EU,Rusland |
18 juni 2022
Bron: Michael Whitney
The Unz Review 15 juni 2022 ~~~

“Afwijzing van Russische energiebronnen betekent dat Europa de regio met de hoogste energiekosten ter wereld zal worden. Dit zal het concurrentievermogen van de Europese industrie, die de concurrentie met bedrijven in andere delen van de wereld nu al aan het verliezen is, ernstig ondermijnen…. Onze westerse collega’s lijken de elementaire wetten van de economie te zijn vergeten, of geven er gewoon de voorkeur aan ze te negeren.” Vladimir Poetin, president van de Russische Federatie

Rusland heeft dinsdag een vermindering met 40% aangekondigd van de stroom van aardgas naar Duitsland via de Nord Stream pijpleiding. De aankondiging, die werd gedaan door Gazprom-functionarissen, veroorzaakte een schokgolf op de Europese gasmarkt waar de prijzen snel naar nieuwe hoogten stegen. In Duitsland – waar de prijzen de voorbije drie maanden verdrievoudigd zijn – werd het nieuws onthaald op kreten van afschuw. Met een inflatie die al 40 jaar hoog is, zal deze laatste vermindering van het aanbod de Duitse economie zeker in een recessie storten of erger. Heel Europa voelt nu de gevolgen van de misplaatste sancties van Washington tegen Rusland. Hier is meer van de Oil Price website:

“Het Russische Gazprom zei dinsdag dat het de levering van aardgas via de Nord Stream-pijpleiding aan Duitsland met 40 procent zou beperken in vergelijking met de geplande stromen, vanwege een vertraging in de reparatie van apparatuur… De verminderde levering van gas via Nord Stream aan de grootste Europese economie, Duitsland, deed de gasprijzen in Europa met dubbele cijfers stijgen….

De Russische gasleveringen aan Europa … zijn al verminderd nadat Oekraïne vorige maand de stromen van Rusland naar Europa stopzette op … een van de twee doorvoerpunten … waardoor een derde van het gas dat door Oekraïne naar Europa wordt doorgevoerd, niet meer werd geleverd.” (“Europe’s Gas Prices Surge 13% As Russia Reduces Nord Stream Flow“, Olieprijs)

De Verenigde Staten en hun Europese bondgenoten hebben Rusland meer sancties opgelegd dan enig ander land in de geschiedenis. Maar de aankondiging van dinsdag helpt om te illustreren wie werkelijk lijdt onder de sancties en wie niet.

Rusland lijdt niet, sterker nog, Rusland lijkt helemaal niet verontrust te zijn. Het heeft de aanvallen van Washington kalm terzijde geschoven zoals men een vlieg bij een familiepicknick zou wegwuiven. Nog verrassender is het feit dat de sancties de roebel sterker hebben gemaakt, de inkomsten uit grondstoffen hebben doen stijgen, het Russische handelsoverschot naar recordhoogte hebben doen stijgen en de winsten uit gas en olie naar het stratosfeer hebben gestuwd. Volgens elke objectieve maatstaf lijken de sancties Rusland ten goede te komen, wat natuurlijk het tegenovergestelde is van wat werd verwacht.

De economische sancties van Washington tegen Rusland: Succes of mislukking?

  • De Russische munteenheid (de roebel) is gestegen tot het hoogste punt in vijf jaar.
  • De Russische grondstoffen oogsten onverhoopte winsten.
  • Het overschot op de Russische handelsbalans zal dit jaar naar verwachting een recordhoogte bereiken.
  • De Russische olie- en gasverkoop is sterk gestegen.

Er is geen bewijs dat de sancties van Washington Rusland hebben “verzwakt” of de economie hebben geschaad. Er zijn echter wel aanzienlijke bewijzen dat de sancties averechts hebben gewerkt en een zware tol hebben geëist van hun aanhangers en hun bevolking. En hoewel het moeilijk is om te kwantificeren hoeveel schade er werkelijk is aangericht, hebben we geprobeerd specifieke categorieën aan te wijzen waar de gevolgen het meest dramatisch zijn geweest. De sancties hebben:

  • Een scherpe stijging van voedsel- en energieprijzen veroorzaakt. (stijgende inflatie)
  • Grote verstoringen Veroorzaakt in de wereldwijde toeleveringslijnen (Deglobalisering)
  • De voedseltekorten en de kans op hongersnood sterk doen toenemen
  • Een ernstige groeivertraging in de wereldeconomie teweeggebracht

Tot dusver heeft Rusland deze aanvallen geduldig en zonder enige vergeldingsreactie doorstaan. Maar we moeten aannemen dat de plotselinge vermindering met 40% van de gasstromen naar het van energie afhankelijke Duitsland bedoeld is om een boodschap te sturen. Vergeet niet dat Nord Stream 2 een gigantisch meerjarenproject van 10 miljard dollar was waaraan Rusland zich volledig had gecommitteerd totdat Duitsland te elfder ure het tapijt onder Poetin wegtrok. Duitsland bewees dat – als het erop aankomt – het altijd in de pas zal lopen met Washington in plaats van zijn zakelijke overeenkomsten na te komen of in het belang van zijn eigen volk te handelen. Wat Duitsland nu echter ontdekt, is dat het optreden als Washingtons poedel een zeer hoge prijs heeft. Hier is meer van Reuters:

“Gazprom zei dinsdag dat het de leveringen via de Nord Stream 1 onderzeese pijpleiding naar Duitsland heeft beperkt tot 100 miljoen kubieke meter (mcm) per dag, een daling ten opzichte van 167 mcm, vanwege de vertraagde terugkeer van apparatuur die was verzonden voor reparatie….

Gazprom exporteert niet langer gas in westelijke richting via Polen via de Yamal-Europe pijplijn na de Russische sancties tegen EuRoPol Gaz, dat eigenaar is van het Poolse deel. De stromen via Yamal-Europe gaan verder oostwaarts van Duitsland naar Polen.

“Als gevolg van de vertraagde terugkeer van de gascompressoren van de reparatie door Siemens … en technische motorstoringen, kunnen momenteel slechts drie gascompressoren worden gebruikt in het Portovaya compressiestation,” zei Gazprom.

“Als gevolg van de door Canada opgelegde sancties is het voor Siemens Energy momenteel onmogelijk om gereviseerde gasturbines aan de klant te leveren. Tegen deze achtergrond hebben wij de Canadese en Duitse regeringen geïnformeerd en werken wij aan een levensvatbare oplossing”, aldus het bedrijf.” (“Nord Stream gas capacity constrained as sanctions delay equipment“, Reuters)

Natuurlijk zullen de media wijzen op een onderhoudsfout als excuus, maar hoe geloofwaardig is dat? Hoe vaak wordt de levering van een vitale hulpbron met bijna de helft verminderd door een defecte compressor?

Niet vaak. Rusland stuurt een eenvoudige maar schrijnende boodschap naar Duitsland: “Je hebt je bed opgemaakt, slaap er nu maar in.” De reactie van Rusland is volkomen normaal na een “steek in je rug”.

En de beproevingen van Duitsland zijn nog maar net begonnen, omdat het land geen manier heeft om het energietekort op te vangen waarmee het in de nabije toekomst te maken zal krijgen; een tekort dat zal leiden tot terugkerende black-outs, bevriezende huizen en een meedogenloze wurging van de binnenlandse industrie. Zoals de Duitse regering ontdekt, is er geen levensvatbaar substituut voor Russische koolwaterstoffen, die gemakkelijk verkrijgbaar zijn en waarvan de kwaliteit beantwoordt aan de specifieke behoeften van Duitsland. Met andere woorden, de VS hebben Duitsland op het goede pad gebracht in de overtuiging dat het eenvoudigweg op andere energieleveranciers kan overschakelen en dat alles dan in orde zou zijn. Dat is zeker niet het geval. Duitsland en heel Europa zullen meer voor hun energie gaan betalen dan welke regio ook in de wereld, hetgeen het concurrentievermogen van de EU ernstig zal ondermijnen. Dit zal op zijn beurt leiden tot een scherpe daling van de levensstandaard en toenemende sociale onrust. Hier is meer uit de Wall Street Journal:

“Decennialang vertrouwde de Europese industrie op Rusland voor de levering van goedkope olie en aardgas, waardoor de fabrieken van het continent konden blijven draaien.

