China,Eurazie,Rusland |
18 juni 2022
Bron: Pepe Escobar
TheCradle 18 juni 2022 ~~~

In Petersburg komen de nieuwe wereldmachten bijeen om de door de VS bedachte “op regels gebaseerde orde” omver te werpen en de wereld op hun manier opnieuw te verbinden.

In Petersburg hebben voorstanders van multipolariteit vrijdag de samenwerking tussen hun netwerken versterkt.

Het Internationaal Economisch Forum van Sint-Petersburg wordt al jaren beschouwd als absoluut essentieel om de evoluerende dynamiek en de beproevingen van de integratie van Eurazië te begrijpen.

Petersburg in 2022 is zelfs nog crucialer omdat het rechtstreeks verband houdt met drie gelijktijdige ontwikkelingen die ik eerder heb geschetst, in willekeurige volgorde:

Ten eerste, de komst van de “nieuwe G8” – vier BRICS-landen (Brazilië, Rusland, India, China), plus Iran, Indonesië, Turkije en Mexico, waarvan het BBP per koopkrachtpariteit (KKP) de oude, door het Westen gedomineerde G8 al in het niet doet vallen.

Ten tweede, de Chinese “Drie Ringen”-strategie van het ontwikkelen van geo-economische betrekkingen met zijn buren en partners.

Ten derde, de ontwikkeling van BRICS+, of uitgebreide BRICS, met inbegrip van een aantal leden van de “nieuwe G8”, die op de komende top in China zal worden besproken.

Er bestond nauwelijks twijfel over dat president Poetin de ster van Sint-Petersburg 2022 zou zijn, met een scherpe, gedetailleerde toespraak tijdens de plenaire zitting.

Een van de hoogtepunten was dat Poetin de illusies van het zogenaamde ”golden billion’ dat in het geïndustrialiseerde westen woont (slechts 12 procent van de wereldbevolking) en het “onverantwoordelijke macro-economische beleid van de G7-landen” de kop indrukte.

De Russische president merkte op hoe “de verliezen van de EU als gevolg van sancties tegen Rusland” zouden kunnen oplopen tot meer dan 400 miljard dollar per jaar, en dat de hoge energieprijzen in Europa – iets wat feitelijk is begonnen “in het derde kwartaal van vorig jaar” – te wijten zijn aan “het blindelings geloven in hernieuwbare bronnen”.

Hij verwierp ook naar behoren de ‘Poetin prijsstijging’ propaganda van het westen, door te zeggen dat de voedsel- en energiecrisis verband houdt met verkeerd westers economisch beleid, d.w.z. dat “Russisch graan en meststoffen worden gesanctioneerd” ten nadele van het westen.

In een notendop: het westen heeft de soevereiniteit van Rusland verkeerd ingeschat toen het sancties oplegde, en betaalt daar nu een zeer zware prijs voor.

De Chinese president Xi Jinping, die het forum per video toesprak, stuurde een boodschap aan het hele Zuiden. Hij wees op het “ware multilateralisme”, drong erop aan dat de opkomende markten “een stem in het mondiale economische bestuur” moeten hebben en riep op tot een “verbeterde Noord-Zuid- en Zuid-Zuiddialoog”.

Het was aan de Kazachse president Takajev, de leider van een zeer strategische partner van zowel Rusland als China, om de clou persoonlijk te brengen: De integratie van Eurazië moet hand in hand gaan met China’s “Belt and Road Initiative” (BRI). Hier is het, cirkeltje rond.

Een langetermijnstrategie “in weken” opbouwen

Petersburg bood verschillende boeiende discussies over belangrijke thema’s en subthema’s van de Eurazië-integratie, zoals het zakendoen in het kader van de Shanghai Cooperation Organization (SCO); aspecten van het strategisch partnerschap tussen Rusland en China; wat er in het verschiet ligt voor de BRICS-landen; en de vooruitzichten voor de Russische financiële sector.

Een van de belangrijkste discussies ging over de toenemende interactie tussen de Economische Unie van Eurazië (EAEU) en de ASEAN, een belangrijk voorbeeld van wat de Chinezen zouden omschrijven als “Zuid-Zuid-samenwerking”.

En dat in verband met de nog lange en kronkelige weg die leidt naar diepere integratie van de EAEU zelf.

Dit impliceert stappen in de richting van een meer zelfvoorzienende economische ontwikkeling voor de leden; het vaststellen van de prioriteiten voor importsubstitutie (in reactie op sancties ; noot) ; het benutten van al het transport- en logistieke potentieel; het ontwikkelen van trans-Euraziatische ondernemingen; en het inprenten van het “merk” EAEU in een nieuw systeem van wereldwijde economische betrekkingen.

De Russische vice-premier Alexey Overchuk was bijzonder scherp over de dringende zaken waar het hier om gaat: de implementatie van een volledige vrijhandels-, douane- en economische unie – plus een uniform betalingssysteem – met vereenvoudigde directe betalingen met behulp van de Mir-betaalkaart om nieuwe markten in Zuidoost-Azië, Afrika en de Perzische Golf te bereiken.

In een nieuw tijdperk dat in Russische zakenkringen wordt omschreven als “het spel zonder regels” – waarmee de door de VS bedachte “op regels gebaseerde internationale orde” wordt ontkracht – richtte een andere relevante discussie, waaraan werd deelgenomen door de belangrijkste adviseur van Poetin, Maxim Oreshkin, zich op de vraag wat de prioriteiten zouden moeten zijn voor grote ondernemingen en de financiële sector in verband met het economisch en buitenlands beleid van de staat.

De consensus is dat de huidige “regels” door het Westen zijn geschreven. Rusland kon zich alleen maar aansluiten bij bestaande mechanismen, geschraagd door internationale wetgeving en instellingen. Maar toen probeerde het westen “ons uit te knijpen” en zelfs “Rusland op te heffen”. Dus is het tijd om “de no-rules regels te vervangen”. Dat is een hoofdthema dat ten grondslag ligt aan het begrip “soevereiniteit” dat Poetin in zijn plenaire toespraak ontwikkelde.

In een andere belangrijke discussie, voorgezeten door de CEO van de door het Westen gesanctioneerde Sberbank Herman Gref, was er veel geharrewar over het feit dat de Russische “evolutionaire sprong voorwaarts naar 2030” eerder had moeten plaatsvinden. Nu moet een “langetermijnstrategie in weken worden opgebouwd”, terwijl de toeleveringsketens over de hele linie uiteenvallen.

Aan het publiek – de crème de la crème van het Russische bedrijfsleven – werd een vraag gesteld: wat zou u aanbevelen, meer handel met het oosten of een heroriëntatie van de structuur van de Russische economie? Maar liefst 72 procent stemde voor het laatste.

Nu komen we dus bij de kern van de zaak, want al deze thema’s grijpen in elkaar in het licht van wat er slechts een paar dagen voor Sint-Petersburg gebeurde.

De corridor Rusland-Iran-India

Er is nu een belangrijk knooppunt van de Internationale Noord-Zuid Transportcorridor (INTSC) in het spel, die het noordwesten van Rusland verbindt met de Perzische Golf via de Kaspische Zee en Iran. De transporttijd tussen Sint-Petersburg en Indiase havens bedraagt 25 dagen.

Deze logistieke corridor met multimodaal vervoer is van enorm geopolitiek belang voor twee BRIC-leden en een toekomstig lid van de “nieuwe G8”, omdat hij een belangrijk alternatief biedt voor het gebruikelijke vrachttraject van Azië naar Europa via het Suezkanaal.

De Internationale Noord-Zuid Transportcorridor (INSTC). © TheCradle

De INSTC-corridor is een klassiek Zuid-Zuidintegratieproject: een 7.200 km lang multimodaal netwerk van scheeps-, spoor- en wegverbindingen dat India, Afghanistan, Centraal-Azië, Iran, Azerbeidzjan en Rusland met elkaar verbindt tot aan Finland in de Baltische Zee.

Technisch gezien gaat een stel containers over land van Sint-Petersburg naar Astrakhan. Dan vaart de lading via de Kaspische Zee naar de Iraanse haven Bandar Anzeli. Dan wordt het over land vervoerd naar de haven van Bandar Abbas. En dan overzee naar Nava Sheva, de grootste zeehaven van India. De belangrijkste exploitant is Islamic Republic of Iran Shipping Lines (de IRISL-groep), die filialen heeft in zowel Rusland als India.

En dat brengt ons bij datgene waarover vanaf nu oorlogen zullen worden uitgevochten: transportcorridors – en niet territoriale verovering.

Pekings snelle BRI wordt gezien als een existentiële bedreiging voor de “op regels gebaseerde internationale orde”. Het ontwikkelt zich langs zes corridors over land door Eurazië, plus de Maritieme Zijderoute van de Zuid-Chinese Zee, en de Indische Oceaan, helemaal tot aan Europa.

Een van de hoofddoelen van de NAVO-oorlog in Oekraïne is het onderbreken van de BRI-corridors doorheen Rusland. Het Amerikaanse Rijk zal alles in het werk stellen om niet alleen de BRI, maar ook de INSTC-knooppunten te onderbreken. Afghanistan werd onder Amerikaanse bezetting verhinderd om een knooppunt te worden voor zowel BRI als INSTC.

Met volledige toegang tot de Zee van Azov – nu een “Russisch meer” – en wellicht de hele Zwarte Zeekust verderop in de toekomst, zal Moskou zijn handelsvooruitzichten over zee enorm vergroten (Poetin: “De Zwarte Zee was historisch gezien Russisch grondgebied”).

De afgelopen twee decennia zijn de energiecorridors zwaar gepolitiseerd en staan ze in het middelpunt van meedogenloze mondiale pijpleidingcompetities – van BTC en South Stream tot Nord Stream 1 en 2, en de eindeloze soap-opera’s, de Turkmenistan-Afghanistan-Pakistan-India (TAPI) en Iran-Pakistan-India (IPI) gaspijpleidingen.

Dan is er nog de Noordelijke Zeeroute langs de Russische kustlijn helemaal tot aan de Barentszzee. China en India zijn zeer gefocust op de Noordelijke Zeeroute, die niet toevallig ook in Sint-Petersburg uitvoerig werd besproken.

Het contrast tussen de debatten in Sint-Petersburg over een mogelijke herbedrading van onze wereld – en de Drie knechtjes die een trein naar nergens nemen om een middelmatige Oekraïense komiek te vertellen dat hij tot bedaren moet komen en over zijn overgave moet onderhandelen (zoals bevestigd door de Duitse inlichtingendienst) – kon niet schrijnender zijn.

Bijna ongemerkt – net nu het de Krim opnieuw heeft bezet en het Syrische theater is binnengedrongen – laat Rusland als militaire-energiegrootmacht nu zien dat het in potentie in staat is om een groot deel van het geïndustrialiseerde westen terug het Stenen Tijdperk in te drijven. De westerse elites zijn gewoon hulpeloos. Konden ze maar een stukje meerijden op de Euraziatische hogesnelheidstrein, dan zouden ze misschien iets leren.

Topfoto: Wereldleiders © The Cradle