EU,Rusland,VS |
4 oktober 2022
Bron:  Thierry Meyssan 
Voltaire Netwerk, Parijs 4 oktober 2022 ~~~

Terwijl de internationale pers de sabotage van de Nord Stream-gaspijpleidingen behandelt als een nieuws-item, analyseren wij het als een oorlogsdaad tegen Duitsland, Nederland en Frankrijk. De drie gastoevoerroutes naar West-Europa zijn immers zojuist tegelijkertijd afgesneden, terwijl tegelijkertijd een nieuwe gasleiding naar Polen in gebruik is genomen.


Zoals Michail Gorbatsjov in de ramp van Tsjernobyl het onvermijdelijke uiteenvallen van de USSR zag, zo geloven wij dat de sabotage van de Nord Stream-pijpleidingen het begin is van de economische ineenstorting van de Europese Unie. 

Ook in andere talen: Deutsch ελληνικά English 
Español français italiano Português русский

De strijd van de VS om hun wereldwijde hegemonie te behouden is zijn derde fase ingegaan.
 Na de uitbreiding van de NAVO naar het oosten, in strijd met de westerse toezeggingen om geen Amerikaanse wapens in Midden-Europa te stationeren, wordt Rusland, dat zijn uitgestrekte grenzen niet kan verdedigen, rechtstreeks bedreigd.

 In strijd met zijn verplichtingen uit de Tweede Wereldoorlog heeft Washington “hardcore nationalisten” (“nazi’s” in de terminologie van het Kremlin) in Kiev aan de macht gebracht. Ze verboden hun Russischtalige landgenoten hun moedertaal te spreken, onthielden hen van openbare diensten en bombardeerden uiteindelijk die in Donbass. Rusland had geen andere keuze dan militair in te grijpen om hun beproeving te beëindigen.

 De derde ronde is nu de autoritaire verandering van de energievoorziening van West- en Midden-Europa. Op dezelfde dag dat de Baltic Pipe in bedrijf kwam, werden de twee Nord Stream-pijpleidingen buiten bedrijf gesteld, terwijl het onderhoud van Turkish Stream werd onderbroken.

Dit is de grootste sabotage in de geschiedenis. Een oorlogsdaad tegen Rusland (51%) en Duitsland (30%), mede-eigenaren van deze kolossale investeringen, maar ook tegen hun partners, Nederland (9%) en Frankrijk (9%). Voorlopig heeft geen van de slachtoffers publiekelijk gereageerd.

Om deze aanzienlijke vernietiging uit te voeren, was het noodzakelijk onderzeeërs in het gebied te hebben, die de mogendheden in de regio hebben geïdentificeerd. Hoewel er officieel voor de politie geen aanwijzingen zijn, hebben de “bewakingscamera’s” (sonar) al gesproken. De betrokken staten weten met zekerheid wie de dader is. Ofwel reageren ze niet en worden ze politiek van de kaart geveegd, ofwel bereiden ze in het geheim hun reacties op deze heimelijke actie voor en worden ze echte politieke actoren wanneer ze deze actie zullen uitvoeren.

Wij herinneren aan de staatsgreep in Algiers in 1961 en de daaropvolgende moordaanslagen op de president van de Franse Republiek Charles De Gaulle. De Gaulle deed alsof ze het werk waren van de Organisation de l’Armée secrète (OAS), een groep Fransen die tegen de Algerijnse onafhankelijkheid waren. Maar zijn minister van Buitenlandse Zaken, Maurice Couve de Murville, noemde publiekelijk de rol van het Spaanse Opus Dei en de Amerikaanse CIA bij de organisatie en financiering ervan. De Gaulle spoorde de verraders op en identificeerde ze, reorganiseerde de politie en het leger en kondigde vijf jaar later plotseling de terugtrekking van Frankrijk uit het geïntegreerde NAVO-commando aan. Hij gaf Frankrijk twee weken om zijn hoofdkwartier in Parijs-Dauphine te sluiten en naar België te verhuizen; en iets meer tijd om de 29 militaire NAVO-bases in het land te sluiten. Toen begon hij naar het buitenland te reizen om de hypocrisie van de VS aan te klagen, vooral de Vietnamoorlog. Frankrijk werd meteen weer een leidende macht in de internationale betrekkingen. Deze gebeurtenissen zijn nooit in het openbaar toegelicht, maar alle toenmalige politici kunnen ze bevestigen [1].

