Venezuela |
2021-02-02
Bron: Les2rives februari 02, 2021 ~~~

De Macedonische afgevaardigde voor de Haute Garonne, Mickael Nogal, heeft een ontmoeting gehad met de voortvluchtige Leopoldo Lopez en een half dozijn voormalige afgevaardigden van de Nationale Assemblee. Nogal bedankte Lopez voor “zijn niet aflatende inzet voor de vrijheid van Venezuela”. Spreekt hij namens zichzelf of namens zijn parlementaire fractie? Want wij durven er geen seconde aan denken dat hij namens de Franse Republiek kan spreken

Leopoldo Lopez vertegenwoordigt de meest radicale en extremistische vleugel van de oppositie tegen het Chavisme in Venezuela. Zijn betrokkenheid is niet slechts recent. Lopez was mede-oprichter van de Primero Justicia-partij, met verduistering van fondsen van de Pdvsa en met steun van de Republikeinse Partij van de Verenigde Staten. Hij nam deel aan de staatsgreep van 11 april 2002 tegen Hugo Chavez. Hij is voortdurend strijdend tegen andere ontwikkelingen en leider van de oppositie en wordt beschreven als “arrogant, wraakzuchtig en dorstig naar macht” in een telegram van de VS-ambassade, gepubliceerd op wikileaks. Toch zal Washington op hem zijn hoop baseren, om de Maduroregering omver te werpen.

Dan in 2014, tijdens Operatie La Salida. zou Lopez verantwoordelijk zijn geweest voor de dood van 43 Venezolanen en honderden gewonden. Hij werd worden gearresteerd en veroordeeld tot 13 jaar gevangenisstraf. In 2017 brachten de operatoren van Lopez de “guarimbas” op gang met een balans van 141 doden en meer dan duizend gewonden.

In 2019 wordt Leopoldo Lopez de mentor van Operatie Guaido. Na het mislukken van operatie Guaido werd verwacht dat Lopez naar de achtergrond zou terugkeren en dat andere oppositiestromingen (zoals Capriles Radonski) de komende jaren de leiding van hem zouden overnemen.

Lopez is rechtstreeks betrokken bij de organisatie van Operatie Gideon, de mislukte poging om huursoldaten en terroristen in Venezuela aan land te brengen, in medeplichtigheid met Colombiaanse drugskartels.

Men kan zich afvragen wat de motieven zijn van een Frans parlementslid om iemand te ontmoeten die als een terrorist zou worden beschouwd indien hij Frans was.