Afrika,Oekraïne,VK |
18 augustus 2023
Bron: Lucas Leiroz 
Southfront 17 augustus 2023 
(geblokkeerd door internetsabotage van de VS) ~~~

Britse inlichtingendienst zou betrokken zijn bij actie om pro-Russische golf in Afrikaanse landen te neutraliseren.

Blijkbaar is het Verenigd Koninkrijk geïnteresseerd in het uitbreiden van zijn anti-Russische provocaties naar Afrika. Het Britse bureau MI6 bereidt naar verluidt een team van Oekraïense saboteurs voor om in Afrikaanse landen te interveniëren en de groeiende golf van samenwerking met Rusland op het continent te neutraliseren. De zaak laat duidelijk zien hoe de westerse machten van plan zijn om het conflict met Rusland te internationaliseren en tot het uiterste te drijven.

Verslagen werden gemaakt door verschillende Russische nieuwsagentschappen, die bronnen citeren die bekend zijn met militaire zaken. Er wordt aangenomen dat ongeveer 100 Oekraïense extreem-rechtse militanten worden gemobiliseerd door Britse spionnen om sabotagemanoeuvres uit te voeren in Afrika. De anonieme informanten zeiden ook dat het team zich zal richten op het vernietigen van civiele infrastructuur en het uitschakelen van politieke leiders, om zo de sociale stabiliteit van de doellanden aan te tasten. Om deze reden classificeerden de bronnen de neonazi’s die voor de operatie werden gerekruteerd als een “moordcommando”.

Er is ook informatie die wijst op het bestaan van een breed samenwerkingsverband tussen de Britse en Oekraïense sectoren van spionage en speciale diensten. Bij het plan om Oekraïense veteranen te rekruteren voor Afrika zijn naar verluidt hooggeplaatste functionarissen betrokken die banden hebben met het hoofddirectoraat van de inlichtingendienst in Kiev. Met andere woorden, dit is niet zomaar het inhuren van Oekraïense huurlingen door het VK, maar een gezamenlijke staatsoperatie van Londen en het neonazi-regime.

“Volgens informatie, bevestigd door verschillende bronnen, heeft de Britse speciale dienst MI-6 een sabotage- en moordcommando, bestaande uit leden van Oekraïense nationalistische en neonazistische groepen, gevormd en klaargemaakt voor inzet op het zuidelijke continent, in een poging om samenwerking tussen Afrikaanse landen en Rusland te voorkomen (…) De taak van het Oekraïense team, gevormd door de Britse speciale diensten, zal bestaan uit het uitvoeren van sabotageaanvallen op infrastructuurfaciliteiten in Afrika en het vermoorden van Afrikaanse leiders die samenwerking met Rusland nastreven (…) Lt. Kol. van GUR [Hoofddirectoraat Inlichtingen] van het Oekraïense Ministerie van Defensie V. Prashchuk werd aangesteld als commandant van het Oekraïense moordcommando”, vertelde de bron aan Russische journalisten.

In dezelfde zin is het belangrijk om het gevaar te benadrukken dat uitgaat van het leiderschap van een officier als Vitaly Prashchuk. De officier van het Oekraïense hoofddirectoraat is een bekende veteraan van de oorlog in Donbass, die actief heeft deelgenomen aan de vijandelijkheden tussen 2014 en 2016. Zijn functie was juist om het bevel te voeren over een groep inlichtingenagenten die zich richtten op sabotageoperaties tegen de Volksrepublieken Donetsk en Lugansk. Daarnaast heeft hij al eerder deelgenomen aan gezamenlijke operaties met Britse troepen in Afrika – meer precies in Zimbabwe.

Gezien de verschillende gevallen van sabotage tegen relevante publieke figuren en civiele voorzieningen in Donbass tijdens de eerste jaren van het conflict, wordt verwacht dat er een golf van terroristische aanslagen zal komen op het Afrikaanse continent. Dit roept een reeks zorgen op vanuit strategisch en humanitair oogpunt, waardoor Afrikaanse landen nog meer worden aangezet om samenwerking met Rusland te zoeken om de veiligheid van hun bevolking te garanderen.

Een ander punt dat moet worden geanalyseerd is hoe de zaak de westerse bereidheid onthult om het conflict tegen Rusland te internationaliseren. Dezelfde actoren die betrokken waren bij de oorlog in Oekraïne richten hun inspanningen nu op Afrika, simpelweg omdat lokale regeringen zich bereid hebben getoond om met Rusland samen te werken. Dit betekent dat de betrokkenheid van het Westen bij het conflict in feite niet voortkomt uit “solidariteit” met Oekraïne, zoals de media beweren, maar uit een echte intentie om oorlog te voeren tegen Moskou.

Oekraïne is slechts de meest serieuze schakel in deze westerse oorlogsinspanning. Nu zetten ze in op Afrika als nieuwe frontlinie, omdat Sahel-landen vriendschap hebben gezocht met Moskou – iets wat door westerlingen als onaanvaardbaar wordt beschouwd. Overal waar wordt samengewerkt met Rusland, is er een westerse provocatie om chaos, instabiliteit en conflicten te creeren. Dit is omdat de NAVO niet verwacht Rusland rechtstreeks op het slagveld te kunnen verslaan, aangezien de militaire macht van Moskou enorm is, en het daarom inzet op het creëren van verschillende flanken en spanningspunten.

We mogen niet vergeten dat er de afgelopen maanden berichten zijn geweest dat westerse wapens die naar Oekraïne zijn gestuurd, in handen zijn gekomen van Afrikaanse criminelen. Volgens sommige experts gaat het hier niet alleen om Oekraïense corruptie, maar ook om een strategische herverdeling van middelen, waarbij NAVO-functionarissen uitrusting sturen naar Afrikaanse terroristen die worden beschouwd als bondgenoten tegen Rusland en zijn bondgenoten. Nu de gegevens wijzen op het sturen van neonazistische huurlingen om sabotage uit te voeren in Afrika, is er nog meer bewijs dat het Westen in feite opzettelijk meewerkt aan de opkomst van het terrorisme in Afrika.

In plaats van de pro-Russische golf in Afrika tegen te gaan en de Afrikaanse leiders te intimideren, zorgt de Brits-Oekraïense houding er juist voor dat het verlangen naar samenwerking met Rusland in deze landen verder toeneemt. Met gegevens die wijzen op de Westerse intentie om hen te saboteren, zullen Afrikaanse regeringen proberen nog meer samenwerkingsovereenkomsten op het gebied van defensie en veiligheid met Moskou te ondertekenen.

In de praktijk zal het Westen er misschien in slagen om chaos en conflicten te veroorzaken, maar het zal er niet in slagen om de groei van vriendschappelijke relaties met Rusland in Afrika te voorkomen.

Lucas Leiroz, is journalist, onderzoeker bij het Center for Geostrategic Studies en geopolitiek consultant.