Sinds de val van de Sovjet-Unie hebben de Verenigde Staten een kaart van de wereld ontwikkeld die de internationale betrekkingen verstoort, waardoor zij regeringen omverwerpen en oorlogen voeren om routes aan te leggen voor het vervoer van energiebronnen. Dit was acht jaar lang de hoofdactiviteit van vice-president Al Gore, en is nu die van speciaal adviseur Amos Hochstein. We herinneren ons de oorlog in Transnistrië om een pijplijnknooppunt in handen te krijgen [2], daarna de oorlog in Kosovo om een verbindingsroute door de Balkan aan te leggen, de “8e corridor”. Nu komen alle andere stukjes van de puzzel in beeld.

Het is bijzonder moeilijk het kwaad te begrijpen dat de Europese Unie onlangs is overkomen en dat naar alle waarschijnlijkheid tot haar economische ineenstorting zal leiden, omdat de Unie zelf een aantal beslissingen heeft genomen die bepalend zijn voor haar faillissement.

Tot 26 september 2022 werd de Unie hoofdzakelijk voorzien van gas uit Rusland. Deze werd aangevoerd via de Brotherhood-pijpleiding door Oekraïne, de Nord Stream-pijpleiding of de Turkisch Stream. De Verenigde Staten, die de veiligheid van de Unie verzekeren, hebben zojuist deze drie routes achter elkaar afgesneden. De Brotherhood-pijpleiding is nog gedeeltelijk operationeel, maar kan op elk moment door de wil van Kiev permanent worden onderbroken, Nord Stream is gesaboteerd en Turkisch Stream kan niet langer in stand worden gehouden vanwege de sancties die de EU op verzoek van de VS heeft opgelegd.

Elf jaar geleden vierden de Europeanen hun unie met Rusland. Ze geloofden dat ze een vreedzame en welvarende wereld opbouwden.

Tot 26 september was de economie van de Unie voornamelijk gebaseerd op de productie van de Duitse industrie. Door Nord Stream af te snijden hebben de Verenigde Staten de Duitse industrie vernietigd. In de beroemde woorden van Lord Ismay, de eerste secretaris-generaal van de NAVO, is de “grote strategie” van de Angelsaksen om “de Amerikanen binnen te houden, de Russen buiten en de Duitsers onder controle”.

Ronald Reagan was tegen de levering van Russisch gas aan Frankrijk en Duitsland. Nadat hij vergeefse sancties had opgelegd aan bedrijven in beide landen, gaf hij CIA-directeur William Casey de opdracht om de Yamal-gaspijpleiding in Polen te saboteren. Dit is gebeurd.

Dit beleid is sinds de jaren vijftig zonder onderbreking door alle Amerikaanse regeringen gevoerd. Nord Stream werd gebouwd door 9 staten, waarvan er 4 eigenaar zijn. Het is in 2011 in bedrijf genomen. Vanaf het aantreden van Donald Trump in 2017 heeft het Amerikaanse Congres gedreigd met sancties tegen de bedrijven die betrokken zijn bij de exploitatie van Nord Stream 1 en die welke betrokken zijn bij het Nord Stream 2 project. President Trump zelf heeft de vazalschap van Duitsland, die Russisch gas gebruikt, aan de kaak gesteld. Er is een aantal juridische obstakels opgeworpen om te voorkomen dat Russisch gas West-Europa binnenkomt, niet alleen door de VS maar ook door Polen. Vanuit dit oogpunt heeft de nieuwe Amerikaanse regering niets veranderd. Duitsland dacht ten onrechte dat het goedaardiger was.

In juli 2021 werd, zo lijkt het, een overeenkomst bereikt om Nord Stream 2 te vervangen door waterstof die in Oekraïne wordt geproduceerd en vanaf 2024 (wanneer het Russisch-Oekraïense contract afloopt) wordt vervoerd via de omgebouwde Brotherhood-pijpleiding.

De in december 2021 gekozen kanselier Olaf Scholz heeft in een paar maanden tijd twee ernstige fouten gemaakt.

Zodra hij was gekozen, op 7 december, ging hij naar het Witte Huis waar hij probeerde zich te verzetten tegen de eis van de Verenigde Staten dat hij geen Russisch gas meer mocht accepteren. Thuis koos hij ervoor Nord Stream te handhaven en, terwijl hij naar hernieuwbare bronnen zoekt, Nord Stream 2 te blokkeren en de overeenkomst van juli uit te voeren. Hij dacht ten onrechte dat hij het oorlogszuchtige strategische denken van de VS, de behoeften van zijn industrie en de doctrine van de Groenen, leden van zijn regeringscoalitie, met elkaar kon verzoenen.

De kanselier kwam in gevaarlijk vaarwater: tijdens zijn persconferentie met de Amerikaanse president had Joe Biden gezegd dat zijn land Nord Stream 2 kon vernietigen en dat hij dat zou doen als Rusland Oekraïne zou binnenvallen. Het was absoluut beangstigend voor Scholz om zijn opperheer te horen zeggen dat hij een investering van tientallen miljarden dollars kon vernietigen als een derde partij zijn dictaten negeerde. We weten niet of president Biden tijdens de besprekingen achter gesloten deuren ook de vernietiging van Nord Stream 1 heeft genoemd, maar het is niet onmogelijk. Hoe dan ook, volgens de Duitse journalisten die hem volgden, keerde de kanselier lijkbleek terug naar Duitsland.

Zijn tweede fout maakte hij op 16 september 2022. Zijn land wilde onder de Angelsaksische paraplu vandaan en zijn eigen veiligheid en die van de hele Europese Unie waarborgen. Als volkrijkste natie, met de grootste economische macht en gelegen in het centrum van het continent, moet ons leger de pijler van de conventionele defensie in Europa worden”, aldus de kanselier. Door te specificeren dat hij alleen over “conventionele verdediging” sprak, wilde hij de overgevoeligheid van zijn Franse buurman, de enige nucleaire macht in de Unie, ontzien. Hij besefte niet dat hij de Straussiaanse doctrine schond door te denken dat hij aan het militaire protectoraat van de VS kon ontsnappen. In 1992 ondertekende Paul Wolfowitz de Defense Policy Guidance, waarvan uittreksels werden gepubliceerd in de New York Times. Daarin stond dat de VS elke wens tot Europese emancipatie als een cassus belli zouden beschouwen [3].

Zes dagen later bliezen Navy Seals de twee gaspijpleidingen in de Oostzee op, waardoor Duitsland elf jaar terug werd gezet.

Terzelfder tijd, enkele uren na de sabotage, werd de gaspijpleiding Baltic Pipe met veel tamtam ingehuldigd door de Poolse president, de Deense premier en de Noorse minister van energie. Het heeft niet dezelfde capaciteit als Nord Stream, maar het zal genoeg zijn om het tijdperk te veranderen. Ooit werd de Europese Unie gedomineerd door de Duitse industrie die Russisch gas gebruikte, nu zal zij worden gedomineerd door Polen die Noors gas gebruikt. De Poolse premier Mateusz Morawiecki sprak tijdens de inwijdingsceremonie triomfantelijk zijn haat uit: “Het tijdperk van de Russische gasdominantie loopt ten einde; een tijdperk dat werd gekenmerkt door chantage, bedreigingen en dwang.”.

De oorlogsdaad tegen Rusland, Duitsland, Nederland en Frankrijk dwingt ons de gebeurtenissen in Oekraïne te heroverwegen. Het is veel belangrijker dan wat er eerder is gebeurd, omdat de VS hun bondgenoten hebben aangevallen. Ik heb in eerdere artikelen uitvoerig uitgelegd waar de Straussianen op uit waren met hun provocaties in Oekraïne. Wat zojuist is gebeurd, laat zien waarom Washington als staat het Straussiaanse project steunt en dat zijn “grand strategy” sinds de jaren vijftig niet is veranderd.

In 2017 kwam een Amerikaanse president, Donald Trump, naar de lancering van het Three Seas Initiative. Washington wint vaak omdat het verder vooruit ziet dan zijn bondgenoten.

Als er geen antwoord komt op deze oorlogsdaad, zal de Europese Unie economisch instorten, met uitzondering van Polen en zijn elf Middeneuropese bondgenoten, leden van het Drie Zeeën Initiatief (Intermarium) [4]. Het tij keert. Vanaf nu gaat Warschau aan de leiding.

De grote verliezers zullen West-Europa en Rusland zijn, maar ook Oekraïne, dat alleen vernietigd is om dit moordspel mogelijk te maken