Venezuela |
2021-01-08
Bron: cuba debate 5 december 2020, 
orinocotribune 7 december 2020 ~~~

Op 1 januari 2021 maakte de Washington Post de samenzwering bekend met de melding dat Juan Guaidó contact opnam met twee zakenlieden in Miami om geld te maken met het plunderen van de eigendommen van alle Venezolanen. In Venezuela zijn de aanklachten over deze kwestie breed bekend gemaakt door Jorge Rodríguez, die als minister van Communicatie en Informatie in het land fungeerde; het onderzoek van de Post toont de details.

Ondernemers Jorge Reyes en Pedro Antar, die tot 40 miljard dollar aan PDVSA-activa in het hele Caribische gebied in kaart hebben gebracht, zijn gekozen om een regeling uit te voeren waarvoor Guaidó hem, zoals Reyes de Washington Post heeft verteld, in april 2019 gebeld heeft. Ze hebben meer dan een dozijn keer vergaderd met hooggeplaatste leden van de door de VS gesteunde oppositie en hun agenten.

Groot was de verrassing van Reyes en Antar toen ze zagen dat de eisen om zaken te doen met Guaidó een aanbetaling zou omvatten van $750.000 aan een bedrijf in Florida dat, volgens de staatslijsten, mede-eigendom is van Magin Blasi, broer van een hoge ambtenaar van de Venezolaanse ambassade die door het congreslid in Washington wordt gecontroleerd. Dat bedrijf zou ook hun partner worden, zo stond in de brief, en de commissie van 18 procent die de mannen met de ambtenaren van Guaidó hadden onderhandeld, delen.

Tijdens dit hele complot zullen we zien hoe de oude namen van de Venezolaanse oppositiepolitiek steeds terugkomen, of verschijnen als de levende doden in corruptieregelingen. Javier Troconis, afgezant van Guaidó, zei dat hij in december 2019 aan Reyes en Antar werd voorgesteld door lid van de Nationale Assemblee Carlos Prosperi, leider van een van de vier belangrijkste oppositiepartijen die Guaidó steunden. Guaidó’s co-teamlid zei ook dat Magin Blasi aanwezig was op de bijeenkomst. Blasi is de broer van Fernando Blasi, het hoofd van de commerciële afdeling van de Venezolaanse ambassade die door Guaidó in Washington wordt gecontroleerd.

Er is voor elk wat wils.

Verder onderzoek door de Post brengt meerdere voorgestelde schikkingen met Troconis aan het licht die grote en ongewone betalingen zouden hebben gevergd. Het gaat onder meer om een mogelijk contract met de Paraguayaanse overheid met een commissie van 26 miljoen dollar die aan derden moet worden betaald.

Volgens twee ontwerpen van dit door The Post verkregen niet-uitgevoerde contract zou de overeenkomst gaan over kwijtschelding van de helft van de schuld van 269 miljoen dollar die Paraguay volgens eigen zeggen aan Venezuela verschuldigd is. (Venezuela schat deze schuld op 290 miljoen dollar).

In dit geval zou een commissie aan een Argentijnse advocaat genaamd Sebastián Vidal zijn betaald, die José Ignacio Hernández, voormalig procureur-generaal van Guaidó, een “onevenredige” commissie heeft genoemd. In het tweede ontwerp van het contract zou Vidal 20 procent van de schikking hebben ontvangen, oftewel meer dan 26 miljoen dollar.

De details van de overeenkomst zijn overvloedig aanwezig: Javier Troconis zei dat hij in januari 2020 een brief stuurde naar advocaat Sebastián Vidal die de onderhandelingen beëindigde omdat hij had geconcludeerd dat “het geen goede deal was”. Juan Ernesto Villamayor, stafchef van de Paraguayaanse president Mario Abdo Benítez, zei dat Guaidó de Paraguayaanse regering in maart heeft gevraagd het voorstel voor herziening. naar Hernández te sturen.

Na ontvangst van het contract in maart vertelde José Ignacio Hernández de Paraguayanen dat het niet rechtsgeldig was en niet geaccepteerd zou worden. Hernández nam die maand ontslag als procureur-generaal van Guaidó.

Een andere voorgestelde deal, om activa in een Britse bank te verkrijgen, onthulde het bestaan van een contract dat Javier Troconis tekende met een advocatenkantoor in Zuid-Florida om een rekening in Groot-Brittannië over te nemen die bijna 1,7 miljard dollar bevatte van het Venezolaanse ministerie van voedsel.

De cijfers over de plundering van Venezolaanse activa

De wereldpers meldt als “exclusief” iets wat al bekend was en herhaaldelijk door de Venezolaanse regering aangekaart is: dat Guaidó en zijn handlangers miljarden en miljarden dollars hebben gestolen van het Venezolaanse volk.

Volgens de mededeling van voormalig minister van communicatie en Informatie, inmiddels nationaal congreslid Jorge Rodriguez, leidt Guaidó een corruptienetwerk dat 116 miljard dollar controleert.

Het was september 2020 toen procureur-generaal Tarek William Saab de opening van een onderzoek aankondigde tegen het Caribbean Recovery Assets Consortium, gevormd door de bedrijven Lock In Capital en Global Risk Management.

