Venezuela |
2023-05-06
Bron: Geraldina Colotti 
Resumen-English 6 mei 2023 ~~~

Er is veel verwarring over de verkoop-overname van Citgo; dit artikel verduidelijkt hoe deze nieuwe vorm van lawfare een escalatie is in de economische oorlog van het imperium tegen het revolutionaire Venezuela. – redactioneel

Venezuela mobiliseert zich tegen het besluit van de VS om de aandelen van het moederbedrijf van de raffinaderij Citgo Petroleum Corp, PDV Holding, het belangrijkste bezit van de Bolivariaanse Republiek in het buitenland, te veilen. Een manier om het bedrijf in beslag te laten nemen door schuldeisers, na “onderhandelingen” met degenen die de VS erkent als “gevolmachtigden”: de bende van de zelfbenoemde Juan Guaidó of zijn derivaten, die toegang hadden gekregen tot fondsen die geblokkeerd waren door de illegale eenzijdige dwangmaatregelen, opgelegd aan Venezuela.

Het Amerikaanse ministerie van Financiën had Citgo tot dusver “beschermd” tegen schuldeisers, maar nu hebben de haviken in Washington, om de strop over de Bolivariaanse revolutie nog strakker aan te trekken, opnieuw de mogelijkheid geblokkeerd van een koerswijziging, voorgesteld tijdens de internationale conferentie in Bogota, die Venezuela als thema had.

Tijdens die bijeenkomst waren de 20 delegaties, die drie continenten vertegenwoordigden, het eens geworden over een reeks “aanbevelingen”, die zowel aan de Bolivariaanse regering als aan het deel van de oppositie dat deel uitmaakt van het Eenheidsplatform, moesten worden voorgelegd om de in Mexico afgebroken dialoog te hervatten. Centraal staat de beëindiging van de “sancties”, een door de Bolivariaanse regering gestelde prioritaire voorwaarde.

De conferentie, voorafgegaan door een ronde van internationale contacten door de Colombiaanse president Gustavo Petro, had niet kunnen worden georganiseerd zonder de goedkeuring van de regering Biden. Echter, als teken van het interne conflict en de verwarring die heerst in het Amerikaanse buitenlandse beleid, werd de show van de voormalige zelfbenoemde, Juan Guaidó, toegestaan. Een door zijn eigen trawanten verstoten figuur, een marionet aan wiens touwtjes echter nog tot het einde getrokken moet worden.

Na “te voet” de grens te zijn overgestoken, zoals hij zelf verklaarde, woonde Guaidó ongevraagd de conferentie in Colombia bij, waarna hij werd begeleid naar het vliegveld, waar hij door zijn gringo-godinnen naar Miami werd gebracht. De voormalige afgevaardigde protesteerde omdat hij Colombia zou zijn uitgezet.

In werkelijkheid – stelde president Maduro – was zijn doel “de diefstal van het bedrijf Citgo te helpen coördineren”, geformaliseerd met Algemene Licentie 42, uitgegeven door het Office of Foreign Assets Control (OFAC) dat een sector van extreem-rechts toestemming geeft om de schulden van de Bolivariaanse Republiek en van het staatsbedrijf Petróleos de Venezuela (PDVSA) aan te pakken.

Maduro verklaarde dat de regering Biden met een document van 7 april “alle activa van het bedrijf Citgo, al het geld van Venezuela in het buitenland, heeft geleverd aan een groep politieke oppositiepartijen, die behoren tot het Eenheidsplatform, zodat zij ze kunnen verkopen, onderhandelen, doen en ongedaan maken”. Washington -herhaalde de president- “is bezig met één van de grootste plunderingen die ooit tegen een land in de wereld is uitgevoerd.

Washington -herhaalde de president- “voert een van de grootste plunderingen uit die ooit tegen een land in de wereld is uitgevoerd”, en beschuldigde Biden ervan “de conferentie van Bogotá in de rug te steken”, door te gaan waar “zelfs Trump het niet had aangedurfd”. In feite geeft de timing van het besluit aan dat alles al was voorbereid vóór de Petro-conferentie, die op 26 april eindigde.

Een provocatie waarop de Bolivariaanse regering stevig heeft gereageerd, zowel internationaal als in eigen land. Tijdens een vergadering van de Economische en Sociale Raad van de Verenigde Naties, in het kader van VN-doelstelling 16, die tot doel heeft “rechtvaardige, vreedzame en inclusieve samenlevingen te bevorderen”, heeft de plaatsvervangende permanente vertegenwoordiger van Venezuela bij de VN, Joaquín Pérez Ayestarán, de door de VS opgelegde “sancties” en de diefstal van Citgo aan de kaak gesteld.

De Bolivariaanse regering “zal geen enkele onderhandeling of betalingsovereenkomst met welke schuldeiser dan ook erkennen die niet door de Venezolaanse staat wordt geleid”, zei de vice-president, Delcy Rodríguez, bij de uitleg van het mechanisme waarmee de “illegale onteigening” van de Venezolaanse onderneming Citgo Petroleum Corporation wordt uitgevoerd.

