Bron:  Sonja van den Ende 
RT.de 4 november 2023 ~~~

De Russische journaliste Sonja van den Ende doet verslag van haar reis door Libanon. Ze geeft ons inzicht in de vreedzame co-existentie van de verschillende religieuze gemeenschappen en hun eensluidende mening over het bloedbad in de Gazastrook door Israël.

Nadat ik dagenlang het zuiden van Libanon en andere delen van het land had bezocht en daar met verschillende groepen had gesproken, kwam ik tot de conclusie dat de sjiitische Hezbollah, de Amal-partij en de verschillende christelijke groepen, zoals de maronitische christenen, hetzelfde doel hebben: de strijd tegen Israël! Hezbollah, die de oorlog won die Israël in 2006 tegen haar voerde, is klaar voor een nieuwe oorlog tegen Israël. Hezbollah heeft zijn verdediging in Zuid-Libanon heropgebouwd, waar het samenleeft met de verschillende christelijke groepen.

Sinds het begin van de huidige Gaza-oorlog, die beide groepen ook een “bloedbad onder de bevolking van Gaza of de Palestijnen” noemen, roepen ze eensgezind op om een einde te maken aan deze massamoord en aan de beschietingen door Israël in Zuid-Libanon, waar de meeste leden van Hezbollah en christenen zij aan zij leven in dorpen, sjiieten en christenen.

Als je in Libanon naar het zuiden reist, kom je door dorpen waar je aan de borden kunt zien of het een Hezbollah-nederzetting is, een christelijk dorp of een van de tweede sjiitische partij, de Amal-partij onder Nabih Berri. De christelijke partijen hangen vaak borden op met de voormalige president Michel Aoun, Hezbollah gebruikt gele vlaggen en de aanhangers van de Amal-partij groen en rood.

Nabih Berri (r.) en Musa as Sadr met martelaren van de oorlog met Israël in 2006, een poster op straat in Zuid-Libanon | Mirjam

Amal, een politieke partij die bij de meeste mensen in het Westen onbekend is, speelt een belangrijke rol naast Hezbollah in het zuiden, in feite in heel Libanon. Het is de op één na grootste sjiitische partij in Libanon, gematigder dan Hezbollah, maar vecht samen met Hezbollah in het zuiden tegen Israël – en niet alleen sinds het begin van de Gaza-oorlog, maar al vele jaren. De foto van Musa as-Sadr, de beroemde leider van de sjiieten in Libanon en oprichter van de Amal-beweging, hangt overal in het zuiden naast een groene vlag met rode letters. Hij verdween in 1978 in Libië onder nog onopgehelderde omstandigheden. De meeste soennieten worden traditioneel geassocieerd met Amerika en Frankrijk, maar ook met landen als Saoedi-Arabië en de Golfstaten. Maar nu de oorlog van Israël tegen Gaza weer is opgelaaid, Deze keer een felle en extreem dodelijke oorlog, verandert ook de waardering van deze groep voor het Westen en zag ik meer solidariteit tussen de geloofsgemeenschappen.

Musa as-Sadr | © Mirjam

Alle betrokkenen zeggen hetzelfde: “Palestina moet een eigen staat en een eigen land krijgen.” Sinds 1948 zijn Palestijnen na Syriërs de grootste groep mensen die hun toevlucht zoeken in Libanon. Een van de bekendste vluchtelingenkampen is het beruchte “Sabra en Shatilla” in Beiroet, dat inmiddels een soort miserabele woonwijk is geworden met veel werklozen, waar niet alleen Palestijnen wonen, maar ook veel Syrische en Ethiopische vluchtelingen. Schilderijen van hun held Abu Ammar (Yasser Arafat) sieren nog steeds de muren en de ingang.

Yassir Arafat, of Abu Ammar zoals hij bekend staat in de Arabische wereld, bij de ingang van het vluchtelingenkamp Sabra en Shatilla in Beiroet | © Mirjam

Als je naar het zuiden reist, kom je een plaats tegen die Mleeta heet. De plaats is vernoemd naar de berg waarop hij ligt. Tijdens de jaren van de Israëlische bezetting tot 2000, toen de meeste delen van Libanon werden bevrijd, waren de verzetsstrijders daar gestationeerd. Mleeta was een van de eerste verdedigingslinies in een uitgestrekt gebied met o.a. Nabatiyeh, Jizzeen en Iqlim al-Tuffah, en het was een uitvalsbasis voor verschillende jihadoperaties binnen de bezette veiligheidszone. Tijdens het conflict slaagde de vijand er nooit in om Mleeta te doorkruisen. In plaats daarvan werd de plaats een jihadacademie met een speciale spiritualiteit die duizenden verzetsstrijders aantrok – gerekruteerd voor wat later bekend werd als Hezbollah. Het werd een verbinding voor de mujahideen om militaire operaties uit te voeren binnen de bezette zone. Tegenwoordig kun je Mleeta bezoeken, het is een toeristische attractie en een monument geworden. Momenteel is het gesloten voor bezoekers vanwege de oorlogsdreiging van Israël.

