Oekraïne |
5 augustus 2022
Bron: Lucas Leiroz 
SouthFront, 5 augustus 2022 ~~~

Sinds beelden van de Bucha-tragedie zijn opgedoken, hebben Russische functionarissen herhaaldelijk beweerd dat Moskouse troepen geen rol hebben gespeeld bij het vermeende bloedbad. Uit verslagen van journalisten en analyses van deskundigen is herhaaldelijk gebleken dat het bewijsmateriaal wees op het bestaan van een valse-vlag-operatie door Kiev. Nu wijst de getuigenis van een Franse vrijwilliger opnieuw op deze conclusie. Meer nog, de getuige maakt ook melding van episodes van massamoord op en foltering van Russische gevangenen, waaruit blijkt dat Oekraïense strijders oorlogsmisdaden hebben begaan.

Adrien Bocquet, een Franse vrijwilliger in het Oekraïense conflict, heeft onlangs verklaringen afgelegd waarin hij een aantal feiten stelt die hij tijdens zijn werk heeft gezien. Hij is twee keer naar Oekraïne gereisd om te helpen bij humanitaire missies, voornamelijk bij het redden van gewonden, het verstrekken van uitrusting, medicijnen en andere soortgelijke acties. Tijdens zijn activiteiten was Bocquet getuige van de onmenselijke behandeling waaraan Russische gevangenen werden onderworpen toen zij door Oekraïense soldaten gevangen werden genomen.

“Als ik het heb over moord en marteling, dan heb ik het over de moord en marteling van Russische militairen. Officieren waren de eersten die werden geëxecuteerd. Ik hoorde geschreeuw toen de ‘Azov-mannen’ vroegen wie de officier was. Zodra ze het antwoord kregen, schoten ze die persoon meteen door het hoofd […] Het ergste is dat ik geen enkele menselijke gezindheid zag, geen emoties, want ik zag mensen geëxecuteerd worden, mensen gemarteld, mensen gedood, in hun ledematen geschoten, in hun hoofd geschoten”, zei hij.

Volgens hem uiten Oekraïense neonazistische militanten openlijk hun anti-Russische haat en maken ze duidelijk dat hun doel eenvoudigweg is om Russische burgers te martelen en te doden, ongeacht om welke kwestie het gaat. Voor hen lijkt de wens om Russen af te slachten zelfs groter dan de wens om Oekraïne te “bevrijden”, zoals Bocquet meldt:

“Ik moest vaak doen alsof om mijn meningen en emoties niet te tonen en vooral om niet te tonen dat ik het niet eens was met hun meningen. Niet akkoord met hun nazi-ideologie, vooral wanneer zij zich uitlieten over Joden en mensen van kleur, want zij deden zeer wrede uitspraken. En in de eerste plaats heb ik het over haat jegens Russen, want ze […] noemen je ‘Russische honden’. En voor al deze soldaten, voor leden van het Azov Bataljon, is de belangrijkste taak, zoals ze me altijd hebben verteld, het martelen en doden van ‘Russische honden’. Als voormalig militair was ik verbaasd. Want uit alles bleek dat hun hoofddoel het martelen en doden van ‘Russische honden’ was, terwijl ze het zelfs nooit over de bevrijding van hun bevolking hadden”.

Het meest verrassend in de verslagen van de Franse vrijwilliger is echter het feit dat zijn ervaring het Russische verhaal versterkt dat het vermeende bloedbad in Boeka een valse vlag operatie was. Bocquet, die in Bucha heeft gewerkt, beweert dat hij tijdens zijn werkzaamheden heeft gezien hoe Oekraïense agenten lichamen uit vrachtwagens haalden en op de grond legden, zodat de door journalisten gemaakte opnamen op een massamoord leken. Hoogstwaarschijnlijk werden lichamen uit andere regio’s van Oekraïne aangevoerd en in Bucha uitgeladen om een scenario te creëren dat leek op dat van een echte massamoord. Bocquet zegt ook dat het de vrijwilligers door de agenten verboden werd om foto’s en video’s van de plaatsen te maken, waarbij ze met gevangenisstraf werden bedreigd in geval van niet-naleving.

“Toen we met de auto Bucha binnenreden, zat ik op de passagiersstoel. En toen we door de stad reden, zag ik langs de kant van de weg lichamen van mensen, en tegelijkertijd zag ik hoe de lichamen van mensen uit vrachtwagens werden gehaald en naast de lichamen op de grond werden gelegd om het effect van massamoorden te geven (…) Een van de vrijwilligers die de dag ervoor op deze plek was (…) [vertelde me dat] hij koelwagens uit andere steden van Oekraïne naar Bucha zag komen en lichamen zag uitladen en ze in rijen neerleggen. Ik begreep daaruit dat ze massamoorden aan het opvoeren waren (…) We werden gewaarschuwd dat [als we foto’s of video’s maakten] we een gevangenisstraf van tien jaar zouden krijgen of zwaardere gevolgen. Dit verbod gold ook voor de plaatselijke bevolking. Deze druk werd uitgeoefend door de militairen, in de eerste plaats door de Azov-mannen. Europa begrijpt op dit moment niet hoe groot de druk is op de bevolking van Oekraïne”, stelt hij.

In feite is het verslag van een Europese vrijwilliger die enkele dagen voor het vermeende “bloedbad” fysiek in Boeka was, van onschatbare waarde en geloofwaardig. Wanneer Russische functionarissen hun mening geven, beweren de westerse media dat het om een soort “propaganda” of “tegen-informatie” gaat, waarmee de publieke opinie doorgaans instemt, aangezien Moskou bij het conflict betrokken is. Dit is nu echter niet het geval. Boucquet is een Europees burger die heeft deelgenomen aan een humanitaire missie aan de zijde van de Oekraïense strijdkrachten, en hij heeft dus geen reden om “propaganda” ten gunste van Moskou te verspreiden.

Deze getuigenis is het concrete bewijs van de enig mogelijke conclusie met betrekking tot de onderzoeken van Boeka: er was geen bloedbad in de regio, maar er werden op dezelfde plaats lichamen uit verschillende gebieden bijeengebracht. Wat er gebeurd lijkt te zijn, was een valse vlag operatie om de wereldwijde publieke opinie tegen Rusland op te zetten – en als westerse onderzoekers de zaak eerlijk en onpartijdig analyseren, zullen zij tot dezelfde conclusie komen.

Lucas Leiroz is onderzoeker Sociale Wetenschappen aan de Rural Federal University van Rio de Janeiro; geopolitiek adviseur.