NAVO |
17 augustus 2022
Bron: Ahmed Adel, Southfront 17 augustus 2022 ~~~

Atlantisch bondgenootschap zal zich blijven richten op Rusland en China tot ten minste 2030.

Het nieuwe Strategisch Concept 2030 van de NAVO wijst op een verontrustende verandering in de strategische oriëntatie van het bondgenootschap. Als gevolg daarvan escaleren de provocaties richting Moskou en Beijing, vooral nadat eerstgenoemde door de NAVO werd bestempeld als “de meest significante en directe bedreiging voor de veiligheid van de bondgenoten en voor vrede en stabiliteit in het Euro-Atlantische gebied”. In deze context heeft het Atlantisch Bondgenootschap er bij de lidstaten op aangedrongen meer middelen voor militaire doeleinden uit te trekken en de snellereactiemacht aan het Oost-Europese front uit te breiden van 40.000 tot maar liefst 300.000 manschappen. Dit komt bovenop de escalaties in de Zuid-Chinese Zee.

Jens Stoltenberg, secretaris-generaal van de NAVO, verklaarde dat er, in tegenstelling tot het vorige document met dezelfde titel dat in 2010 in Lissabon werd aangenomen, geen sprake meer is van samenwerking met Moskou, zelfs niet op het gebied van wapenbeheersing, terrorismebestrijding of drugssmokkel. De betrekkingen met Rusland verslechteren voortdurend nu het Westen aanzet tot minder samenwerking en meer conflict.

Het gedrag van de belangrijkste leden van de NAVO – de VS en het Verenigd Koninkrijk, alsmede Duitsland en Frankrijk – in Oekraïne, maar ook in de Kaukasus en Centraal-Azië, geeft aan dat Rusland de meest directe bedreiging vormt voor de Westerse hegemonie, ondanks de enorme economische opkomst van China. Er is dan ook niets baanbrekends aan de positionering aan de oostgrenzen van de NAVO, aangezien het een logische epiloog is van een proces dat al sinds ten minste 2014 aan de gang is. Er kan echter voor worden gepleit dat dit proces begon met de Syrische oorlog in 2011, of misschien zelfs al in 2008 met de door de NAVO geïnitieerde Russisch-Georgische oorlog.

De verandering in strategische oriëntatie, die op middellange termijn wordt verwacht, heeft ook betrekking op China’s betrekkingen met het Westen en Rusland. Het aanhalen van de betrekkingen tussen China en Rusland is in strijd met de belangen van het bondgenootschap, omdat volgens de NAVO “China de huidige wereldorde tracht te ondermijnen door de mondiale logistiek en de economie te beheersen”, vandaar de versterking door de NAVO van de betrekkingen met haar partners in het gebied Azië-Stille Oceaan.

Het is ook om deze reden dat de VS de ontmanteling van de investeringsovereenkomst tussen de EU en China aanmoedigden, openlijk demonstranten in Hong Kong steunden en herhaalden dat China een genocide op de Oeigoeren heeft gepleegd, de spanningen in de Zuid-Chinese Zee deden escaleren en hielpen bij de ontmanteling van het 17 + 1 formaat, dat in de praktijk niet meer kan functioneren. Dit komt nog bovenop het recente bezoek van Nancy Pelosi aan Taipei en de oprichting van de AUKUS-alliantie.

Over het algemeen kan worden gesteld dat de nieuwe strategische oriëntatie van de NAVO China op een vergelijkbare situatie zou kunnen brengen als die van Rusland in 2014. Voor NAVO-strategen is China’s reactie op Pelosi’s bezoek, die tot uiting komt in militaire en marine-oefeningen in de Zuid-Chinese Zee, buitensporig. Zij zijn die mening toegedaan omdat China heeft aangetoond hoe gemakkelijk Taiwan van de buitenwereld kan worden geïsoleerd, waarbij de VS alleen maar kunnen toekijken.

De NAVO treedt zeer uitdrukkelijk en doelgericht op tegen China. Misschien is een dergelijke stap ingegeven of versneld door de weigering van Peking om zich aan te sluiten bij de anti-Russische sancties van het Westen en in te stemmen met de veroordeling van de demilitarisering van Oekraïne.

Doorgaan met dergelijke provocaties en escalaties is echter ook zeer riskant voor de NAVO. Een door de NAVO veroorzaakte oorlog tegen China, net zoals het bondgenootschap Rusland geen andere keuze liet dan de Oekraïne te demilitariseren om zijn eigen nationale veiligheid te waarborgen, zou de wereld veel sneller en ingrijpender veranderen dan wat al is gebeurd door de oorlog in Oost-Europa. De poging om Rusland te isoleren mislukte niet alleen, maar versnelde in feite de verandering van het wereldwijde geopolitieke en economische systeem, weg van de westerse hegemonie.

China is de grootste industriële macht in de wereld van vandaag, een enorme markt voor consumptiegoederen en een belangrijke investeerder en schuldeiser in talrijke regio’s. Zonder een stabiel China is er geen stabiliteit in de wereld. Als het bondgenootschap zijn doel niet heeft kunnen bereiken in Oekraïne, een regio waar verschillende NAVO-leden ook rechtstreeks aan Rusland grenzen, is er weinig kans dat het op het Aziatische front iets groots kan bereiken.

Als het bondgenootschap niet opgewassen is tegen een rechtstreekse confrontatie met Rusland in Europa, rijst de vraag hoe het een rechtstreekse confrontatie op twee fronten met een potentiële Russisch-Chinese coalitie zal aankunnen. De anti-Chinese en anti-Russische strategische verbintenis van de NAVO, die is ingekaderd tot ten minste 2030, is een gevaarlijke provocatie, en niet alleen voor de doellanden. De provocaties van het Westen zijn een gevaar voor de hele wereld, omdat ze de stabiliteit in de wereld en de levenskwaliteit van de gewone burgers drastisch kunnen aantasten, vandaar dat het strategisch concept 2030 van de NAVO alarmerend is.

Ahmed Adel is een onderzoeker uit Caïro met specificaties geopolitiek en politieke economie

Eerdere berichten in dit archief: