cuba |
2021-07-21
Bron: Yudy Castro Moralesjudy@granma.cu 
granma.cu 21 juli 2020 (SP) 
CubaNews 21 juli 2020 (EN) ~~~

Na de rellen die plaatsvonden op 11 en 12 juli, als onderdeel van de politiek-communicatieve operatie die door de Amerikaanse regering tegen Cuba wordt aangemoedigd en betaald, begonnen er vermeende lijsten van vermiste personen te circuleren op het internet.

Na de rellen die afgelopen 11 en 12 juli plaatsvonden, als onderdeel van de politiek-communicatieve operatie die door de Amerikaanse regering tegen Cuba wordt aangemoedigd en betaald, zijn er vermeende lijsten van vermiste personen op het internet gaan circuleren.

Maar zijn er werkelijk vermisten in het land? Zijn dergelijke lijsten echt? Wat is de procedure voor het vasthouden van een persoon? Welke grenzen zijn er aan het optreden van de autoriteiten?

In antwoord op deze vragen, tijdens een optreden deze dinsdag in het programma Hacemos Cuba, verzekerde kolonel Victor Alvarez Valle, tweede hoofd van het gespecialiseerde orgaan van de Algemene Directie van Crimineel Onderzoek van het Ministerie van Binnenlandse Zaken (MININT), categorisch dat er in Cuba geen vermisten zijn, noch van de processen waarnaar verwezen wordt in de recente onlusten, noch van enig ander proces dat is uitgevoerd.

“Wij hebben als principe, in de Revolutie, en het is ook wat de acties van de autoriteiten kenmerkt, het recht op leven, op vrijheid, het recht op het behoud en de veiligheid van mensen,” zei de kolonel, terwijl hij informeerde dat Cuba ondertekenaar is van het Internationale Verdrag voor de Bescherming van alle Personen tegen Gedwongen Verdwijning.

Dit standpunt, zei hij, wordt ook erkend in de Grondwet die door de meerderheid van de Cubanen is goedgekeurd en, hoewel het in ons rechtssysteem niet als een misdaad wordt aangemerkt, is er een groep personen die degenen die deze daden begaan, aanpakken en bestraffen, in het geval dat het bestaan van een gedwongen verdwijning wordt bewezen.

facebook

Bovendien, zo voegde hij eraan toe, “bestaat er geen geheime instelling voor de behandeling van personen die, om welke reden dan ook, of wegens het plegen van misdaden, naar een van de inrichtingen van het MININT worden gebracht”.

Met betrekking tot het proces van detentie van een burger verklaarde José Luis Reyes Blanco, hoofd van de afdeling Toezicht van de Directie Strafvordering, van het Bureau van de procureur-generaal (FGR) dat “de registers van dit proces, het detentiedossier dat door de betrokkene wordt ondertekend, de informatie over de gedetineerde en de aanwezigheid van het Bureau van de procureur gedurende het gehele strafproces vanaf het begin, bijdragen tot de controle van het onderzoek en ons in staat stellen ervoor te zorgen dat er in ons land na 1959 nooit meer vermisten zijn geweest”. Het is duidelijk dat, indien zich in het land dergelijke gebeurtenissen zouden voordoen, het aantal aangiften bij het Openbaar Ministerie, via al zijn publieke informatiekanalen, aanzienlijk zou zijn.

Echter, merkte Reyes Blanco op, in het jaar 2020, midden in de pandemie, heeft het Openbaar Ministerie meer dan 129.000 mensen in het hele land gehoord; tijdens het eerste semester van dit jaar bedroeg het meer dan 49.000 en, vanaf 12 juli, voor gebeurtenissen die verband houden met de rellen, hebben 63 mensen zich tot dit orgaan gewend, meestal persoonlijk.

