Bron: John Perry popularresistance.org 24 mei 2021 ~~~
Stel je voor wat er zou gebeuren als de Amerikaanse media ontdekten dat een kandidaat in de tussentijdse verkiezingen werd onderzocht door de FBI voor het ontvangen van geld van een buitenlandse regering. Stel vervolgens dat het een regering was die vijandig staat tegenover de VS, misschien Syrië of Iran, en dat diezelfde regering ook heimelijk de berichtgeving over de verkiezingen financierde in bijvoorbeeld Fox News. Hoe zou de rest van de media dan reageren? Door te beweren dat de democratische rechten van de kandidaat bedreigd werden door de FBI? Of door te zeggen geschokt en ontzet te zijn over de buitenlandse inmenging in de Amerikaanse verkiezingen en er bij de FBI op aan te dringen de schuldigen te arresteren?
Het antwoord ligt voor de hand, maar waarom zijn de schok en de afschuw niet ook duidelijk wanneer de Amerikaanse media buitenlandse inmenging in een verkiezing ergens anders vaststellen? Als het gaat om inmenging door de Amerikaanse regering, die er altijd snel bij is om Rusland te beschuldigen als er ook maar enige suggestie is dat het zich met de Amerikaanse politiek bemoeit, dan is er ook sprake van een grove hypocrisie die aan de kaak moet worden gesteld. Zoals een Schotse minister van Justitie ooit zei (in verband met de verwrongen betrokkenheid van de VS bij Libië), “de VS nemen helaas vaak een positie in waarin ze anderen normen proberen op te leggen die ze zelf niet zullen accepteren of naleven”. Maar keer op keer verzuimen de Amerikaanse media ook de regering te houden aan de normen die zij aan andere landen opleggen.
Neem het geval van Nicaragua. In november worden daar verkiezingen gehouden en onlangs zijn hervormingen ingevoerd om het verkiezingsproces duidelijker te maken en de resultaten beter bij te houden, zodat de kans op fraude nog verder wordt verkleind. Een andere hervorming is een wet inzake “buitenlandse agenten” die buitenlandse financiering van politici verbiedt en ngo’s die geld uit het buitenland ontvangen, verplicht aan te geven hoe dat geld wordt gebruikt. Deze wet is vergelijkbaar met, maar minder streng dan de Foreign Agents Registration Act (bekend als FARA) van de VS, die oorspronkelijk in 1938 werd aangenomen en nu vergezeld gaat van ten minste vier andere verwante wetten. Ondanks deze precedenten heeft het Amerikaanse Ministerie van Buitenlandse Zaken, in volle hypocrisie, in februari verklaard dat de nieuwe wet “Nicaragua in de richting van een dictatuur drijft en onafhankelijke stemmen het zwijgen oplegt”. Het heeft Nicaragua ook bekritiseerd voor het onderdrukken van politieke demonstraties, terwijl organisatoren alleen maar toestemming van de politie hoeven te krijgen, zelfs terwijl de VS zelf onlangs door een deskundige van de Verenigde Naties is bekritiseerd voor “de golf van anti-protestwetten” die “zich door het land verspreidt”.
Deze week werd een kandidaat voor de presidentsverkiezingen en hoofd van een NGO, Cristiana Chamorro, door het Nicaraguaanse ministerie van Binnenlandse Zaken onderzocht wegens onjuist gebruik van buitenlandse financiering. Chamorro stond aan het hoofd van een non-profitorganisatie, de Violeta Barrios de Chamorro Foundation, die zij in februari ophief omdat zij weigerde zich te houden aan de wet inzake buitenlandse agenten. Het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken noemde dit als bewijs dat Ortega van plan is “het land verder weg te brengen van vrije en eerlijke verkiezingen in november”, en beschreef de Chamorro-stichting als een “bastion van vrije meningsuiting”. De Chamorro’s, een van Nicaragua’s rijkste en invloedrijkste families, controleren ook het enige dagblad, La Prensa, en de digitale krant Confidencial; beide staan zeer vijandig tegenover de Sandinistische regering en worden veel geciteerd door de internationale pers.
De Chamorro stichting wordt onderzocht omdat het sinds 2015 meer dan 6 miljoen dollar heeft ontvangen van het United States Agency for International Development (USAID), waarvan 3,7 miljoen dollar specifiek is om de Nicaraguaanse verkiezingen van dit jaar te beïnvloeden. De financiering wordt doorgesluisd naar zo’n 25 media-outlets van de oppositie, waarvan een aantal eigendom is van de familie Chamorro zelf. Zo hebben Confidencial en Esta Semana, die beide eigendom zijn van de broer van Cristiana Chamorro, Carlos Fernando Chamorro, tegen wie ook een onderzoek loopt, ongeveer 2 miljoen dollar ontvangen. De Chamorros hebben ook uit andere bronnen Amerikaans geld ontvangen: zo ontvingen zowel Confidencial als hun denktank Cinco fondsen van het National Endowment for Democracy (een andere Amerikaanse overheidsinstelling) in de aanloop naar de gewelddadige couppoging in Nicaragua in 2018. Zelfs in 2021 is USAID-geld uitgedeeld aan oppositiemedia die drie jaar geleden belangrijke spelers waren bij het geweld.
