Nicaragua |
2021-06-01

Bron: Laura Wells laurawells.org 1 juni 2021 ~~~

Dit artikel over Daniel Ortega keert de gebruikelijke volgorde om: het begint met de vraag “Wat kunnen we doen?” en eindigt met een stukje geschiedenis, van Nicaragua en van mij.

Als u tijdens het lezen merkt dat u zich afvraagt: “Echt waar?”, kunt u overwegen om enkele van de vele links te bekijken.

Wat kunnen we doen?

(1) RENACER-wet in het Congres-Einde Amerikaanse inmenging

Wat je ook denkt van President Daniel Ortega, je kunt de mensen van Nicaragua nu helpen. Je kunt je uitspreken tegen een nieuw, zeer slecht wetsvoorstel dat Trump’s NICA-wet zou opvoeren. De voorgestelde RENACER Act, die nu in beide huizen van het Congres ligt, zou de unilaterale dwangmaatregelen of “sancties” opvoeren, wat illegale en dodelijke vormen van oorlogsvoering zijn die verboden zijn door het VN-Handvest. Meer informatie, en hoe u kunt helpen om een einde te maken aan de Amerikaanse inmenging, vindt u hier.

(2) Beoefen solidariteit – “El pueblo unido jamás será vencido”

Amerikaanse inmenging is een enorm probleem in Latijns-Amerika. Het is onze taak in de VS om ons te organiseren en actie te ondernemen tegen die inmenging, zelfs wanneer we kritiek hebben op andere naties. We kunnen de slogan ter harte nemen, “Het verenigde volk zal nooit verslagen worden.”

“Verdeel en heers” is de methode bij uitstek om een miserabele status quo in stand te houden. Een effectieve manier om mensen te verdelen is om een strijd te personaliseren in de vorm van één machtig persoon. Het is veel gemakkelijker om een individu te belasteren dan de heilzame prestaties van een brede volksbeweging aan te vallen. Daniel Ortega staat op een lijst met vele andere leiders op dit halfrond die het doelwit zijn geweest van de VS, waaronder Fidel Castro, Hugo Chávez, en Nicolás Maduro.

Solidariteit met het volk en het beleid van Nicaragua zal dat land helpen. Omgekeerd zal gebrek aan steun voor en onevenwichtige kritiek op Daniel Ortega de regering en de media van de VS helpen weg te komen met karaktermoord en belastering wanneer zij het vrijelijk van dictatuur, frauduleuze verkiezingen, corruptie en onderdrukking van de pers en het volk willen beschuldigen.

El pueblo unido, jamás será vencido.

(3) Verhoog onze verwachtingen – en oefen druk uit!

Als we eenmaal de leugens van onze regeringen en media doorzien, kunnen we gesanctioneerde landen als Cuba, Venezuela en Nicaragua zien als de “hoop op een goed voorbeeld” in plaats van de “dreiging van een goed voorbeeld”, en kunnen we van hen leren.

Als we kijken naar het beleid en de omstandigheden die we in de VS zonder protest hebben aanvaard, en zelfs naar hoe we hebben gestemd, lijkt het erop dat we in feite het dictum van de voormalige Britse premier Margaret Thatcher hebben geloofd: “There Is No Alternative” -TINA.

Voor een alternatief, lees dit artikel geschreven door Brian Willson, anti-oorlog Vietnam veteraan en auteur van Blood on the Tracks. Hij heeft vier jaar in Nicaragua gewoond. Het hele artikel is de moeite waard, en zorg ervoor dat je het gedeelte “De progressieve Sandinisten” halverwege bekijkt. Het somt de verwezenlijkingen op sinds Daniel Ortega in 2007 opnieuw aan de macht kwam. Zou u niet willen dat uw land resultaten boekte zoals het arme Nicaragua, in plaats van, bijvoorbeeld, de meeste gevangenen per hoofd van de bevolking ter wereld te hebben?

Wij van de VS kunnen onze verwachtingen wekken en druk uitoefenen, zelfs en misschien vooral op de “meest progressieve” verkozenen en de media. De VS kunnen de kracht vertegenwoordigen van een goed voorbeeld in plaats van een bedreiging voor de soevereiniteit en het welzijn van andere naties.

Wat is de geschiedenis?

Daniel Ortega en de Sandinisten hadden het presidentschap in Nicaragua al verloren tegen de tijd dat ik in 1992 “politiek” werd. In dat jaar begon ik de politiek te haten en begon ik me verwant te voelen met de waarden van de Green Party, een gloednieuwe partij in Californië, die zich inzette tegen het grote geld van de grote ondernemingen.

In het begin van de jaren 2000 begon ik deel te nemen aan politieke delegaties in Latijns-Amerika, geïnspireerd door de vele naties die zich losmaakten van de controle van de Verenigde Staten en de superrijken, en zich richtten op het verbeteren van het leven van alle mensen. Voor de VS vertegenwoordigden zij echter de “dreiging van een goed voorbeeld”. Drie van hen, Cuba, Venezuela en Nicaragua, werden door Trump en Bolton aangewezen als de “Trojka van de tirannie”.

