Bron: sputniknews 20 september 2022 ~~~~

Lang voor het begin van de Russische speciale militaire operatie eind februari van dit jaar onderwierpen de Kievse troepen de Donbass-republieken aan bijna dagelijkse beschietingen. Burgers zijn vaak het slachtoffer van aanvallen door het leger van Kiev en zijn nationale bataljons, aangezien de beschietingen vaak gericht zijn op woonwijken.

Alejandro Kirk, een speciale correspondent voor de nieuwszenders TeleSUR en HispanTV in Donbass, heeft in een interview aan Sputnik verteld dat de inwoners van de republieken zich bewust zijn van het feit dat “een Oekraïens projectiel op elk moment en overal kan vallen”, zoals hij dit weekend tijdens een Oekraïense aanval op Donetsk gewond raakte.

Kirk verklaarde dat dergelijke beschietingen “strafaanvallen” zijn, omdat “ze gewone mensen straffen omdat ze hier wonen”.

“Op zaterdag 17 september, rond het middaguur, hoorden we explosies in het centrum van de stad. Zoals in veel andere gevallen renden we samen met andere collega’s om verslag uit te brengen. Toen we aankwamen op het Leninplein, het centrale plein van de stad, was er vlakbij nog een explosie, een busje vloog in brand”, vertelt de journalist over de gebeurtenissen. “Ik ging naar het busje om een nauwkeuriger, informatiever beeld te krijgen. Er zaten twee mensen in de auto. Op basis van ervaring dacht ik niet dat een ander projectiel dezelfde plek zou raken, maar ik had het mis.”

De Venezolaanse journalist Alejandro Kirk © Foto : Alejandro Kirk

Kirk vertelde dat hij “het karakteristieke fluitende geluid van 155-mm granaten en een explosie hoorde een paar meter naar het noorden, in Artyoma Street, precies waar de bussen rijden,” dus draaide hij zijn camera om en zag alleen een korte flits en voelde de impact op zijn rechterschouder. “Geen geluid of pijn,” merkte hij op, eraan toevoegend dat het fragment ook zijn rechteroog raakte, waardoor zijn zicht wazig werd.

“Ik bleef filmen, riep mijn collega’s, en we constateerden dat de wond hevig bloedde. Het oog bloedde ook. Ik zette mijn zonnebril af en ontdekte dat een fragment de glazen had doorboord, het was waarschijnlijk de bril die voorkwam dat het fragment het oog binnendrong,” zei hij.

Sputnik: Hoe beoordeelt u de medische zorg in Donetsk? Bent u al geopereerd? Wat is uw toestand en de prognose voor uw herstel?

Kirk: In mijn geval was de medische zorg voorbeeldig. Mijn collega’s brachten me naar het overheidsziekenhuis en binnen een paar minuten werd mijn wond gewassen en onderzocht. Daarna maakten ze een röntgenfoto en een CT-scan. In het weekend werd ik opgenomen voor follow-up en vanaf maandag ambulant, met dagelijkse controles. Nadat de wond is genezen, wordt besloten wanneer het fragment wordt verwijderd.

“Niemand heeft me ooit om documenten gevraagd of gezegd dat ik moest betalen,” onderstreepte hij. “Voor mij is dit een duidelijk voorbeeld van het feit dat op het gebied van de volksgezondheid, ongeacht wie je bent en hoeveel geld je hebt, de menselijkheid primeert en niet het bedrijfsleven, en dit is, naar mijn mening, een van de belangrijkste erfenissen van het Sovjetsysteem, dat in deze republiek nog steeds voortleeft. Trouwens, het ziekenhuis waar ik onderzocht werd was ook onderhevig aan artilleriebeschietingen. Bij één ervan heb ik zelf een verslag gemaakt vanaf de plek met de resten van een neergehaalde Oekraïense raket, bij de poort van het kraamziekenhuis.”

Sputnik: Wat zijn uw gevoelens over wat er is gebeurd?

Kirk: De impact van het projectiel was zodanig dat het een gat van ongeveer een centimeter in diameter in de schouder maakte. Het fragment raakte me in de rib en brak die. De inslag vond plaats op 15 centimeter van het gezicht en de nek, 25 centimeter van het hart. De rib redde de long, en de zonnebril redde het oog. Dat is veel geluk, nietwaar?

Alejandro Kirk’s zonnebril © Foto : Alejandro Kirk

Daarom is het onmogelijk om niet te denken aan wat er zo gemakkelijk gebeurt en aan wat er eigenlijk elke dag met veel mensen in Donetsk gebeurt: dat zij niet hetzelfde geluk hebben en dat de granaatscherven hen doden.

Beschieting van Donetsk – Sputnik International, 1920, 04.08.2022
Rusland

Hier gaan mensen met een tas boodschappen doen, een meisje verlaat een dansles, een kok maakt de lunch voor de kinderen klaar, of, bijvoorbeeld, hier loopt een meisje in een richting, blijkbaar is ze iets vergeten, stopt, of gewoon een vrouw komt thuis van haar werk. Dit zijn de mensen die ik zag en waarover ik schreef in mijn tijd. Daarom zijn mijn gedachten altijd bij deze mensen, ze werden eenvoudig vijanden die ongestraft vernietigd konden worden.

