Nicaragua |
2022-12-14
Bron:tortillaconsal 14 december 2022 ~~~

Toespraak van President Comandante Daniel Ortega op de 22 ALBA-TCP Top

De grote uitdaging die we nu in de wereld hebben is de heroprichting van de Verenigde Naties, volgens het principe van multipolariteit”

Havana, Cuba (vereenvoudigde Nederlandse vertaling)

Fidel en Raoul zeiden niet: “kijk wat ik heb gepresteerd. Ze verklaarden: “ik maak revolutie”. Ze gingen steeds consequent door met het verdedigen van hun principes. Zij toonden het voorbeeld van standvastigheid. Fidel en van Raoul, zijn de historische leiders van de Cubaanse, de Latijns-Amerikaanse, de Caribische, de Afrikaanse en de Wereld-revoluties. De Cubaanse revolutie verdient het respect van de landen van de wereld, inclusief het Noord-Amerikaanse volk.

Onze Cubaanse broeder Miguel Diaz-Canel, die in de jaren tachtig in ons land was, in de oorlogsgebieden, hielp ons met dezelfde geest van solidariteit die de Cubaanse revolutie kenmerkte. Hij steunde ons volk toen het opnieuw geconfronteerd werd met de agressie van het Yankee-imperialisme. Want de Yankees hebben rechtstreeks ingegrepen in Nicaragua.

In 1856, vond de eerste slag plaats in Nicaragua, waar het Yankee-expansionisme ons land een Amerikaanse president had opgelegd. We hadden een Yankee President: William Walker. De VS kwamen Nicaragua innemen, om zo de controle te krijgen over Nicaragua. Ze werden verslagen!

Aan het begin van de vorige eeuw, in 1912, intervenieerden de Amerikaanse troepen in ons land tegen het Nicaraguaanse volk en tegen de Nicaraguaanse patriotten. Onder leiding van generaal Benjamín Zeledón ging Nicaragua opnieuw de confrontatie aan met de Yankee-troepen. Dit ondanks de macht en de kwetsbaarheid van ons land, een klein land, met een kleine bevolking, met een zeer beperkte economie.

De Yankees dachten dat het volk zich zou overgeven, en ze gingen zelfs zo ver dat ze soldaten, zoals generaal Benjamin Zeledón, uitnodigden om te capituleren. Ze beloofden hem het leven van de patriotten te sparen. Zeledón antwoordde, met een brief aan zijn familie, aan zijn vrouw, dat hij, zoals zij zouden begrijpen, geen andere keus had dan zijn leven te geven en dat hij zich nooit zou overgeven aan het Yankee imperialisme. Op 4 oktober 1912 sneuvelde generaal Benjamin Zeledón in de strijd tegen de Yankee troepen. Toen kwam Sandino!

Zo zegevierde de revolutie. Maar het Yankee-imperialisme installeerde de Somoza tirannie. Hij was een vriend van de Verenigde Staten, hij werd bewapend door de Verenigde Staten en de Yankees gebruikten hem om Sandino te vermoorden.

De volgende beroemde uitspraak van Rooseveld is bekend. Toen Somoza de Verenigde Staten bezocht, vroegen ze aan Roosevelt: “Hoe is het mogelijk dat u een tiran als Somoza ontvangt?” Hij antwoorde hen: “Hij mag dan een tiran zijn, en een klootzak, maar hij is onze klootzak”. Zo reageerde deze Yankee rustig.

Zo zijn de Yankees! Dat is de aard van hun Rijk dat niet verdwenen is. Zolang dit Rijk blijft bestaan zullen we met dat imperialistische gedrag geconfronteerd worden.

Wij groeten de presidenten: onze broeder Nicolás Maduro, president van de Bolivariaanse Republiek Venezuela; onze broeder Luis Arce, van Bolivia. Onze groeten aan de premiers.

Zojuist, toen ik luisterde naar de premier van Grenada, dacht ik meteen aan Bishop. Dat was de tijd dat Cuba alleen vocht in Ons Amerika. Daarna zegevierde de Sandinistische Revolutie. Bishop werd president Grenada te leiden. In Panama voerde Torrijos een de heroïsche strijd.

Ik herinner me die ontmoeting in Managua, met Bishop, met Fidel, in de jaren 1981, 79, 80, 81. Dat waren de eerste verjaardagen van de revolutie. Toen werd Bishop vermoord en vielen de Amerikaanse troepen Grenada binnen. Iedereen dacht dat Grenada zich zou overgegeven. Maar Grenada gaf zich niet over. Het hield de waardigheid die ieder Volk heeft, de waardigheid die ieder Mens heeft, in leven. Die waardigheid geeft de kracht om de zwaarste gevechten te leveren en als overwinnaar uit de strijd te komen, zoals Grenada bij deze gelegenheid uit de strijd is gekomen. Gefeliciteerd, geliefde broeder en zusters.

En gezien die band van Cuba met de volkeren van het Caribisch gebied hebben we Miguel’s rondreis langs alle Caribische landen gevolgd, waaraan onze broeder uit Grenada ons herinnerde. Dit is de realiteit. Vertel me niet wat je gisteren deed, vertel me wat je vandaag doet, vertel me wat je morgen gaat doen, en dan kan ik je zeggen dat je consequent handelt, als een Revolutionair!

Vandaag herdenken we nog een verjaardag: het historische moment waarop Fidel en Chavez elkaar ontmoetten, hier in Havana. Tijdens die eerste ontmoeting was Chavez nog geen president. In Havana gaf Fidel tot onze verrassing het woord aan Chavez, met zijn revolutionaire taal en standvastigheid.

Daar werd een eenheid geboren tussen twee broederlijke volkeren, tussen Cuba en Venezuela. Ook met Nicaragua, want Fidel stelde me voor aan Chavez en we nodigden Chavez uit naar “het Forum van Sao Paulo”, dat in El Salvador zou worden gehouden. Ik stelde Chavez voor: het zou goed zijn als je naar het Forum zou gaan, want het is een startpunt voor onze strijdende volkeren.

Toen kwam de overwinning van Chavez. De betrekkingen met Cuba werden versterkt, en ALBA werd opgericht door Fidel en Chavez. Fidel en Chavez zijn hier vandaag aanwezig, op deze 18e verjaardag van de oprichting van ALBA. Zij zijn aanwezig! We voelen hun aanwezigheid in ons bloed, we voelen ze in ons hart, we voelen ze in ons geweten; ze geven ons meer kracht, meer vastberadenheid, om de strijd tegen het agressieve imperialisme voort te zetten.

ALBA is uitvoerig besproken, de impact ervan, de rol van ALBA op het gebied van solidariteit is groot. Want het was dankzij de impuls van ALBA dat het wonder plaatsvond waardoor de Latijns-Amerikaanse en Caribische volkeren besloten voor eens en altijd de droom van Bolívar te verwezenlijken via CELAC, de Gemeenschap van Latijns-Amerikaanse en Caribische Staten.

We moeten doorgaan met het openen en het verbreden van ruimten, want de strijd is ongetwijfeld gigantisch. We staan voor een soort “Gordiaanse knoop” die het imperialisme heeft gelegd, die de kolonialistische Naties hebben gelegd toen de Verenigde Naties na de Tweede Wereldoorlog werden opgericht. Wie heeft de Verenigde Naties opgericht? Wie heeft die beginselen gedicteerd om ze vervolgens niet na te leven? De kolonialisten! Laten we ons niet vergissen.

Het gedrag van de Verenigde Naties is nauwelijks verrassend, want het wordt geleid door de kolonialisten, door de imperialisten van de 51 landen die de oorspronkelijke ondertekenaars van de Verenigde Naties zijn. Er bestonden toen veel dictaturen, waaronder Somoza dictatuur. Van die 51 landen, waren 11 landen bezet door de Europese mogendheden! Dat wil zeggen, de Europese mogendheden tekenden via landen die ze hadden bezet.

De grote uitdaging waar we nu voor staan in de wereld is de heroprichting van de Verenigde Naties, volgens het principe van multipolariteit. Het is tijd om een Nieuwe Wereld te creëren, waar principes die kunnen worden nageleefd ook echt worden vastgesteld en de principes van de Verenigde Naties worden nageleefd.

Het grootste voorbeeld van de schaamteloosheid van de Verenigde Naties en die secretaris-generaal van de Verenigde Naties, is dat een meerderheid in de Verenigde Naties herhaaldelijk heeft gestemd om de sancties tegen Cuba op te schorten. Een meerderheid van 98% of 99% van de stemden tegen de oplegde sancties. Maar er gebeurt niets, de sancties nemen toe, de blokkade neemt toe, de agressie tegen het Cubaanse volk neemt toe.

Maar dit is een heroïsch Volk, een Volk met besef, een moedig Volk, dat momenteel een strijd voert die een immense solidariteit en veel meer druk binnen de Verenigde Naties vereist om zich te houden aan wat is gestemd. Wat heeft het anders voor zin om bij de Verenigde Naties te zijn als daar alleen de besluiten van de koloniale, neokoloniale, imperialistische machten worden opgelegd?

Dat is het terrein dat voor ons ligt. De knoop moet worden doorgehakt, het imperialisme moet haar hegemonie verliezen en worden onthoofd. Zodat vrede, democratie, stabiliteit werkelijk kunnen heersen in de wereld, en dat de beginselen van de Verenigde Naties dan in vervulling gaan.

Moge het volk van Cuba, dat voorbeeld is van verzet en van heldhaftigheid, er zeker van zijn dat het niet alleen staat. Cuba wordt gesteund door de volkeren van de wereld. Zelfs als er regeringen zijn die zich onderwerpen aan het Yankee Rijk, staan wij achter het volk van Cuba. Opnieuw zal Cuba winnen. Marti zal winnen. Fidel zal winnen. Raul zal winnen. Miguel zal winnen. Che zal winnen.

Op naar de overwinning! Venceremos!