding,” zodat het verborgen kan blijven voor het publiek.

“Op deze manier ontvangt Prevail donaties van NGO’s/particulieren om apparatuur en kleine hoeveelheden andere steun te financieren,” verklaarde Hedges, die opmerkte dat Prevail ook financiering besprak met het kantoor van burgemeester Andriy Sadovyi van Lviv, een van de rijkste oligarchen in Oekraïne en eigenaar van het nieuwsnetwerk Channel 24 van het land.

Donnelly richt zich op Biden voor waarschuwing voor nucleaire “armageddon”

De inspanningen van Chris Donnelly om het conflict tussen Rusland en Oekraïne te laten escaleren zijn niet onopgemerkt gebleven bij Britse ambtenaren. Nog op 8 oktober van dit jaar werd hij enthousiast uitgenodigd door brigadier Julian Buczacki van de elite van de 1e inlichtingen-, bewakings- en verkenningsbrigade van het Britse leger om als belangrijk adviseur op te treden voor de Londense chef Defensiestaf, generaal Nick Carter, en David Williams, Londens belangrijkste civiele gids voor defensiezaken.

In een e-mail die middag, luttele uren na de bomaanslag op de Kertsj-brug, merkte Buczacki op dat hij onlangs ” midden in de maalstroom van het crisiswerk ” had gezeten – en ” daarover ” had hij Donnelly aanbevolen als ” wijze raad ” voor Carter en Williams, omdat zij baat zouden hebben bij een expert in ” afschrikking/escalatie en zo “.

“Het zou vrij snel zijn omwille van de context… Ik zal binnenkort opklimmen tot ACDS [Assistant Chief of Defence Staff Military Strategy] (nog niet openbaar),” besloot Buczacki.

Donnelly antwoordde onmiddellijk dat hij “verheugd” zou zijn om een dergelijke centrale rol in de Britse voortzetting van de proxy-oorlog op zich te nemen. “Korte termijn” was “geen probleem”, schreef hij, waarbij hij zijn officiële veiligheidsmachtiging van de Britse regering en twee recente verklaringen over het conflict in Oekraïne die hij onder zijn netwerk had verspreid, bijvoegde.

Uit de inhoud van zijn verklaringen blijkt duidelijk dat Donnelly de onnoemelijke miljarden aan wapentransporten die door het decreet van Biden naar Oekraïne vloeien als onvoldoende beschouwt, en dat hij vreest dat Biden binnenkort Poetin zal sussen door onderhandelingen toe te staan.

President Joseph Biden kwam internationaal in het nieuws toen hij tijdens een fundraiser in het huis van James Murdoch, de zoon van de rechtse mediamagnaat Rupert Murdoch, opmerkte dat Poetin “geen grapjes maakt als hij het heeft over mogelijk gebruik van tactische kernwapens”, en dat er een zeer reëel vooruitzicht was dat het conflict in Oekraïne zou kunnen “eindigen met Armageddon”.

In zijn e-mailwisseling van 8 oktober met brigadier Julian Buczacki, klaagde Donnelly dat de “ondoordachte opmerkingen” van de Amerikaanse president “zo ongelooflijk onverstandig” waren.

“Ik weet niet zeker wat het tegenovergestelde woord van ‘afschrikking’ is, maar Biden gaat daar helaas actief mee aan de slag”, betreurde Donnelly. Hij betoogde dat Poetins dreiging met een kernoorlog moet worden beschouwd als een bluf om de wil van het Westen te verzwakken om te escaleren tot de totale overwinning is bereikt.

Blijkbaar moest er vanuit zijn perspectief iets worden gedaan om te voorkomen dat Washington een onderhandelde oplossing zou toestaan die aan een van de Russische voorwaarden zou voldoen.

Een ‘menselijke bom’ slaat in op de brug van Kerch

Op 25 mei e-mailde Guy Spindler aan Donnelly om te melden dat hij “een paar keer” had gesproken met Butkevičius, de voormalige Litouwse minister van Defensie. Hij merkte op dat Butkevičius “uitstekend werk had verricht door de Oekraïense aarzeling over trainingssteun te doorbreken, en er nu voor heeft gezorgd dat de naam van Prevail is doorgegeven” aan de Britse regering en haar ambassade in Kiev – en dus aan Buitenlandse Zaken en MI6 – “als potentiële leverancier”.

Spindler oordeelde dat Hedges “een positief gevoel heeft”, aangezien de Britse ministers van Defensie “naar verluidt niet langer principieel tegen trainingsoplossingen uit de particuliere sector waren.” Het enige wat nog moest gebeuren was officiële goedkeuring verkrijgen voor een soort guerrilla-achtige operaties, en “ervoor zorgen dat onze bijdragen” – inclusief die van Butkevičius – “naar behoren werden gecompenseerd”.