Nu rijzen de industriële energiekosten in Europa de pan uit in de nasleep van de Russische oorlog tegen Oekraïne, waardoor het vermogen van de fabrikanten om te concurreren op de wereldmarkt wordt gehinderd. Fabrieken zoeken naarstig naar alternatieven voor Russische energie omdat ze vrezen dat Moskou de gaskraan kan dichtdraaien en de productie stil kan leggen.

Europa’s producenten van chemicaliën, kunstmest, staal en andere energie-intensieve goederen zijn de afgelopen acht maanden onder druk komen te staan toen de spanningen met Rusland opliepen in de aanloop naar de invasie in februari. Sommige producenten leggen hun deuren stil vanwege de concurrentie van fabrieken in de VS, het Midden-Oosten en andere regio’s waar de energiekosten veel lager liggen dan in Europa. De aardgasprijzen liggen in Europa nu bijna drie keer zo hoog als in de VS.” (“Some European Factories, Long Dependent on Cheap Russian Energy, Are Shutting Down; Industrial energy costs are soaring in the wake of Russia’s war on Ukraine, hobbling European manufacturers’ ability to compete globally”, Wall Street Journal)

De Wall Street Journal wil u doen geloven dat Rusland verantwoordelijk is voor de slechte keuzes van Europa, maar dat is niet waar. Poetin heeft de prijzen niet verhoogd. De prijzen stegen in reactie op de toegenomen vraag van de EU als gevolg van de tekorten door de sancties. Waarom is dat Poetin’s schuld?

Dat is het niet. Hetzelfde geldt voor de EU-ambtenaren die Poetin beschuldigden van “chantage”, een bewering waarvoor geen enkele basis was. Toen die beschuldiging werd geuit, was de gasprijs in de EU een derde van de huidige prijs. Is dat chantage, door minder te vragen dan de marktprijs?

Natuurlijk niet. Het is belachelijk. Europa kreeg een geweldige prijs voor een schaarse hulpbron totdat ze besloten het slechte advies van Uncle Sam op te volgen en het voor zichzelf te verpesten. Nu betalen ze door de neus, en ze kunnen alleen zichzelf de schuld geven.

Wist je dat EU leiders al plannen maken om energie te rantsoeneren deze winter?

Het is waar. Europa heeft ermee ingestemd het zoveelste schoothondje van de VS te worden om trouw de ambitieuze wereldstrategie van Washington uit te voeren. Hier is het verhaal:

“Europa zou gedwongen kunnen worden om deze winter te beginnen met het rantsoeneren van energie, te beginnen met industrieel gebruik van aardgas, vooral als de winter koud is en de Chinese economie weer aantrekt, vertelde de uitvoerend directeur van het Internationaal Energie Agentschap (IEA), Fatih Birol, aan de Financial Times in een interview.

“Als we een strenge winter hebben en een lange winter …. zou ik rantsoenering van aardgas in Europa niet uitsluiten, te beginnen bij de grote industriële installaties,” zei Birol tegen de FT.

De wereld staat voor een “veel grotere” energiecrisis dan die van de jaren zeventig, vertelde Birol vorige maand aan het Duitse dagblad Der Spiegel.

“Toen ging het alleen maar om olie,” vertelde Birol aan het dagblad. “Nu hebben we een oliecrisis, een gascrisis en een elektriciteitscrisis tegelijk,” zei het hoofd van het internationale agentschap dat werd opgericht na de schok van het Arabische olie-embargo in de jaren 1970.” (“IEA: Europe Could See Energy Rationing This Winter“, Olieprijs)

Ze heeft het mis, is het niet? We hebben geen “olie, gas en elektriciteit crisis”. Wat we hebben is een politieke crisis. Al deze tekorten kunnen gemakkelijk worden teruggevoerd op de dwaze keuzes die zijn gemaakt door incompetente politici, die het werk doen van neocon-fantasisten die denken dat ze de klok kunnen terugdraaien naar de hoogtijdagen van het Amerikaanse wereldleiderschap. Maar die dagen zijn voorbij, en iedereen lijkt te weten dat ze voorbij zijn, behalve de geïsoleerde groep van zelfmisleidende fanatici in de Washington denktanks en hun politieke gebroed op 1600 Pennsylvania Avenue.