“Maar geen van deze klachten of vorderingen heeft betrekking gehad op verdwijningen”, benadrukte hij, maar op arrestaties, dat wil zeggen op zoek naar bepaalde informatie, die zij hebben ontvangen op de plaatsen waarheen de belangstellenden zich hebben begeven.

Vandaag, zo merkte hij op, onderzoekt het Openbaar Ministerie vijf vorderingen in verband met algemene non-conformiteiten in het proces, maar er is geen enkele zaak aanhangig om de plaats te bepalen waar de persoon zich bevindt. Er is informatie en, wat nog belangrijker is, de familie weet ervan”.

In die zin wees kolonel Alvarez Valle erop dat wanneer een persoon naar een politie-eenheid wordt gebracht, het eerste wat wordt gedaan is hem/haar in een logboek inschrijven, handmatig, en het arrestatieverslag wordt opgesteld. De betrokkene weet dan waarom hij naar het bureau wordt gebracht.

Daarna, zo vervolgde hij, volgt een proces dat in de eerste 24 uur kan plaatsvinden, waarin wordt nagedacht over zijn eerste verklaring, en over de maatregelen die, afhankelijk van het misdrijf, kunnen worden opgelegd.

“In de eerste 24 uur weet de familie over het algemeen waar de persoon zich bevindt, omdat MININT bovendien beschikt over een systeem van aandacht en informatie aan de bevolking, geautomatiseerd en onderling verbonden tussen alle eenheden, waar elk van de gedetineerde personen wordt geregistreerd.

“In recente gevallen weten alle families waar hun gedetineerden zijn, ze zijn naar de plaatsen gegaan, ze hebben bezittingen afgeleverd met persoonlijke hygiënische materialen of specifieke medicijnen; met andere woorden, de informatie over de verblijfplaats van de mensen is vastgesteld en controleerbaar door de controle-instanties van het Openbaar Ministerie”, legde hij uit. Vervolgens verwees hij ook naar het Internationaal Verdrag inzake de bescherming van alle personen tegen gedwongen verdwijning, waarbij Cuba partij is en dat in 2017 is herzien.

Zoals toegepast in het land, bepaalt artikel 17, naast andere elementen, specifiek:

  • Niemand mag in geheime hechtenis worden gehouden.
  • Onverminderd andere internationale verplichtingen van de Staat die Partij is met betrekking tot vrijheidsbeneming, zal elke Staat die Partij is in zijn wetgeving:
    • Vaststellen onder welke voorwaarden vrijheidsbenemende maatregelen kunnen worden genomen.
    • Bepalen welke autoriteiten de bevoegdheid hebben om vrijheidsberoving te bevelen.
    • Ervoor zorgen dat een persoon die van zijn vrijheid is beroofd, alleen wordt vastgehouden in officieel erkende en gecontroleerde plaatsen van vrijheidsberoving.
    • Waarborgen dat eenieder die van zijn vrijheid is beroofd, in staat wordt gesteld met zijn familie, een advocaat of iedere andere persoon van zijn keuze te communiceren en door hem te worden bezocht, zulks uitsluitend onder de bij de wet bepaalde voorwaarden, en in het geval van een buitenlander, om met zijn consulaire autoriteiten te communiceren, zulks overeenkomstig het toepasselijke internationale recht.
    • Ervoor zorgen dat alle bevoegde autoriteiten en instellingen die daartoe krachtens de wet bevoegd zijn, toegang hebben tot plaatsen waar mensen in vrijheid zijn gehouden, zo nodig met voorafgaande toestemming van een rechterlijke instantie.

De openbare aanklager van zijn kant verduidelijkte dat alle personen die na de gebeurtenissen van 11 juli in hechtenis zijn genomen, een advocaat kunnen aanwijzen. Dat sommigen er geen hebben is aan de keuze van eenieder.

En om de genoemde lijsten volledig te ontkennen, werd op een bepaald moment van het programma communicatie tot stand gebracht met een van de vermeende vermisten, die ook sprak over andere collega’s die de op het internet circulerende dossiers opdoemen en die in perfecte staat verkeren.