De MI6 man voegde eraan toe dat hij “zeer gedeeltelijk zicht” had op Hugh Ward’s “diverse plannen” – een verwijzing naar “steun voor maritieme overval operaties”, waarbij Donnelly werd uitgenodigd om “me naar believen in te schakelen”. Het lijkt erop dat de verschillende sabotageplannen van de blauwdruk zo geheimzinnig en gevoelig zijn, dat zelfs hoge ambtenaren van de Britse inlichtingendienst, belast met het toezicht op de operaties, niet volledig op de hoogte zijn van de details.

Grayzone onthulde eerder Ward’s blauwdruk voor een aanval op de Kertsj-brug die de Krim met het Russische vasteland verbindt. Volgens die plannen zouden kruisraketten, speciaal getrainde duikteams of onderwaterdrones de betonnen pijlers van de brug vernietigen, omdat Ward die zag als het “zwakste deel” van de constructie.

Hoewel de Oekraïense veiligheidsdienst SBU uiteindelijk koos voor een aanval met een vrachtwagenbom, stonden op een herdenkingspostzegel die Kiev enkele uren na de bomaanslag uitgaf twee explosies afgebeeld op precies die punten die Ward had voorgesteld. De snelheid waarmee de postzegel beschikbaar kwam wijst er sterk op dat hij ruim voor de aanslag was voorbereid.

Prevail werkte ook plannen uit voor alternatieve strategieën. In een presentatie van het bedrijf – getiteld “Informatiepakket voor de brug van Kerch” – werd voorgesteld een schip met ammoniumnitraat op te blazen onder een deel van de brug dat over een scheepvaartroute lag.

Prevails model voor deze aanval was de explosie in Beiroet in augustus 2020, waarbij een enorme en mysterieus ontplofte explosie de haven van de Libanese hoofdstad verwoestte en aanzienlijke schade aanrichtte in de omliggende wijken. Het particuliere militaire bedrijf merkte goedkeurend op dat de 552 ton ammoniumnitraat die in Beiroet ontplofte “een krater van 140 meter breed en een aardbeving van 3,3 magnitude op de schaal van Richter veroorzaakte”, een hoeveelheid “veel minder dan de 2.754 ton” die naar verluidt in 2013 op een door Rusland geleased vrachtschip in de Krim aankwam.

Het is onduidelijk waarom uiteindelijk is gekozen voor het scenario van een vrachtwagenbombardement – misschien omdat het de daders een zekere mate van aannemelijke ontkenning biedt. Oekraïense functionarissen hebben het incident aanvankelijk toegejuicht, maar beweren nu dat het om een Russische operatie onder valse vlag ging.

Bovendien heeft Rusland eind augustus de beschermende maatregelen op en rond de Krim versterkt, zoals het verplaatsen van een S-300 raketafweersysteem naar het schiereiland, waardoor wellicht een andere dan de eerst gekozen actie nodig was.

Bij de bomaanslag op de Kertsj-brug was een met explosieven volgeladen voertuig betrokken dat vanuit Odessa, Oekraïne, via Bulgarije, Georgië en Armenië naar de Krim werd vervoerd, met verschillende chauffeurs in verschillende stadia van de reis. De laatste chauffeur was naar verluidt niet op de hoogte van hun zelfmoordmissie.

Als Britse agenten inderdaad de aanval op de Kertsj-brug hebben georkestreerd, hebben zij waarschijnlijk voortgebouwd op eerdere operaties die griezelige overeenkomsten vertoonden. In 2006 publiceerde een NGO met de naam British Irish Rights Watch getuigenissen van anonieme voormalige informanten van de Britse inlichtingendienst, waaruit bleek dat MI6 in Noord-Ierland het voortouw had genomen bij een valse terreurstrategie die bekend staat als de “menselijke bom”.

Burgers werden vastgebonden in met explosieven gevulde voertuigen en vervolgens gedwongen om militaire controleposten binnen te rijden. De golf van bombardementen wakkerde de lokale spanningen aan en vormde een rechtvaardiging voor de draconische onderdrukking door de Britse staat van de katholieke bevolking van de provincie.

“Het is bekend geworden dat ten minste twee agenten van de veiligheidsdienst betrokken waren bij deze bombardementen en er zijn beschuldigingen geuit dat de menselijke bommenstrategie het geesteskind was van de Britse inlichtingendienst [nadruk toegevoegd],” verklaarde British Irish Rights Watch in een begeleidend rapport.

Gezien de inhoud van het uitgelekte materiaal dat door The Grayzone is onderzocht, is het opvallend dat de explosieven die zijn gebruikt om de brug van Kerch als doelwit te nemen, afkomstig zijn uit Odessa. Deze stad, gelegen aan de overkant aan de Zwarte Zee, huisvestte de SSU-eenheid die als basis diende voor het geheime terreurleger van Donnelly en Prevail.

Russische functionarissen hebben lang verklaard dat zij de Krim als Russisch grondgebied beschouwen en dat elke aanval daarop een rode lijn zou overschrijden en een escalerende reactie zou uitlokken. Toen Donnelly en zijn team plannen maakten om een geheim Oekraïens “partizanen” leger op te richten, lijkt het erop dat dit precies was wat ze wilden bereiken.