Nicaragua |
2022-11-10
Door John Perry  
AFGJ nicanotes 10 november 2022 ~~~

Op zondag 6 november vonden de laatste gemeenteraadsverkiezingen in Nicaragua, met burgemeesters en gemeenteraadsleden plaats voor elke gemeente raad in het land, van de kleinste tot de grootste stad (waaronder de hoofdstad Managua).

Aan de laatste algemene verkiezingen, een jaar geleden, nam 66% van de kiezers deel. Deze keer was het percentage, niet verrassend, kleiner (57%), maar internationaal gezien nog steeds zeer respectabel. Bij de laatste lokale verkiezingen in buurland Costa Rica was de opkomst slechts 25%. In de VS bracht slechts 15 tot 27% van de kiesgerechtigden een stem uit bij de laatste lokale verkiezingen. In het Verenigd Koninkrijk is de opkomst gewoonlijk ongeveer 30% en alleen in Schotland is de opkomst in enkele kleine districten hoger dan 57%.

De Sandinistische overwinningen weerspiegelen het succes van de enorme programma van sociale investeringen dat de regering heeft uitgevoerd en het feit dat het land met succes uit de Covid pandemie is gekomen met minder schade aan de economie dan in de buurlanden het geval is. (Foto: Radio La Primerisima)

Hier zijn enkele voorlopige resultaten. Op de dag zelf werden 2,03 miljoen geldige stemmen uitgebracht (ongeveer 80.000, of 3,79%, werden als ongeldig of ongeldig beoordeeld). Van het totaal gingen er 1,49 miljoen (73%) naar de Sandinistische coalitie en de rest naar de oppositiepartijen. De stem van de partij van Daniel Ortega was in alle gevallen voldoende om de burgemeestersverkiezingen te winnen, hoewel de samenstelling van elke gemeenteraad zal afhangen van de evenredige verdeling van de stemmen tussen de partijen. In de nationale telling was het volgende grootste aandeel van de stemmen dat van de PLC (Partido Liberal Constitucionalista): hun 256.000 stemmen vertegenwoordigden bijna 13% van het totaal; vier kleine partijen namen de rest voor hun rekening. Er waren vier kleine steden, Ciudad Antigua, El Tortuguero, San José de los Remates en Santo Domingo, waar de totale stemmen van de oppositie hoger waren dan die van de Sandinisten, maar in alle gevallen waren de stemmen verdeeld over verschillende partijen en wonnen de Sandinisten de burgemeestersverkiezingen.

Dat de regeringspartij op nationaal niveau alle 153 burgemeestersverkiezingen won was geen verrassing, aangezien zij de afgelopen twee decennia gestaag vooruitgang had geboekt. Zoals Stephen Sefton laat zien [NL vertaling], veroverde de partij in 2000 voor het eerst de gemeenteraad van Managua, samen met meerderheden in 51 andere gemeenteraden. In 2004 steeg dat aantal tot 87; in 2008 waren het er 109; in 2012 waren het er 127 en bij de laatste verkiezingen (2017) 135. Aangezien de Sandinistische partij bij de algemene verkiezingen van 2021 75% van de stemmen won bij een hogere opkomst (66%), was de uitslag van zondag volledig te verwachten. Het weerspiegelt het succes van de regeringspartij bij het stabiliseren van het land na de gewelddadige couppoging in 2018, het succesvol programma voor sociale investeringen dat zij uitvoert (bijvoorbeeld de bouw van 24 nieuwe openbare ziekenhuizen in de afgelopen 15 jaar) en het feit dat het land succesvol uit de Covid pandemie is gekomen met minder schade aan de economie dan in de buurlanden het geval is.

Dit is natuurlijk niet hoe de verkiezingen werden gezien door de internationale tegenstanders van Daniel Ortega. Brian A. Nichols, de Amerikaanse Assistant Secretary for Western Hemisphere Affairs, zei vooraf dat “Nicaraguanen opnieuw het recht wordt ontzegd om vrij en eerlijk hun gemeentelijke leiders te kiezen. Zolang oppositieleiders onterecht in de gevangenis of in ballingschap zitten en hun partijen verboden zijn, heeft het Nicaraguaanse volk geen keuze bij de zoveelste schijnverkiezingen.” Het zal niemand verbazen dat hij de misdaden van de zogenaamde “oppositieleiders”, waarvoor zij zijn berecht en veroordeeld, negeert. Geen van deze “leiders” had zich ooit kandidaat gesteld voor lokale verkiezingen, noch waren zij lid van geregistreerde politieke partijen.

Zoals meestal het geval is, volgden de berichten in de westerse dezelfde lijn. De Washington Post, die een verslag van Associated Press uit Mexico City gebruikte, zei dat de stemming volgde op “een verkiezingscampagne zonder rally’s, demonstraties of zelfs maar echte oppositie”. Dit was een complete leugen, aangezien er in de weken voorafgaand aan de verkiezingen in het hele land Sandinistische bijeenkomsten plaatsvonden, evenals veel kleinere bijeenkomsten van de oppositie. De partij die de meeste stemmen van de oppositie kreeg, de PLC, was twee decennia geleden nog aan de macht en heeft bij alle recente gemeenteraadsverkiezingen zetels gewonnen. Aan de Caribische kust won de YATAMA-partij eveneens grote aantallen stemmen.

Opnieuw werd het obscure orgaan Urnas Abiertas (“Open Ballots”) geciteerd in de westerse media, hoewel niemand weet wie de mensen in deze groep zijn of waar hun geld vandaan komt (hun website geeft geen enkele aanwijzing). Het belangrijkste argument was dat mensen alleen stemden omdat ze gedwongen werden. Dit berustte op verschillende berichten van overheidsinstanties die hun werknemers aanspoorden om te gaan stemmen – maar het was natuurlijk een geheime stemming, zodat het hun vrijstond om op een oppositiepartij te stemmen of hun stembiljet te bederven. In ieder geval kon iedereen die de stembureaus bezocht (zoals ik) zien dat de mensen enthousiast stemden, niet uit dwang. Vreemd genoeg beweert Urnas Abiertas, in een bewering die in tegenspraak is met haar belangrijkste bewering, ook op belachelijke wijze dat 82% van de mensen zich van stemming heeft onthouden en dat “de straten leeg waren”. In een artikel voor COHA heb ik aangetoond dat soortgelijke beweringen ongegrond waren in verband met de verkiezingen van vorig jaar. Hoe dan ook, sociale media leverden overvloedig bewijs van grote aantallen mensen die naar de stembureaus gingen.

Opnieuw blijkt de democratische prestatie van Nicaragua de “dreiging van een goed voorbeeld” voor westerse landen waar, in wat wordt beweerd superieure democratieën te zijn, een veel kleiner deel van de kiezers de moeite kan nemen om te gaan stemmen.

Topfoto: Twee vrouwen stemmen bij de lokale verkiezingen in Nicaragua.

John Perry is gevestigd in Masaya, Nicaragua en schrijft voor de Council on Hemispheric Affairs, London Review of Books, FAIR en andere informatieplatforms.