Oekraïne,Rusland |
17 juni 2023
Bron: M. K. BHADRAKUMAR   
indianpunchline 17 juni 2023 ~~~

Russische president Vladimir Poetin: Kiev heeft 186 tanks en 418 pantservoertuigen verloren, de verliezen nemen toe, St. Petersburg, 16 juni 2023

Nu het Oekraïense offensief al twee weken aan de gang is, zijn alle ogen gericht op het slagveld en, wat cruciaal is, op de opties die Rusland heeft. Over iets meer dan drie weken houdt de NAVO een top in Vilnius en het Westen moet ook keuzes maken. We staan op een tweesprong.

De NAVO had verwacht dat de Oekraïense troepen nu al door belangrijke Russische versterkingen zouden breken. In werkelijkheid hebben ze moeite om ook maar in de buurt te komen van de uitgestrekte gelaagde vestingwerken en in die wanhopige poging lijden ze enorme verliezen, raken ze verstrikt in mijnenvelden en worden ze aan stukken gereten door Russische artillerie en raketten en de gevreesde multifunctionele aanvalshelikopters die bekend staan als Alligator.

De indicaties zijn het best te zien in de meer dan drie uur durende persconferentie van de Russische president Vladimir Poetin met oorlogscorrespondenten in het Kremlin op dinsdag 13 juni [het begin ervan is HIER vertaald]. In slechts een week tijd na het begin van het Oekraïense offensief is “25-30 procent van de geleverde uitrusting (van de NAVO) vernietigd”, zei Poetin.

Poetin benadrukte drie dingen. Ten eerste zijn de doelen die zijn gesteld voor de speciale militaire operaties “fundamenteel voor ons” omdat “Oekraïne deel uitmaakt van de pogingen om Rusland te destabiliseren.” Wat betekent dat?

Het betekent dat de Russische operaties niet zullen eindigen zonder de tweeledige doelstelling van het “demilitariseren” van Oekraïne en het ontwortelen van het huidige neonaziregime in Kiev. De veiligheid en het welzijn van de Russische bevolking blijft ook een hoofddoelstelling – geen pogroms meer. Poetin zei dat Rusland deze doelstellingen “geleidelijk, methodisch” gaat realiseren.

Ten tweede, zei Poetin: “De Oekraïense defensie-industrie zal binnenkort helemaal ophouden te bestaan. Wat produceren ze? Munitie wordt geleverd, uitrusting wordt geleverd, wapens worden geleverd – alles wordt geleverd. Zo leef je niet lang, zo houd je het niet vol. De kwestie van demilitarisering wordt dus heel praktisch opgelost.”

Ten derde heeft het Kremlin er tot nu toe de voorkeur aan gegeven om door te gaan met het afbreken van het Oekraïense leger, terwijl het [daarnaast] “selectieve reacties” gaf wanneer een rode lijn werd overschreden – bijvoorbeeld Russische aanvallen op het Oekraïense energiesysteem, de vernietiging van het hoofdkwartier van de Oekraïense militaire inlichtingendienst. Trouwens, bij die aanval in Kiev heeft Rusland naar eigen zeggen de Oekraïense spionnenchef Kyrylo Budanov, de posterboy van de westerse media, ernstig verwond.

Poetin zei dat “alles zal afhangen van het potentieel dat overblijft aan het einde van dit zogenaamde tegenoffensief. Dat is de hamvraag.” Na het nemen van zulke “catastrofale verliezen” is het aan het leiderschap in Kiev om rationeel na te denken over “wat nu te doen”, zei Poetin.

Hij voegde eraan toe: “We zullen de situatie afwachten en op basis daarvan verdere stappen ondernemen. Onze plannen kunnen variëren, afhankelijk van de situatie wanneer we het nodig achten om te handelen. Dat omvat ook NAVO-apparatuur.”

Poetin ridiculiseerde de grootspraak van het Westen over het evenaren van de enorm superieure industriële defensiecapaciteit van Rusland. Hij zei: “En als ze zeggen dat ze dit of dat gaan produceren: nou, ga je gang. Dingen zijn niet zo eenvoudig tijdens een recessie… Ze zijn niet zo besluitvaardig als wij hier in Rusland. Er is daar geen passie, het zijn vervagende naties; dat is het hele probleem. Maar wij hebben het wel. We zullen vechten voor onze belangen en we zullen onze doelen bereiken.”

Gezien deze grimmige realiteit zou Kiev het offensief moeten terugschroeven. Maar dat zal niet gebeuren. Kiev staat onder enorme druk van Washington om een dramatisch succes te claimen. Dat gezegd hebbende, de Oekraïense reserves zijn ook niet oneindig. Zo’n 35.000 tot 40.000 sterke Oekraïense reserves staan tegenover een enorme Russische troepenmacht die vele malen sterker is in aantal (honderdduizenden) en geavanceerde wapens, en die over luchtsuperioriteit beschikt. De kans is groot dat de Russische troepen op een gegeven moment ook in het offensief gaan.

