Venezuela |
2020-12-16
Bron: Ociel Ali Lopez 
RT-actualidad 16 december 2020(SP) 
orinocotribune 16 december 2020 (EN) ~~~

Met de poll (raadpleging) die Juan Guaidó afgelopen weekend heeft gehouden, is de politieke agenda voor dit jaar in Venezuela afgesloten, en zal deze op 5 januari volgend jaar worden gereactiveerd met de beëdiging van de nieuwe raad van bestuur van de Nationale Assemblee (AN), zoals grondwettelijk is vastgelegd.

Guaidó en enkele afgevaardigden van de oppositie die hem tot voorzitter van dat wetgevende orgaan hadden gekozen, hebben echter hun “administratieve voortzetting” na de grondwettelijk vastgelegde periode verklaard. En het fundamentele doel van de poll is: de voortzetting voor onbepaalde tijd te legitimeren, zodra de termijn (van de vorige Nationale Assemblee) is verstreken.

De poll, die een “antwoord” zou zijn op de parlementsverkiezingen van 6 december, is een procedure geweest die zelfs binnen de oppositie veel twijfels heeft opgeroepen, zowel over de wettigheid van het proces als over de betrouwbaarheid van de verstrekte gegevens.

Twijfels over de wettigheid en betrouwbaarheid

Enerzijds concentreert Guaidó, op het moment dat hij de belangrijkste woordvoerder van de poll-aktie is, alle vermeende bevoegdheden van zijn “interim-regering” (de uitvoerende, de wetgevende en nu ook de electorale instantie), hoewel hij in de praktijk geen van deze bevoegdheden uitoefent. En dat terwijl een van zijn belangrijkste argumenten voor de delegitimisering van het officiële verkiezingsproces het “gebrek aan autonomie” van de Nationale Kiesraad (CNE) is.

Maar zelfs met zijn eigen gegevens van de poll, dat 3,2 miljoen mensen fysiek hebben deelgenomen, zouden we te maken hebben met een schamele uitslag die het percentage onthoudingen bij de raadpleging op meer dan 85% brengt, veel hoger dan het percentage onthoudingen bij de officiële verkiezingen, dat 70% bedroeg.

Dan zouden er nog de 845.000 deelnemers zijn die geacht worden vanuit het buitenland te hebben gestemd (dit alles alleen volgens de cijfers van Guaidó), waardoor de deelnemerslijst van de poll werd uitgebreid omdat dit deel van de bevolking niet aan de parlementsverkiezingen kon deelnemen, aangezien het recht om vanuit het buitenland te stemmen grondwettelijk gezien beperkt is tot de presidentsverkiezingen.

Anderzijds konden de 2,4 miljoen burgers die virtueel zouden hebben deelgenomen, niet worden vergeleken met de resultaten van de Nationale Assemblee, aangezien het kiessysteem (van de CNE) dit soort mechanismen niet overweegt, en zeker niet met een verlenging van de tijd van bijna een week.

Bovendien zijn dit resultaten die niet kunnen worden bevestigd en die geen internationale waarnemers hadden, een merkwaardig feit als we rekening houden met het aantal bondgenoten van Guaidó in machtige regeringen.

De eigen gegevens van het organisatieteam van de poll laten de oppositie dus in de minderheid en verbreken de link die gemaakt had kunnen worden van de hoge onthouding van de parlementsverkiezingen als reactie op een oproep van de oppositie (tot boycot).

Volgens Eugenio Martínez, een bekende verkiezingsanalist van de oppositie, “is er geen enkele verklaring voor de aantallen deelnemers aan de poll”. Dit is meer dan kritiek, en bevestigt dat het geen echte electorale gebeurtenis is.

Zelfs de internationale mediaorganisaties die brede verwachtingen hadden gewekt over de oproep van de poll, zoals France 24, hebben uiteindelijk hun kritiek geuit: “En de door het Comité aangekondigde resultaten kunnen niet worden geverifieerd. Naast de afwezigheid van externe waarnemers waren er geen controles in het participatieproces om te voorkomen dat kiezers hun antwoorden op meer dan één stemplaats zouden deponeren, of dat degenen die al hadden gestemd met de apps dat ook niet deden met fysieke stemmingen”.

Het persbureau EFE concludeerde van zijn kant dat het evenement “een zee van twijfels deed rijzen als gevolg van cijfers die niet door waarnemers zijn geverifieerd, zonder details over de uitslag, en dat ze een weg openen die nog steeds onbestemd is”.

Met dit niveau van juridische en technische onbetrouwbaarheid van de poll, is het moeilijk om het officiële kiesstelsel te beschuldigen van fraude, zoals Guaidó en zijn volgelingen hebben gedaan.

Bovendien is de zwakte ook politiek van aard, aangezien de rest van de oppositieleiders niet erg enthousiast waren in hun steun. Radicale sectoren, zoals die van María Corina Machado, verwierpen de mobilisatie en keerden zich uiteindelijk af van Guaidó, die ze eerder hadden erkend.

Henrique Capriles, politiek gematigder, sluit ook deelname aan het evenement uit en beschouwt het project van Guaidó als uitgeput.

In deze situatie wordt de “interim-regering” in principe gesteund door de sector die verbonden is met Leopoldo López, die tussen Spanje en Colombia opereert.

Als het doel van het overleg eerder was om de straten te heroveren en de demonstraties tegen de regering te reactiveren, dan is dat ook niet gelukt, aangezien er geen demonstraties of protesten waren of zelfs geen stemcentra vol met mensen.

Eerder had de oppositie al geprobeerd dit soort raadplegingen in 2017 te houden zonder dat er sprake was van enig politiek effect dat de moeite van het in herinnering brengen waard was. Het is zeer waarschijnlijk dat het deze keer ook zo zal zijn.

Eindbeeld van de Venezolaanse politiek in 2020

Het eindejaarsbeeld in de Venezolaanse politiek kan als volgt worden samengevat:

Met de parlementsverkiezingen van 6 december kreeg Chavismo de enige belangrijke politieke ruimte die het niet controleerde, niets minder is de wetgevende tak. De oppositie kan niet starten en de radicale sector zal na de poll de instructies van de nieuwe Amerikaanse president, Joe Biden, afwachten.

Voorlopig heeft de oppositie geen duidelijke strategie, en het staat vast dat de poll geen voorspelbare reikwijdte kan hebben, hoewel ze al oproepen tot een mobilisatie voor 5 januari als protest tegen de beëdiging van de nieuwe Nationale Assemblee.

Topfoto: Zelfs anti-chavistaleiders geven toe dat de poll weinig deelnemers trok| foto AP – Ariana Cubillos.

Ociel Alí López is politiek analist, hoogleraar aan de Universidad Central de Venezuela en draagt bij aan verschillende Venezolaanse, Latijns-Amerikaanse en Europese verkooppunten. Zijn boek Dale más Gasolina won de gemeentelijke literatuurprijs voor sociaal onderzoek.

Eerdere berichten over de coup, sabotage en plundering van Juan Guaido en zijn bondgenoten: