Middenoosten,Rusland |
17 december 2024
Bron: Bachar el-Assad. 
Voltaire Netwerk, Moskou 16 december 2024 ~~~

Terwijl het terrorisme zich over Syrië verspreidde en uiteindelijk Damascus bereikte op de avond van zaterdag 7 december 2024, werden er vragen gesteld over het lot en de verblijfplaats van de president. Dit gebeurde te midden van een stroom van verkeerde informatie en verhalen die ver van de waarheid af stonden, met als doel het internationale terrorisme te herkwalificeren als een revolutie voor de bevrijding van Syrië.

Ook in de talen: Deutsch English Español français italiano

Op zo’n kritiek moment in de geschiedenis van de natie, waarbij de waarheid moet zegevieren, is het essentieel om deze verdraaiingen te corrigeren. Helaas werd de publicatie van deze verklaring vertraagd door de omstandigheden van dat moment, waaronder een totale communicatiestilstand om veiligheidsredenen. Dit mag niet in de plaats komen van een gedetailleerd verslag van de gebeurtenissen die plaatsvonden, dat zal worden verstrekt wanneer de gelegenheid zich voordoet.

Ten eerste was mijn vertrek uit Syrië niet gepland en vond het niet plaats tijdens de laatste uren van de gevechten, zoals sommigen beweerden. Integendeel, ik bleef in Damascus en voerde mijn taken uit tot in de vroege uren van zondag 8 december 2024. Toen de terroristische troepen Damascus infiltreerden, reisde ik naar Latakia om samen met onze Russische bondgenoten toezicht te houden op de gevechtshandelingen. Toen ik die ochtend aankwam op de luchtmachtbasis Hmeimim, werd duidelijk dat onze troepen zich volledig hadden teruggetrokken uit alle gevechtslinies en dat de laatste legerposities waren gevallen. Terwijl de situatie op de grond in de regio verder verslechterde, werd de Russische militaire basis zelf intensiever aangevallen door drones. Omdat er geen reële mogelijkheid was om de basis te verlaten, vroeg Moskou de leiding van de basis om een onmiddellijke evacuatie naar Rusland te organiseren op de avond van zondag 8 december. Dit gebeurde één dag na de val van Damascus, na de ineenstorting van de laatste militaire posities en de verlamming van alle overgebleven staatsinstellingen.

Tijdens deze gebeurtenissen heb ik op geen enkel moment overwogen om terug te treden of een toevluchtsoord te zoeken, noch heeft iemand of een partij een dergelijk voorstel gedaan. Het enige wat ik kon doen was doorgaan met de strijd tegen de terroristische aanval.

Ik benadruk nogmaals dat de man die, vanaf de allereerste dag van de oorlog, weigerde om de redding van zijn natie in te ruilen voor persoonlijk gewin, of om zijn volk in gevaar te brengen in ruil voor talloze aanbiedingen en aansporingen, dezelfde man is die aan de zijde van de officieren en soldaten van het leger in de frontlinies stond op slechts enkele meters afstand van de terroristen op de meest gevaarlijke en intense slagvelden. Dit is dezelfde man die tijdens de donkerste jaren van de oorlog niet wegging, maar met zijn gezin aan de zijde van zijn volk bleef, geconfronteerd met terrorisme, onder de bombardementen en de terugkerende dreiging van terroristische invallen in de hoofdstad gedurende veertien jaar oorlog. Bovendien kan degene die het verzet in Palestina en Libanon nooit in de steek heeft gelaten, noch zijn bondgenoten die hem bijstonden heeft verraden, onmogelijk iemand zijn die zijn eigen volk in de steek zou laten of het leger en de natie waartoe hij behoort zou verraden.

Ik heb nooit gestreefd naar posities voor persoonlijk gewin, maar heb mezelf altijd beschouwd als een hoeder van een nationaal project, gesteund door het vertrouwen van het Syrische volk, dat geloofde in zijn visie. Ik heb een onwrikbare overtuiging in hun wil en vermogen om de staat te beschermen, zijn instellingen te verdedigen en hun keuzes tot het allerlaatste moment vol te houden.

Wanneer de staat in handen valt van terrorisme en het vermogen om inhoudelijk iets bij te dragen verloren gaat, verliest elke positie haar doel, waardoor de uitoefening ervan zinloos wordt. Dit doet niets af aan mijn diepe verbondenheid met Syrië en haar volk, een verbondenheid die door geen enkele positie of omstandigheid wordt aangetast. Het is een verbondenheid vervuld van hoop dat Syrië ooit weer vrij en onafhankelijk zal zijn.”

Gerelateerd (berichten in dit archief‘):

Eedere artikelen over Syrie: