Bron: Stephen Sefton 
tortillaconsal, 7 november 2022 ~~~

De gemeenteraadsverkiezingen van afgelopen zondag 6 november waren bovenal een optimale consolidatie van de nu kalme en stabiele verkiezingscultuur in Nicaragua, waardoor de verkiezingen uiterst efficiënt en ordelijk verliepen en het vertrouwen van de kiezers toenam.

De zeer grote deelname van Nicaraguaanse jongeren en vrouwen aan elk aspect van het verkiezingsproces benadrukte de diepgaande democratisering van de Nicaraguaanse samenleving die de afgelopen vijftien jaar heeft plaatsgevonden. De nationale verkiezingen van vorig jaar en deze gemeenteraadsverkiezingen van 2022 zijn, zonder de inmenging van de VS en de EU, met hun giftige cultuur van corruptie en geweld, angst en haat, de triomf van de soevereiniteit van Nicaragua en de inzet van de bevolking voor de vrede.

Op institutioneel niveau heeft de vooruitgang die de Hoge Verkiezingsraad jaar na jaar boekt in zijn toenemende technische en administratieve vaardigheden en in zijn communicatie- en organisatiecapaciteit, zowel het stemproces als het proces van het tellen van de stemmen zeer efficiënt en betrouwbaar gemaakt, een waar model voor de regio. De medewerking van de gehele samenleving van het land, van de nationale universiteiten tot de nationale politie en het Nicaraguaanse leger en de verschillende politieke partijen, heeft de democratische integriteit van de verkiezingen gewaarborgd. De uitzonderlijke toewijding, inzet en goede wil van de tienduizenden mensen die het verkiezingsproces vrijwillig hebben gesteund, hebben de onmiskenbare soevereine legitimiteit ervan gewaarborgd.

De hele dag op die zondag hebben tienduizenden vrouwen en mannen vrijwillig kiezers geholpen in de ontvangstkiosken en in de stembureaus of als toezichthoudende politie bij de verkiezingen. Belangrijk is ook de essentiële rol van de duizenden vertegenwoordigers van de politieke partijen die vanaf de opening van de stembureaus tot aan de sluiting van de stembureaus het stemproces voor hun respectieve politieke partijen in de gaten hielden en vervolgens de telling van de stemmen controleerden. Deze gemeenteraadsverkiezingen van 2022 zijn in de verkiezingsgeschiedenis van Nicaragua het hoogtepunt geweest van het proces van rechtsherstel, van het Volk als president en het Volk als hoofdrolspelers in hun lokale gemeentebestuur.

Na de controversiële algemene verkiezingen van 1996 heeft elke gemeenteraadsverkiezing in Nicaragua geleid tot een geleidelijke toename van de steun voor het Sandinistische Nationale Bevrijdingsfront. In 2000 won het FSLN weliswaar in de gemeente van de hoofdstad Managua, maar in de rest van het land won het in totaal slechts 52 burgemeesters in het hele land. Bij de daaropvolgende gemeenteraadsverkiezingen nam de steun van de partij echter sterk toe. In 2004 won het FSLN 87 gemeenten, in 2008 won het 109, in 2012 won het 127 en in 2017 won het 135 gemeenten.

De bevolking van de gemeente Managua, met een derde van de nationale bevolking, heeft bij elke gemeenteraadsverkiezing sinds 2000 Sandinistische burgemeesters gekozen. Nu, in 2022, heeft het FSLN alle 153 gemeenten van het land gewonnen, zelfs in de traditionele bolwerken van de nationale rechtse partijen, die zoals gewoonlijk hopeloos verdeeld waren. De opkomst bedroeg 57% met een gemiddelde stem voor het FSLN van ongeveer 74% en voor de gecombineerde oppositiepartijen een gemiddelde van ongeveer 26%.

Gedurende de afgelopen reeks gemeenteraadsverkiezingen en nog meer met deze laatste verkiezingstriomf van het FSLN, is de bevolking steeds meer gaan vertrouwen op het vermogen van de burgemeesters en gemeenteraadsleden van het Sandinistische Front om de levenskwaliteit en de sociale en economische omstandigheden van hun gemeenschappen te verbeteren. Het is belangrijk te begrijpen waarom het Nicaraguaanse volk zijn vertrouwen in het Sandinistische Front steeds sterker heeft laten blijken. De fundamentele verklaring is de revolutionaire inzet van het FSLN voor zijn historisch programma van 1969 en de ontwikkeling sinds januari 2007 van een visie op het algemeen welzijn onder een regering van verzoening en nationale eenheid.

