Venezuela – een onderzoek: De oppositie en de verkiezingen – Openbaar Archief

2020-11-21

Bron: Katu Arkonada, 
resumen-english 21 november 2020 ~~~

De dood van Hugo Chavez, gewelddadige barricades en blokkades van de oppositie, uitvoeringsbesluiten die Venezuela tot een gevaar voor de veiligheid van de Verenigde Staten verklaren, blokkades en embargo’s die nog erger worden door de gevolgen van een pandemie – wat Venezuela in de afgelopen zeven jaar heeft meegemaakt, is ongekend. En dit alles zonder enige echte vorming van democratisch verzet tegen de Bolivariaanse en Chavista-revolutie, maar eerder een oppositie die sinds 2002 in wezen hetzelfde is gebleven, aanhangers van staatsgrepen en guarimbas (gewelddadige barricades en blokkades) en zonder enige alternatieve concepten voor het land.

Met nog twee weken te gaan tot de parlementsverkiezingen blijft de Venezolaanse oppositie in crisis verkeren, met een nieuwe verwijdering tussen de Democratische Actiepartij (AD) en de Voluntad Popular Party (VP) van het terroristische Leopoldo López en de zelfverklaarde Juan Guaidó.

Henry Ramos Allup, lange tijd leider van de Democratische Actiepartij, heeft de parlementsleden van de AD en de leiders opgedragen om niet deel te nemen aan acties die door Guaidó worden opgeroepen, zoals de “burgervergaderingen” die streven naar consensus voor een “volksreferendum”. Dezelfde oproep is gedaan aan de Venezolanen in andere landen, waardoor het hen verboden is het referendum te bevorderen of deel te nemen aan acties van Leopoldo Lopez in Europa.

Dit verborgen geschil kan te wijten zijn aan de financiering en de betalingen die de “interim-regering” van Guaidó zou doen – maar niet gedaan heeft – aan de Democratische Actiepartij. Ze lijken ook verschillende beoordelingen te hebben over het vermogen om de basis van de oppositie te mobiliseren, en over de continuïteit van de wetgevende vergadering van de oppositie na de verkiezingen van december.

Het is waarschijnlijk dat er een topontmoeting zal plaatsvinden tussen Ramos Allup en Guaidó, maar de Democratische Actiepartij, die vroeger de belangrijkste Venezolaanse oppositiepartij was, maakt een diepe crisis door en probeert uit het doolhof van de oppositie te komen, met debatten over de eenheid van de partij, haar symbolen, haar bases, maar vooral haar leiderschap, met ene Bernabé Gutierrez die onlangs Ramos Allup heeft opgevolgd.

Als we verder kijken dan de Democratische Actiepartij, blijft de oppositiecrisis bestaan. Eind oktober vond een videoconferentie plaats met enkele leiders van de G4* en twee Amerikaanse functionarissen, James Story en Rafael Foley, van de Venezuelan Affairs Unit in Colombia (VAU). Tijdens deze bijeenkomst hebben de vertegenwoordigers van belanghebbenden die de acties van deze groep financieren (en leiden) met als doel de regering van Maduro omver te werpen, de Primero Justicia-partij, vertegenwoordigd door Tomás Guanipa, een halt toegeroepen.

Voor Guanipa is het belangrijkste punt voor Primero Justicia de wijziging en de rotatie van het interim-voorzitterschap waar Guaidó mee pronkt, en het feit dat er weinig effectief overleg is voorgesteld door dit zelfverklaarde staatshoofd. Van hun kant wezen de Amerikaanse functionarissen erop dat de oppositie geen tijd heeft om te blijven discussiëren over structurele kwesties en de praktische aspecten buiten beschouwing laten. Bovendien erkende de Venezolaanse eenheid voor zaken dat zij het hoofd moet bieden aan een ander probleem: de trage bureaucratie in de Verenigde Staten, het land dat de acties waartoe de G4 (de meest extreme vleugel van de Venezolaanse oppositie) heeft besloten, moet valideren en financieel moet ondersteunen, met inbegrip van de partijen Voluntad Popular van Leopoldo López, Primero Justicia van Henrique Capriles, Acción Democrática en Un Nuevo Tiempo).

Een andere oppositiepartij die aan deze bijeenkomst deelnam om samen te spannen tegen een democratisch gekozen regering, de Causa R, kwam in botsing met met Primero Justicia omdat ze de eenheid van de oppositie met Guaidó probeerde te blokkeren.

Guaido, de oppositieleider in Venezuela, houdt er ook van om videoconferenties te houden om samen te spannen tegen de Bolivariaanse revolutie. Onlangs riep hij er een bijeen met zijn naaste medewerkers, waaronder Carlos Vecchio, zijn “ambassadeur” in de Verenigde Staten, en Juan José Rendón, voorheen de “presidentiële” commissaris voor strategieën. Vecchio en Guaidó raakten verstrikt in een ruzie over de Iraanse schepen die aardolie naar Venezuela vervoerden, want als de bevoorrading weer op gang komt, zullen ze niet in staat zijn om meer onrust van het volk tegen de regering op te wekken.

Nog ernstiger is het voorstel van Rendón om met toestemming van Guaidó het plan van een “grote nationale black-out” uit te voeren, in de hoop zijn mensen te kunnen gebruiken die in Corpelec (het nationale elektriciteitsbedrijf) zijn geïnfiltreerd, gesteund door buitenlandse sabotage. De ambassadeur van de virtuele ambassade van de VS in Venezuela, James Story, heeft toegezegd druk te blijven uitoefenen op andere partijen en organisaties om deel te nemen aan deze plannen voor een staatsgreep; dit zijn onder andere de Movimiento Al Socialismo, Soluciones, Bandera Roja en Prociudadanos partijen.

Andere overeenkomsten waarover de belangrijkste Venezolaanse oppositiekrachten, met Guaidó aan het hoofd, consensus proberen te bereiken zijn: het verhogen van de druk op politieke leiders en militaire bevelhebbers van Chavista; het bevorderen van activiteiten en openlijke acties van paramilitaire groeperingen (burgers, dissidenten bij de politie, deserteurs van het Venezolaanse leger en huurlingenorganisaties); het bevorderen van verstoringen van de openbare orde, zoals plunderingen en aanvallen op openbare instellingen; er bij de geallieerde landen op aan te dringen rechtszaken te blijven aanspannen tegen leden van de Venezolaanse regering en de daarmee verbonden ondernemingen; de verklaring bevorderen dat de Venezolaanse politiediensten terreurgroepen zijn, en een gegevensbank opzetten over de politieke partijen, ondernemingen, NGO’s en vakbonden om deze in andere landen, met name in het Caribisch gebied, te verspreiden, teneinde te proberen de steun aan de Venezolaanse regering af te schaffen.

Dit is het panorama van de oppositie, die geconfronteerd wordt met de komende parlementsverkiezingen. Als voor Trump het imago van Guaidó al gedevalueerd is, zoals John Bolton in zijn boek zegt, zal hij nu na de overwinning van de Democratische Partij, binnenkort worden vervangen. Enkele van de voorgestelde namen zijn Julio Borges, Carlos Vecchio of Leopoldo López, die het land is ontvlucht.

Ondertussen komt er een Chavista overwinning op 6 december.

Katu Arkonada (Barakaldo, 1978) heeft een graad in economische, sociale en culturele rechten en overheidsbeleid. Hij is adviseur geweest van het Viceministerie van Strategische Planning, de juridische eenheid gespecialiseerd in constitutionele ontwikkeling en het Ministerie van Buitenlandse Zaken van de Plurinationale Staat Bolivia.