NAVO,Oekraïne,VK,VS |
12 januari 2023

Bron: Andrew Korybko substack.com 8 januari 2023

De Oekraïense minister van Defensie Alexey Reznikov en Vadim Prystaiko, de Oekraïense ambassadeur in het VK, probeerden de NAVO over te halen meer wapens te sturen door de nadruk te leggen op de status van Oekraïne als proxy van die groep, in de hoop de populaire westerse perceptie aan hun kant te krijgen, terwijl de laatstgenoemde ook heeft bijgedragen aan de vrees van de voormalige Amerikaanse minister van Defensie Robert Gates en de voormalige minister van Buitenlandse Zaken Condoleezza Rice dat Rusland de controle over uiterst strategisch gebied zou behouden als dat niet zou gebeuren. Alle vier topambtenaren hebben hiermee eerdere verhalen onderuit gehaald door de proxy-rol van Oekraïne toe te geven en/of het succes van Ruslands speciale operatie tot nu toe te erkennen.

Zelensky’s reis naar DC vorige maand was niet het succes dat de door de VS geleide westerse mainstream media (MSM) ervan maakten, zoals blijkt uit de paniek die sindsdien heerst onder Oekraïense en voormalige VS-functionarissen. Ze zijn begonnen met een offensief van informatie-oorlogvoering, waarin wordt beweerd dat de ongeveer 100 miljard dollar aan Amerikaanse hulp die Kiev tot nu toe heeft ontvangen, niet genoeg zou zijn om Rusland volledig te verdrijven van de grenzen van de voormalige Sovjetrepubliek van voor 2014, laat staan om zich te verdedigen tegen eventuele komende offensieven.

De Oekraïense minister van Defensie Alexei Reznikov vertelde vorige week op de nationale televisie (video hier, nieuwsbericht hier, analyse hier) dat “Oekraïne vandaag [de] dreiging (van Rusland) aanpakt. We voeren momenteel de missie van de NAVO uit, zonder hun bloed te vergieten. Wij vergieten ons bloed, dus verwachten wij dat zij wapens leveren.” Dit werd gevolgd door de Oekraïense ambassadeur in het Verenigd Koninkrijk Vadim Prystaiko die kort daarna iets soortgelijks in de geest aan Newsweek vertelde.

Volgens hem “heeft het Westen nu een unieke kans. Er zijn niet veel naties in de wereld die zich zouden toestaan zoveel levens, gebieden en decennia van ontwikkeling op te offeren om de aartsvijand te verslaan…Dit is wat ik bedoel: Alle hens aan dek, alles wat we kunnen missen om Oekraïne te helpen winnen.” Hij toonde zich ook bezorgd dat het Westen Kiev onder druk zou kunnen zetten om in te stemmen met een staakt-het-vuren met Rusland als de huidige impasse niet snel wordt doorbroken.

Voormalig minister van Defensie Robert Gates en voormalig minister van Buitenlandse Zaken Condoleezza Rice schreven vervolgens samen een opiniestuk voor de Washington Post (voor sommigen hier tegen betaling, maar hier volledig heruitgegeven) op zaterdag met de dramatische kop: “De tijd staat niet aan de kant van Oekraïne”. Hun verhaal staat volledig haaks op het “officiële” verhaal dat populair is bij de meeste westerlingen, namelijk dat Rusland onvermijdelijk zal instorten naarmate de speciale operatie langer duurt.

In plaats daarvan waarschuwden Gates en Rice dat “zonder een nieuwe belangrijke doorbraak en succes van Oekraïne tegen de Russische strijdkrachten, de druk van het Westen op Oekraïne om te onderhandelen over een staakt-het-vuren zal toenemen naarmate de maandenlange militaire impasse voortduurt”, wat ertoe zou leiden dat Rusland “een groot deel van [Oekraïnes] minerale rijkdommen, industriële capaciteit en aanzienlijke landbouwgrond” zou behouden,indien de bestandslijn wordt bevroren. Dit is een belangrijk punt dat ook door Prystaiko werd bevestigd.

In zijn eerder geciteerde interview met Newsweek voorspelde Prystaiko dat “als we nu stoppen met vredesonderhandelingen, de Russen zullen proberen hun land te behouden, wat ze tot nu toe ook hebben weten te bereiken. En de meeste van deze gebieden zijn vrij cruciaal. Bijvoorbeeld deze landbrug naar de Krim.” Samen erkennen hij, Gates en Rice dat de speciale operatie van Rusland zeer succesvol is geweest wat betreft de strategische winst die het ter plaatse heeft geboekt, in tegenstelling tot wat de MSM beweert.

Met dat in gedachten zeiden deze twee uiterst invloedrijke voormalige VS-functionarissen dat “de enige manier om een dergelijk scenario (waarbij Rusland die overwinningen behoudt) te voorkomen, is dat de Verenigde Staten en hun bondgenoten Oekraïne dringend voorzien van een aanzienlijke uitbreiding van de militaire voorraden en capaciteit – voldoende om een hernieuwd Russisch offensief af te schrikken en Oekraïne in staat te stellen de Russische troepen in het oosten en zuiden terug te dringen.” Ze vergeleken het Oekraïense conflict ook belachelijk genoeg met de Eerste Wereldoorlog, de Tweede Wereldoorlog en 9/11.

