Bron: Toon Danhieux 
cubanismo 8 januari 2021 ~~~ 

Analyse – Toon Danhieux

De Volkskrant (Nl) – op de eerste dag van 2021 klakkeloos overgenomen in De Morgen (klik om te lezen), maakt van de munthervorming die deze week van start ging op het eiland, een zoveelste ramptijding over Cuba.

Het lijkt wel aflevering 1001 van het 62 jaar lopende Cuba-feuilleton in de westerse pers, met als ondertitel: “het gaat zeer slecht met Cuba en het socialisme komt weldra aan zijn eind”. Een slechte soap die maar niet aan haar climax toe komt. Al van bij de inleiding valt ons het neerbuigende toontje op: ‘ ….. maar het heeft verstrekkende gevolgen’. Versta: De Cubaanse regering is een troep idioten die niet door heeft dat dit gaat mislukken en zeker tijdens corona’ . Da’s eigenlijk wat de geciteerde Omar Everleny Perez zegt.

Omar Everleny Perez behoorde inderdaad tot de leiding van de faculteit economie van Havana … tot hij 4 jaar geleden ontslagen werd wegens doorgeven van economische informatie aan de vijand.* …. Dat klinkt wellicht oubollig en belachelijk dramatisch bij de gemiddelde Nederlandse en Belgische krantenlezer, maar …. Cuba is wel degelijk nog steeds en onophoudelijk het slachtoffer van de agressie van de opeenvolgende VS-regeringen.

Het is niet omdat de media in Europa er vrijwel nooit over schrijven dat die agressie tot het schimmige koude-oorlogsverleden behoort. De man misbruikte de tijdelijke reisversoepelingen en academische uitwisselingen ten tijde van Obama – ondanks voorafgaande waarschuwingen – om vertrouwelijke cijfers over de Cubaanse econome aan de VS door te spelen (tegen betaling? Het Pentagon heeft daar alleszins een ruim budget voor, ze komen daar ook rond voor uit).

Zoals meestal staan er niet meteen leugens in dit stuk, maar de Volkskrant neemt ook hier de ’informatie’ en toonzetting van de internationale persagentschappen – die in handen zijn van grote kapitaalsgroepen – over. Het nieuws dat die promoten is uiteraard niet bedoeld om alternatieven voor het neoliberalisme positief in the picture te zetten bij het wereldpubliek.

De negatieve toonzetting is vooral het gevolg van wat niét gezegd wordt:

Over de allergrootste reden voor de economische moeilijkheden in Cuba rept het artikel met geen woord: de langstdurende (61 jaar) economische blokkade in de wereldgeschiedenis van de machtigste wereldeconomie tegen een klein buurlandje. Onder Trump is die alleen maar verergerd. Drie weken geleden blokkeerde hij zelfs de export van koffie uit Cuba (!?) …  Het is alsof je vandaag een analyse van de Britse economie zou maken zonder het over de Brexit te hebben.

Dat zeker niet alle details van deze muntoperatie openbaar zijn heeft daar onmiddellijk mee te maken. Cuba leeft nog steeds in oorlog met de grootste militaire en economische macht ter wereld waarvan de leiders openlijk en herhaaldelijk de val van de Cubaanse leiders bepleiten en daar al 61 jaar alles – t.e.m. het sponsoren en trainen op eigen bodem van terroristen – aan doen.

In detail uit de doeken doen hoe je je bevolking en economie gaat beschermen tegen de moeilijke gevolgen van deze – goed doordachte en 6 jaar voorbereidde – munthereniging, zou dan ook erg dwaas zijn. Het is echter niet omdat die niet aan de pers worden verteld dat de Cubaanse regering niet een hele rits maatregelen neemt. Het is echt geen troep idioten.

Joost De Vries, auteur van het artikel heeft de hem aangereikte gerenommeerde econoom, klakkeloos overgenomen en geen enkele moeite gedaan de Cubanen zelf aan het woord te laten. Versta: de enige goeie Cubanen zijn diegenen die niet achter de regering staan. Nochtans doen meer dan 75% van de Cubanen dat wel, dat wordt zelfs niet door het Pentagon betwijfeld, wel zeer betreurd.

De concluderende woorden zijn daarom erg tendentieus: “…een zich langzaam terugtrekkende staat, een communistisch regime (versta: opgedrongen a/h volk) dat uit economische nood zijn subsidies terugtrekt (klopt niet: de subsidies worden voortaan gericht op de zwaksten en minder op iedereen)” … en kondigen impliciet eens te meer het einde van socialistisch Cuba aan. Het zijn profetieën die evenveel waarde blijken te hebben als die van de getuigen van Jehova over het einde van de wereld. Het verschil is dat de getuigen daarmee gestopt zijn en dat ze nooit iets hebben ondernomen om dat einde te bespoedigen.

Samenvattend: De negatieve perceptie over de Cubaanse economie wordt bij de niet-gespecialiseerde lezer geïnduceerd door het verzwijgen van vier sleutelelementen:

– De wurgende blokkade, 62 jaar lang en de oplopende agressie van de VS

– 6 jaar voorbereiding van de munthereniging

– massale steun van de Cubanen voor hun bekwame regering

– de voorgeschiedenis en positie van hun bron

Dit soort stukken over Cuba kan je frequent in de mainstream media vinden. Ze zijn de echo van de wishfull thinking die de neoliberalen – je weet wel Fukoyama – hebben over elk alternatief dat niet op de vrije markt en western-style democratie gestoeld is: weg er mee! Er is in hun ogen – en in die van een groot deel van de burgers in het Noorden die zij voortdurend van ‘nieuws’ voorzien – immers maar één weg naar het heil: de ongebreidelde ‘vrije’ markt en een parlementaire democratie die die markt, en enkel die markt, faciliteert. Een ander wereld is niet mogelijk.

De Cubanen zijn helaas nu al 62 jaar lang te koppig om de profeten van het wereldwijde liberalisme hun zin te geven en tonen dat die andere wereld wel degelijk mogelijk is.

Over de koppige Cubanen publiceerde cubanismo.be op 1 januari  62 JAAR CUBAANSE REVOLUTIE

Over de munthereniging een week eerder: EÉN MUNT EN HOGERE PRIJZEN EN LONEN IN 2021

We beweren zeker niet dat deze munthervorming een fluitje van een cent wordt, maar samen met de overgrote meerderheid van de Cubanen geloven we dat de Cubaanse regering met deze weldoordachte zet, in de context van de grootste naoorlogse (voor ons tenminste) economische wereldcrisis én van de voortdurende criminele blokkade, inderdaad een belangrijke en noodzakelijk stap zetten om hun solidaire samenleving veilig te stellen en verder te verbeteren.

We wensen hen veel geluk en strijdlust in alweer een cruciaal jaar van hun revolutie en staan solidair aan hun kant.

Gepubliceerd op Cubanismo.be