Nicaragua |
2021-03-31
Bron: Stephen Sefton, 
Tortilla con Sal, 31 maart 2021 ~~~

John Heartfield’s beroemde fotomontage van een krantenkop had als onderschrift “Wie burgerlijke kranten leest, wordt blind en doof!”
Dat onderschrift is nog meer waar, nu de 21e eeuw zijn derde decennium ingaat.

Westerse berichtgeving van allerlei aard wordt gefilterd door de filters van door het bedrijfsleven gedomineerde intellectuele managersklassen op elk gebied: wetenschap, recht, cultuur, geneeskunde en financiën, in buitenlandse en binnenlandse nieuwsmedia, in niet-gouvernementele organisaties en in multilaterale internationale agentschappen. Direct of indirect is elk gebied van verslaggeving in toenemende mate gevormd door bedrijfsfinanciering,

De westerse intellectuele managementklassen hebben over het algemeen fundamentele normen en standaarden voor verslaggeving losgelaten. Westerse organisaties en instellingen die beweren verantwoording af te leggen en transparant te zijn, zijn dat niet – noch VN-organen, noch regionale instellingen zoals de Organisatie van Amerikaanse Staten, geen enkele van de grote internationale NGO’s. In de verslaggeving door dit soort instanties worden vrijwel altijd feiten die hun bevindingen tegenspreken systematisch weggelaten, wordt relevante actoren een eerlijke kans ontzegd om hun zaak te bepleiten en wordt systematisch vermeden dat hun bevindingen door werkelijk onafhankelijke bronnen worden bevestigd.

Deze chronische crisis in de berichtgeving weerspiegelt de realiteit van de machtsverhoudingen tussen de klassen in Noord-Amerika en Europa. Zoals Henry Wallace op 9 april 1944 in de New York Times schreef. “De Amerikaanse fascist zou liever geen geweld gebruiken. Zijn methode is om de kanalen van publieke informatie te vergiftigen.” Wallace’s commentaar was een voorbode van de fascistische vereniging van bedrijfs- en regeringsmacht in Noord Amerika en Europa, die sinds het begin van de Koude Oorlog met succes de Westerse publieke opinie heeft gemanipuleerd over elke kwestie van internationaal belang.

Zo blijven de mensen in het Westen zichzelf over het algemeen zien als moreel superieur aan de mensen in de meerderheid van de wereld. Zij blijven praten over hun landen in Noord-Amerika of de Europese Unie als democratieën waarvan de leiders het goed bedoelen, het beste voor hebben met hun volkeren en in het algemeen proberen goed te doen in de wereld. Om de paar jaar stemmen westerse electoraten voor welke smaak van fascisme zij de voorkeur geven, blijkbaar niet wetend dat ook dictaturen verkiezingen kennen en strijden om het leiderschap van de elite.

In drie eerdere essays, één van begin 2019 en twee van vorig jaar, behandelen, wordt het geval Nicaragua en de mislukte couppoging van 2018 als een zoveelste voorbeeld van de chronische verslaggevingscrisis van het Westen behandeld – met referenties naar gerelateerde berichten. Het is een crisis die de mensen in Noord-Amerika en Europa op de meest antidemocratische manier een waarheidsgetrouw en eerlijk verslag van de gebeurtenissen ontzegt.

De ervaring van Nicaragua weerspiegelt in hoge mate de systematische vergiftiging van informatiebronnen in het Westen, zowel met betrekking tot andere landen als tot andere contexten, waarvan de sadistische vervolging van Julian Assange misschien wel het meest emblematisch is.

Download de drie eerdere essays van Stephen Sefton hier (PDF-file 226Kb).