Deze drie laatste stukken informatieoorlog van deze vier huidige en voormalige functionarissen tonen aan dat in de afgelopen week een nieuw offensief van perceptiemanagement is ingezet. Het opkomende verhaal is dat Kiev dringend behoefte heeft aan een drastische verhoging van de militaire steun van de door de VS geleide Westerse Gouden Miljard, anders is dat de facto Nieuwe Koude Oorlogsblok gedoemd te worden verslagen in zijn anti-Russische proxyoorlog die het voert via die voormalige Sovjetrepubliek.

Reznikov en Prystaiko probeerden de NAVO ertoe te bewegen meer wapens te sturen door de nadruk te leggen op de status van Oekraïne als de proxy van die groep in de hoop de populaire westerse perceptie aan hun kant te krijgen, terwijl de tweede ook bijdroeg aan de angstzaaierij van Gates en Rice dat Rusland de controle over uiterst strategisch gebied zou behouden als dat niet zou gebeuren. Alle vier topfunctionarissen hebben eerdere verhalen onderuit gehaald door de proxy-rol van Oekraïne toe te geven en/of het succes van Ruslands speciale operatie tot dusver te erkennen.

De ontelbare bedragen die de afgelopen 10,5 maand zijn geïnvesteerd in de anti-Russische informatiecampagne van de Gouden Miljard waren dus allemaal voor niets, nadat slechts drie inzichten alles in diskrediet brachten wat zij tot dan toe hadden beweerd. De enige reden waarom Reznikov, Prystaiko, Gates en Rice de reden van president Poetin voor het lanceren van de speciale operatie in verband met de status van Oekraïne als volmacht van de NAVO goedpraten en de successen tot dusver toegeven, is omdat ze erg wanhopig zijn.

De New York Times (artikel hier en analyse hier) legde eind november de beperkingen van het militair-industrieel complex van de NAVO bloot, wat opnieuw een onverwachte breuk betekende met het tot dan toe “officiële verhaal” van de MSM en de publieke Russische overtuiging versterkte dat de tijd inderdaad niet aan de kant van Oekraïne staat. Tenzij de NAVO-leden hun voorraden verder terugbrengen tot het niveau dat nodig is voor hun minimale nationale veiligheidsbehoeften, wat militair en politiek riskant is, kan Kiev in de problemen komen.

De reden voor deze prognose is dat haar troepen een hoop munitie en wapens verbruiken in een onhoudbaar tempo zonder zelf nauwelijks iets te produceren. Gates en Rice gaven in hun opiniestuk allebei eerlijk toe dat “de militaire capaciteit en de economie van Oekraïne nu bijna volledig afhankelijk zijn van levensaders uit het Westen – voornamelijk de Verenigde Staten”.

Dit “politiek ongemakkelijke” feit maakt het scenario geloofwaardiger dat alle vier topambtenaren ofwel suggereerden ofwel expliciet aanstipten met betrekking tot westerse druk op Kiev om in te stemmen met een staakt-het-vuren met Rusland, teneinde het grondgebied dat het nog onder controle heeft te behouden in plaats van het risico te lopen het te verliezen naarmate het conflict langer duurt. In weerwil van de valse verwachtingen van de MSM deze hele tijd, heeft Rusland geen gebrek aan munitie, wapens of troepen en is dus in staat om in de nabije toekomst een nieuw offensief te lanceren.

Dit is niet een zogenaamde “pro-Russische samenzweringstheorie of verzinsel of wishful thinking” zoals degenen die verbonden zijn aan het door de SBU gesteunde fascistische trollennetwerk “NAFO” instinctief zouden kunnen beweren wanneer zij hiervan kennis nemen, maar de officiële waarschuwing die de Oekraïense opperbevelhebber Valery Zaluzhny vorige maand deelde. Hij vertelde The Economist (paywalled hier en gerapporteerd door Oekraïense media hier) dat Rusland een nieuw offensief voorbereidt “vanaf januari, maar waarschijnlijker in het voorjaar”.

Zonder tientallen miljarden dollars meer aan militaire noodhulp aan Kiev van zijn westerse beschermheren is de kans groot, zoals deze vier Oekraïense en Amerikaanse topambtenaren impliceren, dat Moskou door het LOC kan breken en/of met succes elders in die voormalige Sovjetrepubliek een nieuw front kan vormen. Een van beide, laat staan beide, resultaten zou de proxies van de Gouden Biljoen in een veel nadeligere positie brengen wanneer Moskou hen de volgende keer een olijftak aanbiedt.

De enige twee manieren om dat scenario realistisch gezien af te wenden zijn dat het Westen ofwel capituleert voor hun eisen voor tientallen miljarden dollars meer militaire noodhulp, ofwel Kiev onder druk zet om in te stemmen met een staakt-het-vuren dat de LOC bevriest om niet nog meer grondgebied te verliezen, maar ten koste van de impliciete erkenning van Ruslands strategische terreinwinst. Beide hebben hun voor- en nadelen, maar de VS moeten nog beslissen wat ze zullen doen, vandaar het nieuwste informatie-oorlogsoffensief om het te beïnvloeden.