Oekraïne |
8 augustus 2022
Bron: Eva K Bartlett
InGaza 2 augustus 2022 ~~~

Er is alle reden om aan te nemen dat de bomaanslag van 29 juli op een detentiecentrum waar Oekraïense krijgsgevangenen werden vastgehouden, is uitgevoerd op bevel van Kiev

Het was extreem moeilijk om de verkoolde en verwrongen resten van Oekraïense krijgsgevangenen in het Yelenovka detentiecentrum met eigen ogen te aanschouwen. De stank van de dood was overweldigend. Lichamen bleven achter in de ruïnes en smolten in de metalen stapelbedden waar ze ten tijde van het bombardement op lagen.

Andere lijken, vermoedelijk gedood door granaatscherven in plaats van levend verbrand, lagen buiten. Een soldaat was ze aan het inspecteren, vermoedelijk om de precieze oorzaak en de identiteit van de slachtoffers vast te stellen. Zelfs als de Oekraïense kant zijn eigen soldaten doodde, waren het de Russen die zorg droegen voor de identificatie van de stoffelijke resten.

Ik deelde enkele van de gruwelijke foto’s en mijn gedachten op Twitter onmiddellijk na mijn terugkeer uit Jelenovka.

[twitter verwijderde de tweet]

De volgende ochtend ging ik rond Donetsk om de uiterst gevaarlijke ” petal” mijnen te documenteren die Oekraïne op de stad heeft gegooid. Volgens de hulpdiensten van de DPR waren de dag ervoor acht burgers gedood door deze mijnen. Als je op zo’n klein, maar krachtig explosief trapt, is de kans groot dat het je been afrukt in plaats van je te doden. En ze zien er verraderlijk speelgoedachtig uit, waardoor ze de aandacht van kinderen trekken.

Wie profiteert van de oorlogsmisdaad in Jelenovka?

Oekraïne en de westerse media geven, zoals te verwachten was, Rusland de schuld van het bombardement op het detentiecentrum Jelenovka, waarbij 53 mensen omkwamen. Rusland en de Volksrepubliek Donetsk (DPR) wijzen op hun beurt met de beschuldigende vinger naar Kiev.

Bij het bombardement om 2 uur ’s nachts, dat volgens functionarissen van de Democratische Volksrepubliek Korea werd uitgevoerd met door de Amerikanen geleverde HIMARS, vielen niet alleen doden, maar raakten ook ten minste acht personeelsleden en meer dan 70 krijgsgevangenen gewond. De gevangenen waren krijgsgevangen Oekraïense strijders, voornamelijk leden van de neonazi-militie Azov die zich in mei in Mariupol hadden overgegeven.

Als het HIMARS-systeem (High-Mobility Artillery Rocket System) inderdaad de bron was van de verwoesting en de dood, dan is het bijna zeker dat het Oekraïne was die de gevangenis bombardeerde, aangezien Kiev de coördinaten had en de enige partij in het conflict is die over dergelijke wapens beschikt. Zelfs het Pentagon geeft toe dat dit mogelijk is, hoewel het de aanval als “onopzettelijk” karakteriseert.

Vanuit een logisch perspectief had Rusland geen motivatie om de gevangenis te bombarderen. Voor Oekraïne daarentegen vormden deze krijgsgevangenen een risico, omdat zij konden getuigen over de oorlogsmisdaden die zij tegen burgers van de Donbass zouden hebben begaan.

Oekraïne heeft tijdens het huidige conflict een litanie van beweringen gedaan om Rusland te beschuldigen – het bloedbad van Bucha, de aanval op het kraamkliniek van Mariupol, het spook van Kiev verzinsel , de vermeende massagraven van burgers, de bizarre valse beschuldigingen dat Russische soldaten seksuele misdrijven zouden hebben gepleegd, op grond waarvan zelfs de voormalige Oekraïense parlementaire commissaris voor de mensenrechten door Kievs eigen parlement werd ontslagen.