Gedurende het decennium van 2007 tot 2017 heeft de regering van president Comandante Daniel Ortega een succesvolle consensus tussen vrijwel alle sectoren van de Nicaraguaanse samenleving bevorderd en ontwikkeld. Iedereen, afgezien van een kleine maar luidruchtige recalcitrante minderheid, leek voorstander van sociale en economische stabiliteit en vooruitgang in de richting van de langverwachte verwezenlijking van het Algemeen Welzijn. Maar in 2017 schijnen de gemeenteraadsverkiezingen van dat jaar de anti-patriottische oppositie en hun Amerikaanse en Europese eigenaars ervan overtuigd te hebben dat het onmogelijk zou zijn om op korte of middellange termijn een electorale nederlaag van het Sandinistische Front en zijn alliantie met andere nationale politieke krachten te bewerkstelligen.

Dus moedigden de Verenigde Staten en hun bondgenoten van de Europese Unie hun handlangers en pionnen in Nicaragua aan om de gewelddadige mislukte couppoging van 2018 te plegen. Vervolgens bleek in de daaropvolgende twee jaar uit herhaalde nationale enquêtes dat de overgrote meerderheid van de Nicaraguanen de sociaal-economische koers van het land die president Daniel Ortega en vicepresident Rosario Murillo vóór 2018 hadden uitgezet, wilde hervatten. De nationale verkiezingen van november 2021 hebben dat gevoel massaal bevestigd.

Het volk als president, de overgrote meerderheid van de Nicaraguanen, bekrachtigde in die nationale verkiezingen de besluiten en acties van de regering, de Nationale Vergadering en de andere instellingen van het land om de nationale soevereiniteit te versterken en de Nicaraguaanse samenleving actief te verdedigen tegen buitenlandse inmenging, interne subversie en verraad. Dit is de politieke logica die de Nicaraguaanse samenleving heeft gevolgd, waarbij zij in korte tijd de zeer ernstige economische en sociale gevolgen van de mislukte couppoging te boven is gekomen. Het land heeft ook de gezondheids- en economische gevolgen van Covid-19 en de strenge internationale lockdown-maatregelen, die zoveel schade hebben berokkend aan de economische en sociale activiteit in het algemeen in de hele wereld, overwonnen.

Enerzijds is het dus inderdaad redelijk om de resultaten van deze gemeenteraadsverkiezingen van 2022 te evalueren als een soort referendum over het nationale beleid van Nicaragua in de regionale en internationale context. De resultaten vormen een krachtige rechtvaardiging van de regering van president Daniel Ortega en vice-president Rosario Murillo. Aan de andere kant is het onmogelijk deze lokale verkiezingsresultaten adequaat te beoordelen in het licht van de zeggenschap van het volk over zijn lokale gemeentebesturen zonder rekening te houden met het beleid van de centrale regering dat de capaciteit van de gemeentebesturen voor de uitvoering van programma’s en projecten ter bevordering van de economische, sociale en culturele ontwikkeling van hun gemeenten heeft versterkt en aangevuld. In een recent artikel heeft Carlos Emilio López, afgevaardigde in de Nationale Assemblee, hierop gewezen:

“Het Ontwikkelingsmodel dat door de Regering van Verzoening en Nationale Eenheid (GRUN) wordt gepropageerd, heeft als centrum de mens, zijn rechten, behoeften, verlangens, aspiraties, dromen en eisen…. Dit ontwikkelingsmodel, waarin de gemeente het territoriale middelpunt is, wordt sinds 2007 door de regering van verzoening en nationale eenheid bevorderd door middel van het nationale plan voor menselijke ontwikkeling, nationaal en sectoraal beleid en sociaal-economische en culturele programma’s.”

Zoals Carlos Emilio in zijn artikel opmerkt, garandeert wet 466 van Nicaragua de overdrachten van de centrale overheid naar de gemeenten, die nu 10% van de nationale begroting bedragen, onder strenge controle om een efficiënt en transparant gebruik ervan te waarborgen. Maar het is ook de moeite waard te wijzen op het scala van acties van de centrale overheid die integraal verbonden zijn met de ontwikkeling op het niveau van de lokale overheden. Er zijn vele voorbeelden.