Vóór eind 2020 had ik heel weinig specifieke kennis over de geschiedenis van Nicaragua, alleen dat Daniel Ortega en de Sandinisten in de jaren tachtig in de VS zeer bewonderd werden om hun succesvolle volksrevolutie, en ik wist van de beweging die opriep tot “VS weg uit Nicaragua”. Ik wist dat zij, hoewel zij eerder de macht hadden verloren, het presidentschap hadden heroverd, maar ik had de vage indruk dat Daniel Ortega corrupt en autoritair was geworden. Met andere woorden, vroeger was hij goed, maar nu niet meer.

Op 27 december 2020, toen ik een e-mail zag van Alliance for Global Justice, voelde ik een golf van energie en wist ik dat ik mee moest doen aan de komende “Ja tegen Soevereiniteit! Nee tegen Sancties!” delegatie gesponsord door Vrienden van ATC en Sanctions Kill. Ik wist dat “tirannie” een leugen was over Cuba en Venezuela, landen die ik al had bezocht, en ik wilde zien of het ook een leugen was over Nicaragua.

Ik heb veel geleerd.

Ik heb geleerd dat mensen niet uit Nicaragua wegtrekken zoals uit Honduras, El Salvador en Guatemala. Ongelooflijk genoeg, in tegenstelling tot de berichtgeving in de media, is Nicaragua een veilig land met weinig criminaliteit, met 90% voedselsoevereiniteit, gratis gezondheidszorg en hoger onderwijs, en verbeterde infrastructuur zoals wegen, watervoorziening, riolering, landeigendomsrechten en elektriciteit, wat mensen allemaal hoop geeft dat ze in hun eigen land kunnen blijven in plaats van een gevaarlijke reis te riskeren die leidt tot een vijandige ontvangst in de VS.

Een vraag die in mijn hoofd bleef hangen was deze: als de regering zo “corrupt en autoritair” is, hoe komt het dan dat ze al deze goede dingen hebben? Zie de uitgebreidere lijst in Brian Willson’s artikel, ook hierboven genoemd.

Een andere vraag kwam op omdat ik goede progressieve mensen ken die geloven dat Daniel Ortega tussen de jaren 1980 en 2000 zijn Sandinistische wortels “verkocht”, “naar rechts opschoof” en meer “neoliberaal” en “kapitalistisch” werd. Waarom werd Nicaragua dan bestookt met sancties en samen met Cuba en Venezuela opgenomen in de lijst van de “Trojka van Tirannie”?

Ortega en de regering van Nicaragua zijn niet perfect, en dat hoeven ze ook niet te zijn. Ik ben echter verbaasd over wat zij hebben bereikt met de macht van de VS tegen hen sinds 1979, met uitzondering van de 17-jarige periode van 1990 tot 2007. In die periode steunden de VS de Nicaraguaanse presidenten die de voordelen voor de bevolking ongedaan maakten en essentiële diensten, waaronder water, privatiseerden.

Mijn hoofd tolde toen ik las over de complexiteit van de 2018 “Opstand of Staatsgreep.” Hoewel leugens de waarheid 180 graden omdraaien, verspreiden ze zich snel via de mainstream en de sociale media. Het weerleggen van leugens gaat niet zo snel als het verspreiden van leugens. Dit artikel is een goede samenvatting en het heeft ook een link naar een gratis boek met essays van veel schrijvers die Nicaragua kennen.

In 2021 is deze informatie vooral belangrijk omdat Nicaragua in november presidentsverkiezingen heeft. In de aanloop naar een verkiezing is het gebruikelijk dat de VS haar bemoeienis vergroot – wat ons terugbrengt naar het begin van dit stuk over de RENACER-acties die we nu kunnen ondernemen. Inmenging neemt de vorm aan van dollars die in de handen van de oppositie vloeien en belastende beschuldigingen die via de media in onze hoofden terechtkomen. De meest gebruikte aantijgingen zijn “verkiezingsfraude” en “schendingen van de mensenrechten” en dit jaar is het “COVID-schandalen”.

Met betrekking tot de mensenrechten, zie Nicaragua weerlegt aanvallen op mensenrechten hoorzitting ; De waarheid ontkennen: Waarom Amnesty International het fout heeft over Nicaragua ; en Nicaragua’s Inheemse Volken – Neokoloniale leugens, Autonome werkelijkheid.

Een laatste opmerking, over toerisme. Nicaragua is een prachtige en veilige plek voor toeristen, met kusten aan de Stille en Caribische Zee, tropische eilanden, meren, flora en fauna, en vulkanen. Toerisme wordt vaak vergeten wanneer men bedenkt hoe sancties de economie van mooie landen – en het plezier van potentiele toeristen – aantasten.

Deze korte video van 2 minuten geeft u een voorproefje van de delegatie van maart 2021 in Nicaragua. Zie een verrassingbloem die in mijn hand openging in Granada, een van de vele mooie gebieden van Nicaragua. En deze feature-length documentaire van de delegatie Nicaragua Against Empire is prachtig en gevuld met geweldige informatie. Hij is de afgelopen weken in première gegaan en heeft al meer dan 6.000 views. Ik hoop dat u hem kunt zien.

El pueblo unido, jamás será vencido!

Topfoto: De Nicaraguaanse president Daniel Ortega en vicepresident Rosario Murillo zwaaien naar aanhangers. Archief foto.