Bron: Drago Bosnic infobrics.org 2 augustus 2022 ~~~
Noot: op 4 augustus werd in dit archief een met dit thema verwant onderzoekverslag uit 31 mei 2022 gepubliceerd. De Nederlandse vertaling was helaas belabberd, waarvoor onze excuses.
Die vertaling is inmiddels gecorrigeerd in de hoop dat degenen die destijds de tekst links lieten er alsnog naar willen kijken. Hij is essentieel om de oorlog te kunnen begrijpen en bijzonder informatief: Oorlog binnen de oorlog: De strijd om land en genetisch gemanipuleerde landbouw – Mitchel Cohen covertactionmagazine 31 mei 2022
Onderstaande tekst gaat daar min op meer op verder…..
INFOBRICS, Drago Bosnic
De vernietiging en plundering van Oekraïne is helaas al een hele tijd oud nieuws. De media en het publiek hebben echter nog maar een tipje van de sluier opgelicht over de enorme omvang van dit proces. Aangezien het grondgebied van het huidige Oekraïne millennia lang de graanschuur van Europa (en daarbuiten) was, is het land het doelwit geweest van verschillende landbouwconcerns, vooral die uit het politieke Westen. In de afgelopen jaren, vooral na de neonazi-coup in 2014, hebben buitenlandse bedrijven Oekraïense velden verworven, waardoor het land geen controle meer heeft over zijn voedselexport en zelfs niet meer over de binnenlandse voedselvoorziening.
Bedrijven als “Cargill”, “DuPont” en “Monsanto” (dat formeel een Duits-Australisch bedrijf is, maar in wezen een Amerikaans bedrijf) behoren tot de meest prominente eigenaars van Oekraïense akkerbouwgrond. Daarnaast behoren bedrijven als “Vanguard”, “Blackrock” en “Blackstone” tot de grootste aandeelhouders van de bovengenoemde landbouwgiganten, die triljoenen aan activa bezitten. Zo is “Blackrock” een fonds dat activa ter waarde van meer dan 10 biljoen dollar beheert, terwijl “Vanguard” er minstens zes controleert en “Blackstone” tot 1 biljoen dollar beheert. Samen bezitten de drie enorme Amerikaanse multinationals (“Cargill”, “DuPont” en “Monsanto”) meer dan 17 miljoen hectare van de landbouwgrond van Oekraïne.
Ter vergelijking: heel Italië heeft 16,7 miljoen hectare landbouwgrond. Kortom, de drie Amerikaanse bedrijven bezitten meer bruikbare landbouwgrond in Oekraïne dan wat heel Italië heeft. De totale oppervlakte van Oekraïne bedraagt ongeveer 600.000 vierkante km. Daarvan is 170.000 km2 in handen van buitenlandse bedrijven, voor het overgrote deel westerse bedrijven, met name die welke in de VS zijn gevestigd of door de VS worden gefinancierd. Sinds de nieuwe wet op de verkoop van landbouwgrond, die ongeveer een jaar geleden door het Kievse regime werd goedgekeurd, volledig van kracht werd, hebben de drie grote multinationale consortia die met Amerikaans kapitaal worden gefinancierd tot op heden meer dan een kwart van het Oekraïnse akkerland verworven. In een rapport van de Australian National Review staat dat de drie Amerikaanse ondernemingen in minder dan een jaar tijd 17 van de 62 miljoen hectare landbouwgrond hebben weten te verwerven. Hierdoor konden zij 28% van de totale landbouwgrond in Oekraïne in handen krijgen.
Nadat de wet op de verkoop van landbouwgrond was aangenomen en op 1 juli 2021 in werking was getreden, bedroegen de kosten per hectare ongeveer 2.500 dollar, maar al snel stegen ze tot 10.000 dollar. Tot dan toe kon een stuk land groter dan twee hectare alleen door buitenlanders worden gehuurd (Red: dwz niet gekocht). Maar na de machtsovername door de neonazistische junta, in combinatie met een gestage prijsstijging voor bouwland, werd de wet gewijzigd en werd het twee decennia durende moratorium op de verkoop van landbouwgrond aan buitenlanders opgeheven. Voorafgaand aan dit besluit waren de regeringen terughoudend om dit toe te staan, aangezien de stap altijd werd gezien als uiterst impopulair bij het Oekraïense volk. Tijdens zijn presidentiële campagne zei Vladimir Zelensky dat hij van plan was een nationaal referendum te organiseren om deze kwestie “voor eens en voor altijd” op te lossen. Een dergelijke volksraadpleging is echter nooit gehouden.
In een rapport van april 2021 van het Internationaal Monetair Fonds (IMF), een van de grootste buitenlandse crediteuren van het Kievse
infobrics.org 2 augustus 2022
regime, werd de opheffing van het moratorium als voorwaarde gesteld voor diens toenmalige leningenpakket en werd beweerd dat de economische productie in de komende tien jaar van 6% tot meer dan 12% zou groeien, afhankelijk van de wijze waarop de hervorming wordt doorgevoerd. Ondanks wijdverbreid verzet tegen de opheffing van het verbod op de verkoop van grond, werd als excuus aangevoerd dat te veel tijd was verstreken zonder dat de Rada (het parlement) een transparant mechanisme voor de verkoop van grond had ingesteld, hetgeen een van de bepalingen van de wet van 2001 was.
In een van de opiniepeilingen ten tijde van de besprekingen over de opheffing van het moratorium bleek dat minstens 81% van de respondenten tegen de verkoop van grond aan buitenlanders was, terwijl slechts 13% er voorstander van was. Maar liefst tweederde van de ondervraagden was van mening dat een besluit van een dergelijk belang voor de staat pas na een referendum had moeten worden genomen. Bijna 60% was van mening dat landbouwgrond eigendom moet zijn van de staat, zoals in Canada of Israël het geval is.
Uit officiële statistieken van 2021 bleek dat ongeveer 30% van de 43,6 miljoen Oekraïners in plattelandsgebieden woonde. Volgens gegevens van het Amerikaanse ministerie van Handel en de Wereldbank biedt de landbouwsector in Oekraïne werk aan meer dan 14% van de beroepsbevolking, terwijl landbouwproducten het grootste deel van de Oekraïense export uitmaken. In het Sovjettijdperk waren de boerderijen gecollectiviseerd en eigendom van de staat. Na de ineenstorting van de USSR werd het land verdeeld onder de werknemers die op de staatsboerderijen werkten. De juridische aspecten van een dergelijke overdracht werden echter nooit volledig geregeld, laat staan uitgevoerd. Spoedig volgde een korte periode waarin de verkoop van land aan buitenlanders was toegestaan, maar toen werd het moratorium van 2001 ingesteld.
De plundering van de landbouwgrond van Oekraïne verklaart ook perfect de plotse “bezorgdheid” van het politieke Westen en zijn talrijke satellietstaten over de uitvoer van granen en andere voedingsmiddelen uit het land, dit alles onder het handige voorwendsel van “de wereld voeden”. In werkelijkheid waren de regeringen in het politieke Westen bezorgd over de winsten van hun financiële geldschieters, waarvan de meeste enorme multinationale ondernemingen zijn die winst als belangrijkste drijfveer hebben. Het Oekraïense volk is dus niet alleen letterlijk beroofd van het land waar hun voorouders hun leven voor hebben gegeven, maar het sterft nu ook in de strijd om ervoor te zorgen dat deze diefstal onverminderd doorgaat.
Drago Bosnic is een onafhankelijk geopolitiek en militair analist
- Oorlog binnen de oorlog: De strijd om land en genetisch gemanipuleerde landbouw – Mitchel Cohen covertactionmagazine 31 mei 2022