Het besluit, dat een schending inhoudt van het internationale publiek- en privaatrecht, alsook van het Venezolaanse recht, machtigt de leden van de ter ziele gegane Nationale Vergadering van 2015 om transacties uit te voeren om te onderhandelen over de schuld van de nationale regering, PDVSA of elke instelling waarin de republiek voor 50% of meer participeert.

“Er is geen wet op deze planeet die OFAC-licentie 42 niet heeft geschonden,” zei Rodríguez vanuit het Miraflores-paleis, vergezeld door minister van Buitenlandse Zaken Yván Gil en minister van Olie Pedro Tellechea. De Vice President herinnerde aan de programma’s van dit besluit, voorafgegaan door een andere OFAC bepaling, uitgegeven op 9 januari 2023, waardoor de Nationale Vergadering van 2015, “de bevoegdheid om te handelen met elke persoon, instelling of bedrijf in de Verenigde Staten”. En, inderdaad, op 15 maart ontmoette voormalig afgevaardigde Dinora Figuera, van de Primero Justicia partij, ambtenaren van het State Department “om de enscenering van deze flagrante en vulgaire overval van de eeuw vast te stellen”.

Rodríguez beschuldigde Washington ervan dat het, in de rol van slachtoffer, de beslissing van het Hof van Justitie van Delaware wil negeren, waardoor Venezolaanse schuldenaars beslag kunnen leggen op het bedrijf Citgo. Onder hen zijn: ConocoPhillips, Crystallex, Rusoro, Gold Reserve, Koch Minerals , Owens Illinois, ACL1 Investments, Northrop Grumman Systems. Ten aanzien van OFAC General License 42 – zei Rodríguez – ” overeenkomstig de instructies van het staatshoofd, Nicolás Maduro, zal de nationale regering alle acties uitoefenen ter verdediging van onze belangen, onze rechten en het patrimonium van de Venezolanen”.

Citgo, met hoofdkantoor in Houston, is de zevende grootste raffinaderij in de Verenigde Staten. Het heeft fabrieken in Louisiana, Illinois en Texas en wordt gewaardeerd op meer dan 13 miljard dollar. Robert Pincus, een door de rechtbank aangestelde ambtenaar die een ontmoeting had met de ministeries van Financiën en Justitie, drong er bij de rechtbank op aan om haast te maken “om voordeel te halen uit de recente financiële en operationele prestaties van Citgo en de huidige toestand van de raffinage-industrie”.

De Canadese mijnwerker Crystallex International vraagt PDV Holding om 970 miljoen dollar. Andere schuldeisers met minstens 2,6 miljard dollar aan vorderingen op Venezuela hebben voorwaardelijke goedkeuring gekregen om zich bij de rechtszaak aan te sluiten. Pincus stelde voor om het verkoopproces op 5 september te beginnen en het hoogste bod dat de rechtbank ontvangt tot juni 2024 te accepteren. De rechtbank sloot een overeenkomst met investeringsbankier Evercore om de marktvraag te peilen en de verkoop uit te voeren.

Citgo – zei Maduro tijdens de mars van 1 mei – genereert jaarlijkse inkomsten van meer dan 1 miljard dollar en heeft meer dan 10.000 tankstations in de Verenigde Staten. Middelen die het volk toebehoren en die, als ze beschikbaar waren geweest, bestemd zouden zijn geweest om het inkomen van de arbeiders te verhogen. Om die reden heeft het Venezolaanse parlement, het legitieme parlement, in een eerste bespreking het wetsvoorstel voor de bescherming van de bezittingen in het buitenland goedgekeurd.

“We gaan de Extinction of Ownership Law (wet op het uitsterven van eigendom) toepassen op iedereen die betrokken is bij deze roof van de republiek”, zei de voorzitter van de Nationale Vergadering (NA), Jorge Rodríguez, die de parlementaire zitting voorzat, die deze week wordt voortgezet. De Law of Extinction of Domain (wet op het uitsterven van het landgoed) voorziet in de mogelijkheid van inbeslagname en herverdeling van bezittingen die het gevolg zijn van corruptie. Een misdaad die wordt beschouwd als “verraad aan het vaderland” en die op grote schaal wordt bestraft na de ontdekking van een gigantisch netwerk dat voor ongeveer 23 miljard dollar aan overheidsgeld heeft gestolen.

De legitieme voorzitter van de Nationale Assemblee heeft aangedrongen op de toepassing ervan op 72 voormalige afgevaardigden die zich openbare functies toe-eigenen. De staat zal geen enkele transactie met Venezolaanse activa erkennen. Dit is bepaald in artikel 138 van de Bolivariaanse Grondwet, volgens welke “elke toegeëigende autoriteit geen effect heeft en haar handelingen nietig zijn”. Met de gebruikelijke polemische visie eiste Jorge Rodriguez van de politieke leider, Henrique Capriles Radonski, dat hij Dinora Figuera, een militante van zijn partij, zou bevelen “al het geld terug te geven dat zij heeft gestolen”.