Waar het op neerkomt: We hadden allemaal veel beter kunnen luisteren naar Kissinger, die zijn vrienden van het Wereld Economisch Forum (WEF) adviseerde om de oorlog in Oekraïne snel te beëindigen voordat Rusland veranderingen zou aanbrengen die niet meer teruggedraaid konden worden. Helaas was Kissingers oproep aan dovemansoren gericht en is Poetin al begonnen zijn energiestromen naar het oosten te verleggen. Kijk eens naar dit oogverblindende fragment uit een artikel op oilprice.com:

“De grootste herschikking van oliehandelsstromen sinds het Arabische olie-embargo van de jaren ’70 is aan de gang – en de zaken zullen misschien nooit meer normaal worden. De Russische invasie in Oekraïne en de sancties tegen de Russische olie-export veranderen de mondiale handelsroutes voor olie. In de afgelopen bijna vijf decennia stroomde olie min of meer vrij van elke leverancier naar elke klant ter wereld…

Deze vrije energiehandel is nu voorbij, na …. de westerse sancties die volgden, plus het onomkeerbare besluit van Europa om zijn afhankelijkheid van Russische energie tegen elke prijs af te snijden…

Tegen het einde van dit jaar verwacht Europa effectief 90% van al zijn invoer van Russische olie van voor de oorlog te hebben verboden… Voor olie die naar Europa gaat, zal ruwe olie uit het Midden-Oosten nu langere afstanden afleggen naar Europese havens, vergeleken met de kortere routes naar India en China…

Voor Europa is de keuze van de oliebevoorrading nu politiek, en het zal bereid zijn een meerprijs te betalen om niet-Russische olie aan te kopen. Dit zal de bevoorradingsmogelijkheden beperken en de hoge olieprijzen de komende maanden verder in de hand werken.

In een reactie op het EU-embargo op de invoer van Russische olie over zee, zei Fitch Ratings vorige week:

“Dit verbod zal een aanzienlijke impact hebben op de wereldwijde oliehandelsstromen, waarbij ongeveer 30% van de EU-invoer moet worden vervangen door olie uit andere regio’s, waaronder het Midden-Oosten (Saoedi-Arabië en de VAE hebben een aanhoudende productiereservecapaciteit van respectievelijk ongeveer 2MMbpd en 1MMbpd), Afrika en de VS.” (“De grootste herschikking van oliestromen sinds de jaren zeventig“, Olieprijs)

Wat betekent dit?

Het betekent dat de inflatie zal blijven stijgen naarmate de gigantische Russische voorraden ruwe olie naar het oosten worden verlegd. Het betekent dat Washington zijn 30 jaar oude ‘lievelingsproject’, de globalisering, heeft opgegeven en de wereld heeft opgedeeld in rivaliserende blokken. Het betekent dat de dollar, de obligatiemarkt, het westerse financiële systeem en de zogenaamde “op regels gebaseerde orde” – die allemaal onlosmakelijk verbonden zijn met economische groei die bijna volledig afhankelijk is van de beschikbaarheid van goedkope energie – zullen beginnen te kraken en te kreunen als gevolg van de ondoordachte beleidsbeslissingen die de westerse naties en hun volkeren te gronde hebben gericht.

We zullen een zware prijs betalen voor de suïcidale machtsgreep van Washington.

Michael Whitney is een gerenommeerd geopolitiek en sociaal analist, gevestigd in de staat Washington. Hij begon zijn carrière als onafhankelijk burger-journalist in 2002 met een engagement voor eerlijke journalistiek, sociale rechtvaardigheid en wereldvrede.
Hij is onderzoeksmedewerker van het Centrum voor Onderzoek van de Globalisering (CRG).