De directeuren van de bedrijven, Jorge Reyes en Pedro Antar, zouden de activa van Venezuela in het Caribisch gebied in beslag hebben genomen onder een contract van 750.000 dollar. Tijdens de onderzoeken kwam het bewijs naar voren van de verdeling onder verschillende politieke partijen van in totaal 8,5 miljoen dollar, geleverd door de Simón Bolívar Foundation van de CITGO Branch – een stichting die, het is de moeite waard om te onthouden, fondsen van de staat leverde voor de chirurgische ingreep van Venezolanen, voornamelijk kinderen met ernstige gezondheidsproblemen, waarvan het leven vandaag de dag in gevaar is.

Wat werd gepubliceerd in The Washington Post laat zien dat de toepassing van de Amerikaanse sancties tegen het Venezolaanse volk en de ongebreidelde corruptie onder de gezalfde bevolking, met Guaidó aan het hoofd van de criminele ranglijst, de economie en het leven van elke medeburger enorm benadeelt

We zien in deze eerstse week van 2021, de vlucht en de “sociale afstand” die sommige journalisten, economen, politici van verschillende kleur enz. op het onderwerp toepassen; het loslaten van verantwoordelijkheden bij het zien van het feit dat het een Amerikaans medium is dat laat zien wat de Venezolaanse autoriteiten aan de wereld en het gerechtelijk onderzoek aan de kaak hebben gesteld. Voor de ongelovigen van de Chavista-bronnen geldt vanaf vandaag: “Hij die zwijgt, laat het toe.”

Deze maandag 4 januari heeft zelfs de Financial Times het over Guaidó, die zijn bijnaam van interim-president opgeeft en te grabbel gooit door zijn falen om te zetten in tastbare resultaten.

De veronderstelling van een nieuwe Nationale Vergadering in Venezuela zou moeten leiden tot een dringende discussie over het einde van de straffeloosheid. In wiens handen zijn de activa die deze oppositiepolitici aan de wereld hebben verpatst, het geld dat alle Venezolanen zou moeten toekomen en dat vandaag de dag de zakken van Guaidó en zijn collaborateurs doet opzwellen?

Deze maandag 4 januari heeft het Amerikaanse Office of Foreign Assets Control (OFAC) een vergunning afgegeven waarmee de zgn ‘Nationale Vergadering’ van Guaidó haar plunderactiviteiten samen met de Verenigde Staten kan voortzetten.

Deze Algemene Licentie 31A vervangt de Algemene Licentie 31, gedateerd 5 augustus 2019, en daarmee wordt het startschot afgevuurd. Wie het eerste maalt die wint.


Het feest van de aasgieren

De diefstal van de middelen van Venezuela door politici die zich verzetten tegen de regering van president Nicolas Maduro begon met de toe-eigening door de Verenigde Staten van Citgo, een dochteronderneming van PDVSA en het grootste buitenlandse vermogen van Venezuela. Het land verloor meer dan 5,2 miljard dollar aan netto activa, evenals de inkomsten die het ontving van de meer dan 6.000 benzinestations die bij Citgo zijn aangesloten. Daarbij komt nog de diefstal van het bedrijf Monómeros Colombo Venezolano S.A., uitgevoerd door de regering van Iván Duque, die de zeggenschap over dit bedrijf, een dochteronderneming van Pequiven, heeft overgedragen aan Juan Guaidó.

Het bedrijf, waarvan de huidige baas nu de oppositieleider Leopoldo López is, die samen met Guaidó verantwoordelijk was voor de mislukte staatsgreep van afgelopen september, heeft 90% van zijn aandeel in de internationale markt en 15% van de Colombiaanse lokale markt verloren.

Volgens de website La Tabla, is het Monómeros Colombo Venezolanos S.A. in december 2020 nauwelijks gelukt om iets meer dan 50 procent van de budgettaire en operationele doelstellingen te halen en werd er een gecumuleerd verlies van meer dan 20 miljoen dollar geleden.

Toen het schandaal eenmaal aan het licht was gekomen, werd bekend dat bedrijfsleiders tegemoetkwamen aan Venezolaanse parlementsleden met minachting, van de Energie- en Aardoliecommissie van de Nationale Assemblee. Congresleden Jorge Millan en Tomas Guanipa namen deel aan de bijeenkomst, volgens een getuigenis van Calderon Berti, die een bondgenoot van Guaidó was totdat hij de de smerigheid onthulde.

Calderon onthulde ook de aanwezigheid van politiek leider en voormalig gouverneur van Zulia, Manuel Rosales, van de New Time Party, en van hoge kaderleden van de Democratic Action Party, onder leiding van Bernabe Gutierrez, Alfredo Chirinos, en de plaatsvervanger van de Democratic Unity Table Carlos Prosperi, die zei dat ze handelden namens Henry Ramos Allup.

Volgens La Tabla hebben ze zelfs grote bedragen overhandigd aan de vertegenwoordigers van de politieke organisatie Acción Democrática, na te zijn bedreigd en verbaal te zijn misbruikt en een grote som geld in dollars werd geëist voor beloning en contracten.

De bestemming van deze bijdragen zou de stad Caracas zijn, met name aan de persoonlijke schatkist van de politieke leider van die partij, Henry Ramos Allup, en als laatste bestemming Spanje om te worden beheerd door zijn frontman.

Topfoto: Juan Guaidó. Photo: Reuters.