alba |
2021-07-30
Bron:  Thaís Rodríguez 
albatv 30 juli 2021 (SP)~~~

Volgens de gegevens in rapport RL30172 van de Congressional Research Service on International Relations heeft de regering van de Verenigde Staten 56 keer militair ingegrepen; de soevereiniteit van andere volkeren geschonden, en in de meeste gevallen onrust gestookt; de bevolking leed berokkend en/of gebieden en natuurlijke hulpbronnen ingenomen.

De helft van de interventies vond plaats in Noord- en Zuid-Amerika, de andere helft in de rest van de wereld:

  • 1775-1776: Canada en Atlantische Oceaan,
  • 1798-1800: Caribische Zee en Atlantische Oceaan,
  • 1831: Argentinië,
  • 1846-1848: Mexico,
  • 1852-1853: Argentinië,
  • 1853: Nicaragua,
  • 1854: Nicaragua,
  • 1855: Uruguay,
  • 1856: Nieuw Granada,
  • 1858: Uruguay,
  • 1859: Paraguay,
  • 1868: Uruguay,
  • 1891: Chili,
  • 1894: Nicaragua,
  • 1898-1902: Cuba, Puerto Rico en de Stille Oceaan,
  • 1914: Mexico, 1915: Haïti,
  • 1916: Dominicaanse Republiek,
  • 1917: Mexico, 1926: Nicaragua,
  • 1960: Guatemala, 1964: Panama,
  • 1965: Dominicaanse Republiek,
  • 1967-1966: Guatemala,
  • 1965: Dominicaanse Republiek,
  • 1967-1969: Guatemala,
  • 1983: Grenada,
  • 1989: Panama,
  • 1994: Haïti,
  • 2004: Haïti,

Op andere continenten:

  • 1801-1805: Noord-Afrika,
  • 1815: Noord-Afrika,
  • 1853-1854: Japan,
  • 1859: China,
  • 1860: Angola,
  • 1893: Hawaii,
  • 1900: China,
  • 1917-1918: Eerste Wereldoorlog,
  • 1941-1945: Tweede Wereldoorlog,
  • 1945-1946: China,
  • 1950-1953: Koreaanse Oorlog,
  • 1958: Indonesië,
  • 1959-1975: Vietnamoorlog,
  • 1983: Libanon,
  • 1986: Libië,
  • 1990-1991: Golfoorlog,
  • 1993-1994: Somalië,
  • 1995: Bosnië en Herzegovina,
  • 1998: Soedan,
  • 1998: Afghanistan,
  • 1999: Joegoslavië,
  • 2001-heden: Afghanistan,
  • 2002: Filipijnen,
  • 2003-2011: Irak-oorlog,
  • 2007: Somalië,
  • 2011: Libië,
  • 2011-2012: Jemen, Pakistan, Somalië,
  • 2014-heden: Irak en Syrië.

Cuba redt levens

Van zijn kant exporteert Cuba, in plaats van bommen, militaire troepen en leed, artsen en doktoren om levens te redden.

Er is nu in meer dan 50 landen medisch personeel van het eiland om de pandemie van het coronavirus het hoofd te bieden. Onder hen zijn:
Algerije, Angola, Bahrein, Burkina Faso, Kaapverdië, Tsjaad, Congo, China, Dominica, Dominicaanse Republiek, Equatoriaal-Guinea, Eritrea, Equatoriaal-Guinea, Ethiopië, Gambia, Ghana, Grenada, Guatemala, Guinee Conakry, Guyana, Jamaica, Kenia, Koeweit, Mauritanië, Mongolië, Mozambique, Nicaragua, Niger, Saoedi-Arabië, Zuid-Afrika, Tanzania, Oost-Timor, Trinidad en Tobago, Turkije, Uruguay, Venezuela, Vietnam en Zimbabwe.