Hoe werd de aankondiging van het Chamorro-onderzoek behandeld door de Amerikaanse media? NPR liep voorop door onmiddellijk de lijn van het State Department te volgen. In een verslag van correspondente Carrie Kahn uit Mexico, getiteld Ortega pakt oppositieleden aan, werd het onderzoek “de laatste stap van president Daniel Ortega om critici hard aan te pakken” in de aanloop naar de verkiezingen genoemd. Kahn schijnt weinig eerder over Nicaragua te hebben geschreven, behalve, tien dagen eerder, toen zij beweerde dat “burgers zich inspannen om de werkelijke tol van Covid in Nicaragua bloot te leggen terwijl leiders succes claimen”, zonder duidelijk te maken dat de “burgers” kleine oppositiegroeperingen zijn, of dat haar medeschrijver aan dat verhaal, Wilfredo Miranda, ook voor Confidencial schrijft.
In haar laatste stuk vond Kahn geen reden om te vermelden dat in de Verenigde Staten een soortgelijke NGO als die van Chamorro aan soortgelijke wetgeving zou moeten voldoen. Evenmin heeft zij erop gewezen dat de Amerikaanse regering recentelijk talrijke onderzoeken heeft ingesteld naar buitenlandse financiering op grond van de FARA en aanverwante regelgeving, terwijl dit vermoedelijk het eerste gebruik is van de nieuwe wet van Nicaragua. De regering van de VS is er ook van beschuldigd deze onderzoeken te gebruiken om non-profitorganisaties “aan te vallen” waarvan het werk het regeringsbeleid lijkt aan te vechten, bijvoorbeeld op het gebied van milieukwesties. Met andere woorden, Nicaragua voert gewoon dezelfde controles uit op buitenlandse invloed op zijn verkiezingen die in de Verenigde Staten en in veel andere landen zouden worden uitgevoerd.
Nog bizarder is dat NPR er nooit aan gedacht heeft te vragen waar het geld van de Violeta Barrios de Chamorro Foundation eigenlijk vandaan komt. Het zal niemand verbazen dat het ministerie van Buitenlandse Zaken, toen het de stichting prees, verzuimde te vermelden dat de Amerikaanse regering de stichting elk jaar miljoenen dollars geeft. Toch had een onafhankelijke journalist als Kahn zeker deze zeer elementaire vraag moeten stellen, vooral omdat dit de reden was voor het onderzoek van het ministerie van Binnenlandse Zaken en de financieringsbronnen in openbare documenten kunnen worden gevonden.
In plaats van de bron van Cristiana Chamorro’s geld te onderzoeken, herhaalt NPR kritiekloos haar bewering dat “ze altijd eerlijk en transparant is geweest in de boekhouding van haar stichting”. NPR zegt verder dat “de politie-invallen en de beschuldigingen van het witwassen van geld tegen Cristiana Chamorro de laatste stappen zijn van Ortega om de oppositie de kop in te drukken en de mogelijkheden voor geldige kandidaturen in de komende presidentsrace af te sluiten”. Er wordt geen geloof gehecht aan het feit dat het om legitieme onderzoeken gaat van het soort dat in soortgelijke omstandigheden in de VS zou kunnen worden uitgevoerd: in plaats daarvan wordt ervan uitgegaan dat het ministerie van Binnenlandse Zaken van Nicaragua gewoon niets goeds in de zin heeft. NPR zet zich in voor “nauwkeurigheid”, “eerlijkheid” en “volledigheid” in haar verslaggeving. Maar door in dit geval geen fundamentele vragen te stellen, is een eenzijdig beeld ontstaan dat het onjuiste beeld van Nicaragua versterkt dat door de politici van de oppositie en door het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken wordt geschetst.
Topfoto: Cristiana Chamorro wordt gezien buiten Nicaragua’s ministerie van Binnenlandse Zaken nadat ze donderdag werd beschuldigd van het witwassen van geld. Inti Ocon/AFP via Getty Images.
- Nicaragua als doelwit: hoe stichtingen van miljonairs NGO’s financieren om de doelstellingen van het buitenlands beleid van de VS te bevorderen – Rick Sterling Globalresearch 21 mei 2021
- Nicaragua en de westerse mensenrechtenindustrie – Stephen Sefton, Tortilla con Sal, 31 maart 2021
- Nicaragua’s ‘Buitenlandse Agenten’ wet uitgelegd – nscag 22 February 2021
- Het EU-sanctieregime aanvechten: Nicaragua, Cuba en Venezuela – Manu Pineda, Public Reading Rooms, 17 februari 2021
- Biden Regering bestempelt Nicaragua als “dictatuur” omdat de door de VS gefinancierde, staatsgreep plegende NGO’s verplicht om zich te registreren als buitenlandse agenten – Ben Norton thegrayzone 11 Februari 2021
- Meer geld voor staatsgreep-groepen van USAID – Nan McCurdy, NicaNotes 12 november 2020
- De Nieuwe Oorlogsmachine tegen Nicaragua: Leugens en sancties – Edwin N. Montes, TelesurTV, 13 octubre 2020
- Document legt nieuw Amerikaans complot bloot om Nicaragua’s gekozen socialistische regering omver te werpen – Ben Norton, thegrayzone, 4 augustus 2020
- Een ander beeld van Nicaragua – Tortilla con Sal 14 Juli 2020
- Nicaragua: Virtual Reality and Human Rights – telesurenglish 6 Juli 2020
- De opkomst en teloorgang van ‘Mensenrechten Organisaties’ in Nicaragua – John Perry op Alliance for Global Justice, 21 augustus 2019
- Nicaraguaanse ‘mensenrechten’ directeur is door het personeel beschuldigd van massale diefstal van Amerikaans belastinggeld, en opdrijven van dodentallen – Nan McCurdy, Nica Notes op the Grayzone 30 juli 2019