Mleeta in het zuiden van Libanon herinnert aan de oorlogen met Israël © Mirjam

“Nog voordat ik Mleeta en het zuiden en ook de Hezbollah-wijken in Beiroet zelf mocht bezoeken – omdat de situatie met Israël gespannen is en er elk moment weer een genadeloze oorlog kan uitbreken, waar de Libanezen al jaren ervaring mee hebben – werd ik in een gepantserde auto naar verschillende plaatsen gebracht en ondervraagd over waar ik heen wilde en natuurlijk wat ik met de informatie die ik had verzameld zou doen. Toen duidelijk werd dat ik in Rusland woonde en dat sommige Hezbollah-strijders me kenden uit Syrië, kalmeerden ze en gaven ze me toestemming om door delen van Libanon te reizen!”

Mleeta is een belangrijk punt voor Hezbollah en de sjiieten. Maar voor de christenen is het de stad Jounieh, anderhalf uur rijden ten noorden van Beiroet. Op de berg boven de stad ligt het plaatsje Harissa, een bedevaartsoord voor de christenen, net zoals Mleeta een bedevaartsoord is voor de sjiieten. In Hadrissa staat een 15 ton zwaar wit bronzen beeld van de Maagd Maria. Aartsbisschop Shukrallah Nabil El Hajj van de Maronitische Kerk was ter plaatse en sprak over de situatie in Palestina, de christenen in Libanon en de internationale situatie. Volgens hem is de situatie erg gespannen en gevaarlijk en staat de wereld in brand. Volgens hem zijn de oorlogen van de VS en hun vazalstaten in Europa en de NAVO de oorzaak.

Harissa in Libanon: standbeeld van de Maagd Maria en aartsbisschop Shukrallah Nabil El Hajj van de Maronitische kerk | © Mirjam

Mijn chauffeur voor de dagen in Libanon is een “oude, goede” vriend die ik al jaren ken van reizen door Libanon en Syrië. Hij is een aanhanger van de Amal-partij en zijn broer is de burgemeester van Markaba, de zuidelijke grensstad tegenover Kfar Giladi in Israël. Zijn familie en hij hebben veel geleden in verschillende oorlogen, van de burgeroorlog tot de Israëlische oorlogen, en weten hoe Israëlische gevangenissen zijn! Helaas kon ik Markaba niet bezoeken, dag en nacht worden er raketten afgevuurd en hij vertelde me dat het huis van zijn zus Wafa was beschoten. Samen in zijn auto luisterden we naar het nieuws op de radio en de dramatische situatie in Markaba.

Een andere (kleine) groep in Libanon zijn de Druzen, waarvan gezegd wordt dat ze een aparte groep zijn van de Sjiieten, net als de Alawieten in Syrië. De grootste groep woont op de door Israël bezette Golanhoogte en in het gouvernement as-Suweida, in het zuiden van Syrië, maar ook in Libanon. De politieke leider is Walid Kamal Jumblatt, een Libanese Druzische politicus en voormalig militiecommandant die aan het hoofd stond van de Progressieve Socialistische Partij (PSP). De Druzen zouden soms de rol van verraders spelen in Libanon, volgens vele gesprekken die ik met leden van de andere groepen over hen en met hen heb gehad. In Europa zeggen ze dat ze een minderheid zijn en dat ze bedreigd worden door de Libanese en Syrische regeringen, wat volgens mijn bronnen natuurlijk niet het geval is. Maar ze doen dit om de aandacht te trekken van het Westen, dat verkondigt de zogenaamde mensenrechten te beschermen, die ze gebruiken wanneer het hen uitkomt. Natuurlijk is de financiële situatie ook belangrijk. Libanon is een arm land. Er zijn grote verschillen tussen arm en rijk, maar nu steunen de Druzen naar eigen zeggen ook de Palestijnen.

Hussein, een “oude, goede” vriend uit Markaba in Zuid-Libanon, zijn broer is de burgemeester van Markaba van de Amal-partij © Mirjam

De Libanezen als geheel leven mee met de slachtoffers van de Israëlische agressie tegen Gaza. Alle groepen zijn het erover eens dat Israël het probleem is. De Israëli’s bezetten al jaren delen van Palestina, dat volgens de VN een formeel land is. De staat Palestina werd uitgeroepen op 15 december 1988. De onafhankelijkheidsverklaring van november 1988 werd door de Algemene Vergadering erkend met resolutie 43/177. De huidige situatie in Palestina kan worden vergeleken met Zuid-Afrika in de vorige eeuw, toen de inheemse bevolking wreed werd onderdrukt, er sprake was van “apartheid”, het uiteindelijk werd bevrijd onder Nelson Mandela, en de Palestijnen een charismatische leider hadden als Yassir Arafat of Abu Ammar, zoals hij bekend staat in de Arabische wereld. Er wordt gezegd dat hij werd vergiftigd door Israël, dat zijn populariteit te groot was geworden voor Israël!