Het voert ook de vaccins Soberana en Abdala uit, het laatste met een doeltreffendheid van 92,27% tegen het virus, beide gemaakt met zijn eigen technologie.

SOBERANA LA CUBANA RS Positivo Piano. Humberto Spallina.
Met dank aan cubanisme.be voor de NL en FR ondertitels

“Volgens de Panamerikaanse Gezondheidsorganisatie (PAHO) in Cuba was de eerste brigade van gezondheidswerkers die in het buitenland diensten verleende, in 1963 in Algerije. Sindsdien hebben meer dan 400.000 beroepsbeoefenaars gediend in 164 landen in Latijns-Amerika en het Caribisch gebied, Afrika, het Midden-Oosten, Azië, en één land in Europa dat officieel nauwelijks wordt genoemd, namelijk Portugal”, aldus een artikel op het internationale portaal: www.dw.com.

Medische missies bestaan uit het zenden van gezondheidswerkers naar landen in omstandigheden zoals: onvoldoende gezondheidspersoneel om de bevolking te verzorgen, artsen zijn niet bereid hun werk in risicovolle gebieden op zich te nemen, er is een noodsituatie als gevolg van natuurrampen, er is een gezondheidscrisis zoals de huidige pandemie, naast andere situaties. Medische hulp wordt gestuurd nadat een officieel verzoek is ingediend bij de Cubaanse regering.

Laat deze politiek van solidariteit de Cubaanse bevolking onbeschermd?

Op het eiland leidt de Latijns-Amerikaanse school voor geneeskunde (ELAM) gezondheidspersoneel op in een openbaar kwaliteitsstelsel dat gratis is en waartoe niet alleen Cubanen maar alle burgers uit alle delen van de wereld toegang hebben. Dit heeft het mogelijk gemaakt om in een land met meer dan 11 miljoen inwoners 95 000 artsen te hebben (9 voor elke 1 000 inwoners), volgens de gegevens van het Statistisch Jaarboek van begin 2019.

In Cuba kan de geneeskunde niet als handelswaar worden beschouwd; zij wordt dan ook niet particulier beoefend en is sinds het begin van de revolutie een prioriteit voor de staat.

Momenteel zijn er in het land meer dan 492.000 mensen opgeleid en werkzaam in de gezondheidszorg: artsen, specialisten, verpleegkundigen, enz.

In 2018 bezocht de directeur-generaal van de Wereldgezondheidsorganisatie, Dr. Tedros Adhanom Ghebreyesus, het eiland en erkende: “Ik kan Cuba alleen maar bedanken voor het modelgezondheidsstelsel dat het heeft, waardoor het tot de beste ter wereld behoort”.

Dr. Tedros Adhanom zei ook: “Vandaag heeft meer dan de helft van de wereld geen toegang tot essentiële diensten en elk jaar vervallen bijna 100 miljoen mensen tot extreme armoede als gevolg van onbetaalbare gezondheidskosten.

In dit kleine land dat gebukt gaat onder een willekeurige en eenzijdige blokkade door de regering van de VS, zijn discipline, studie, werk, inspanning en vreugde de manieren om weerstand te bieden.

Elke jongen bij de geboorte heeft een levensverwachting van 76,5 jaar en elk meisje 80,4 jaar, verzekerd door een systeem dat niet perfect is, maar ongetwijfeld veel beter dan het kapitalisme, dat oorlogen, armoede en ongelijkheid voortbrengt om de winstbelangen van enkelen te bevredigen.

Wanneer we spreken over levens die gered zijn dankzij het werk van een Cubaanse arts, in bescheiden dorpjes, op het platteland, zou geen enkel cijfer voldoende zijn om het goede te meten dat gedaan wordt voor de mensheid, daarom kunnen wij, vanuit Venezuela, alleen maar onze diepste dankbaarheid uitspreken voor zulk onschatbaar werk.

Thais Rodríguez is een Venezolaanse journalist en audiovisueel producent.