NAVO,VS |
15 mei 2023

Bron: strategic culture foundation, 12 mei 2023 ~~~

De nederlaag van Nazi Duitsland in 1945 is slechts een pauze gebleken in een langere historische strijd tegen het fascisme. We zien deze strijd zich afspelen in Oekraïne en met de krankzinnige psychopathische agressie van Washington tegen Rusland.

Deze week was het 78 jaar geleden dat nazi-Duitsland in mei 1945 werd verslagen. Het kwaadaardige Derde Rijk was verslagen, maar een dieper liggend monster was niet gedood. Nazi-Duitsland was slechts een variant van het westerse imperialistische fascisme, een kracht die na de oorlog weer in volle kracht opdook in de vorm van de Verenigde Staten van Amerika en hun diverse westerse handlangers.

Het is niet overdreven om Washington en zijn westerse satellietstaten het Vierde Rijk te noemen.

Het ad hoc bondgenootschap in oorlogstijd tussen de Sovjet-Unie, de Verenigde Staten, Groot-Brittannië en andere westerse bondgenoten maakte al snel plaats voor de Koude Oorlog, terwijl de as van de meest vernietigende oorlog in de geschiedenis smeulde. Het is verbijsterend om te beseffen hoe leugenachtig deze ontwikkeling is.

Deze transformatie van het westerse militarisme verklaart waarom de Verenigde Naties, opgericht in 1945, door de westerse mogendheden onder leiding van de VS en de NAVO-as, opgericht in 1949, onmiddellijk tot een aanfluiting werden gemaakt met talloze buitenlandse aanvalsoorlogen, van de Koreaanse Oorlog (jaren ’50) tot de huidige oorlog in Oekraïne.

De oorsprong van de Koude Oorlog in 1945 en de huidige confrontatie in Oekraïne is terug te voeren op de geheime betrekkingen tussen de Amerikanen en Britten en het nazi-rijk aan het einde van de Tweede Wereldoorlog.

Hergroepering van de nazi-oorlogsmachine

Gedeclassificeerde Amerikaanse archieven en andere bronnen onthullen dat de Verenigde Staten en Groot-Brittannië tienduizenden nazi-, SS-officieren en hun moorddadige collaborateurs rekruteerden. Het grotendeels onuitgesproken doel was om de restanten van de oorlogsmachine van het Derde Rijk te gebruiken tegen de Sovjet-Unie.

Oekraïense fascisten, die actief deelnamen aan de Endlösung van de Nazi’s en miljoenen Slavische mensen vermoordden, werden door de Westerse mogendheden gerekruteerd om een proxy-oorlog te voeren achter de Sovjetlinies. Massamoordenaars als Stepan Bandera en Mykola Lebed werden beschermd door Amerikaanse en Britse inlichtingendiensten om hun snode werk voort te zetten. Reinhard Gehlen, voormalig nazi-spionnenchef, kreeg de opdracht Oekraïense en Baltische nazi-guerrilla’s te coördineren om een geheime oorlog tegen de Sovjet-Unie te voeren. Dit zijn slechts enkele namen van een groot geheim leger van agenten en paramilitairen die het Westen in de decennia na de Tweede Wereldoorlog in heel Europa heeft ingezet. Velen van hen werden in de Verenigde Staten opgeleid tot commando’s en terroristische missies om de Sovjetmaatschappijen te saboteren.

Amerikaanse inlichtingenchefs van het Office of Strategic Services (OSS) in oorlogstijd, zoals Allen Dulles en James Jesus Angleton, rekruteerden willens en wetens nazi’s in Europa om de verwachte volgende oorlog tegen de Sovjet-Unie uit te vechten. Er werden ratlines (vluchtlijnen) opgezet om ervoor te zorgen dat nazi-oorlogsmisdadigers aan vervolging konden ontkomen, en de westerse inlichtingendiensten zetten niet alleen duizenden nazi-collaborateurs opnieuw in, maar bemachtigden ook lucratief goud en andere buit die het Derde Rijk tijdens zijn schrikbewind had vergaard. Met dit zwarte geld financierden de VS tientallen jaren lang geheime operaties over de hele wereld, zoals David Talbot heeft gedocumenteerd in zijn boek The Devil’s Chessboard. Zie ook de baanbrekende studie van Christopher Simpson, The Splendid Blond Beast.

Hier is slechts een exemplarische lijst van CIA coups en overnames over de hele wereld die verbonden zijn met het Nazi verraad in de Tweede Wereldoorlog: Italië (1948), Syrië (1949), Iran (1953), Guatemala (1954), Congo (1960), Cuba (1961), Dominicaanse Republiek (1961), Brazilië (1964), Indonesië (1965) en Chili (1973). Dit zijn geen geïsoleerde gebeurtenissen of data. Ze vormen een opeenvolging in een Amerikaans imperialistisch tapijt van wereldwijde agressie. En de lijst zou kunnen worden voortgezet tot het Oekraïne van vandaag.

Oorlogsalliantie als middel om de nazi-rivaal uit te schakelen

Een goede vraag is waarom de westerse mogendheden überhaupt de moeite namen om een oorlogsalliantie met de Sovjet-Unie te vormen om het Hitler-regime te verslaan. Immers, de Amerikaanse en Britse heersende klasse en financiële elite hadden in de jaren dertig meegewerkt aan de opbouw van de nazi-oorlogsmachine om de Sovjet-Unie en het communisme in het algemeen te verslaan. Ongetwijfeld was het oorlogspact een geschikte regeling voor het Westen om zich te ontdoen van het Duitse Rijk, dat was uitgegroeid tot een onaangename imperiale rivaal. Er waren ook enkele Westerse leiders, zoals president Franklin D. Roosevelt, die oprecht tegen het fascisme waren, en die daadwerkelijk ten val dreigden te worden gebracht door fascistische facties binnen het establishment.

Het naoorlogse verraad van de westerse bondgenoten in oorlogstijd ging veel verder dan de werving van nazipersoneel. Facties binnen het heersende Westerse establishment overwogen actief het gebruik van de nieuw ontwikkelde atoombom tegen de Sovjet-Unie. Generaal Leslie Groves, die het Manhattan Project leidde, vertelde de wetenschappers van het Pentagon openlijk dat het echte doelwit van de bom Moskou was en niet Nazi-Duitsland, zoals eerder was aangekondigd. Er waren ook concrete plannen zoals Operation Unthinkable en Operation Drop Shot voor een preventieve aanval op de Sovjet-Unie voordat deze haar eigen kernwapens ontwikkelde.

Daarom kan de Koude Oorlog, ondanks de verdraaiingen door westerse media en academici en de verheerlijking door Hollywood, terecht worden gezien als een voortzetting van de Tweede Wereldoorlog. De clandestiene plannen om Moskou preventief aan te vallen met kernwapens gingen hand in hand met de inzet van het nazi-voetvolk in Europa. De Sovjet-Unie, die minstens 27 miljoen mensen verloor in wat zij de Grote Patriottische Oorlog noemde, was zich uiteraard bewust van het dreigende westerse verraad. Moskou zag zijn zogenaamde bondgenoten in oorlogstijd pacten sluiten met de nazi’s en afspraken schenden om oorlogsmisdadigers uit te leveren. De Koude Oorlog was misschien wel het grootste verraad van de westerse mogendheden en een onuitwisbaar teken van de ernst van hun dubbelhartigheid en meedogenloze strijdlust.

Westerse elites criminaliseren Dag van de Overwinning

Bijna acht decennia later vonden deze week in heel Europa surrealistische gebeurtenissen plaats. Rusland hield met traditionele pracht en praal zijn jaarlijkse overwinningsparade tegen nazi-Duitsland, terwijl er in de westerse landen geen grote officiële herdenkingen plaatsvonden. Europese elites als de voorzitter van de Europese Commissie – en nazi-telg – Ursula von der Leyen vieren liever de nieuwerwetse “Dag van Europa” en negeren de Dag van de Overwinning. Ze gaan zelfs verder en criminaliseren degenen die de Dag van de Overwinning vieren.

Hoe vreemd is dat? Misschien alleen vreemd als je bedenkt dat de westerse mainstream de verslagen over de Tweede Wereldoorlog verdraait en weglaat. Maar niet vreemd voor wie de diepere imperiale intriges van die oorlog en de sinistere nasleep ervan begrijpt.

Verschillende evenementen die door burgers in Europese staten werden georganiseerd om de Dag van de Overwinning te herdenken, werden door de autoriteiten geblokkeerd. De politie in Duitsland, de Baltische staten en andere Europese landen verbood burgers om Sovjetvlaggen te tonen bij oorlogsmonumenten ter ere van de overwinning van het Rode Leger in Berlijn. Toch mochten aanhangers van Oekraïense fascisten in deze landen met hun vlaggen zwaaien en burgers lastigvallen die het Rode Leger eer wilden bewijzen en de nederlaag van het nazisme wilden vieren.

De Russische president Vladimir Poetin heeft er in zijn toespraak tijdens de parade op het Rode Plein terecht op gewezen dat er opnieuw een niet verklaarde oorlog tegen Rusland wordt gevoerd. Het is werkelijk verbazingwekkend dat dit gebeurt in levende herinnering aan de verschrikkingen van de Tweede Wereldoorlog. Voor elk verstandig, moreel persoon lijkt dit schokkend verwerpelijk. Maar als men de aard van het imperialistische, fascistische beest goed begrijpt, kan men gemakkelijk begrijpen dat het beest gevoed moet worden met bloed en vlees. Het is oncontroleerbaar totdat het wordt gedood.

Het slagveld van Oekraïne in de grote oorlog

Het conflict in Oekraïne is slechts één slagveld in een grotere oorlog tussen de door de VS geleide militaire as van de NAVO en Rusland. De wereld staat, zoals Poetin opmerkte, op een ander historisch keerpunt met existentiële gevolgen voor de toekomst van de planeet en het leven op aarde.