De Arabische wereld, vooral Libanon en Syrië, had ook zijn charismatische leider: Qassam Soleimani, die overal in Libanon op posters te zien is, vooral in het zuiden en in de sjiitische wijken Beirout en Saida (Sidon). Soleimani was een held die bijdroeg aan de bevrijding van Daesh (ISIS) in Syrië en Irak. In januari 2020 werd de generaal van Iraanse afkomst, samen met zijn adjudant, de Iraakse commandant Abu Mahdi al-Muhandis, in koelen bloede vermoord door Amerikaanse drones op het vliegveld van Bagdad in Irak. Het bevel werd gegeven door de toenmalige Amerikaanse president Donald Trump.

Qassam Soleimani, de grote held op een poster in Zuid-Libanon | © Mirjam

De huidige held van de sjiieten in Libanon, maar ook van de christenen en grote delen van de Arabische wereld, is de leider van Hezbollah, Sayed Hassan Nasrallah. Als hij spreekt, kijkt heel Libanon naar de televisie of volgt zijn toespraken op mobiele telefoons. Hezbollah staat bekend om zijn eerlijkheid en veel inwoners van Libanon zijn Hezbollah dankbaar voor de bevrijding in 2006 en het verdrijven van de vijand. Na de laatste oorlog in 2006 steunde Hezbollah veel mensen met geld, bouwde scholen en ziekenhuizen, wat de Libanese regering tot dan toe niet had kunnen doen. Er werd geen rekening gehouden met hun etnische of religieuze achtergrond, iedereen werd geholpen. Nasrallah wordt natuurlijk goed beschermd en er zijn al verschillende moordpogingen tegen hem ondernomen. Vrijdag zal hij na enige tijd weer spreken, een toespraak die van het grootste belang zal zijn voor de Arabische wereld, maar ook voor Israël en het Westen!

Hassan Nasrallah © Mirjam

De Westerse wereld en Israël zelf proberen de Arabische wereld te verdelen in religieuze groepen en ze zo tegen elkaar uit te spelen, zoals gebeurde in Irak en Syrië, waar Daesh, volgens de Arabieren zelf, werd gesteund door de VS en Europa. Na de bloedige oorlogen van Israël in Libanon was Hezbollah de eerste groep die zich dit realiseerde. Hezbollah wordt gesteund door Iran, dat is algemeen bekend. Maar ook Hamas en alle andere groepen in de Arabische wereld die strijden voor de bevrijding van Palestina kunnen rekenen op de steun van Iran. Het besluit voor een algemene jihad tegen Israël, gesteund door sjiieten, christenen en soennieten, werd genomen op een conferentie in Teheran in 2017, waar alle leiders van de relevante groepen aanwezig waren: Hamas, Hezbollah, Fatah, PLO, groepen uit Syrië, Irak en andere landen. Ik was aanwezig op deze conferentie en voor het eerst in de geschiedenis van het moderne Midden-Oosten was de Arabische wereld nu verenigd in de strijd voor de bevrijding van Palestina.

Bij het begin van de bevrijding van Palestina op 7 oktober 2023, zoals de Libanezen en de Arabische wereld de aanval noemen, werden het Westen en natuurlijk Israël zelf verrast door de professionele aanval van Hamas. Wilde theorieën doen de ronde dat Hamas wordt betaald door Israël en eigenlijk werd misbruikt als een “valse vlag”, zoals ze zeggen. Waarom wil het Westen niet geloven dat Hamas en andere groepen zoals Hezbollah hier in Libanon niet langer de zielige stenengooiende Palestijnen of arme Libanezen zijn? Het zijn professionele milities met drones, spyware die de Israëlische inlichtingendiensten kan binnendringen, wat jaren voorbereiding heeft gekost. Het startschot hiervoor werd in 2017 in Teheran gelost!

Topfoto: Monument voor de Hezbollah-martelaren in Haret Hreik, een voorstad van Beiroet en hoofdkwartier van Hezbollah | © Mirjam

UPDATE: Video reportage van Mirjam en Sonja in Libanon:

Bezoek aan Libanon. Onlangs heb ik Libanon bezocht. Op een moment dat er oorlog uitbrak in Gaza. Waar staat Libanon in deze oorlog? Een documentaire hierover, maar ook over de schoonheid van het land en de vriendelijke mensen. Een kijkje in een land dat geen oorlog meer wil. Op bezoek in Mleeta, Harissa en nog veel meer plaatsen. (rumble.com)

Gerelateerd (berichten in subarchief /middenoosten ):