Nicaragua,Venezuela |
2021-07-07
Manuel Zelaya en Lois Perez Leira 
Internationalist 360° op 4 juli 2021 ~~~

Vanaf de jaren tachtig, met de komst van het neoliberale model van uitbuiting, verschenen er organisaties die in theorie waren opgericht om een vacuüm op te vullen dat was ontstaan tussen de publieke en de private sfeer. Deze niet-gouvernementele organisaties (NGO’s), die aanvankelijk onpartijdig leken, werden in wezen zelfbenoemde politieke agenten van de burgermaatschappij, die de opkomst van de globalisering en de markt legitimeerden. Met de komst van progressieve regeringen, via verkiezingen in Latijns-Amerika, zoals in het geval van Nicaragua, waar Daniel Ortega met meer dan 70% won met de Sandinistische revolutie, richtten diezelfde organisaties hun activiteiten op de strategische en politieke controle van de samenleving, op wat, eufemistisch, in de Verenigde Staten “Regime Change” wordt genoemd.

De functionele structuur van bovenaf, of het nu in de Verenigde Staten is of in Europa, plaatst een paar weelderige stichtingen om de hele NGO-machinerie te voeden. De meest prominente stichtingen leveren ongeveer 80% van alle fondsen die door deze organisaties wereldwijd worden beheerd. In de meeste gevallen hebben de moederstichtingen geen directe relatie met de ontvangers, die fungeren als plaatselijke beheerders van de fondsen. Voor deze functie is er een netwerk dat wordt gevormd door internationale samenwerkingsagentschappen zoals USAID, NDI, NED, IRI en andere westerse regeringsagentschappen die interventie-acties financieren, hoofdzakelijk gericht, zogezegd, op “armoedebestrijding”, versterking van “democratische waarden”, bestuur, “mensenrechten”, doorzichtigheid, rechtvaardigheid, en beheer van overheidsfinanciën.

Vanuit het eerder genoemde netwerk van NGO’s zijn er honderden organisaties die het politieke leven van de samenleving verzadigen en een soort parallelle staat creëren, aangestuurd door grote media en netwerken, die kunstmatig protagonisten worden die de vooruitgang van progressieve regeringen proberen te ondermijnen, of de opkomst naar de politieke macht van linkse politieke projecten verhinderen, die de deelname van de samenleving en de Staat opeisen tegen het bedrog van de markt.

Dit immense netwerk van tentakels … is belast met het promoten van een verborgen en specifieke agenda die bepaalt welke oriëntatie zij aan de publieke opinie willen geven. In Nicaragua promoten zij schaamteloos het beleid dat de hegemon eist. Het is dan ook niet vreemd dat zij in 2009 in Honduras de staatsgreep actief steunden, altijd onder het anticommunistische discours van het verdedigen van de democratie.

Met grote hoeveelheden middelen zijn deze organisaties gewijd aan het vertellen van de staat wat te doen, totdat ze agenten worden van de delegitimisering van de politiek, en tegen socialistische bevrijdingsbewegingen, ondanks het feit dat hun operatie, strikt genomen, politiek van aard is.

Hun andere, even perverse functie is het destabiliseren van elke populaire regering in Latijns-Amerika die zich niet onderwerpt aan de dictaten of de geostrategische belangen van de haviken in Washington. Hierbij voeden zij netwerken van vermeende ontevredenheid die zich toeleggen op de opbouw van negatieve beelden van leiders, waarbij zij aanzienlijke hoeveelheden middelen besteden aan hun taak.

Dit goed gearticuleerde systeem van Smart Power is sinds het eerste decennium van de 21e eeuw gespecialiseerd in het bevorderen en organiseren van “kleurenrevoluties”, die niets anders zijn dan gecontroleerde volksprotesten gericht op regimeverandering om een volgzame regering op te leggen die in dienst staat van de belangen van transnationale ondernemingen. Veelzeggend is de deelname van de FORD Foundation en met name van George Soros, die na de val van het Sovjetblok ervaring heeft opgedaan in Oost-Europese landen en een sleutelrol heeft gespeeld bij de welbekende “Arabische Lentes”, die uiteindelijk het bestaan van extremistische groeperingen zoals de Islamitische Staat in het gehele Midden-Oosten en Noord-Afrika hebben versterkt.

In Latijns-Amerika variëren de activiteiten van deze organisaties van Mexico, waar zij zich verzetten tegen de regering van de vierde transformatie, tot Argentinië, waar zij deel uitmaken van het nauwgezette werk om de Peronistische regering in diskrediet te brengen. Hun belangrijkste aanval was de laatste tijd gericht op de ALBA-landen, in wezen Nicaragua, Venezuela, Bolivia, Cuba, enz. waar zij opstanden hebben georganiseerd.

In deze landen hebben zij zelfs gewelddadige opstanden georganiseerd, die aan vele onschuldige mensen het leven hebben gekost. Het geval van Cuba is speciaal, omdat de bestaande omstandigheden van de blokkade hen niet de stroom van middelen toestaan die zij in de andere genoemde landen gebruiken. Anderzijds hebben Venezuela en Bolivia een einde gemaakt aan de activiteiten van deze NGO’s op hun grondgebied, die zich meestal bedienen van de façade van humanitaire organisaties.

In Nicaragua, dat momenteel onder vuur ligt, doet zich een situatie voor die vergelijkbaar is met de eerdere gewelddadige rellen die voor 2018 werden georganiseerd, geleid door de politieke oppositie die zonder enige organische capaciteit diende als ingang voor vele externe middelen die erop gericht waren het gevoel te wekken van de op handen zijnde val van de democratische regering. Ditmaal is geanticipeerd op het nieuwe VS-plan van de electorale condor, met name door de hoeveelheid middelen die bestemd zijn om het verkiezingsproces van Nicaragua in november aanstaande te boycotten.

Hun inspanningen in Nicaragua zijn erop gericht het politieke profiel van de oppositie te verhogen, en hun opdracht is een nieuwe volksoverwinning voor Sandinismo te voorkomen. Daartoe beheersen zij de media-agenda, die hen door hun knieval in staat stelt om van grote verdedigers van de verkiezingsprocessen van vandaag over te gaan tot vaandeldragers van de opschorting van een verkiezing als de uitslag daarvan niet in hun voordeel uitvalt.

De Anti-Imperialistische Volkerenbond verwerpt de overduidelijke conservatieve agressie van Washington tegen het volk van Nicaragua en is solidair met de Sandinistische Revolutie, geleid door Comandante Daniel Ortega.

Manuel Zelaya is voorzitter en Lois Perez Leira is uitvoerend secretaris van de Anti-Imperialistische Volkeren Internationale