Rusland heeft de VN en het Internationale Rode Kruis verzocht de bomaanslag op de gevangenis van Jelenovka te onderzoeken. Ondertussen hebben waarnemers online de publiekelijk beschikbare gegevens gebruikt om een beeld te schetsen van wat er is gebeurd. Hier is een inzichtelijke analyse van het Rybar Telegram kanaal (met meer dan 627.000 volgers), gespecialiseerd in militaire analyses:

“Het oostelijke deel van het gebouw leed de meeste schade, waar een krachtige brand en explosie plaatsvond, die de ramen eruit bliezen.” Te oordelen naar de hoek van impact, concludeert de analist dat “de beschieting werd uitgevoerd vanuit de baan van Marinka-Kurakhovo -de Sergeevka driehoek- Pokrovsk-Udachnoe.” Dit is door Oekraïne gecontroleerd gebied. Uit de beschikbare informatie kon niet worden opgemaakt of er HIMARS is gebruikt.

In de lijn van het “wie profiteert?”-denken wijzen ook een aantal omstandigheden in de richting van Kiev. Deze zijn ook door Russische waarnemers onder de aandacht gebracht en in een chronologie samengebracht. De gevangen Azov-nazi’s werden eind mei naar het detentiecentrum Jelenovka gebracht. Bij de uitwisseling van gevangenen tussen Oekraïne en Rusland zijn ook Azov-strijders betrokken geweest, maar er is veel verzet tegen om ze terug te geven aan Kiev, wat betekent dat er geen garantie is dat ze in de toekomst zullen worden uitgewisseld – waardoor ze mogelijk een gevaar vormen voor Kiev. Op 20 juni verschenen er op Russische zenders die het conflict volgen al berichten over beschietingen van de gevangenis door Oekraïne. Op 28 juli dook de bekentenis op van een lid van Azov, die beweerde dat neonazi’s in Charkov en Kiev directe orders hadden van Zelenski’s kantoor om Russische krijgsgevangenen te martelen en te vermoorden. Die nacht en vroege volgende ochtend sloeg Oekraïne toe in het detentiecentrum waar het Azov-lid dat had bekend, verbleef, evenals anderen die dat hadden kunnen doen.

Elders hebben andere neonazi’s in gevangenschap bekend dat zij opzettelijk burgers hebben vermoord, een PR-ramp voor Oekraïne, die nog erger zou worden als de gevangenen in Jelenovka dit voorbeeld zouden volgen.

Tenslotte heeft de Senaat van de VS, slechts twee dagen voor de aanslag in Jelenovka, een resolutie aangenomen waarin er bij het ministerie van Buitenlandse Zaken op wordt aangedrongen Rusland te erkennen als een “sponsor van terrorisme”. Door een aanval te plegen en Moskou daarvan de schuld te geven, zou Kiev kunnen proberen dat besluit erdoor te drukken – ook al is het ministerie van Buitenlandse Zaken daar naar verluidt terughoudend tegenover.

Gezien de vele pogingen van Oekraïne om Rusland te beschuldigen en het acht jaar lang bombarderen van Donbass-burgers, is het doden van hun eigen soldaten niet al te vergezocht. Overgeleverde Oekraïense soldaten hebben beweerd dat hun commandanten hen dreigden neer te schieten als ze probeerden te deserteren, en Oekraïense nationalisten hebben inderdaad op hen geschoten toen ze probeerden zich over te geven, waarbij in één geval tientallen doden of gewonden zijn gevallen.

Het is aan Russische en DPR-artsen overgelaten om het leven van Oekraïense krijgsgevangenen te redden – zelfs van degenen die kennelijk door eigen vuur gewond zijn geraakt. Buiten een ziekenhuis in Donetsk na de bomaanslag in Jelenovka zei een van de artsen die gewonde Oekraïeners behandelden dat vijf van hen al succesvol waren geopereerd aan hun granaatscherfwonden, en dat twee anderen nog een operatie zouden ondergaan.

“Het maakt niet uit aan welke kant je staat, we zullen je helpen,” zei hij.

De afschuwelijke scènes van verkoold vlees en met granaatscherven besmeurde lichamen die ik in de gevangenis zag, zullen nog lang in mijn geheugen gegrift staan. Ja, oorlog is lelijk, maar Oekraïne gaat nog een stapje verder als het gaat om zowel oorlogsmisdaden als hypocrisie.

Waarschuwing: Op de website InGaza staan extreem grafische beelden, die ik een beetje heb vervaagd, maar toch, niet geschikt voor de zwakkeren van maag.