Bron: Drago Bosnic
Southfront 12 juli 2022 ~~~

Westerse huurlingen worden vaak beschouwd als de basis van al het buitenlandse personeel dat voor het Kievse regime vecht. Maar hoewel deze Westerse huurlingen het meest in de media komen, vechten er huurlingen van over de hele wereld voor het regime. En hoewel het internationaal recht huurlingen verbiedt, zijn degenen die in Oekraïne vechten niet alleen “gewone fortuinlijke soldaten”, maar ook internationale terroristen die eerder in het Midden-Oosten en Afrika opereerden. Zelfs voordat Rusland tussenbeide kwam, was informatie over islamitische terroristen die voor het Kievse regime vochten, al algemeen bekend.

Reeds eind februari onderschepten de Syrische inlichtingendiensten informatie dat de Turken troepen rekruteerden onder de terroristische formaties die onder hun controle stonden om in Oekraïne te gaan vechten. Volgens de toen bekendgemaakte informatie vormden en bewapenden de Turken ten minste zeven groepen van elk ongeveer 100 terroristen, waaronder leden van terreurgroepen als Hay’at Tahrir al-Sham (HTS), Harakat Ahrar al-Sham al-Islamiyya en de Islamitische Partij van Turkestan.

Enkele weken later meldde de Iraakse sjiitische groep “Ashab al-Kahf” dat “militaire adviseurs” uit de landen van de “anti-ISIS”-coalitie, namelijk Litouwen, Italië, Duitsland en het VK, in Irak waren aangekomen om huurlingen te rekruteren voor de strijdkrachten van het Kiev-regime. Twee Amerikaanse bases, Ain el-Assad (Irak) en Al-Tanf (Syrië), werden gebruikt als hoofdkwartier voor deze operatie. Inwoners van Syrië, Irak, Libië, Turkije, Tunesië, Soedan, Egypte, Jordanië, Israël, enz. kregen een kans om “voor de democratie” te vechten, waarbij voorrang werd gegeven aan specialisten in grootschalige stedelijke gevechten.

Op 8 maart kondigde de Syrische ambassadeur in Rusland Riyad Haddad aan dat Oekraïne dreigde te worden “overspoeld met huurlingen en er een groot Europees Idlib van gemaakt werd”. Begin juli kondigde hij de overbrenging aan van ISIS-terroristen van Idlib naar Oekraïne, een operatie die gezamenlijk wordt uitgevoerd door Turkije, de VS en hun cliëntstaten. Eerder, in mei, sprak Sergej Ivanov, hoofd van het persbureau van de Russische buitenlandse inlichtingendienst, over de overbrenging van ISIS-soldaten naar Oekraïne door de Amerikanen. Medio april verklaarde de woordvoerder van het Russische ministerie van Defensie, Igor Konasjenkov, dat op dat moment en sinds het begin van de Russische interventie, minstens 200 door Turkije gesteunde terroristen in Oekraïne waren aangekomen. Deze kwestie ruïneerde de toch al duistere reputatie van het Kievse regime nog verder, aangezien zijn eenheden nu waren samengesteld uit zowel neonazistische als islamitische terroristische troepen.

Het is vrij duidelijk waarom het Kievse regime op dit moment iedereen probeert te rekruteren. Simpel gezegd, de motivatie van gewone Oekraïners om voor het regime te vechten is tanende, aangezien hun troepen zware verliezen lijden, oplopend tot een verhouding van 10:1, in hun nadeel. Dit komt bijna perfect overeen met de artillerie-overmacht van de Russische strijdkrachten, die ook 10:1 bedraagt. Hoe wanhopig het Kievse regime is om troepen te rekruteren voor de “vleesmolen van de Donbass” blijkt uit het feit dat Oekraïense mannen nu openlijk worden opgepakt en naar de frontlinies worden gestuurd. Onlangs werd in Transkarpatië, de meest westelijke regio van Oekraïne, gezien hoe de politie naar recreatiecentra ging, waaronder openbare zwembaden, om te proberen mannen uit het water te trekken en ze naar militaire eenheden te sturen.

En dit geldt niet alleen voor Oekraïense burgers, maar ook voor buitenlanders die in Oekraïne verblijven, met inbegrip van universiteitsstudenten. Aan het begin van de speciale militaire operatie van Rusland, toen buitenlanders werden geëvacueerd, onder wie Afrikaanse ex-studenten, werd sommigen de toegang tot treinen en bussen ontzegd, terwijl anderen te horen kregen dat ze zouden worden ingelijfd bij de strijdkrachten van het Kievse regime. Een journalist van ABC News interviewde een Congolees die aan dit lot wist te ontsnappen en die zei: “Ons werd verteld: ‘We zullen jullie wapens geven, en jullie zullen vechten voor Oekraïne!’ Ik zeg: ‘Eh? Zullen wij voor Oekraïne vechten? Wij zijn geen Oekraïners. Wij zijn zwart. Hoe kunnen we voor Oekraïne vechten?!'”

Aan de andere kant waren er ook huurlingen uit enkele Afrikaanse landen, zoals Nigeria, die verklaarden dat ze voor het Kievse regime wilden vechten. Het regime beloofde te betalen voor “hun diensten” en er werden extra fondsen gestuurd naar de Oekraïense ambassade in Nigeria. Naast het bewijs van militaire ervaring eisten de Oekraïense diplomaten echter ook dat de huurlingen 1000 dollar betaalden voor een visum en een vliegticket, en beloofden zij een maandsalaris van 3300 dollar, hoewel zij eerder het dubbele hadden beloofd. Tegelijkertijd wordt dit conflict door velen ook gezien als een manier om naar Europa te kunnen komen.

Wat zeker duidelijk is uit al deze chaos is dat het politieke Westen met terroristen afrekent en ze ook wil gebruiken tegen de Russische strijdkrachten in deze oorlog tot de laatste Oekraïner. Bovendien profiteren Washington DC en Londen op lange termijn van dit alles, aangezien het vasteland van Europa het zwaarst te lijden heeft onder de kosten en gevolgen van hun proxy-oorlog tegen Rusland. Veel van de huurlingen en terroristen die voor het Kiev-regime vechten, zullen uiteindelijk zeker het probleem van Europa worden, mits zij het conflict overleven. Zoals reeds opgemerkt, zal het Kievse regime van zijn kant iedereen aanvaarden die bereid is om te vechten in zijn suïcidale confrontatie met Rusland.

Drago Bosnic is een onafhankelijk analist op het gebied van geopoliek en militair