Deze week hebben de NAVO-machten nog meer wapens geleverd aan het regime in Kiev. De VS hebben nog eens 1,2 miljard dollar aan wapens toegezegd (bovenop de 30-50 miljard dollar aan leveringen van vorig jaar); Groot-Brittannië kondigde de levering aan van langeafstandskruisraketten die tot diep in Russisch grondgebied kunnen doordringen, terwijl de hoogste militaire bevelhebber van Duitsland, generaal Carsten Breuer, de Oekraïense troepen inspecteerde en voorspellingen deed over een verwacht tegenoffensief. De hele NAVO-as is de facto in oorlog met Rusland. Dit is niet langer een oorlog bij volmacht, maar stevent onverbiddelijk af op een totale oorlog. Het gevaar van een nucleaire vuurzee is nog nooit zo groot geweest, vergelijkbaar met de Cubaanse Raketcrisis in 1962. Vergis u niet: De ellendige situatie is gecreëerd door Washington en zijn westerse cliënten door hun weigering om diplomatie en dialoog aan te gaan over de door Moskou voorgestelde veiligheidsregelingen.

Het verachtelijke regime in Kiev, dat in 2014 aan de macht kwam via een door de CIA gesteunde gewelddadige staatsgreep, eert elke week een of andere nazi-grootheid uit het verleden door straten in hun nagedachtenis te hernoemen. Het regime werd in 2014 opgebouwd met NAVO-wapens en militaire trainers als katapult tegen Rusland, zoals NAVO-chef Jens Stoltenberg deze week opnieuw onthulde in een media-interview.

De Amerikanen en Britten rekruteerden de restanten van het Derde Rijk aan het einde van de Tweede Wereldoorlog omdat in de gelederen van het westerse heersende establishment talrijke fascisten of “exceptionalisten” zaten die geloven in een goddelijk recht op Amerikaanse superioriteit en wereldheerschappij. Deze mentaliteit heeft wortel geschoten in Washington. De Amerikaanse OSS, waaruit in 1947 in opdracht van president Harry Truman (de atoombommenwerper van Hiroshima en Nagasaki) de CIA is voortgekomen, was samen met het Militair Industrieel Complex (MIC) van het Pentagon de belichaming van het Amerikaanse fascisme. De Amerikaanse OSS, die in 1947 in opdracht van president Harry Truman (de atoombommenlegger van Hiroshima en Nagasaki) uitmondde in de CIA, was samen met het Militair Industrieel Complex (MIC) van het Pentagon de belichaming van het Amerikaanse fascisme. De CIA, het MIC, de Wall Street banken en de corporatieve elite van het Amerikaanse kapitalisme vertegenwoordigen de deep state of corporatistische staat die het fascisme is. Het verkiezingsproces is slechts een vijgenblad van “democratie”. Hetzelfde geldt voor de meeste westerse staten en hun vervalste verkiezingen. De echte macht ligt bij een ongekozen oligarchie. Kortom, westerse staten zijn inherent fascistisch met een vernisje van democratie, als lippenstift op een varken.

De CIA gebruikte haar verworven nazi-kennis, samen met de Britten, om de wereld te terroriseren met moordaanslagen, staatsgrepen en oorlogen in de daaropvolgende decennia van de Koude Oorlog. De fascistische Amerikaanse elite vermoordde zelfs een van haar eigen presidenten, John F. Kennedy, op 22 november 1963, omdat hij steeds vreedzamere bedoelingen had met de Sovjet-Unie en weigerde een preventieve nucleaire aanval op Moskou toe te staan, zoals generaal Curtis LeMay en andere Pentagon-chefs eisten.

Waarom het veronderstelde einde van de Koude Oorlog geen vrede bracht

Deze decennialange continuïteit in de fascistische geschiedenis verklaart waarom het veronderstelde einde van de Koude Oorlog in 1991, meer dan drie decennia geleden na het uiteenvallen van de Sovjet-Unie, niet meer vrede en veiligheid bracht in de internationale betrekkingen.

De fascistische westerse mogendheden, voornamelijk geleid door de heersende elite van de VS, kunnen niet in vrede leven met de rest van de wereld, omdat hun systeem van kapitalistisch imperialisme gebaseerd is op totale hegemonie en overheersing. Deze fundamentele voorwaarde van ongelijkheid in de menselijke betrekkingen wordt onderbouwd door militarisme, agressie, staatsterrorisme en oorlog.

De nederlaag van nazi-Duitsland in 1945 bleek slechts een pauze in een langere historische strijd tegen het fascisme. We zien deze strijd zich afspelen in Oekraïne en met de krankzinnige, psychopathische agressie van Washington tegen Rusland, China, Iran en elk ander land dat ook maar enigszins aan zijn dictaten toegeeft.

Geen wonder dat de westerse elites niet eens meer doen alsof ze overwinningsdag vieren. Het betekent niets voor hen. Ze hebben niet alleen het Russische volk verraden, maar ook miljoenen westerse burgers die hun leven hebben opgeofferd om het nazi-fascisme te verslaan.