Bron: Thomas Röper 
Anti-Spiegel 21 mei 2025 ~~~~

Dat de EU nu voor het eerst sancties heeft opgelegd aan journalisten uit een EU-land die kritiek hebben op de regering, laat zien hoe wanhopig en in paniek Berlijn en Brussel moeten zijn.

De EU en haar lidstaten hebben een jaarlijks budget van miljarden euro’s waarmee ze hun staatsmedia financieren, zoals de BBC of Deutsche Welle, of de “publieke” (d.w.z. ook staats-) media zoals ARD en ZDF. Desondanks zien we de laatste jaren een duidelijke afname van het vertrouwen van mensen in deze media en het beleid van de Europese regeringen, die deze media steunen met hun miljardenbudgetten.

Daarom was mijn eerste reactie op het nieuws dat de EU mij onder sancties zou plaatsen een hartelijk gelach. Waarom?

Omdat het gewoon grappig is dat een enkele blogger, die in zijn keuken artikelen zit te schrijven en soms in YouTube-streams verschijnt waarin hij de regering en media bekritiseert om hun beleid en berichtgeving, de meesters (sorry, m/v/d ontbreekt natuurlijk) zo bang maakt dat ze niet weten hoe ze zichzelf moeten helpen anders dan hem sancties op te leggen.

Hoe wanhopig (of bang of in paniek) moeten Brussel en Berlijn zijn als ze zich gedwongen voelen om zulke maatregelen te nemen? Moeten ze zich niet druk maken om wat een kleine blogger in zijn keuken schrijft? Een kleine blogger wiens site een paar miljoen hits per maand heeft, terwijl mainstream media zoals Der Spiegel meer dan honderd miljoen hits per maand hebben.

De EU beschuldigt mij van een activiteit “gericht op het destabiliseren van buurlanden en de EU”.

Pardon? Hoe kan een kleine blogger die in het Duits schrijft de hele EU en haar buurlanden destabiliseren?

Of anders gezegd: als een kleine blogger die in zijn keuken schrijft jullie kan destabiliseren, dan lijkt jullie systeem niet al te stabiel – ondanks jullie mediabudgetten van miljarden euro’s om jullie beleid te ondersteunen.

Dat zal me niet tegenhouden. Ja, ik zal financiële verliezen lijden, maar ik zal er op de een of andere manier mee omgaan. Ik ben een koppige hond, daarom was mijn tweede reactie op de sancties een duidelijk “nu meer dan ooit!”.

Ik wil een systeem in Duitsland en Europa met meer democratie. Mensen moeten de mogelijkheid hebben om rechtstreeks te beslissen over kwesties in referenda, terwijl ze vandaag de dag alleen om de vier jaar kunnen stemmen over wie er beslissingen voor hen neemt en niets te zeggen hebben over inhoudelijke kwesties. Dat is ondemocratisch – en ik wil meer democratie!

En dat is precies waar deze mensen (m/v/d) zo panisch over lijken te zijn dat ze hun critici bestraffen in weerwil van alle wetten in plaats van in discussie te gaan.

Als dat geen overtuigende motivatie is om door te gaan, wat zou dan wel een motivatie moeten zijn?


Gerelateerd (berichten in vrnl. het subarchief persvrijheid):