Het tweede hoofd van het gespecialiseerde orgaan van de Algemene Directie Criminele Opsporing van MININT herhaalde dat deze lijsten aan geloofwaardigheid inboeten door het gebrek aan gegevens, en omdat bewezen is dat velen van degenen die erop vermeld staan, nooit zijn gearresteerd of zelfs maar door de autoriteiten zijn ondervraagd.

Reyes Blanco merkte op dat van de gedetineerden reeds een groep is vrijgelaten omdat is bevestigd dat zij geen criminele activiteiten hebben ontplooid, dat voor anderen een voorlopige hechtenis zonder detentie geldt, en dat er verdachten zijn die zich in de voorbereidende fase bevinden, met een voorlopige hechtenis als voorlopige maatregel.

FOLTERING ZAL NOOIT EEN PRAKTIJK VAN DE CUBAANSE AUTORITEITEN ZIJN.

Een andere schijnwereld die men via de sociale netwerken heeft proberen te creeren, richt zich op het plaatsvinden van foltering bij degenen die betrokken zijn bij de destabiliserende acties.

Kolonel Alvarez Valle zei, “net als gedwongen verdwijningen, is marteling geen praktijk in Cuba. De geschiedenis van de Revolutie bewijst dit, en het is niet de praktijk van de strijders van het Ministerie van Binnenlandse Zaken om geweld te gebruiken tegen degenen die vervolgd worden, en dat zal ook niet gebeuren”. Hij zei ook dat Cuba partij is bij het Verdrag tegen foltering en andere wrede, onmenselijke en onterende behandeling of bestraffing.

José Luis Reyes gaf aan dat na de rellen de aanwezigheid van officieren van justitie in de eenheden is toegenomen, omdat het in het belang is om de mening van de gedetineerden te horen, en dit is een gunstig scenario voor dialoog en om eventuele zorgen of klachten over te brengen.

In de uitzending van Hacemos Cuba werd ook de aandacht gevestigd op een klacht van een jongeman die de laatste uren in de sociale netwerken is geëscaleerd, onder verwijzing naar gewelddaden die tegen hem zijn gepleegd, nadat hij na de rellen in hechtenis was genomen.

Deze persoon, zo wees de kolonel erop, is onderworpen aan een conservatoire maatregel van huisarrest voor een eerder proces, hetgeen eisen inhoudt waaraan hij moet voldoen; hij bevond zich echter op straat, buiten de nabijheid van zijn woning, te midden van de ongeregeldheden, hetgeen in strijd is met hetgeen is bevolen, waarvan hij op de hoogte is gesteld.

Officier van justitie Reyes Blanco voegde hieraan toe dat onder de klachten die bij het Openbaar Ministerie in behandeling zijn, ook die van deze jongeman is, aangezien zijn vader zich bij het Openbaar Ministerie heeft gemeld. Alle informatie is verzameld en de desbetreffende onderzoeken zullen in alle openheid worden verricht.

Mocht zich een onregelmatigheid voordoen, aldus de kolonel, dan zullen de omstandigheden waarin de feiten zich hebben voorgedaan worden opgehelderd en zullen de overeenkomstige maatregelen worden genomen, hetzij in de disciplinaire orde, indien hij een strijder was, hetzij in de strafrechtelijke orde, indien het gedrag in strijd zou zijn met de wet.

De argumenten waren dus voldoende duidelijk dat er in Cuba geen verdwenen of gemartelde personen zijn, en dat, indien er zich bij het optreden van het Ministerie van Binnenlandse Zaken of van het Openbaar Ministerie onregelmatigheden hebben voorgedaan of hebben voorgedaan, deze zullen worden onderzocht, de resultaten bekend zullen worden gemaakt en, indien er overtredingen worden geconstateerd, er maatregelen zullen worden genomen voor het herstel van de wettigheid.