“Ik denk dat dit bedoeld is om terreur te zaaien, de mensen te dwingen hun huis te verlaten, zich permanent bedreigd te voelen,” beweerde hij.

“Iedereen in deze stad weet dat als je naar buiten gaat, de kans groot is dat je niet meer terugkomt. Daarom, als je het hen vraagt, roept bijna iedereen om meer actie in de militaire operatie.”

Beelden van de scène in Donetsk waar de Venezolaanse journalist Alejandro Kirk gewond raakte. © Foto : Alejandro Kirk

Sputnik: Wat is de huidige situatie in Donetsk?

Kirk: Helaas leven de inwoners van Donetsk in terreur. Velen zijn vertrokken, en degenen van ons die hier nog zijn, weten dat er elk moment, op elke plaats, een Oekraïense granaat kan vallen. Dit zijn strafaanvallen: ze straffen gewone mensen alleen maar omdat ze hier wonen. Het lijkt erop dat de verdedigingssystemen niet in staat zijn dit terrorisme op te sporen en te voorkomen. We weten dat het gaat om mobiele artilleriesystemen met een groot bereik die zeer moeilijk te detecteren zijn. Daarom vragen velen om een vastberadener optreden, niet tegen troepen en wapens, maar tegen degenen die het bevel voeren over deze barbaarsheid, in Kiev en elders in Oekraïne.

Sputnik: Hoe lang bent u al in Donetsk? Wat heeft u nog meer gezien?

Kirk: Ik kwam in maart vorig jaar naar Donbass. Ik heb een rondreis gemaakt langs de twee republieken en bevrijde gebieden in het zuiden van Oekraïne, zoals Kherson en Zaporozhye. Ik was getuige van de strijd om Mariupol en het huidige wederopbouwproces. In Lugansk heb ik de bevrijding gezien van steden als Lisichansk en Severodonetsk, de tragedie van Popasnaya.

Ik help bij een humanitair hulpproject met de naam Bukhanka, naar een Russische UAZ-bus met deze bijnaam, die voedsel en water levert aan kleine, onlangs bevrijde dorpen waar de overheidshulp nog niet is aangekomen. We gaan meestal zonder begeleiding en zonder escorte of militaire aanwezigheid. Dit op zichzelf staande project, gepromoot door journalist Nikita Tretyakov, stelt me in staat te praten met tientallen gewone mensen die ons hun verhaal vertellen, en het verhaal is altijd hetzelfde: de onverschilligheid van de Oekraïense autoriteiten, die in contrast staat met de menselijkheid van Russische soldaten of Donbass-milities, die vaak hun rantsoenen met hen delen.

Natuurlijk is het niet altijd unaniem, maar het is opmerkelijk dat mensen in de slechtste omstandigheden, die maandenlang in kelders leven, mij nooit, op één persoon na, hebben verteld dat zij de voorkeur geven aan de terugkeer van de Oekraïense militairen of ultranationalistische bataljons.

Hoofd van de civiele kamer van de Volksrepubliek Donetsk (DPR) Alexander Kofman – Sputnik International, 1920, 19.09.2022

Sputnik: Bent u van plan om na de verwonding in Donetsk te blijven werken?

Kirk: Mijn redactie beoordeelt nu de situatie, maar ik heb de vastberadenheid en het verlangen om hier zo lang mogelijk te blijven. Ik heb tenslotte ook mijn deel van het bloed vergoten op deze grond.

Sputnik: Kunt u ons vertellen over de recente aanvallen in Kuibyshev. Wat denkt u dat de Kievse autoriteiten proberen te bereiken?

Kirk: Negen 155mm granaten vielen in Kuibyshev, een van deze granaten doodde ’s middags negen mensen. Dit werd op Oekraïense zenders geprezen als een voorbeeld van efficiëntie. Ze richten op straten in plaats van gebouwen, plaatsen waar een grotere concentratie van mensen wordt verwacht.

Ik zag een gelijktijdige aanval op twee scholen in Donetsk op maandag om 11.00 uur, toen ouders en leraren zich verzamelden. Vrijdagavond aanvallen op de Pushkin Boulevard, waar zich restaurants bevinden. s Middags op dezelfde boulevard waar gezinnen liepen. De woon- en industriewijken Kuibyshev, Kievsky, Petrovsky, Leninsky, werden dag en nacht aangevallen. Dit alles kan niet het idee zijn van een creatieve artilleriecommandant, dit is ongetwijfeld een politieke beslissing van het hoogste niveau.

Topfoto: Beelden van de scène in Donetsk waar de Venezolaanse journalist Alejandro Kirk gewond raakte – Sputnik International, 1920, 20.09.2022 © Foto : Alejandro Kirk