Het State Department heeft namelijk de uitgestorven Nationale Vergadering van 2015 – die dit jaar, na het vertrouwen in Guaidó te hebben opgezegd, de electorale farce heeft voortgezet en het “beheer” van de bankrekening van zo’n 347 miljoen heeft toevertrouwd aan een driemanschap van voortvluchtigen van justitie, onder leiding van Figuera. Venezolaans geld bevroren in Amerikaanse banken, uitgekeerd aan de oppositie sinds 2019, toen Juan Guaidó zichzelf uitriep tot “interim-president”. Sinds de opheffing van zijn keizerlijke uitvinding, in januari 2023, had het nieuwe “management” van de illegale AN echter geen toegang tot de buit, vanwege het ” directievacuüm”.

Het probleem maakte de bende nerveus, en ze oefenden druk uit op hun Amerikaanse peetvaders om hen toegang te verlenen tot “beschermde” bronnen in het buitenland. En deze lucratieve handtekeningopdracht verklaart misschien ook Guaidó’s vlucht naar Miami, misschien om een goede “compensatie” te bedingen. Ze gaven hem een suikergeschenk door hem te laten verschijnen op een openbare bijeenkomst, waar hij “de Republikeinse senatoren bedankte voor hun inzet voor de democratie”.

In dat verband stelde de voormalige gouverneur van Florida, Rick Scott, hem voor als “de presidentskandidaat van Voluntad Popular in de voorverkiezingen”, en voegde eraan toe: “Ik hoop dat al mijn collega’s en het Witte Huis de moedige leiders van de oppositie zullen ontmoeten en zich zullen scharen achter het Venezolaanse volk, om hun stem tegenover het snode regime van Maduro te laten horen”. Een groep activisten protesteerde tegen Guaidó met kreten als “corrupt” en “moordenaar”. Hij stamelde: “Laat ze naar Venezuela gaan om Nicolás Maduro te storen, om te zien wat er met hen gebeurt.” En terwijl de politie de demonstranten wegleidde, bleef hij opscheppen over de wonderen van de Amerikaanse “democratie”.

“De Verenigde Staten verwarren de bereidheid van de Bolivariaanse regering tot dialoog met zwakte,” zei de viceminister van Anti-Blokkade Beleid, William Castillo, tijdens het programma “A Pulso”. Ter illustratie van het onderzoekswerk van het Observatorium van Sancties benadrukte Castillo hoe de wisselende houding van de VS te wijten is aan de verwrongen visie van de Venezolaanse oppositie, die gelooft dat “Maduro valt en de sancties moeten worden verhoogd”.

In een communiqué van de Bolivariaanse Alliantie voor de Volkeren van Ons Amerika-Het Handelsverdrag (ALBA-TCP) werd ook het besluit van het State Department om “Citgo te onteigenen via de onwettige Algemene Vergunning nr. 42”, een nieuwe agressie tegen het volk en de regering van Venezuela genoemd, een “gevolg van de unilaterale dwangmaatregelen die door de regering van de Verenigde Staten zijn opgelegd en die een poging zijn om de soevereiniteit van dat land te schenden”. Daarom deed de Bolivariaanse Alliantie een oproep aan de internationale gemeenschap om de stopzetting van de “sancties” te eisen, en betuigde haar steun aan “alle wettelijke maatregelen die de Venezolaanse regering neemt ter bescherming van haar bezittingen”.

Tijdens zijn bezoek aan Spanje heeft de Colombiaanse president, Gustavo Petro, opnieuw de gevolgen van de “sancties” voor het Venezolaanse volk aangeklaagd. Na eraan te hebben herinnerd dat Colombia en Venezuela “praktisch hetzelfde volk zijn”, zei Petro dat de Venezolaanse samenleving als gevolg van de “sancties” is veranderd van “een goed leven en toegang tot de beste whisky ter wereld, naar geen bord meer te eten”. En dit, voegde hij eraan toe, is de reden waarom velen emigreren, niet de oppositie tegen Maduro. Petro bevestigde ook de plannen van Washington om Venezuela binnen te vallen, besproken met zijn voorganger Duque, hetgeen een boze reacties uitlokte van leden van Duque’s voormalige regering.

Maar in mei van dit jaar herdacht Venezuela de derde verjaardag van operatie Gideon, toen een groep huurlingen, gestuurd door de Verenigde Staten en getraind door Colombia, probeerde Venezuela binnen te vallen met een plan om Maduro en het hele Chavista-hoofdcommando te vermoorden. De vice-president van de PSUV, Diosdado Cabello, bracht tijdens een openbare handeling hulde aan de moed van het volk dat de invasie tegenhield: “Revolutionaire kracht en eenheid -zei de kapitein- zijn de grootste garantie voor de overwinning van de Bolivariaanse revolutie”.

Een van deze huurlingen, een voormalig marinier, zou het voorwerp kunnen zijn van een uitwisseling met de door de Verenigde Staten ontvoerde Venezolaanse diplomaat Alex Saab, wiens gezondheid met de dag slechter wordt. De Venezolaanse regering heeft dit ook herhaald ter gelegenheid van de conferentie van Bogota. Maar de Verenigde Staten hebben gereageerd met deze nieuwe daad van imperiale arrogantie.