Tegen deze achtergrond beweert het Westen dat de NAVO-bondgenoten “een reeks opties bekijken om het signaal af te geven dat Oekraïne vooruitgang boekt in zijn relatie” met de alliantie, om de woorden te lenen van de Amerikaanse ambassadeur in Brussel Julianne Smith. Andres Rasmussen, voormalig NAVO-chef en tegenwoordig officieel adviseur van de Oekraïense president Zelensky, heeft gedreigd dat een aantal NAVO-landen bereid zou kunnen zijn om troepen naar Oekraïne te sturen als de lidstaten, waaronder de VS, Kiev geen tastbare veiligheidsgaranties geven tijdens de top in Vilnius.

Rasmussen beweerde dat “de Polen serieus zouden overwegen om een coalitie van bereidwilligen te vormen als Oekraïne niets krijgt in Vilnius. We moeten de Poolse gevoelens niet onderschatten, de Polen vinden dat West-Europa te lang niet naar hun waarschuwingen heeft geluisterd.” De retoriek nam de laatste tijd een hogere toon aan tijdens de bijeenkomst van staatshoofden en regeringsleiders in de vorm van de “Weimar-driehoek” (Frankrijk-Polen-Duitsland) op 12 juni in Parijs, waar een consensus werd bereikt dat Oekraïne enkele veiligheidsgaranties moet krijgen.

De Duitse kanselier Olaf Scholz verklaarde: “Het is duidelijk dat er zoiets nodig is, en wel in een zeer concrete vorm.” Ook de Franse president Emmanuel Macron riep op tot een snel akkoord over “tastbare en geloofwaardige veiligheidsgaranties.”

Inderdaad, dit is allemaal grootspraak. Het idee dat Polen “laarzen op de grond zet” is zo overduidelijk absurd. Het Poolse leger zal wegkwijnen in een confrontatie met Rusland. Maar wat dit soort theater laat zien, is dat de zenuwen opspelen omdat het schrikbeeld van een nederlaag in Oekraïne de eenheid van de NAVO in gevaar brengt.

Dus kwam Jens Stoltenberg, secretaris-generaal van de NAVO, tussenbeide om wat realisme in de discussie te brengen, door erop te wijzen dat het er op dit moment vooral om gaat dat Oekraïne als natie overleeft. Stoltenberg verklaarde: “Ik denk dat het niet mogelijk is om precieze data te geven (voor de toelating van Oekraïne als NAVO-lid) als we midden in een oorlog zitten… de meest urgente taak is nu om ervoor te zorgen dat Oekraïne zegeviert als een soevereine, onafhankelijke natie… want als Oekraïne niet zegeviert, dan valt er helemaal niet over lidmaatschap te praten, want alleen een soeverein, onafhankelijk, democratisch Oekraïne kan NAVO-lid worden.”

Stoltenberg volgde de aanwijzingen van Washington op. In feite sprak hij tijdens een bezoek aan Washington, in een interview met PBS.

Rusland houdt de ogen niet van het slagveld. In werkelijkheid duwt Moskou het Westen een historische strategische nederlaag door de strot. De keuze voor het Westen beperkt zich tot onderhandelen met Rusland op zijn voorwaarden, of het verwachten van een militaire oplossing, die de vernietiging van Oekraïne als natie en de verdrijving van de NAVO zou kunnen betekenen.

Vergis je niet, er zijn Russische offensieve plannen opgesteld. Onder opiniemakers in Moskou wordt gesproken over het creëren van nieuwe feiten op de grond – een gedemilitariseerde zone langs de Poolse grens. Dat betekent dat Russische troepen de Dnjepr moeten oversteken om Kiev te bevrijden en ook Charkov en Odessa, twee andere historische Russische steden, te bevrijden. Rusland heeft geen belang bij het annexeren van de westelijke regio’s van Oekraïne, dat vijandig gebied is dat Stalin annexeerde.

Maar West-Oekraïne heeft andere buurlanden – waaronder Polen – die nog een appeltje te schillen hebben met de verdeling van hun historische gebieden. De onopgeloste nationaliteitskwestie is explosief, omdat de Polen zich nog steeds de moorden herinneren die werden gepleegd door Oekraïense nationalisten die op één lijn zaten met de nazi’s. Historici zeggen dat 100.000 mensen in Oekraïne zijn vermoord. Historici zeggen dat meer dan 100.000 Polen, waaronder vrouwen en zelfs de allerkleinsten, zijn omgekomen door toedoen van hun Oekraïense buren in een nationalistische strijd in gebieden die toen in het zuidoosten van Polen lagen en nu grotendeels in Oekraïne liggen. Op zijn zachtst gezegd kan niemand voorspellen wat er van Oekraïne overblijft onder het gewicht van een verpletterende militaire nederlaag.

Het Kremlin zal zijn opties uitoefenen afhankelijk van de urgentie van de situatie. Moskou lijkt tot de conclusie te zijn gekomen dat er geen echt alternatief is voor een militaire oplossing. Het zal niet toestaan dat Oekraïne een chronische [open] wond blijft die is geïnfecteerd door de microbiële soorten uit het trans-Atlantische universum. Het dichtschroeien van de wond is noodzakelijk, zij het met potentiële risico’s.