Venezuela |
2020-12-15
Bron: Alex Saab, 
Panorame 14 december 2020 (SP), 
orinocotribune 15 december 2020 ~~~ 
Alex Saab, gevangen in Kaapverdië.

In een brief aan het Colombiaanse radiostation W, de eerste sinds zijn arrestatie, verzekert de zakenman dat “het verbod op leningen, de toegang van schepen tot Venezuela om ruwe olie te laden, voedsel te vervoeren, benzine te vervoeren, ertoe leidt dat alles duurder wordt”.

“In Venezuela is de enige corruptie die ik heb gezien, die van de beruchte Amerikaanse lobbyisten die daar komen en miljoenen dollars stelen van de regering met de belofte de situatie tussen de landen te repareren. Het was de VS die de corruptie door lobbyisten legaliseerde, maar het komt hen alleen maar ten goede. Ze beweren dat ze de relaties tussen de landen zullen herstellen, en daarvoor willen ze miljoenen dollars en bedrijfsvoordelen. Dat is corruptie in Amerikaanse stijl.”

Dit werd gezegd door de Venezolaanse diplomatieke afgezant Alex Saab, achtervolgd door Washington voor het ondersteunen van de Venezolaanse CLAP voedingsprogramma dat – tegen zeer lage kosten – dozen met voedsel distribueert naar bijna 7 miljoen huishoudens per maand. Saab stuurde een brief naar W Radio, van Colombia, waarin hij kritiek heeft op de regering van de Verenigde Staten en haar strategieën van het in diskrediet brengen van mensen of naties die voor hen een risico vormen.
Saab bekritiseerde het Amerikaanse Office of Foreign Assets Control (OFAC) en schreef dat

“het verbod op leningen en op de toegang van schepen tot Venezuela om ruwe olie te laden, voedsel te vervoeren, benzine te vervoeren, leidt ertoe dat alles duurder wordt vanwege het risico van de scheepvaart of van het werken met Venezuela, en is dus een poging om een regimeverandering uit te lokken, die niet succesvol is omdat ze, zoals ze zelf zeggen, geen rekening hebben gehouden met de veerkracht van Maduro en het Chavista-volk. Dus hebben ze OFAC uitgevonden.”

De zakenman werd op 12 juni gearresteerd, na een zeer controversieel verzoek van de Verenigde Staten via Interpol, toen zijn vliegtuig landde om te tanken op de Amilcar Cabral International Airport op het Kaapverdische eiland Sal.

Een maand later gaf de Kaapverdische justitie toestemming voor zijn uitlevering aan de Verenigde Staten, een beslissing waartegen zijn verdediging onmiddellijk in beroep ging.

Vanaf het allereerste moment heeft Venezuela de schending van de diplomatieke onschendbaarheid van Saab aan de kaak gesteld. De regering van Maduro benadrukt dat Saab een Venezolaans staatsburger is en een speciale diplomatieke afgezant van de regering die op doorreis was in Kaapverdië en terugkeerde naar Venezuela.

In de brief verzekert Saab dat de regering van de Verenigde Staten “het idee moet verkopen dat het socialisme slecht is”. En daarvoor hebben ze verschillende formules die ze toepassen. Een daarvan, de meest efficiënte, is het inhuren van honderden bloggers/beïnvloeders over de hele wereld om de landen aan te vallen die zij als een gevaar voor hun belangen beschouwen.
Saab waarschuwt dat de Venezolanen deze strategie al kennen.

“we zijn niet dom, we zien de realiteit van de onmenselijke blokkade die de VS ons heeft opgelegd… Net als Borges, Bobolongo (Guaidó), Paparoni en al die oppositie schurken. Ze vertelden het volk herhaaldelijk verhaaltjes. Dan weer zouden ze sterven van de honger, zozeer zelfs dat drie miljoen landgenoten Venezuela ontvluchtten. Daarvan zijn er al 2,5 miljoen teruggekeerd, omdat ze weten dat je in Venezuela niet van de honger gaat sterven. De andere 500.000 proberen terug te keren met de hulp van president Maduro. Reken maar uit en je zult zien dat dit het geval is. Venezuela helpt hen gratis terug te keren, beetje bij beetje.”

Hij voegt eraan toe dat OFAC gewoon een kantoor (afdeling van de VS-regering) is, dat niemand kan beoordelen of beschuldigen, maar dat de Verenigde Staten het gebruiken om iedereen , die de landen en hun leiders steunen die een bedreiging voor hen vormen, te bestraffen en af te schrikken

“Rusland, Turkije, Iran, China, en alle landen die door de VS worden aangevallen, zouden een soortgelijke entiteit moeten creëren. Laat het de AntiUSRegime-Wet heten.”

Toen maakte Saab een vergelijking tussen de uitgaven die een gemiddelde Colombiaan en een gemiddelde Venezolaan hebben, en concludeerde dat de Venezolaan aan het eind van de maand geen geld heeft maar wel kan eten, terwijl de Colombiaan zich in de schulden steekt en niet kan eten.

Topfoto: Alex Saab, vervolgd door Washington voor hulp bij de levering van voedsel aan Venezuela (CLAP) | Bestandsfoto.

Eerdere berichten, in dit archief: