Bron: Thierry Meyssan 
Voltaire Netwerk Paris 1 juli 2025 ~~~

De operaties “Rising Lion” en “Midnight Hammer” waren een machtsvertoon waarbij aanzienlijke middelen werden ingezet. Ze duurden in totaal niet langer dan 12 dagen. We weten niet wat de resultaten waren, maar het heeft ons wel veel geleerd over degenen die ze gepland hadden. De Internationale Organisatie voor Atoomenergie, die vertrouwde op AI-software in plaats van op de waarnemingen van haar inspecteurs, is nu gedevalueerd. De schade aan Irans nucleaire onderzoekssites is twijfelachtig. Alleen de moorden op militaire leiders en burgerwetenschappers zijn bekend.

Ook in de talen:  Deutsch ελληνικά English 
Español français italiano Português русский

Verschillende elementen van de “12-daagse oorlog” blijven onopgehelderd, maar dat weerhoudt elk van de hoofdrolspelers (Israël, de Verenigde Staten en Iran) er niet van om te beweren dat ze de oorlog hebben gewonnen. Bovenal maken de vragen die rijzen over fundamentele aspecten het niet mogelijk om met zekerheid vast te stellen of Washington opzettelijk het internationaal recht heeft geschonden of dat het meende dit te moeten doen om veel ergere dingen te voorkomen.

Irans nucleaire onderzoeksprogramma

In deze columns hebben we het conflict rond het Iraanse nucleaire onderzoek uitgebreid toegelicht [1]. Het begon in 1981 toen de Islamitische Republiek Iran het verrijkte uranium opeiste waar het recht op had onder het Iraans-Franse nucleaire programma dat was aangeboden door president Valéry Giscard d’Estaing en premier Jacques Chirac aan sjah Mohammad Reza Pahlavi als onderdeel van het Amerikaanse “Atomen voor Vrede” programma. Het was in deze context, en tegenover de weigering van Frankrijk om de Islamitische Republiek te geven wat het had gepland voor het keizerlijke Iran [van de Sjah], dat aanvallen van de Libanese Revolutionaire Gewapende Facties, die banden hadden met Iran, Amerikaanse en Israëlische diplomaten in Frankrijk uitschakelden.

Dit conflict ontwikkelde zich nog verder na de Angelsaksische invasie van Irak (2003). Washington en Londen, die de leugen van de massavernietigingswapens van Saddam Hoessein hadden verzonnen, breidden deze uit met de leugen van de massavernietigingswapens van Iran. Ze slaagden erin om de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties resoluties 1737 (23 december 2006) en 1747 (24 maart 2007) te laten aannemen, die bedoeld waren om de weg vrij te maken voor een oorlog tegen Iran. Maar na de Irak Studie Groep, bekend als de “Baker-Hamilton Commissie”, werden deze fantasieën door Washington opgegeven en werd het conflict met Frankrijk opgelost [2].

Het conflict laaide weer op toen de Iraanse president, Mahmoud Ahmadinejad, een grootschalig onderzoeksprogramma naar kernfusie lanceerde, een project dat van nature voor tweeërlei gebruik is, wat betekent dat het zowel civiele als militaire toepassingen kan hebben [3]. Gesteund door een meerderheid van de lidstaten van de Verenigde Naties, weigerde hij vervolgens met recht toe te staan dat de Veiligheidsraad van Iran zou eisen een van zijn rechten op te geven om “het vertrouwen van anderen” in het land te herstellen (resolutie 1696 van 31 juli 2006), een polemiek die exemplarisch is voor de tendens van het Westen om de Verenigde Naties te beïnvloeden sinds de ontbinding van de Sovjet-Unie. Iran, dat de omverwerping van Mohammad Mossadegh al had meegemaakt toen hij probeerde de Iraanse olie te nationaliseren, kon niet anders dan zich verzetten tegen deze poging van het Westen om te voorkomen dat het een methode zou ontwikkelen om vrijwel onuitputtelijke energie te produceren. De controverse verergerde toen de Veiligheidsraad op 9 juni 2010 resolutie 1929 aannam,

De “revisionistische zionisten” (d.w.z. de discipelen van de fascist Vladimir Jabotinsky) – niet te verwarren met de “zionisten”, d.w.z. de discipelen van Theodor Hertzl – namen het onderwerp ter hand. Zij slaagden er vijftien jaar later in te infiltreren in de Internationale Organisatie voor Atoomenergie (IAEA), waarvan Israël geen lid is, en invloed uit te oefenen op de directeur ervan, de Argentijn Rafael Grossi [4].

Jean-Noël Barrot en Rafael Grossi

Op 2 april 2025 zei Jean-Noël Barrot, de Franse minister van Buitenlandse Zaken, tegen de commissie Buitenlandse Zaken van de Franse Nationale Assemblee: “We hebben nog maar een paar maanden voordat deze overeenkomst [de JCPOA, waaruit de Verenigde Staten zich hebben teruggetrokken] afloopt. Als het akkoord mislukt, lijkt een militaire confrontatie bijna onvermijdelijk. [5] Hij voegde eraan toe dat nieuwe “sancties” van de EU tegen Iran in verband met de detentie van buitenlandse burgers in de komende weken zouden worden goedgekeurd.

Op 28 april 2025 hield de VN-Veiligheidsraad twee besloten sessies over de “Non-proliferatie van Massavernietigingswapens”. We weten niet precies wat er gezegd is, maar het was een stormachtige zitting, zoals blijkt uit de publicatie de volgende dag van een protestbrief van de Islamitische Republiek Iran (S/2025/261 [6]). Volgens dit document beweerde Jean-Noël Barrot, de Franse minister van Buitenlandse Zaken, die speciaal voor deze gelegenheid uit Parijs was afgereisd, dat “Iran [op weg was] om kernwapens te verwerven”.

Jean-Noël Barrot en zijn onderminister voor Europa, Benjamin Haddad, kregen hun post in de regering van Michel Barnier en werden herbenoemd in de regering van François Bayrou. Terwijl de standpunten van Jean-Noël Barrot niet algemeen bekend zijn, zijn die van zijn onderminister dat wel. Benjamin Haddad is niet alleen een voormalige hoge ambtenaar in de buitenlandse dienst van de Europese Unie, hij was ook lange tijd medewerker van het Tikvah Fonds van de “revisionistische zionist” Elliott Abrams [7]. Hij was het die de strategie van Benyamin Netanyahu bepaalde om de Europeanen te overtuigen om achter Israël te staan tegen de Palestijnen [8].

Een maand later beweerde het IAEA in zijn twee kwartaalrapporten over Verificatie en Controle in de Islamitische Republiek Iran in het licht van Resolutie 2231 (2015) van de VN-Veiligheidsraad [9] en over De NPV-waarborgovereenkomst met de Islamitische Republiek Iran [10], dat Teheran iets verborg. Deze documenten waren echter niet gebaseerd op objectieve waarnemingen, maar op de conclusies van AI, de kunstmatige intelligentiesoftware Mosaic. Deze software, ontworpen om terroristische complotten te detecteren op basis van een oneindige hoeveelheid gegevens, analyseerde deze niet simpelweg, maar presenteerde waarschuwingen als vaststaande feiten. Voor het eerst werd een AI die was ontworpen om anomalieën te detecteren gebruikt om de werkelijkheid te beschrijven. Als gevolg daarvan werden de in Iran gedetecteerde anomalieën geïnterpreteerd als de voorbereiding van een atoombom. Op deze groteske en riskante basis waarschuwde Rafael Grossi op 12 juni de Raad van Bestuur van het Agentschap.

De Mosaic software is een product van Palantir Technologies, een bedrijf met als belangrijkste klanten de CIA, het Pentagon, de IDF en de Mossad, evenals het Franse Directoraat-Generaal voor Binnenlandse Veiligheid (DGSI). Het is eigendom van Peter Thiel, een Zuid-Afrikaans-Amerikaanse Nieuw-Zeelander en directeur van de Bilderbeg Groep.

Tijdens een bijzonder stormachtige vergadering op 12 juni nam de Raad van Beheer van het IAEA een resolutie [11] aan waarin staat dat “de Directeur-Generaal niet kan garanderen dat het nucleaire programma van Iran uitsluitend vreedzaam is, zoals uiteengezet in document GOV/2025/25”.”. Ondanks protesten van China en Rusland verwees het IAEA de zaak naar de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties. De Russische delegatie bij de VN verspreidde vervolgens met spoed een analyse (S/2025/377) waarin de dubbelhartigheid van Duitsland, Frankrijk en het Verenigd Koninkrijk en hun misleidende interpretatie van de IAEA-gegevens aan de kaak werden gesteld [12]. Bij het lezen van dit document wordt duidelijk dat deze drie landen niet werden misleid door Rafael Grossi, maar deelnamen aan zijn enscenering.

Alleen Amerikaanse radars bestrijken Iran. Om de Iraanse nucleaire onderzoekscentra te bereiken, had Israël toegang nodig tot satellietgegevens van het Amerikaanse Midden-Oosten Commando (CentCom).

Operatie Rising Lion

Onmiddellijk lanceerde Israël Operation Rising Lion. In dit stadium is het niet zeker dat de drie Europese landen samenzwoeren om de weg voor deze operatie vrij te maken. Misschien werden ze gewoon gemanipuleerd om ze te steunen. Eerdere episodes, zoals die van juni 2024 [13], tonen echter aan dat deze staten en hun bondgenoten niet langer voldeden aan hun verplichting om hun “sancties” tegen Iran op te heffen, in het bijzonder als ondertekenaars van het Akkoord van Wenen (JCPoA). Net zoals ze zich in de jaren tachtig niet langer gebonden achtten door de ondertekening van de nucleaire overeenkomst met Iran nadat de Islamitische Republiek het Iraanse Rijk was opgevolgd, zo beschouwen ze zich vandaag niet langer gebonden door de ondertekening van de JCPoA nadat de Verenigde Staten deze hebben opgezegd.

De eerste hypothese is daarom het meest waarschijnlijk.

Op 14 juli 2023 hebben de Verenigde Naties de sancties tegen Iran uit bijlage B van Resolutie 2231 (2015) ingetrokken, in toepassing van het Akkoord van Wenen (JCPOA), maar Duitsland, Frankrijk en het Verenigd Koninkrijk blijven ze toepassen. Ze vormen nu niets meer dan “unilaterale dwangmaatregelen” en zijn onmiskenbaar in strijd met het internationaal recht. Berlijn, Parijs en Londen beschouwen zichzelf als ontslagen van hun verplichtingen onder de JCPoA, ook al hebben ze die, in tegenstelling tot de Verenigde Staten, niet opgezegd.

Officieel was de Amerikaanse president Donald Trump er ook van overtuigd geweest dat Iran voorbereidingen trof om binnen veertien dagen een kernbom te bouwen. Dat is althans wat hij zei, waarmee hij de bewering van zijn Director of National Intelligence, Tulsi Gabbard, ontkrachtte dat Iran geen militair nucleair programma had [14].

In ieder geval, geïnformeerd door dezelfde Tulsi Gabbard over de dreiging van een Israëlische atoomaanval op Iran (“Samson Optie”) tegen zijn nucleaire onderzoekscentra, stelde president Trump voor om een conventionele Israëlische aanval op Iran te steunen, in plaats van een nucleair bombardement toe te staan. De Israëlische luchtmacht lanceerde daarom een massale aanval op de nucleaire onderzoekscentra van Iran, zijn ballistische raketsysteem en verschillende van zijn nucleaire militaire en wetenschappelijke leiders. Dit alles was mogelijk gemaakt door inlichtingen van Amerikaanse radars in Camp al-Udeid (Qatar), omdat Israëlische radars Iran niet bestrijken.

Volgens de presentatie van de Israëlische minister van Buitenlandse Zaken Gideon Sa’ar aan de Veiligheidsraad (S/2025/390 [15]), beweert Israël dat het “het dreigende existentiële gevaar van het Iraanse kernwapen- en ballistische raketprogramma wilde neutraliseren”. Het baseert zich op debatten van het IAEA (niet gebaseerd op waarnemingen maar op de kunstmatige intelligentie van de Mosaic software) om valselijk te beweren dat Iran zijn verplichtingen tegenover het IAEA niet nakomt en “zijn clandestiene inspanningen om kernwapens te ontwikkelen heeft versneld”. Maar zelfs in de veronderstelling dat de Israëlische leiders geloofden dat Iran binnenkort een atoombom zou hebben en die tegen hen zou gebruiken, was “Rising Lion” ook gericht op het ballistische raketsysteem, verschillende militaire leiders en nucleaire wetenschappers. De Israëlische aanval was dus niet gericht op het verklaarde doel, maar op het vernietigen van de defensie- en onderzoekscapaciteiten van Iran.

Dit roept opnieuw de vraag op of Israël en de Verenigde Staten hun internationale verplichtingen, d.w.z. het internationaal recht, schenden [16]. De permanente vertegenwoordiger van Israël bij de Verenigde Naties, ambassadeur Danny Danon, sprak van een “ preventieve en pre-emptieve ” oorlog. Op deze manier zou Israël zonder aanleiding (preventief) en in het belang van de internationale gemeenschap (‘pre-emptief’) hebben gehandeld. In dit spel kan iedereen op elk moment zijn buurman vermoorden. Zelfs vóór de operatie “ Iron Swords ” in Gaza, hebben we al gezien dat Israël zich gedraagt zonder rekening te houden met het menselijk leven van burgers, met andere woorden, in de woorden van de Conferentie van Den Haag van 1899 (de basis van het internationaal recht), niet “als een beschaafde natie, maar als barbaren”. Door de militaire deelname van de Verenigde Staten, met de radars op de basis van al-Udeid, kunnen we hetzelfde oordeel vellen over het gedrag van Washington.

Niet-westerse landen eisen ook hun recht op om wetenschap te bedrijven. Israël heeft burgers vermoord die onderzoek deden naar kernfusie.

Israël beperkte zich niet tot bombardementen vanuit zijn vliegtuigen. De IDF gebruikte ook drones, aanwezig in Iran, om militaire leiders en nucleaire wetenschappers in hun huizen te vermoorden. Dit is de tweede keer dat deze methode werd gebruikt, de eerste keer was de Oekraïense aanval op Russische strategische bommenwerpers (Operatie Spinnenweb) op 1 juni 2025. Hoe kunnen we anders dan parallellen trekken tussen de twee operaties, vooral omdat destijds werd opgemerkt dat deze actie was gecoördineerd met een buitenlandse geheime dienst, hetzij Amerikaans of Israëlisch? Afgezien van het feit dat we de mogelijkheid moeten overwegen dat Israël Rusland de oorlog heeft verklaard, moeten we niet vergeten dat de “integrale nationalist”, generaal Vassyl Maliouk, directeur van de Oekraïense veiligheidsdienst (SBU), een groot bewonderaar is van SS-officier Otto Skorzeny [17] . Na de Tweede Wereldoorlog richtte Skorzeny, geholpen door de CIA en MI6, een agentschap op, de “Paladin Group”, dat in het bijzonder voor Israël werkte. Uiteraard bombardeerde Israël niet de atoomcentrale van Bouchehr, waar veel Russische ingenieurs werken.

Bovendien publiceerde de Iraanse pers de dag voor de Israëlische aanval de eerste nucleaire documenten die door de Iraanse geheime diensten in Israël waren gestolen. Eén daarvan was een lijst van nucleaire wetenschappers die Rafael Grossi aan Tel Aviv heeft verstrekt. Dit is toevallig de exacte lijst van wetenschappers die vermoord zijn tijdens Operatie Rising Lion. Niet dat de IAEA-directeur zelf de mannen aanwees om te vermoorden, maar het maakt hem wel medeplichtig aan hun dood.

Operatie Midnight Hammer

President Donald Trump lanceerde Operatie Midnight Hammer in de nacht van 21 op 22 juni. Het doel was om drie Iraanse nucleaire onderzoekssites te vernietigen. Volgens de officiële versie konden de GBU-57 bommen achter elkaar in hetzelfde gat worden gegooid om 80 meter graniet te doorboren. Misschien wel, misschien niet. Hoe dan ook, door te verzekeren dat de missie was volbracht, wilde de Amerikaanse president West-Jeruzalem elke rechtvaardiging ontnemen om zijn aanval op Iran voort te zetten. Benyamin Netanyahu had er geen geheim van gemaakt dat hij er ook aan werkte om het “regime” omver te werpen, en Donald Trump leek daar niet tegen te zijn.

Terwijl er in Washington ophef ontstond over de Defence Intelligence Agency (DIA), ging de IDF door met het bombarderen van Iran, waarbij brandstofvoorraden en verschillende infrastructuren werden vernietigd. Dit was ver verwijderd van de verklaarde doelstellingen, net zoals in Gaza het uithongeren van de burgerbevolking niets te maken had met het enige geclaimde doel om Hamas te verslaan.

President Trump sloeg vervolgens met zijn vuist op tafel en de Israëlische vliegtuigen die nog op weg waren naar Iran moesten hun missie staken en terugkeren naar hun bases.

Topfoto: Tot nu toe is het enige vastgestelde gevolg van de operaties “Rising Lion” en “Midnight Hammer” dat de integriteit en onpartijdigheid van de IAEA in twijfel worden getrokken. Het Iraanse parlement heeft zijn regering onlangs opgeroepen om alle samenwerking met deze organisatie, die het nu beschouwt als een spionageagentschap, stop te zetten.

voetnoten

1] “Who’s afraid of Iran’s civilian nuclear programme?”, by Thierry Meyssan, Voltaire Network, 27 July 2010.

[2] Maar onder druk van de Verenigde Staten zit Georges Ibrahim Abdallah, de leider van de Libanese Revolutionaire Strijdkrachten, nog steeds gevangen in Frankrijk, terwijl hij volgens de wet al lang vrijgelaten had moeten worden wegens goed gedrag. Hij is de langstzittende politieke gevangene van Frankrijk.

[3] “De onbesproken kant van het Iraanse nucleaire programma”, door Thierry Meyssan, Vertaling openbaararchief.nl, Voltaire Netwerk, 24 juni 2025.

[4] « L’Argentin Rafael Grossi, directeur de l’AIEA, a failli déclencher une guerre nucléaire », par Alfredo Jalife-Rahme , Traduction Maria Poumier, La Jornada (Mexique) , Réseau Voltaire, 28 juin 2025.

[5] «Situation internationale : audition de Jean-Noël Barrot», Commission des affaires étrangères de l’Assemblée nationale, 2 avril 2025 (écouter à la 34° minute).

[6] “Iran protests against Jean-Noël Barrot’s false statements”, by Amir Saeid Iravani , Voltaire Network, 29 April 2025.

[7] “De Straussiaanse staatsgreep in Israël”, door Thierry Meyssan, Vertaling openbaararchief.nl, Voltaire Netwerk, 7 maart 2023.

[8] “De positie van de Verenigde Staten en Israël in de regeringen van de EU en Frankrijk”, door Thierry Meyssan, Vertaling George (openbaararchief.nl), Voltaire Netwerk, 1 oktober 2024.

[9] “Verification and monitoring in the Islamic Republic of Iran in light of United Nations Security Council resolution 2231 (2015)”, Report by the Director General, International Atomic Energy Agency, (ref : GOV/2025/24), June 2, 2025.

[10] “NPT Safeguards Agreement with the Islamic Republic of Iran”, Report by the Director General, International Atomic Energy Agency, (ref : GOV/2025/25), June 12, 2025

[11] “NPT Safeguards Agreement with the Islamic Republic of Iran“, Resolution adopted on 12 June 2025 during the 1769th session, International Atomic Energy Agency, GOV/2025/38, June 12, 2025.

[12] “Russia recalls that Germany, France and the United Kingdom are solely responsible for the reduction of IAEA verification activities in Iran”, by Vasily Nebenzya , Voltaire Network, 12 June 2025.

[13] “Joint United Nations Nuclear Deal (JCPoA): Iranian Perspective”, by Amir Saeid Iravani , Voltaire Network, 5 June 2024. “Update from China, Russia and Iran on verifications of Iran’s nuclear program”, Amir Saeid Iravani & Fu Cong & Vasily Nebenzya , Voltaire Network, 12 June 2024.

[14] «Annual Threat Assessment of the US Intelligence Community», Office of the Director of National Intelligence, March 2025.

[15] “Israel presents Operation Rising Lion”, by Gideon Sa’ar , Voltaire Network, 17 June 2025.

[16] “Welke Internationale Orde?”, door Thierry Meyssan, Vertaling openbaararchief.nl, Voltaire Netwerk, 7 november 2023.

[17] “Wie bestuurt de drones van Kiev op afstand?”, door Manlio Dinucci , Vertaling openbaararchief.nl, Voltaire Netwerk, 16 juni 2025.


Gerelateerd (eerdere artikelen in dit archief):