EU,Oekraïne |
3 februari 2024

Bron: strategic culture foundation 2 februari 2024 ~~~

Europese elitaire regimes voeren oorlog in Europa tegen de nucleaire mogendheid Rusland door het geld van de burgers te verspillen aan een neonazistische maffia in Kiev.

Uiteindelijk hebben de dreigementen, chantage en manipulatie van de Europese Unie vruchten afgeworpen om een gigantisch hulppakket van 50 miljard euro door te drukken voor het hopeloos corrupte regime in Kiev. En dat terwijl de Europese boeren in opstand komen tegen het leiderschap van de EU vanwege de hogere energiekosten en de goedkope import uit Oekraïne, waardoor ze failliet gaan en in hun levensonderhoud worden bedreigd.

De EU-leiders plegen politieke zelfmoord voor het hele blok van 500 miljoen mensen. De roekeloze arrogante houding is indrukwekkend. Kom maar op met die hooivorken, Merci!

De 27 leiders van de Europese Unie kwamen deze week op een spoedtop bijeen, niet om de toenemende interne politieke, economische en sociale problemen van het blok aan te pakken, maar om bergen extra hulp aan niet-lid Oekraïne te geven.

Toen de leiders hun laatste top in december hielden, was het een spektakel van gekibbel en geruzie. Op die bijeenkomst sprak de Hongaarse premier Viktor Orban zijn veto uit over de toewijzing van meer fondsen aan het Oekraïense regime, terwijl er bittere verwijten werden gemaakt en ruzie werd gemaakt. Deze keer gaf Hongarije echter toe aan de intense druk om in te stemmen met het pakket.

Enkele dagen voor de top in Brussel deze week meldde de Financial Times dat de Europese Raad plannen had opgesteld om de Hongaarse economie te saboteren als Boedapest volhardde in het niet ondertekenen van het enorme hulpplan. Dat spreekt boekdelen over de perverse mentaliteit aan de top van de EU-bureaucratie. Het toont het ondemocratische karakter van het blok ondanks pretentieuze beweringen van het tegendeel.

Brussel had al tot 10 miljard euro aan centrale financiering voor Hongarije bevroren en er waren dreigementen om Boedapest het stemrecht in de besluitvorming van het blok te ontnemen, wat een flagrante schending zou zijn geweest van het verklaarde unanimiteitsbeginsel van de EU.

De toewijzing van 50 miljard euro aan een niet-lidstaat is verbazingwekkend. Nog verbijsterender is dat de laatste vrijgevigheid slechts een fractie is van de totale hulp die het leiderschap van de EU in Oekraïne heeft gepompt sinds de proxyoorlog tegen Rusland uitbrak in februari 2022. In de afgelopen twee jaar heeft de Europese Unie het regime in Kiev naar schatting 100 miljard euro gegeven.

De Verenigde Staten en andere westerse bondgenoten hebben Oekraïne ook nog eens 100 miljard euro gegeven. Ongeveer de helft hiervan gaat naar wapens, terwijl de andere helft naar staatsfinanciering gaat.

Zoals we hier al eerder hebben opgemerkt, is de cumulatieve financiering door het Westen aan Oekraïne veel hoger dan het historische Marshallfonds dat de VS aan heel Europa heeft toegekend voor de wederopbouw na de Tweede Wereldoorlog (ongeveer 170 miljard euro in het huidige geld).

Er is gewoon geen precedent of gerechtvaardigde reden voor deze mobilisatie van financiële steun voor Oekraïne. Dit is allemaal geregeld door een elitaire klasse zonder democratisch mandaat. Er zijn geen referenda gehouden om het publiek te raadplegen over de buitensporige uitgaven. Sterker nog, opiniepeilingen geven aan dat het Europese publiek – net als het Amerikaanse – ertegen is dat hun regeringen Oekraïne steunen.

De regering Biden strijdt met groeiende weerstand in het Congres om Oekraïne 60 miljard dollar extra te sturen.

Bovendien is het regime in Kiev onder de marionettenpresident Vladimir Zelensky een toonbeeld van welig tierende corruptie en onderdrukking. Bronnen bij het Pentagon geven toe dat ongeveer 400 miljoen dollar aan militaire uitgaven is weggesluisd door de Kievse junta. Het werkelijke bedrag is waarschijnlijk nog hoger.

De groteske toewijzing van financiële middelen aan Oekraïne heeft niets te maken met het ondersteunen van de democratie of het verdedigen van het land tegen vermeende Russische agressie.

EU-leiders zoals de Duitse bondskanselier Olaf Scholz en de voorzitter van de Europese Commissie Ursula von der Leyen blijven een mantra herhalen over het verdedigen van Oekraïne omdat, zo zeggen ze, als het land verslagen wordt, heel Europa gevaar loopt op een Russische invasie. Dit is de meest absurde bangmakerij van politici die ideologisch verblind zijn door russofobie en slaaf zijn van het promoten van de westerse hegemonie.

Er wordt openlijk gezegd dat de laatste injectie van 50 miljard euro aan het oorlogsverslaafde Oekraïense regime bedoeld is om de regering in stand te houden en betalen voor salarissen en diensten. Met andere woorden, Oekraïne is een mislukte staat en toch wordt er van Europese burgers, arbeiders en boeren – die zelf in moeilijke economische tijden leven – verwacht dat ze een corrupte kliek financieren.

Bovendien is de ontbering die tientallen miljoenen Europese burgers moeten doorstaan een direct gevolg van het feit dat hun politieke leiders en de Brusselse bureaucratische elite toegeven aan de agenda van de Verenigde Staten om Rusland te vijandig gezind te zijn.

Die door de VS geleide agressie, die kan worden teruggevoerd tot de door de CIA gepleegde staatsgreep in Kiev in 2014 om een NeoNazi-regime aan de macht te brengen, heeft de Europese economie gesaboteerd. Europese leiders hebben op verraderlijke wijze de geopolitieke belangen van Washington gediend en niet die van de gewone Europeanen. Het krankzinnige opleggen van sancties aan Rusland heeft geleid tot enorme stijgingen van de energieprijzen, wat het Europese bedrijfsleven en de levensstandaard van consumenten, arbeiders en boeren heeft geruïneerd.

De hogere productiekosten zijn een belangrijke factor in de toenemende protesten van boeren in heel Europa. Een andere factor is de ondemocratische import door de EU van goedkopere landbouwproducten uit Oekraïne als zoethoudertje voor het regime in Kiev. Deze import heeft boeren in heel Europa ondermijnd, in Duitsland, Frankrijk, Italië, Nederland, Polen, Roemenië, Hongarije en de Baltische staten.

Het schandalige misbruik van Europese fondsen om een corrupt fascistisch regime overeind te houden dat met geweld politieke tegenstanders, media en de Orthodoxe Kerk onderdrukt en nazi-collaborateurs verheerlijkt, heeft maar één fundamenteel doel: het verlengen van een proxy-oorlog tegen Rusland. Het doel van die oorlog is de uiteindelijke strategische onderwerping.

De westerse regimes zijn zo bankroet en machteloos vanwege hun kapitalistische economieën, dat ze de enorme natuurlijke rijkdommen van Rusland willen exploiteren. Dit is de voortzetting van de Lebensraum-politiek van nazi-Duitsland door westerse imperialisten.

Oekraïne heeft de proxyoorlog tegen Rusland verloren. Het is een beschamend, crimineel debacle. Tot 500.000 Oekraïense soldaten zijn de afgelopen twee jaar gedood door superieure Russische troepen. Het verachtelijke regime in Kiev wil de oorlog natuurlijk gaande houden voor zijn onverzadigbare gulzigheid. Washington en zijn Europese vazallen in hoge posities willen de oorlog gaande houden uit elitaire imperiale ambitie, een ambitie die uiteindelijk zinloos is in de nieuwe multipolaire wereldorde die aan het ontstaan is.

Terwijl de Europese leiders zich verschansten in de Europese Raad in Brussel, werd het parlement geblokkeerd door boze boeren uit heel Europa. De demonstranten noemden de politici bij naam. De minachting is voelbaar. Parijs en andere hoofdsteden in Europa worden belegerd door snelwegversperringen. De nationale economieën staan daardoor aan de rand van de afgrond.

Je zou zelfs kunnen vaststellen dat Europese boeren in Frankrijk, Duitsland, België en elders een soortgelijke tactiek toepassen als de Jemenieten in de Rode Zee. Knijp de knelpunten dicht en zie het rijk sidderen.

Je kunt deze klucht niet verzinnen. Europese elitaire regimes voeren oorlog in Europa tegen het nucleair bewapende Rusland door het geld van de burgers te verspillen aan een neonazistische maffia in Kiev en zo het leven van de Europese burgers nog moeilijker te maken. Het resultaat is politieke en economische zelfmoord voor de Europese Unie.

In juni zijn er parlementsverkiezingen in de EU en de opkomst van anti-EU of eurosceptische partijen is dramatisch. Twee jaar zinloze oorlog in Oekraïne wakkert de afkeer van de elite onder de bevolking aan. De woede die er heerst kan misschien niet eens in bedwang worden gehouden door te gaan stemmen bij verkiezingen. De woede lijkt verder te gaan dan het maken van kruisjes in een hokje. Er komt een ineenstorting en er zullen koppen rollen.