De installatie, inrichting en uitrusting van 156 nieuwe brandweerkazernes in bijna alle gemeenten van het land heeft de capaciteit van de plaatselijke civiele verdediging aanzienlijk versterkt. Deze noodvoorzieningen maken niet alleen een betere bestrijding van branden en ongevallen mogelijk, maar versterken ook de gemeentelijke structuren van het nationale systeem voor rampenpreventie en -bestrijding (SINAPRED). Ook werken de gemeenten samen met het ministerie van Volksgezondheid bij het onderhoud van meer dan 180 kraamklinieken. Deze opvangcentra, waar plattelandsvrouwen in de laatste weken van hun zwangerschap worden opgevangen en ondersteund, hebben ertoe bijgedragen dat de moedersterfte drastisch is gedaald van meer dan 90 sterfgevallen per 100.000 geboorten in 2006 tot 31 in 2021.

Samen met het Nationaal Instituut voor Technologie (INATEC) versterken de gemeenten de beroepsopleiding via hun lokale opleidingsprogramma’s voor beroepsvaardigheden. Deze door INATEC goedgekeurde programma’s certificeren jaarlijks duizenden jongeren en niet meer zo jonge mensen in nieuwe beroepen en vaardigheden. Lokale overheden werken in hun gemeenten ook nauw samen met het ministerie van Transport en Infrastructuur. Elk jaar bouwen zij nieuwe wegen en bruggen en onderhouden zij bestaande infrastructuur. Samen met het ministerie van Gezins-, Gemeenschaps-, Coöperatieve en Associatieve Economie en het Nicaraguaanse Instituut voor Toerisme bevorderen de gemeenten de volks- en creatieve economie.

Zij verlenen steun aan kleine en micro-ondernemingen, bevorderen lokale beurzen waar lokale producten worden verkocht en ontwikkelen de activiteiten en initiatieven van het Netwerk Creatieve Steden. Samen met het Nicaraguaanse Instituut voor Cultuur hebben de gemeenten meer dan 130 gemeentelijke koren en evenveel dansscholen opgericht. Samen met het Nicaraguaanse Sportinstituut spelen de gemeenten een essentiële rol bij de ontwikkeling van de infrastructuur en de organisatie van recreatie- en sportactiviteiten in het hele land.

Op al deze en andere gebieden, zoals onderwijs, gezondheidszorg of toegang tot huisvesting voor gezinnen met een laag inkomen, werken de gemeentelijke autoriteiten nauw samen met de betrokken centrale regering- en staats-organen om de gemeentelijke ontwikkeling te bevorderen. In de context van de afgelopen 15 jaar Sandinistische regering en gezien de centrale rol van de gemeentelijke acties voor het huidige nationale plan voor armoedebestrijding en menselijke ontwikkeling, is het dus zeer moeilijk, praktisch onmogelijk, om een onderscheid te maken tussen het nationale belang van deze gemeenteraadsverkiezingen en het lokale belang ervan.

In nationale zin is het winnen van de 153 gemeenten in het hele land een enorme, onbetwistbare bevestiging van het vertrouwen van het Volk als president in de regering van president Daniel Ortega, in vice-president Rosario Murillo, in hun ministeriële team en in de grote institutionele vooruitgang die het land heeft geboekt, met name in deze context met betrekking tot de Hoge Kiesraad. In de zin van het volk als hoofdrolspelers van hun gemeentebesturen, bevestigen deze verkiezingen de tevredenheid van de bevolking over de prestaties van de Sandinistische gemeentebesturen en het vertrouwen van de bevolking in het vermogen van hun nieuw verkozen lokale besturen om de integrale ontwikkeling van hun gemeente te waarborgen en aldus bij te dragen tot het christelijke, socialistische en op solidariteit gebaseerde algemeen welzijn van alle Nicaraguaanse volkeren. Na deze gemeenteraadsverkiezingen gaat de Sandinistische volksrevolutie in Nicaragua eensgezinder dan ooit op weg naar nog meer indrukwekkende vorderingen en overwinningen.